• Nie Znaleziono Wyników

Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji strategicznej przedsiębiorstwa

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji strategicznej przedsiębiorstwa"

Copied!
20
0
0

Pełen tekst

(1)Zeszyty Naukowe nr 772. Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. 2008. Jolanta Walas-Tr´bacz Katedra Procesu Zarządzania. Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji strategicznej przedsi´biorstwa 1. Uwagi wstępne Tem­po za­cho­dzà­cych zmian w‑oto­cze­niu zmu­sza wspó∏­cze­sne przed­si´­bior­ stwa do szyb­kiej ada­pta­cji. Zmia­ny wy­st´­pu­jà­ce w‑or­ga­ni­za­cji, b´­dà­ce naj­cz´­ Êciej od­po­wie­dzià na z∏o­˝o­noÊç oto­cze­nia, do­ty­czyç mo­gà wie­lu ob­sza­rów, ale przede wszyst­kim: struk­tu­ry, stra­te­gii, po­szu­ki­wa­nia no­wych ryn­ków, po­sze­ rza­nia ofert pro­duk­tów (dy­wer­sy­fi­ka­cji), uno­wo­cze­Ênia­nia in­fra­struk­tu­ry bàdê tech­no­lo­gii, prze­j´ç in­nych or­ga­ni­za­cji. Po­j´­cie zmia­ny nie jest ter­mi­nem no­wym, ale ro­snà­ca kon­ku­ren­cja spo­wo­ do­wa­∏a, ˝e zmia­n´ za­cz´­to po­strze­gaç nie ja­ko przej­Êcie or­ga­ni­za­cji z‑jed­ne­go sta­nu do dru­gie­go (ró˝­ni­c´), ale cià­g∏y pro­ces, któ­ry w‑od­nie­sie­niu do zmia­ny stra­te­gicz­nej na­zy­waç mo˝­na od­no­wà stra­te­gicz­nà. Pro­ces ten wy­ma­ga wie­ dzy, kre­atyw­no­Êci, kry­tycz­nej ana­li­zy, od­po­wied­niej ko­mu­ni­ka­cji i‑przy­wódz­ twa oraz umie­j´t­no­Êci do­ko­ny­wa­nia w∏a­Êci­wej oce­ny po­ten­cjal­nych al­ter­na­tyw [Ma­lew­ska 2005, s. 432–433]. Za­rów­no zmia­na or­ga­ni­za­cyj­na, jak i‑re­wi­ta­li­za­cja sta­∏y si´ jed­ny­mi z‑klu­ czo­wych przed­mio­tów ba­daƒ na­uko­wych w‑ostat­nich la­tach1. Po­mi­mo ˝e po­wsta­∏o kil­ka opra­co­waƒ na te­mat czyn­ni­ków po­wo­dze­nia i‑po­ra­˝ek re­wi­ta­ li­za­cji or­ga­ni­za­cji, w‑li­te­ra­tu­rze nie po­Êwi´­co­no na­le­˝y­tej uwa­gi szer­sze­mu wy­ja­Ênie­niu sa­me­go pro­ce­su prze­pro­wa­dze­nia od­no­wy, jak i‑pro­ble­ma­ty­ce ko­lej­no­Êci za­cho­dze­nia zmian w‑pro­ce­sie od­no­wy oraz czyn­ni­ków de­ter­mi­nu­ jà­cych pro­ces od­no­wy.. 1 Tematyka zmian i odnowy (rewitalizacji) staje si´ popularna nie tylko w dziedzinie nauk o‑zarzàdzaniu, ale tak˝e w innych dyscyplinach np. socjologia, psychologia, biologia, technologia informacyjna [Volberda, Baden-Fuller, Bosch 2001, s. 159–178]..

(2) Jolanta Walas-Tr´bacz. 96. Ar­ty­ku∏ ma po­zwo­liç zro­zu­mieç na czym po­le­ga re­wi­ta­li­za­cja stra­te­gicz­na przed­si´­bior­stwa, ja­kie sà po­wo­dy po­dej­mo­wa­nia ta­kie­go pro­ce­su w‑or­ga­ni­za­ cji, po­nad­to wska­zaç czyn­ni­ki wp∏y­wa­jà­ce na prze­bieg re­wi­ta­li­za­cji stra­te­gicz­ nej oraz me­to­dy­k´ prze­pro­wa­dza­nia re­wi­ta­li­za­cji stra­te­gicz­nej w‑przed­si´­bior­ stwie.. 2. Pojęcie i teorie wyjaśniające odnowę strategiczną. Zmiany Zmiany dostosowawcze wyprzedzajàce. Ter­min in­no­va­tis – od­no­wa w‑j´­zy­ku pol­skim ozna­cza in­no­wa­cje. Od­no­wa stra­te­gicz­na (or­ga­ni­za­cyj­na) jest ro­zu­mia­na za­mien­nie ja­ko kre­atyw­na „re­kon­ struk­cja stra­te­gii” re­wi­ta­li­za­cja stra­te­gicz­na przed­si´­bior­stwa, re­ge­ne­ra­cja, czy re­orien­ta­cja al­bo re­struk­tu­ry­za­cja stra­te­gicz­na i‑wy­ma­ga in­no­wa­cji w‑ob­sza­rze mo­de­lu biz­ne­so­we­go fir­my. W‑opra­co­wa­niu ter­mi­ny od­no­wa i‑re­wi­ta­li­za­cja b´­dà sto­so­wa­ne za­mien­nie. Re­wi­ta­li­za­cja stra­te­gicz­na w‑li­te­ra­tu­rze przed­mio­tu jest de­fi­nio­wa­na bar­dzo ró˝­no­rod­nie (ta­be­la 1). Pro­ces re­wi­ta­li­za­cji uto˝­sa­mia­ny jest ze stra­te­gicz­nà zmia­nà [Floyd, La­ne 2000, s. 155], dla­te­go te˝ na­k∏a­da­jàc na sie­bie dwa kry­te­ria: cià­g∏o­Êci zmian (bàdê nie­cià­g∏o­Êci) i‑cha­rak­te­ru zmian w‑or­ga­ni­za­cji w‑sto­sun­ku do zmian w‑oto­cze­niu, mo˝­na po­j´­cie od­no­wy roz­sze­rzyç na dwie sy­tu­acje, tzn. stra­ te­gicz­ny zwrot i‑stra­te­gicz­nà re­wi­ta­li­za­cj´ (rys. 1). Ozna­cza to, ˝e pro­ces od­no­wy jest re­ali­zo­wa­ny w‑dwóch przy­pad­kach: wy­kszta∏­ce­nia lu­ki stra­te­gicz­ nej oraz an­ty­cy­po­wa­nia wy­kszta∏­ce­nia si´ lu­ki stra­te­gicz­nej po­mi´­dzy kom­pe­ ten­cja­mi or­ga­ni­za­cji a‑wy­ma­ga­nia­mi oto­cze­nia.. Doskonalenie organizacji. Strategiczny zwrot. Dopasowanie organizacji. Strategiczna rewitalizacja. Zmiany ciàg∏e. Zmiany skokowe. Rys. 1. Kierunki zmian strategicznych w organizacjach èród∏o: [Cyfert 2005, s. 171]..

(3) Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji.... 97. Tabela 1. Interpretacja poj´cia rewitalizacja wed∏ug ró˝nych autorów Autor. Poj´cie rewitalizacji. 1. 2. H. Hart, A. Berger. Zmiana o fundamentalnym charakterze i powa˝nym wp∏ywie na efektywnoÊç organizacji, dotyczàca relacji z otoczeniem (klienci, dostawcy), procesów transformacyjnych (konfiguracja technologii), struktur, systemów i rutyny (podejmowanie decyzji, informacje, zasoby ludzkie), jak równie˝ wyników finansowych oraz jednostkowych i organizacyjnych zachowaƒ.. W.D. Guth, A. Ginseberg. Transformacja organizacjia odbywajàca si´ poprzez odnow´ jej kluczowych idei (kompetencji).. H.W. Volberda, C. Baden-Fuller, F.A.J. Bosch. CzynnoÊci podejmowane przez organizacj´ w celu zmiany jej „Êcie˝ki” zale˝noÊci, co przyczynia si´ do modyfikacji wewn´trznych i zewn´trznych wymiarów organizacji oraz wymaga odpowiedniego dostosowania dotychczasowej strategii, czyli jest to zmiana modelu biznesub prowadzàca do przeprojektowania dotychczasowej Êcie˝ki rozwoju przedsi´biorstwa.. Leksykon zarzàdzania. Rewitalizacja to proces „o˝ywiania” starzejàcych si´ dziedzin dzia∏alnoÊci przedsi´biorstwa w celu utrzymania pozycji konkurencyjnej przedsi´biorstwa. Rewitalizacj´ realizuje si´ poprzez inwestycje podtrzymujàce potencja∏ wytwórczy i podnoszàce jakoÊç wyrobów, zwi´kszenie aktywnoÊci marketingowej przedsi´biorstwa, utrzymywanie, a nawet podnoszenie konkurencyjnoÊci cenowej poprzez obni˝k´ kosztów.. B. Wawrzyniak. Tworzenie nowego lub robienie czegoÊ od nowa (tzw. kuracja dla organizacji). Oznacza przyj´cie odmiennej od opartej na przesz∏oÊci orientacji w planowaniu i wdra˝aniu zmian. Cechà tej orientacji jest zawarcie przymierza z przysz∏oÊcià.. B. Nogalski, H. Macinkiewicz. Jest to zmiana w ukierunkowaniu przedsi´biorstwa, która wymaga nowego spojrzenia na zarzàdzanie zasobami ludzkimi oraz organizacj´ przedsi´biorstwa (renewing).. S.W. Floyd, P.J. Lane, K. Malewska. Proces polegajàcy na wyznaczaniu nowych kierunków funkcjonowania organizacji oraz na dostosowaniu przedsi´biorstwa do zmiennego otoczenia.. G. Hamel, L. Yalikangas. ZdolnoÊç strategicznej regeneracji nie ma nic wspólnego ani z reakcjà na pojedynczy kryzys, ani z odzyskaniem pe∏nej sprawnoÊci po okresie za∏amania. Nale˝y jà raczej uto˝samiaç z nieustannym przewidywaniem i dostosowywaniem si´ do silnych trendów, które mogà trwale obni˝yç rentownoÊç podstawowej dzia∏alnoÊci firmy. Strategiczna regeneracja jest to zdolnoÊç wprowadzenia zmian, zanim koniecznoÊç zmiany stanie si´ nieunikniona.. Y. Allaire, M.E. Firsirotu. Zmiana radykalna, przemieszczenie wizji Êwiata, gwa∏towne przejÊcie od jednego schematu koncepcyjnego, od jednego zbioru zasad organizacyjnych do drugiego.. Reorientacja strategiczna, a wi´c proces zmian, który dotyczy podejZ. Sapijaszka, G. Suszyƒski, I. Durlik mowanej aktywnoÊci w dzia∏alnoÊci innowacyjnej przedsi´biorstwa..

(4) Jolanta Walas-Tr´bacz. 98. cd. tabeli 1 1. S. Cyfert. 2. Proces o charakterze dynamicznym, w którym istniejàca wzgl´dnie antycypowana rozbie˝noÊç pomi´dzy posiadanymi przez organizacj´ zasobami i kluczowymi kompetencjami a potrzebami otoczenia skutkuje koniecznoÊcià realizacji zmian o charakterze skokowym. Zmiany te sà realizowane w procesie uczenia si´, oduczania i akumulowania wiedzy w organizacji i prowadzà do wykszta∏cenia si´ nowego modelu biznesu, w którym dotychczasowe kluczowe kompetencje organizacji zostajà zastàpione nowymi.. Gouillart i J.N. Kelly do zarzàdzania wprowadzili poj´cie business transformation, co oznacza przekszta∏cenie (przeobra˝enie) firmy, czyli reorganizacj´, która uznaje koniecznoÊç zmiany podstawowych za∏o˝eƒ przedsi´biorstwa w zakresie wizji i celów; procesów i infrastruktury; rynku i produktu oraz ludzi i organizacji (struktury). Efektem nowej wizji i celów powinna byç zmiana w‑ukierunkowaniu przedsi´biorstwa (reframing) [Nogalski, Macinkiewicz 2004, s. 48–49]. b Model biznesu jest opisem, jak przedsi´biorstwo zamierza kreowaç wartoÊç na rynku. Zawiera unikatowà kombinacj´ wyobra˝eƒ o produktach, us∏ugach i sposobach dystrybucji, które rozwijajà przedsi´biorstwo oraz idee wymaganych do tego organizacji zespo∏ów ludzkich i infrastruktury operacyjnej. a F.J.. èró­d∏o: [Hart, Ber­ger 1994, s. 25], [Guth, Gin­se­berg 1990, s. 5], [Vol­ber­da, Ba­de­n­-Fu­ller, Bosch 2001, s. 160], [Lek­sy­kon za­rzà­dza­nia, 2005, s. 491], [Waw­rzy­niak 1999, s. 126], [No­gal­ski, Ma­ cin­kie­wicz 2004, s. 49], [Floyd, La­ne 2000, s. 154–177], [Ma­lew­ska 2005, s. 432], [Ha­mel, Yali­. Bio­ràc pod uwa­g´ g∏´­bo­koÊç wpro­wa­dza­nych zmian w‑przed­si´­bior­stwie, wy­ró˝­niç mo˝­na zmia­ny po­wierz­chow­ne oraz g∏´­bo­kie, prze­kszta∏­ca­jà­ce ca­∏y sys­tem przed­si´­bior­stwa, któ­re wy­ma­ga­jà du­˝ych kosz­tów i‑mo­bi­li­za­cji wszyst­ kich si∏ i‑Êrod­ków. Ich kon­se­kwen­cje sà po­wa˝­ne i‑od­czu­wa­ne przez przed­si´­ bior­stwo ja­ko wstrzàs. Po­wo­du­jà one g∏´­bo­kie prze­kszta∏­ce­nia i‑za­k∏ó­ce­nia jej rów­no­wa­gi (rys. 2). Z‑ko­lei czas re­ali­za­cji zmian w‑sto­sun­ku do zja­wisk za­cho­dzà­cych w‑oto­cze­niu przed­si´­bior­stwa po­zwa­la wy­ró˝­niç zmia­ny ada­pta­ cyj­ne (do­sto­so­waw­cze) i‑an­ty­cy­pa­cyj­ne. O‑ile pierw­sze z‑nich sta­no­wià od­po­ wiedê przed­si´­bior­stwa na zda­rze­nie lub gru­p´ zda­rzeƒ w‑oto­cze­niu or­ga­ni­za­ cji, o‑ty­le zmia­ny an­ty­cy­pa­cyj­ne sà ini­cjo­wa­ne z‑cza­so­wym wy­prze­dze­niem zja­wisk ze­wn´trz­nych. W li­te­ra­tu­rze przed­mio­tu wy­ko­rzy­sty­wa­nych by­∏o wie­le teo­rii wy­ja­Ênia­jà­ cych pro­ces re­wi­ta­li­za­cji (od­no­wy) or­ga­ni­za­cyj­nej. Do naj­wa˝­niej­szych za­li­ czyç mo˝­na: – teo­ri´ in­sty­tu­cjo­nal­nà [Gre­en­wo­od, Hi­nings 1996, s. 1022–1054], – teo­ri´ ewo­lu­cyj­nà [Nel­son, Win­ter 1982), – teo­ri´ zo­rien­to­wa­nà na za­so­by [Bar­ney 1991, s. 99–120], – teori´ wyboru strategicznego [Hrebiniak, Joyce 1985, s. 336–349]. Sto­su­jàc kry­te­rium re­ak­cji or­ga­ni­za­cji na zmia­ny za­cho­dzà­ce w‑oto­cze­niu, mo˝­na wska­zaç dwa za­sad­ni­cze po­dej­Êcia do de­fi­nio­wa­nia pro­ce­su re­wi­ta­li­za­ cji stra­te­gicz­nej, a‑mia­no­wi­cie: po­dej­Êcie wy­bo­ru al­bo po­dej­Êcie ada­pta­cji..

(5) Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji.... 99. Ta­be­la 2‑przed­sta­wia syn­te­tycz­nà cha­rak­te­ry­sty­k´ ww. po­dejÊç do re­wi­ta­li­za­ cji stra­te­gicz­nej. Zasi´g zmian Ca∏e przedsi´biorstwo: (przede wszystkim nowy kierunek). Dzia∏y: (przede wszystkim skutecznoÊç). Osoby: (przede wszystkim postawy). Sanacja: Szybkie zmodyfikowanie dzialalnoÊci przedsi´biorstwa w celu doraênej poprawy rentownoÊci. Transformacja: Starannie zaplanowana kompletna przebudowa przedsi´biorstwa majàca zapewniç jego egzystencj´ na d∏u˝szà met´. Ograniczanie zakresu dzialalnoÊci (downsizing): Frastyczne ograniczenie kosztów przez redukcj´ zatrudnienia i przeniesienie cz´Êci dzia∏alnoÊci na zewnàtrz. Zmiana metod dzia∏alnoÊci (reengineering): Ukierunkowanie kluczowych procesów na potrzeby klientów pod has∏em szybciej, lepiej, taniej i proÊciej. Programy oszcz´dnoÊciowe: Ingerencje w wybranych dziedzinach Obliczone na szybkie efekty. Zarzàdzanie ukierunkowane na kompleksowà jakoÊç: Systematyczne nadawanie nowych kierunków w myÊleniu i dzia∏aniu wszystkich pracowników. Doraêne zmiany (w okresie roku). Trwa∏e zmiany (w okresie roku). IntensywnoÊç i czas zmian. Rys. 2. Rodzaje zmian ze wzgl´du na zasi´g oraz intensywnoÊç i g∏´bokoÊç èród∏o: [Instrumenty zarzàdzania..., 2006, s. 137].. W po­dej­Êciu wy­bo­ru od­no­wa stra­te­gicz­na po­strze­ga­na jest ja­ko pro­ces sil­ nie uwa­run­ko­wa­ny ist­nie­jà­cym do­st´­pem do za­so­bów, do­pa­so­wa­niem do norm i‑stan­dar­dów w‑bran­˝y oraz pod­po­rzàd­ko­wa­ny we­wn´trz­nym wa­run­kom. W‑kon­se­kwen­cji za­sto­so­wa­nia ta­kie­go po­dej­Êcia dzia­∏a­nia stra­te­gicz­ne w‑or­ ga­ni­za­cji na­kie­ro­wa­ne sà przede wszyst­kim na wzmac­nia­nie i‑wy­ko­rzy­sty­wa­ nie po­sia­da­nych przez przed­si´­bior­stwo klu­czo­wych za­so­bów i‑klu­czo­wych kom­pe­ten­cji. Rów­no­cze­sne uwzgl´d­nie­nie dwóch wy­mie­nio­nych kry­te­riów po­zwa­la na wy­od­r´b­nie­nie czte­rech ty­pów zmian przed­sta­wio­nych na ry­s. 3. W po­dej­Êciu ada­pta­cji za­k∏a­da si´ ko­niecz­noÊç wyj­Êcia po­za ist­nie­jà­ce we­wn´trz­ne uwa­run­ko­wa­nia or­ga­ni­za­cji i‑zwi´k­sze­nie ela­stycz­no­Êci dzia­∏a­nia or­ga­ni­za­cji po­przez ak­tyw­ne po­szu­ki­wa­nie szans w‑oto­cze­niu. Or­ga­ni­za­cja zo­sta­je w‑ten spo­sób zmu­szo­na do re­zy­gna­cji z‑po­sia­da­nych za­so­bów i‑do­tych­cza­so­wych klu­czo­wych kom­pe­ten­cji i‑ucze­nia si´ od­mien­nych za­cho­waƒ od do­tych­cza­so­ wych oraz zdo­by­wa­nia no­wych klu­czo­wych umie­j´t­no­Êci [Vol­ber­da, Ba­de­n­-Fu­ller, Bosch 2001, s. 160–161], [Cy­fert 2005, s. 173]..

(6) Jolanta Walas-Tr´bacz. 100. Tabela 2. Koncepcje strategicznej odnowy: podejÊcie wyboru a podejÊcie adaptacji Teorie procesu odnowy strategicznej (SO) PodejÊcie wyboru. PodejÊcie adaptacji. 1. Teoria ekologiczna. Proces strategicznej odnowy jest indukowany poprzez pozyskiwanie i gromadzenie zasobów (rozwa˝anych na dwóch p∏aszczyznach: strukturalnej i proceduralnej) w procesach podtrzymywania ciàg∏oÊci funkcjonowania organizacji. 2. Teoria instytucjonalna. Proces odnowy strategicznej jest rezultatem wymuszania, normowania i izomorficznego upodobniania si´ organizacji. Odnowa organizacji jest osiàgana w wyniku realizacji dwóch procesów: utrzymania zgodnoÊci ze zmieniajàcymi si´ standardami rynku i wspó∏dzielenia si´ wiedzà. 3. Teoria ewolucyjna. Proces strategicznej odnowy jest indukowany przez wzrost poziomu dzia∏aƒ w organizacji oraz wymuszanie stopniowego doskonalenia organizacji. 4. Teoria zasobowa. Proces odnowy strategicznej polega na osiàganiu zbie˝noÊci trajektorii poszukiwania unikalnych rdzennych kompetencji.. 1. Teoria dynamicznego dostosowania. Proces strategicznej odnowy jest realizowany w wyniku wykorzystania ukrytych umiej´tnoÊci firmy odnoszàcych si´ do odnowy, powi´kszania i dostosowania kluczowych kompetencji organizacji w czasie. 2. Behawioralna teoria firmy. Proces strategicznej odnowy jest determinowany z jednej strony umiej´tnoÊciami organizacji, z drugiej zaÊ procesem kontroli poziomu organizacyjnego niedopasowania. Zwiàzany jest ze strategicznà konwersjà s∏abych stron organizacji w mocne strony poprzez wykorzystanie procesu innowacji. 3. Teoria uczenia si´. Proces strategicznej odnowy jest procesem elastycznego dopasowania organizacji i otoczenia, bazujàcym na unikalnych zdolnoÊciach uczenia si´, oduczania si´ i ponownego uczenia si´. 4. Teoria strategicznego wyboru. Proces strategicznej odnowy jest dynamicznym procesem podporzàdkowanym dzia∏aniom kierowniczym i si∏om otoczenia.. èród∏o: [Volberda, Baden-Fuller, Bosch 2001, s. 162].. We­d∏ug H.V. Vol­ber­da, C. Ba­de­n­-Fu­ll­era oraz F.A.J. Bo­scha opi­sa­ne po­wy­˝ej po­dej­Êcia nie sà prze­ciw­staw­ny­mi al­ter­na­ty­wa­mi, wy­mu­sza­jà­cy­mi wy­bór wy­∏àcz­nie jed­nej z‑nich, lecz kry­te­ria te wza­jem­nie si´ uzu­pe∏­nia­jà. Wychodzàc z tego za­∏o­˝e­nia, au­to­rzy przyj­mu­jà, ˝e stra­te­gicz­na od­no­wa jest ra­czej pro­ce­sem cià­g∏ym ni˝ dys­kret­nym prze­su­ni´­ciem z‑jed­ne­go sta­nu w‑dru­gi. Wspó∏­cze­sne opra­co­wa­nia przyj­mu­jà eklek­tycz­ne po­dej­Êcie k∏a­dà­ce na­cisk na mo­del stra­te­gicz­ne­go wy­bo­ru, w‑Êwie­tle któ­re­go od­no­wa or­ga­ni­za­cji po­strze­ga­na jest ja­ko dy­na­micz­ny pro­ces b´­dà­cy wy­ni­kiem dzia­∏aƒ me­ne­d˝e­ rów oraz czyn­ni­ków oto­cze­nia2. M. Be­er, R. Eisen­stat i‑B. Spec­tor, ba­da­jàc du­˝e ame­ry­kaƒ­skie kor­po­ra­cje, do­wie­dli, ˝e tra­dy­cyj­ny mo­del zmie­nia­nia or­ga­ni­za­cji spraw­dza si´ w‑sy­tu­ acjach drob­nych mo­dy­fi­ka­cji dzia­∏al­no­Êci, na­to­miast zmia­ny w∏a­Êci­we dla od­na­. 2 Przedsi´biorstwa zdolne do rewitalizacji powinny równie˝ staraç si´ wykorzystywaç okazje..

(7) Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji.... 101. wia­nia dzia­∏al­no­Êci ca­∏ej kor­po­ra­cji wy­ma­ga­jà ca∏­kiem od­mien­ne­go po­dej­Êcia. Po­wa˝­ne i‑ra­dy­kal­ne zmia­ny, ja­ki­mi sà zwy­kle stra­te­gicz­ne od­no­wy, na­le­˝y re­ali­zo­waç we­d∏ug lo­gi­ki zwià­za­nej z‑mo­de­lem dru­gim. W‑ta­be­li 3‑za­pre­zen­ to­wa­no dwa po­dej­Êcia do od­no­wy stra­te­gicz­nej: po­dej­Êcie do zmian pro­gra­mo­ wa­nych oraz po­dej­Êcie do za­rzà­dza­nia kli­ma­tem kor­po­ra­cyj­nym.. Czas realizacji zmian. antycypacyjne. Dostrajanie (Tuning). Reorientacja (Reorientation). adaptacyjne. Adaptacja (Adaptation). Odtwarzanie, odbudowa (Re-creation). bie˝àce. strategiczne. Zasi´g zmian. Rys. 3. Typy zmian organizacyjnych wed∏ug D.A. Nadlera èród∏o: [Nadler 1989, s. 71].. In­nà kon­cep­cjà od­no­szà­cà si´ do re­ali­za­cji pro­ce­su od­no­wy stra­te­gicz­nej jest po­dej­Êcie dwu­wy­mia­ro­we, gdzie prze­strzeƒ wy­bo­ru kie­run­ku zmian jest de­fi­nio­wa­na przez dwie zmien­ne: kry­te­rium wy­bo­ru oto­cze­nia i‑kry­te­rium me­ne­d˝er­skiej ada­pta­cji. Za­sto­so­wa­nie tych dwóch zmien­nych po­zwa­la wy­od­ r´b­niç uk∏ad czte­rech ide­al­nych pro­ce­sów od­no­wy stra­te­gicz­nej, a‑mia­no­wi­cie: od­no­wa trans­for­ma­cyj­na, od­no­wa przy­st´p­na, od­no­wa bez­po­Êred­nia, od­no­wa wy­∏a­nia­jà­ca si´ (zob. ta­be­la 4). In­te­re­su­jà­cym ty­pem or­ga­ni­za­cji, któ­ry jest zdol­ny do re­wi­ta­li­za­cji stra­te­ gicz­nej jest „or­ga­ni­za­cja w‑ru­chu” 5. E. Ma­s∏yk roz­ró˝­nia dwa za­sad­ni­cze ty­py or­ga­ni­za­cji, ta­kie któ­re: – je­dy­nie do­pa­so­wu­jà si´ do zmian za­cho­dzà­cych w‑oto­cze­niu i‑prze­kszta∏­ ca­jà do­pie­ro wte­dy, gdy sta­re me­to­dy prze­sta­jà dzia­∏aç; 3. E. Ma­s∏yk [2003, s. 15–16] wy­ró˝­nia trzy for­my ru­chu or­ga­ni­za­cyj­ne­go: a) ruch w‑oto­cze­niu or­ga­ni­za­cji, czy­li zmia­ny ma­kro­re­wo­lu­cyj­ne (trans­for­ma­cyj­ne), b) ruch we­wnàtrz or­ga­ni­za­cji, czy­li ruch mi´­dzy jej cz∏o­na­mi, zwià­za­ny tak­˝e z‑cy­klem ˝y­cia or­ga­ni­za­cji, jej wzra­sta­niem, zdo­by­wa­ niem po­zy­cji na ryn­kach i‑sta­rze­niem si´ (zmia­ny trans­ak­cyj­ne), c) ruch in­dy­wi­du­al­ny zwià­za­ny z‑jed­nost­ko­wy­mi dà­˝e­nia­mi, wal­kà o‑w∏a­dz´, o‑kon­tro­l´ nad in­ny­mi i‑mo˝­li­wo­Êcià re­ali­za­cji in­te­ re­sów..

(8) Jolanta Walas-Tr´bacz. 102. – uzna­jà, ˝e trze­ba si´ sta­le zmie­niaç, gdy˝ zmie­nia si´ ry­nek i‑oto­cze­nie. Sà to w∏a­Ênie „or­ga­ni­za­cje w‑ru­chu”. Or­ga­ni­za­cja ta­ka jest zdol­na do two­rze­nia no­we­go, a‑t´ zdol­noÊç za­pew­ nia­jà jej trzy pro­ce­sy: – cià­g∏e uspraw­nia­nie wszyst­kie­go, co ro­bi i‑co wy­twa­rza or­ga­ni­za­cja, – cià­g∏e ucze­nie si´, jak sto­so­waç no­we tech­no­lo­gie nie­zb´d­ne do osià­gni´­ cia suk­ce­su, – ucze­nie si´, jak byç in­no­wa­cyj­nym oraz te­go, ˝e in­no­wa­cje mo­gà byç zor­ ga­ni­zo­wa­ne w‑for­mie sys­te­ma­tycz­ne­go pro­ce­su [Ma­s∏yk 2003, s. 28]. Tabela 3. Porównanie dwóch podejÊç do odnowy strategicznej Kryteria. PodejÊcie zmian programowanych (model 1). PodejÊcie zarzàdzania klimatem korporacyjnym (model 2). Zwiàzek mi´dzy centralà a podrz´dnymi jednostkami. Niezale˝ne wysi∏ki rozwijania zmian w centrali, przekazywane jednostkom, które ignorujà wczesne zmiany. Izolowane zmiany w podporzàdkowanych jednostkach sà centralnie koordynowane, co zmienia podstawy dzia∏alnoÊci. Powody zmian. Po pierwsze, przyk∏ady innych Zwiàzki z wynikami dzia∏alnoÊci przedsi´biorstw albo wartoÊci top biznesowej managementu; po drugie, zwiàzki z wynikami dzia∏alnoÊci biznesowej. G∏ówne oÊrodki odpowiedzialnoÊci za zmiany. Wyznaczeni kierownicy liniowi i zewn´trzni konsultanci. Liniowi kierownicy z centrali, przedstawiciele s∏u˝b zarzàdzania zasobami ludzkimi w podporzàdkowanych jednostkach i zewn´trzni konsultanci. Metody zmieniania. Programowane treningi, formu∏owanie misji, zmiany w systemach i procedurach (np. ocena sprawnoÊci, planowanie, wynagradzanie). Przynoszàce pozytywne wyniki eksperymenty z metodami organizacji i zarzàdzania, propagowane przez kierownictwo wizyty w fabrykach, konferencje i korporacyjny rozwój organizacyjny. Stosunki mi´dzy myÊleniem i zachowaniem. Bazujàce na obserwacjach, lekturach i refleksjach, a tak˝e zmianach myÊlenia ludzi, co prowadzi do zmian w dzia∏aniu. Bazujàce na próbach i b∏´dach w wielu podporzàdkowanych jednostkach oraz rozwoju metod zach´cajàcych ludzi do podejmowania zró˝nicowanych dzia∏aƒ, co prowadzi do wy∏onienia si´ programów treningowych i sformu∏owania misji. Stosunki mi´dzy modelem korporacyjnym i procedurami a zmianami zachowaƒ. Zmienione procedury korporacyjne i systemy zmienià ludzkie zachowania. Zmienione zachowania przeobra˝à korporacyjne procedury i systemy. èród∏o: [Beer, Eisenstat, Spector 1990, s. 149], [Banaszyk 2005, s. 400–401]..

(9) Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji.... 103. Tabela 4. Idealne procesy strategicznej odnowy Wyszczególnienie. Zarzàdzajàcy korporacjà sà pasywni Zarzàdzajàcy korporacjà sà aktywni w stosunku do otoczenia w stosunku do otoczenia. Kierownicy liniowi Odnowa wy∏aniajàca si´ i Êredniego szczebla – rynek sà pasywni – zewn´trzny wybór (decyzja) (stabilny poziom otoczenia konkurencji) – brak zbalansowania: silna akceptacja dzia∏aƒ eksploatacyjnych – rynek wie najlepiej: brak integracji wiedzy w organizacji (luêno powiàzane jednostki) – podà˝a za wzorcami bran˝y. Odnowa bezpoÊrednia 1) hierarchia 2) zarzàdzajàcy korporacjà 3) zbalansowane: dopasowanie eksploatacji i eksploracji 4) kierownicy wy˝szego szczebla wiedzà najlepiej i zarzàdzajà integracjà wiedzy w organizacji 5) adaptacja do wzorców bran˝y. Kierownicy liniowi Odnowa wspomagajàca i Êredniego szczebla 1) koewolucja sà aktywni (wysoki 2) wewn´trzny wybór otoczenia poziom 3) zbalansowane: dopasowanie konkurencji) eksploatacji i eksploracji 4) kierownicy Êredniego i ni˝szego szczebla kwestionujà „rynek wie lepiej” i zarzàdzajà integracjà wiedzy w organizacji 5) wp∏ywanie na wzorce bran˝y. Odnowa transformacyjna 1) dzielenie sense-making (zrozumienia, sensu wykonania) 2) kierownicy nizszego, Êredniego szczebla i wy˝szego 3) bark zbalansowania: do silnej eksploatacji do silnej eksploracji 4) organizacja wie najlepiej: silna integracja wiedzy w organizacji 5) kszta∏towanie wzorców bran˝y. èró­d∏o zmia­ny: (2) umiej­sco­wie­nie oÊrod­ków de­cy­zyj­nych; (3) zrów­no­wa­˝e­nie eks­plo­ata­cji bàdê eks­plo­ra­cji; (4) pro­jek­to­wa­nie wie­dzy; (5) po­zy­cjo­no­wa­nie kon­ku­ren­cyj­no­Êci. èród∏o: [Volberda, Baden-Fuller, Bosch 2001, s. 163].. Do or­ga­ni­za­cji zdol­nych do ra­dy­kal­nych zmian stra­te­gicz­nych za­li­czyç mo˝­na rów­nie˝ „or­ga­ni­za­cj´ na kra­w´­dzi cha­osu”, któ­rej fun­da­men­ta­mi sà na­st´­pu­jà­ce czte­ry ele­men­ty: me­cha­nizm kon­struk­tyw­nej kon­fron­ta­cji (umo˝­ li­wia­jà­cy pod­wa­˝a­nie do­tych­cza­so­wych kie­run­ków dzia­∏a­nia, za­sad i‑opi­nii, za­k∏a­da­jà­cy ko­niecz­noÊç cha­osu in­for­ma­cyj­ne­go oraz go­to­woÊç do po­dej­mo­ wa­nia ry­zy­ka i‑ak­cep­ta­cji mo˝­li­wo­Êci po­pe∏­nie­nia b∏´­dów), pro­ce­sy ucze­nia si´ oraz otwar­ty sys­tem in­for­ma­cyj­ny oraz kul­tu­ra or­ga­ni­za­cyj­na [Ne­ste­ro­wicz 2001, s. 65].. 3. Obszary rewitalizacji oraz czynniki wpływające na rewitalizację strategiczną Trud­no jest wy­mie­niç ja­kieÊ spe­cy­ficz­ne ob­sza­ry, w‑któ­rych za­cho­dzi­∏a­by re­wi­ta­li­za­cja stra­te­gicz­na, gdy˝ od­na­wia si´ ca­∏e przed­si´­bior­stwo, a‑przo­du­jà w‑tym pro­ce­sie sprz´­˝o­ne ze so­bà: mar­ke­ting (klient), tech­no­lo­gie, ka­dry i‑fi­ nan­se..

(10) 104. Jolanta Walas-Tr´bacz. B. Waw­rzy­niak wy­ró˝­nia dwie ge­ne­ral­ne sfe­ry od­na­wia­nia przed­si´­bior­ stwa, tj. sfe­r´ za­so­bów i‑funk­cji oraz sfe­r´ re­gu­la­cji. Obej­mu­jà one dwa­na­Êcie tzw. „z∏o­tych za­sad” od­no­wie­nia pod­mio­tu go­spo­dar­cze­go (ta­be­la 5). Tabela 5. DwanaÊcie „z∏otych zasad” odnowienia podmiotu gospodarczego 01. „Glo­bal­na opty­ma­li­za­cja prze­p∏y­wów Êrod­ków pro­duk­cyj­nych”, np. ada­pta­cja ja­poƒ­skie­go kan­ban, just in ti­me i‑sys­te­mu za­rzà­dza­nia ja­ko­Êcià (TQM) opar­tych na wy­kwa­li­fi­ko­wa­nych pod­wy­ko­naw­cach (sub­kon­trak­tach) ukie­run­ko­wa­nych na wy­eli­mi­no­wa­nie. 02. Âci­s∏a in­te­gra­cja mi´­dzy B+R, pro­jek­to­wa­niem wy­ro­bów, pla­no­wa­niem i‑pro­duk­cjà (in­˝y­ nie­ria sy­mul­ta­nicz­na), a‑wi´c w‑ob­sza­rze, gdzie obec­nie prze­wo­dzà Ja­poƒ­czy­cy na­Êla­do­wa­ ni przez Niem­ców, Szwe­dów oraz kil­ka ame­ry­kaƒ­skich wiel­kich kor­po­ra­cji. 03. Usta­no­wie­nie no­wych, Êci­Êlej­szych po­wià­zaƒ z‑od­bior­ca­mi, w‑szcze­gól­no­Êci z‑pro­du­cen­ta­ mi, lecz tak­˝e z‑kon­su­men­ta­mi. 04. Usta­no­wie­nie no­wych wzor­ców pro­duk­cji o‑wy˝­szej ja­ko­Êci, „0 bra­ków” i‑ni­skich kosz­ tach wy­twa­rza­nia („6 Sig­ma”). 05. Za­sto­so­wa­nie po­praw­nej de­fi­ni­cji cech cha­rak­te­ry­zu­jà­cych po­pyt, uwzgl´d­nia­jà­cych ich ewo­lu­cj´ dla usta­le­nia stra­te­gii w‑sfe­rach pro­jek­to­wa­nia i‑pro­duk­cji. 06. Zwi´k­sze­nie de­cen­tra­li­za­cji de­cy­zji zwià­za­nych z‑pro­duk­cjà, nada­nie upraw­nieƒ de­cy­zyj­ nych li­nio­we­mu kie­row­nic­twu i‑pra­cow­ni­kom (par­ty­cy­pa­cja w‑za­rzà­dza­niu). 07. De­cen­tra­li­za­cja do­staw po­przez two­rze­nie sie­ci i‑wspól­ne przed­si´­wzi´­cia z‑do­staw­ca­mi ma­te­ria­∏ów i‑kom­po­nen­tów oraz ich od­bior­ca­mi. 08. D∏u­go­ter­mi­no­we i‑opar­te na wspó∏­dzia­∏a­niu re­la­cje mi´­dzy du­˝y­mi przed­si´­bior­stwa­mi a‑mniej­szy­mi fir­ma­mi. 09. Mniej roz­cz∏on­ko­wa­ny po­dzia∏ za­daƒ we­wnàtrz fir­my, zor­ga­ni­zo­wa­ny na ba­zie ze­spo­∏ów za­da­nio­wych lub „kó­∏ek”. 10. Prio­ry­tet dla szko­le­nia za­wo­do­we­go, któ­re­go kosz­ty w‑co­raz wi´k­szym stop­niu po­no­siç b´­dzie oso­ba szko­lo­na. 11. Pod­wy˝­sza­nie kwa­li­fi­ka­cji pra­cow­ni­ków trak­to­wa­nych ja­ko êró­d∏o po­ro­zu­mie­nia, kom­pe­ ten­cji i‑pro­duk­tyw­no­Êci. 12. Wy­pra­co­wa­nie no­we­go po­dej­Êcia do za­trud­nie­nia, d∏u­go­ter­mi­no­wych kon­trak­tów i‑wy­na­ gro­dzeƒ (np. kon­trak­tów me­ne­d˝er­skich). èród∏o: [Wawrzyniak 1999, s. 107–108].. W za­kre­sie prze­pro­wa­dza­nia zmian w‑or­ga­ni­za­cji J. Lich­tar­ski wy­ró˝­nia trzy ty­py stra­te­gii za­rzà­dza­nia zmia­na­mi (ob­sza­ry)4, a‑mia­no­wi­cie: – stra­te­gie zo­rien­to­wa­ne na za­da­nia (za­da­nio­we) – w‑ra­mach tych stra­te­ gii wek­tor za­in­te­re­so­waƒ na­kie­ro­wa­ny jest na po­szu­ki­wa­nie i‑okre­Êle­nie od­po­ wied­nie­go przed­mio­tu i‑kie­run­ku zmian, czy­li po­szu­ki­wa­nie od­po­wie­dzi na py­ta­nie: co i‑w‑ja­kim kie­run­ku zmie­niaç i‑na czym ta zmia­na po­win­na po­le­gaç (jest to tzw. za­da­nie i‑je­go treÊç); – stra­te­gie zo­rien­to­wa­ne na me­to­d´ – wià­˝à si´ one z‑kon­cen­tra­cjà uwa­gi i‑za­in­te­re­so­wa­nia me­ne­d˝e­ra na pro­ce­du­rach i‑me­to­do­lo­giach – spo­so­bach 4 Zda­niem E. Ma­s∏y­k­-M­usia∏, na pod­sta­wie prze­pro­wa­dzo­nej dia­gno­zy or­g­an­iz­acji wy­braç mo˝­na jed­nà z‑na­st´­pu­jà­cych stra­te­gii zmian: stra­te­gie zo­rien­to­wa­ne kul­tu­ro­wo, stra­te­gie tech­nicz­ no­­-stru­kt­ura­lne oraz stra­te­gie in­te­gral­no­­-sy­st­em­owe..

(11) Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji.... 105. i‑na­rz´­dziach przy­go­to­wa­nia i‑prze­pro­wa­dze­nia pro­ce­su zmian. Do­ty­czà one in­˝y­nie­rii za­rzà­dza­nia stra­te­gii – za­rów­no jej bu­do­wy, jak i‑eks­plo­ata­cyj­ne­go za­rzà­dza­nia; – stra­te­gie zo­rien­to­wa­ne na cz∏o­wie­ka (kom­pe­ten­cje, war­to­Êci, po­sta­wy i‑mo­ ty­wa­cje) – ma swo­je lu­strza­ne od­bi­cie w‑mo­de­lu spo­∏ecz­no­­-h­um­an­istyc­znym stra­te­gii przed­si´­bior­stwa. Kon­fi­gu­ra­cje stra­te­gii zmian mo­gà byç ró˝­ne – w‑za­le˝­no­Êci od si­∏y od­dzia­ ∏y­wa­nia ka˝­de­go z‑jej ty­pów i‑wza­jem­nych re­la­cji z‑oto­cze­niem – od wy­ni­ku [Lich­tar­ski 2003]. We­d∏ug D. Mil­le­ra i‑P. Frie­se­na od­no­wa or­ga­ni­za­cji jest zwià­za­na ze zmia­ na­mi w‑czte­rech ob­sza­rach: – sty­lu po­dej­mo­wa­nia de­cy­zji (wi­docz­na jest in­no­wa­cyj­noÊç w‑za­kre­sie sy­tu­acji ry­zy­kow­nych, dzia­∏aƒ pro­ak­tyw­nych i‑pro­ro­zwo­jo­wych w‑po­rów­na­ niu z‑or­ga­ni­za­cjà na eta­pie sta­bi­li­za­cji czy schy∏­ku), – struk­tu­rze or­ga­ni­za­cyj­nej (pro­ce­du­ry prze­twa­rza­nia in­for­ma­cji, po­ziom cen­tra­li­za­cji/de­cen­tra­li­za­cji w∏a­dzy, roz­cz∏on­ko­wa­nie or­ga­ni­za­cji), – stra­te­gii za­rzà­dza­nia (zmia­ny w‑ro­dza­jach stra­te­gii, np. przej­Êcie ze stra­te­ gii po­szu­ki­wa­nia na stra­te­gi´ ana­li­zy lub stra­te­gi´ obro­ny), – sy­tu­acji (do­ty­czy zmian w‑roz­mia­rze or­ga­ni­za­cji, licz­by w∏a­Êci­cie­li, wp∏y­wu klien­ta na po­dej­mo­wa­ne de­cy­zje, sto­so­wa­nych tak­tyk wo­bec kon­ku­ren­ta, klien­ta, li­nii pro­duk­cyj­nych, ka­na­∏ów dys­try­bu­cji oraz zmian w‑tech­no­lo­gii, pro­duk­cie, za­so­bach ludz­kich czy te˝ me­to­dach za­rzà­dza­nia) [Ma­lew­ska 2005, s. 433]. We­d∏ug R. Lars­so­na i‑L. Bengts­so­na mo˝­na wy­ró˝­niç trzy g∏ów­ne ob­sza­ry zmian stra­te­gicz­nych, a‑mia­no­wi­cie: – w‑ob­sza­rze uni­kal­nych kom­pe­ten­cji i‑stra­te­gicz­nych za­so­bów (zmia­ny we­wn´trz­nie ulo­ko­wa­ne, np. klu­czo­we kom­pe­ten­cje or­ga­ni­za­cji), – w‑wy­mia­rach stra­te­gii (zmia­ny po­zy­cji kon­ku­ren­cyj­nej, sche­ma­tu za­cho­ waƒ lub per­spek­ty­wy in­ter­pre­ta­cji zja­wisk), – „gra­nic” or­ga­ni­za­cyj­nych w‑sto­sun­ku do oto­cze­nia (zmia­ny przez eks­ pan­sj´, za­my­ka­nie, wy­prze­da˝, re­struk­tu­ry­za­cj´ re­la­cji mi´­dzy or­ga­ni­za­cjà i‑oto­cze­niem) [Dà­brow­ski 2002/2003, s. 12]. Na pro­ces stra­te­gicz­nej od­no­wy ma­jà wp∏yw na­st´­pu­jà­ce czyn­ni­ki: – za­an­ga­˝o­wa­nie me­ne­d˝e­rów na po­szcze­gól­nych po­zio­mach za­rzà­dza­nia (za­rzà­dza­jà­cy kor­po­ra­cjà ja­ko ca­∏o­Êcià or­ga­ni­za­cji, kie­row­ni­cy Êred­nie­go szcze­ bla oraz kie­row­ni­cy li­nio­wi), – spo­sób pod­cho­dze­nia do wy­bo­ru po­mi´­dzy dzi­siej­szy­mi wy­ni­ka­mi a‑wy­ ni­ka­mi w‑przy­sz∏o­Êci. – umie­j´t­noÊç ucze­nia si´ or­ga­ni­za­cji [Cy­fert 2005, s. 173–174]. – wiel­koÊç or­ga­ni­za­cji oraz fa­za cy­klu ˝y­cia or­ga­ni­za­cji, – pro­ces wy­mia­ny in­for­ma­cji oraz za­sto­so­wa­ne ro­dza­je sys­te­mów in­for­ma­ cyj­nych, – sto­pieƒ de­cen­tra­li­za­cji w∏a­dzy, – za­kres i‑licz­ba po­dej­mo­wa­nych de­cy­zji [Ma­lew­ska 2005, s. 436–437]..

(12) Jolanta Walas-Tr´bacz. 106. Ta­be­la 6‑przed­sta­wia tzw. si­∏y wp∏y­wa­jà­ce na go­to­woÊç or­ga­ni­za­cji do do­ko­ny­wa­nia re­wi­ta­li­za­cji stra­te­gicz­nej. Tabela 6. Si∏y wp∏ywajàce na gotowoÊç organizacji do strategicznej rewitalizacji Si∏y pozytywne Nowe kierownictwo Pogarszajàce si´ wyniki organizacji Legislacja Zmiany spo∏eczne Ekonomia Konkurencja Groêba przej´cia Zmiany rynkowe Obawa o przysz∏oÊç. Si∏y negatywne Kultura organizacyjna Umiej´tnoÊci KrótkowzrocznoÊç Struktura w∏adzy Samozadowolenie Strach przed nowym K∏opoty zwiàzane ze zmianami BeznadziejnoÊç sytuacji Obawa przed niekompetencjà. èród∏o: [Rokita 2005, s. 340].. Czyn­ni­ki wa­run­ku­jà­ce zdol­noÊç or­ga­ni­za­cji do re­wi­ta­li­za­cji stra­te­gicz­nej mo˝­na przed­sta­wiç w‑po­sta­ci czte­rech grup ja­ko: – uwa­run­ko­wa­nia obiek­tyw­ne, czy­li uÊwia­do­mio­ne przez kie­row­nic­two i‑uczest­ni­ków or­ga­ni­za­cji wa­run­ki ko­niecz­ne do pod­j´­cia od­no­wy stra­te­gicz­ nej (za­pew­nia­jàc fir­mie po­ko­na­nie kry­zy­su lub roz­wój); – uwa­run­ko­wa­nia sy­tu­acyj­ne, czy­li po­ja­wia­jà­ce si´ w‑krót­szych okre­sach szan­se i‑za­gro­˝e­nia, np. nie­za­spo­ko­jo­ny po­pyt w‑okre­Êlo­nym ob­sza­rze mo­˝e stwo­rzyç szan­s´ uru­cho­mie­nia lub stwo­rze­nia do­dat­ko­wych zdol­no­Êci pro­ duk­cyj­nych, zmie­nia­jàc w‑ten spo­sób ak­tu­al­nà po­zy­cj´ na do­tych­cza­so­wym ryn­ku; – uwa­run­ko­wa­nia zwià­za­ne ze Êwia­do­mo­Êcià lu­dzi w‑or­ga­ni­za­cji (fi­lo­zo­fia za­rzà­dza­nia). Ta gru­pa czyn­ni­ków okre­Êla dy­na­mi­k´ zmian do­ty­czà­cych sta­nu Êwia­do­mo­Êci uczest­ni­ków, a‑przede wszyst­kim eki­py kie­row­ni­czej. Cho­dzi o‑sto­so­wa­nà w‑or­ga­ni­za­cji fi­lo­zo­fi´ za­rzà­dza­nia i‑wy­ni­ka­jà­ce z‑niej lo­gicz­ne mo˝­li­wo­Êci zmia­ny. Jest rze­czà oczy­wi­stà, ˝e im bar­dziej otwar­ta, ró˝­no­rod­na i‑pro­in­no­wa­cyj­na jest fi­lo­zo­fia za­rzà­dza­nia, tym wi´k­sze szan­se ma­jà zmia­ny ra­dy­kal­ne wa­run­ku­jà­ce po­pra­w´ dzia­∏a­nia or­ga­ni­za­cji; – uwa­run­ko­wa­nia zwià­za­ne z‑po­sia­da­nà w∏a­dzà, tzn. pra­wo dys­po­no­wa­nia za­so­ba­mi ma­te­rial­ny­mi, ludz­ki­mi, fi­nan­so­wy­mi oraz in­for­ma­cja­mi. Z‑jed­nej stro­ny wa­run­ku­jà jà wy­mie­nio­ne wy­˝ej czyn­ni­ki, a‑z‑dru­giej gra o‑w∏a­dz´ zwrot­nie na nie od­dzia­∏u­je. Pro­wa­dzi to w‑grun­cie rze­czy do wy­∏o­nie­nia si´ pew­nej eli­ty w∏a­dzy [Wa­las 1997, s. 133]. Wie­le czyn­ni­ków b´­dzie mia­∏o istot­ne zna­cze­nie w‑pro­ce­sie im­ple­men­ta­cji pro­jek­tów zmian, a‑przede wszyst­kim kul­tu­ra or­ga­ni­za­cji, struk­tu­ra w∏a­dzy oraz sys­tem kon­tro­li. Te czyn­ni­ki sà sil­nie ze so­bà po­wià­za­ne. Kul­tu­ra wià­˝e si´ z‑pa­ra­dyg­ma­tem, któ­ry ma wp∏yw na struk­tu­r´ i‑sys­te­my, a‑w‑szcze­gól­no­ Êci na spo­sób zbie­ra­nia, prze­cho­wy­wa­nia i‑wy­ko­rzy­sty­wa­nia in­for­ma­cji, pro­.

(13) Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji.... 107. ce­sy po­dej­mo­wa­nia de­cy­zji, struk­tu­ry or­ga­ni­za­cyj­ne i‑ope­ra­cyj­ne [Ro­ki­ta 2005, s. 337].. 4. Etapy procesu rewitalizacji strategicznej Pro­ces re­wi­ta­li­za­cji stra­te­gicz­nej ma cha­rak­ter ewo­lu­cyj­ny i‑po­le­ga przede wszyst­kim na umie­j´t­no­Êci do­sto­so­wa­nia przed­si´­bior­stwa do zmien­ne­go oto­ cze­nia. Mo­˝e on prze­bie­gaç w‑trzech eta­pach, a‑mia­no­wi­cie: – przed­si´­bior­stwo na­po­ty­ka sy­tu­acj´ wy­ma­ga­jà­cà od­no­wy stra­te­gicz­nej z‑po­wo­du znacz­ne­go prze­kszta∏­ce­nia oto­cze­nia (czyn­ni­ki ze­wn´trz­ne za­zwy­ czaj dy­na­mi­ka oto­cze­nia) al­bo dra­ma­tycz­ne­go spad­ku efek­tyw­no­Êci eko­no­ micz­nej (stra­te­gicz­ne efek­ty, nie­do­sto­so­wa­ne za­so­by do re­ali­zo­wa­nej stra­te­ gii), al­bo te˝ ich oby­dwu jed­no­cze­Ênie; – na­czel­ne kie­row­nic­two roz­po­czy­na pra­ce nad re­ak­cjà stra­te­gicz­nà na sy­tu­acj´ ope­ra­cyj­nej „ka­ta­stro­fy” (etap ini­cja­cji od­po­wie­dzi oraz trans­for­ma­ cji, czy­li etap re­ali­za­cji od­no­wy stra­te­gicz­nej). W‑tym eta­pie wy­ko­rzy­stu­je si´ me­to­dy ra­cjo­nal­nej ana­li­zy stra­te­gicz­nej oraz kreu­je si´ „wiel­ki skok” ozna­cza­ jà­cy ra­dy­kal­nà zmia­n´ stra­te­gicz­nà w‑przed­si´­bior­stwie; – roz­po­czy­na­jà si´ in­ter­wen­cje na­praw­cze, któ­re pro­wa­dzà do uspraw­nie­ nia dzia­∏al­no­Êci przed­si´­bior­stwa (np. wy˝­sza efek­tyw­noÊç, tzw. suk­ces) bàdê nie pro­wa­dzà (np. re­zy­gna­cja z‑dzia­∏al­no­Êci w‑wy­bra­nym sek­to­rze) [Lohr­ke, Be­de­ian, Pal­mer 2004, s. 65]. Wed∏ug S.D. Chowdhury’ego ka˝da odnowa strategiczna jest procesem przebiegajàcym czteroetapowo, a‑mianowicie: – etap spad­ku (I) , któ­ry jest nie­unik­nio­ny dla ka˝­dej or­ga­ni­za­cji. Wy­ja­ Ênie­nia mo­gà byç zwià­za­ne bàdê z‑prze­ko­na­niem, ˝e ka˝­da fir­ma jest nie­roz­ ∏àcz­nie wa­run­ko­wa­na swym oto­cze­niem, a‑ono pod­le­ga ma­kro­eko­no­micz­nym fluk­tu­acjom, bàdê te˝ ze wska­za­niem, ˝e w‑ka˝­dej fir­mie ist­nie­je coÊ w‑ro­ dza­ju we­wn´trz­nej lo­gi­ki roz­wo­ju i‑czyn­ni­ki po­st´­pu z‑cza­sem prze­ra­dza­jà si´ w‑czyn­ni­ki re­gre­su (wy­st´­po­wa­nie kry­zy­su); etap ini­cja­cji od­po­wie­dzi (II), któ­ry wy­ma­ga skie­ro­wa­nia wy­si∏­ków na­praw­ czych al­bo na ob­szar stra­te­gicz­ny, na któ­rym kie­row­nic­two fir­my wy­bie­ra me­to­d´ uciecz­ki od pro­ble­mów, np. po­przez dy­wer­sy­fi­ka­cj´ biz­ne­sów, in­te­ gra­cj´ or­ga­ni­za­cyj­nà, eks­pan­sj´ na no­we ryn­ki itp., al­bo te˝ na ob­szar ope­ra­ cyj­ny, gdzie dà­˝y si´ do zmia­ny tak­ty­ki dzia­∏a­nia przez uspraw­nie­nie ru­ty­no­ wych czyn­no­Êci; – etap trans­for­ma­cji (III) to okres wy­∏a­nia­nia si´ re­zul­ta­tów for­so­wa­nych przed­si´­wzi´ç od­no­wy stra­te­gicz­nej. Po­my­s∏y mu­szà byç za­ak­cep­to­wa­ne przez wi´k­szoÊç pra­cow­ni­ków ró˝­nych szcze­bli kie­row­ni­czych i‑wy­ko­naw­czych, ich wy­si∏­ki mu­szà wkom­po­no­waç si´ w‑do­tych­cza­so­wà dzia­∏al­noÊç fir­my. Czas trwa­nia te­go eta­pu jest trud­ny do osza­co­wa­nia, gdy˝ zmia­ny ope­ra­cyj­ne przy­ no­szà re­zul­ta­ty szyb­ko, zaÊ zmia­ny stra­te­gicz­ne ma­ni­fe­stu­jà si´ w‑znacz­nie d∏u˝­szym okre­sie..

(14) Jolanta Walas-Tr´bacz. 108. – etap re­zul­ta­tów (IV) wià­˝e si´ z‑ob­ser­wa­cjà wskaê­ni­ków, któ­re po­zwo­li­∏y od­kryç spa­dek w‑pierw­szym eta­pie, na­to­miast w‑ko­lej­nych sta­diach, je­Êli si´ zmie­nià na lep­sze, ozna­czaç to b´­dzie suk­ces, a‑je­Êli po­gor­szà si´, oznaj­mi to po­ra˝­k´ od­no­wy stra­te­gicz­nej [Chow­dhu­ry 2002, s. 253–256]. Po­wy˝­sze eta­py cha­rak­te­ry­zu­jà si´ od­mien­nà spraw­no­Êcià (efek­tyw­no­Êcià) re­ali­zo­wa­nà przez przed­si´­bior­stwo (rys. 4).. Etap II Etap II Inicjacja Transformacja odpowiedzi. Etap I Spadek. Etap IV Rezultat. SprawnoÊç. Sukces. Najni˝szy punkt Okres przejÊciowy Pora˝ka. Up∏yw czasu firma w równowadze. sprawnoÊç firmy. Rys. 4. Modelowy proces odnowy strategicznej èród∏o: [Chowdhury 2002, s. 262].. Opi­sa­ny pro­ces od­no­wy stra­te­gicz­nej ma mo­de­lo­we ce­chy. Jed­nak od­by­wa si´ on w‑re­aliach spo­∏ecz­no­­-g­osp­oda­rczych, w‑któ­rych mo­˝e do­cho­dziç do ró˝­ no­rod­nych sprz´­˝eƒ su­biek­tyw­nie sty­mu­lo­wa­nych dzia­∏aƒ ró˝­nych grup lu­dzi i‑obiek­tyw­ne­go kszta∏­to­wa­nia si´ uwa­run­ko­waƒ ze­wn´trz­nych. Na ka˝­dym eta­pie do­cho­dziç mo­˝e do kon­ku­ren­cji kon­cep­cji i‑in­ter­fe­ren­cji dzia­∏aƒ, co mo­˝e skom­ pli­ko­waç rze­czy­wi­sty prze­bieg eta­pów pro­ce­su od­no­wy stra­te­gicz­nej (rys. 5). Me­to­dy­ka re­kon­struk­cji stra­te­gii przed­si´­bior­stwa po­win­na byç ró˝­na od ewo­lu­cyj­ne­go do­sko­na­le­nia w‑lo­kal­nym za­kre­sie (tzw. stop­nio­we­go do­sko­na­ le­nia za­sta­ne­go sta­nu). Po­win­na ona zmie­rzaç do sty­mu­lo­wa­nia „wiel­kie­go sko­ku”, czy­li przej­Êcia z‑lo­kal­ne­go szczy­tu na szczyt wy˝­szy, ale bar­dziej od­le­.

(15) Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji.... 109. g∏y i‑byç mo­˝e na­wet nie­wy­raê­nie wi­docz­ny. Ozna­cza to ko­niecz­noÊç przede­fi­ nio­wa­nia mo­de­lu biz­ne­su za­k∏a­da­ne­go przez stra­te­gi´ przed­si´­bior­stwa.. Etap II Etap II Inicjacja Transformacja odpowiedzi. Etap I Spadek. Etap IV Rezultat. SprawnoÊç. Sukces. Najni˝szy punkt Okres przejÊciowy. Pora˝ka Up∏yw czasu firma w równowadze. sprawnoÊç firmy. Rys. 5. Realny proces odnowy strategicznej èród∏o: [Chowdhury 2002, s. 262].. In­ne po­dej­Êcie do pro­ce­su ra­dy­kal­nej od­no­wy stra­te­gicz­nej przed­sta­wia­jà F.‑Lohr­ke, A. Be­de­ian, T. Pal­mer. Wska­zu­jà oni na trzy pod­sta­wo­we eta­py te­go pro­ce­su (rys. 6). Po przeprowadzeniu odnowy strategicznej w wyniku stworzenia lepszego klimatu organizacyjnego i poprawy wyników ekonomicznych przedsi´biorstwa nast´puje przejÊcie ze strategii wynikajàcych ze spadku efektywnoÊci do strategii o˝ywienia ekonomicznego. Sku­tecz­ne stra­te­gie o˝y­wie­nia pro­wa­dzà do: os∏a­bie­nia al­bo eli­mi­na­cji przy­czyn spad­ku wy­ni­ków dzia­∏al­no­Êci oraz po­pra­wy po­zy­cji kon­ku­ren­cyj­nej przed­si´­bior­stwa na ryn­ku. Pro­ces ten przed­ sta­wia rys. 7. Naj­bar­dziej sku­tecz­ny­mi stra­te­gia­mi o˝y­wie­nia eko­no­micz­ne­go przed­si´­bior­stwa sà: 1) re­orien­ta­cja stra­te­gicz­na ist­nie­jà­ce­go po­ten­cja­∏u za­so­bo­we­go przed­si´­ bior­stwa:.

(16) ÂwiadomoÊç: – demografii – zachowaƒ – mo˝liwoÊci poznawczych Motywacja: – reakcji kryzysowej – dzia∏ania – obserwacji ZdolnoÊç: – demograficzna, – w∏adcza – konsensusu – zasobowa. èród∏o: [Lohrke, Bedeian, Palmer 2004, s. 73].. Rys. 6. Model metodyki odnowy strategicznej przedsi´biorstwa. Czynniki zewn´trzne: – strategiczne defekty – niedostosowanie zasobowe. Powa˝ny spadek. Czynniki zewn´trzne: – bie˝àce oddzia∏ywania – dynamika otoczenia Strategie odnowy. stabilizacja. Realizacja odnowy strategicznej. uzdrowienie. Sytuacja wymagajàca odnowy strategicznej. – wy˝sza efektywnoÊç – kontynuacja spadku – wyjÊcie z sektora – upadek. Wyniki odnowy strategicznej. 110. Jolanta Walas-Tr´bacz.

(17) Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji.... 111. – in­kre­men­tal­na stra­te­gia do­sko­na­le­nia po­zy­cji stra­te­gicz­nej przez spraw­ niej­sze wy­ko­rzy­sta­nie ist­nie­jà­cych za­so­bów, – in­kre­men­tal­na stra­te­gia utrzy­ma­nia po­zy­cji stra­te­gicz­nej przez wy­ko­rzy­ sta­nie hi­sto­rycz­nie ukszta∏­to­wa­nych si∏; 2) re­orien­ta­cja stra­te­gicz­na przed­si´­bior­stwa przez wy­kre­owa­nie no­wych zdol­no­Êci za­so­bo­wych: – do­sto­so­wa­nie po­ten­cja­∏u za­so­bo­we­go przed­si´­bior­stwa do wy­ma­gaƒ od­bior­ców, – utrzymywanie potencja∏u zasobowego przedsi´biorstwa w‑tych sektorach rynkowych, w‑których posiadane zasoby sà najwy˝ej cenione [Arogyaswamy, Barkera, Yasai-Ardekani 1995, s. 509].. Powa˝ny spadek wyników. Odnowa wsparcia przez interesariuszy. Eliminacja przyczyn spadku wyników ekonomicznych. Strategie wynikajàce ze spadku. Rosnàca efektywnoÊç. Warunki dla strategii o˝ywienia. Dost´pna elastycznoÊç zasobów. Stabilizacja klimatu organizacyjnego i procesu decyzyjnego. Strategia o˝ywienia. Wynik odnowy strategicznej. Pozycja konkurencyjna przedsi´biorstwa. Rys. 7. Model sytuacyjnej odnowy strategicznej przedsi´biorstwa èród∏o: [Arogyaswamy, Barkera , Yasai-Ardekani 1995, s. 498].. Me­to­dy­ka re­wi­ta­li­za­cji stra­te­gicz­nej po­win­na za­k∏a­daç w‑pierw­szej ko­lej­no­ Êci sta­bi­li­za­cj´ z∏ej sy­tu­acji stra­te­gicz­nej, a‑po­tem „wiel­ki skok” stra­te­gicz­ny, czy­li ra­dy­kal­nà zmia­n´ stra­te­gicz­nà. Kil­ku­let­nie ba­da­nia pro­wa­dzo­ne w‑fir­mach nad in­no­wa­cja­mi i‑od­no­wà po­zwa­la­jà stwier­dziç, ˝e po­myÊl­na przy­sz∏oÊç fir­my za­le­˝y od stop­nia opa­no­ wa­nia trzech pod­sta­wo­wych form in­no­wa­cji stra­te­gicz­nej: – re­wo­lu­cji (re­vo­lu­tion) – w‑mi­nio­nej de­ka­dzie naj­wi´k­szy udzia∏ w‑two­ rze­niu no­wej war­to­Êci i‑zy­sków w‑prze­wa­˝a­jà­cej licz­bie bran˝ mie­li re­wo­lu­.

(18) 112. Jolanta Walas-Tr´bacz. cjo­ni­Êci, ta­cy jak: Jet­BIue (ofe­ru­jà­ce ni­skie ce­ny i‑sze­ro­kà ofer­t´ roz­ryw­ko­wà li­nie lot­ni­cze), Am­gen (pio­nier bio­tech­no­lo­gii), Co­st­co (hur­tow­nik z‑sze­ro­kà ofer­tà ta­nich pro­duk­tów mar­ko­wych), Uni­ver­si­ty­ofPho­enix (pry­wat­ny uni­wer­ sy­tet dla pra­cu­jà­cych), eBay (ope­ra­tor au­kcji in­ter­ne­to­wych), Dell (do­staw­ca kom­pu­te­rów sk∏a­da­nych na za­mó­wie­nie). Do osià­gni´­cia po­nad­prze­ci´t­nych zy­sków fi­nan­so­wych po­trze­ba nie­kon­wen­cjo­nal­nej stra­te­gii, bez wzgl´­du na to, czy fir­ma jest na ryn­ku od daw­na, czy jest no­wi­cju­szem. Re­wo­lu­cja w‑da­nym sek­to­rze go­spo­dar­ki to kre­atyw­na de­struk­cja; in­no­wa­cja do­ty­czà­ca pod­sta­wo­ wych re­gu∏ gry i‑spo­so­bów dzia­∏a­nia; – od­no­wy (re­ne­wal) – w‑po­rów­na­niu z‑fir­ma­mi za­sie­dzia­∏y­mi na ryn­ku no­wi­cju­sze ma­jà jed­nà istot­nà za­le­t´ – czy­stà kar­t´ i‑brak ob­cià­˝eƒ wy­ni­ka­jà­ cych z‑uprzed­nich dzia­∏aƒ i‑stra­te­gii. Aby uczest­ni­czyç w‑pro­ce­sie trans­for­ma­ cji swo­jej bran­˝y, za­sie­dzia­∏a fir­ma naj­pierw mu­si od­no­wiç i‑zmie­niç sie­bie. Stra­te­gicz­na od­no­wa jest kre­atyw­nà re­kon­struk­cjà; wy­ma­ga in­no­wa­cji w‑ob­ sza­rze mo­de­lu biz­ne­so­we­go fir­my; – re­ge­ne­ra­cji (re­si­lien­ce) – ka­ta­li­za­to­rem od­no­wy jest za­zwy­czaj dra­ stycz­ny spa­dek wy­ni­ków. Dro­ga od suk­ce­su do suk­ce­su nie jest pra­wi­d∏o­wo­Êcià w‑prak­ty­ce firm; znacz­nie cz´­Êciej suk­ce­sy prze­pla­ta­jà si´ z‑po­ra˝­ka­mi, po któ­rych na­st´­pu­je d∏u­ga, mo­zol­na wspi­nacz­ka na szczyt. Zdol­noÊç do re­ge­ne­ra­cji (re­si­lien­ce) na­le­˝y ro­zu­mieç ja­ko umie­j´t­noÊç nie­ustan­nej re­kon­struk­cji i‑od­no­wy w‑wy­ mia­rze stra­te­gii i‑mo­de­lu biz­ne­so­we­go. Nie za­ist­nie­je ona w‑fir­mie, je­Êli jej kul­tu­ra or­ga­ni­za­cyj­na, war­to­Êci i‑pro­ce­sy s∏u­˝à pod­trzy­my­wa­niu sta­tus quo, a‑nie in­no­wa­cji.. 5. Zakończenie Ce­lem stra­te­gii ra­dy­kal­nej jest prze­pro­wa­dze­nie istotnych zmian w‑orien­ ta­cji stra­te­gicz­nej, struk­tu­rze or­ga­ni­za­cyj­nej, po­zio­mie kosz­tów, sys­te­mach za­rzàdza­nia, tak aby or­ga­ni­za­cja mo­g∏a pod­jàç wy­zwa­nia wy­ni­ka­jà­ce z‑no­ wych wa­run­ków jej funk­cjo­no­wa­nia. Staw­kà ka˝­dej ra­dy­kal­nej stra­te­gii jest prze­kszta∏­ca­nie kul­tu­ry or­ga­ni­za­cyj­nej, spo­wo­do­wa­nie, aby men­tal­noÊç pra­ cow­ni­ków or­ga­ni­za­cji ewo­lu­owa­∏a w‑spo­sób sprzy­ja­jà­cy zmia­nom orien­ta­cji stra­te­gicz­nej. Po­dob­nie zmia­ny struk­tu­ry or­ga­ni­za­cyj­nej po­win­ny wy­wo­∏y­waç okre­Êlo­ne zmia­ny sys­te­mu kul­tu­ro­we­go, a‑z‑ko­lei no­we kon­fi­gu­ra­cje sys­te­mu kul­tu­ro­we­go po­win­ny upra­wo­moc­niç zmia­ny struk­tu­ry or­ga­ni­za­cji. Spraw­nie prze­pro­wa­dzo­na od­no­wa (re­wi­ta­li­za­cja) stra­te­gicz­na przed­si´­ bior­stwa po­win­na mu po­ten­cjal­nie przy­nieÊç nie tyl­ko po­pra­w´ efek­tyw­no­ Êci, ale tak­˝e po­pra­w´ po­zy­cji kon­ku­ren­cyj­nej na ryn­ku, na­wià­za­nie Êci­Êlej­ szych i‑sil­niej­szych zwiàz­ków mi´­dzy klien­ta­mi a‑fir­mà, zmia­ny w‑struk­tu­rze or­ga­ni­za­cyj­nej sprzy­ja­jà­ce jej ela­stycz­no­Êci re­ago­wa­nia, zwi´k­sze­nie za­kres de­le­go­wa­nia upraw­nieƒ, do­sto­so­wa­nie dzia­∏aƒ (pro­ce­sów) do wy­mo­gów klien­.

(19) Uwarunkowania powodzenia rewitalizacji strategicznej.... 113. tów, rozwój nowych umiej´tnoÊci i kluczowych kompetencji, optymalizacj´ ∏aƒcuch wartoÊci itp. Literatura Allaire Y., Firsirotu M.E. [2000], MyÊlenie strategiczne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Arogyaswamy K., Barker V.R., Yasai-Ardekani M. [1995], Firm Turnarounds: an Integrative Two-stage Model, „Journal of Management Studies”, vol. 32, nr 4. Banaszyk P. [2005], Istota i zakres odnowy strategicznej w przedsi´biorstwach, PN AE we Wroc∏awiu, Wroc∏aw, nr 1092. Barney J.B. [1991], Firm Resources and Sustained Competetive Advantage, „Journal of Management”, vol. 17. Beer M., Eisenstat R., Spector B. [1990], The Critical Path to Corporate Renewal, HBS Press, Cambridge. Chowdhury S.D. [2002], Turnarounds: a Stage Theory Perspective, „Canadian Journal of Administrative Sciences”, nr 19 (3). Cyfert S. [2005], Strategiczna odnowa organizacji – proces wymuszonego doskonalenia organizacji [w:] InnowacyjnoÊç we wspó∏czesnych organizacjach, red. A. Stabry∏a, AE w Krakowie, Kraków. Dàbrowski J. [2002/2003], Zmiany strategiczne w teorii i praktyce zarzadzania, Wy˝sza Szko∏a Przedsi´biorczoÊci i Zarzàdzania im. L. Koêmiƒskiego, Warszawa. Floyd S., Lane P.J. [2000], Strategizing Throughout the Organization: Managing Role Conflict in Strategic Renewal, „Academy of Management Review”, vol. 25. Greenwood R., Hinings C.R. [1996], Understanding Radical Organizational Change: Bringing Together the Old and the New Institutionalism, „Academy of Management Review”, vol. 21. Guth W.D., Ginseberg A. [1990], Guest Editors Introduction: Corporate Enterpreneurship, „Strategis Management Journal”, vol. 11. Hamel G., Yalikangas L. [2003], W poszukiwaniu zdolnoÊci strategicznej regeneracji, „Harvard Business Review”, vol. 11. Hart H., Berger A. [1994], Using Time to Generate Corporate Renewal, „International Journal of Operations and Production Management”, vol. 14, nr 3. Hrebiniak L.G., Joyce W.F. [1985], Organizational Adaptation: Strategic Choice and Environmental Determinism, „Administrative Science Quarterly”, vol. 30. Instrumenty zarzàdzania wspó∏czesnym przedsi´biorstwem [2006], red. W. Kowalczewski i J. Nazarko, Difin, Warszawa. Leksykon zarzadzania [2005], Difin, Warszawa. Lichtarski J. [2003], O strategiach zarzàdzania zmianami, „Przeglàd Organizacji”, nr 9 Lohrke F.T., Bedeian A.G., Palmer T.B. [2004], The Role of Top Management Team in Formulating and Implementing Turnaround Strategies: A Review and Research Agenda, „International Journal of Management Reviews”, nr 5–6. Malewska K. [2005], KolejnoÊç zmian zachodzàcych w procesie odnowy strategicznej przedsi´biorstwa [w:] Zmiana warunkiem sukcesu, Przeobra˝enia metod i praktyk zarzàdzania, red. J. Skalik, PN AE we Wroc∏awiu, Wroc∏aw, 2005, nr 1092. Mas∏yk E. [2003], Organizacja w ruchu, Oficyna Wydawnicza, Kraków..

Cytaty

Powiązane dokumenty

Obliczyć siły elektromotoryczne i opory wewnętrzne badanych ogniw i ich połączeń za pomocą metody regresji liniowej.. Obliczyć odchylenie standardowe

Automorzmy wewn¦trzne grup: denicja, wªasno±ci i przykªady.. Opis relacji sprz¦»enia w przypadku

W artykule są rozpatrzone wewnętrzne i zewnętrzne źródła innowacyjności przedsiębiorstw oraz są zdefiniowane przedsiębiorstwa innowacyjne, jak również jest

G∏ównego Policji lub komendanta wojewódzkiego Policji do sàdu okr´gowego o wyra˝enie zgody na odstàpienie od zniszczenia materia∏ów zgroma- dzonych podczas stosowania

Maj.. Tymczasowe wyniki wyborów do Rady Miejskiej, odbytych dnia 9-go b. ry do Rady Miejskiej w Kielcach. Głosowało około 64 proc. Rozdział m =,mddtow pr~edstawia

w 2012 r.: gminy wspierały 9 programów, najwięcej gmin 46 gmin – Archipelag Skarbów, 45 gmin – Program Domowych Detektywów, 32 gminy – Program Wzmacniania Rodziny, 84

W przypadku wystąpienia zdarzenia, którego strony nie mogły przewi- dzieć, a które istotnie wpłynęło na treść zawartej umowy, mogą powołać się na insty- tucję klauzuli

System dopuszczeń w Polsce jest podobny do krajowych systemów oceny zgodności stosowanych w wielu innych krajach Unii Europejskiej, które podobnie jak Polska stawiają akcent, na