• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (6), 688-691, 2007

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (6), 688-691, 2007"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

Medycyna Wet. 2007, 63 (6) 688

Praca oryginalna Original paper

Rozwój cywilizacji wp³ywa na usprawnienie funk-cjonowania zak³adów przemys³owych czy ferm ho-dowlanych, a jednoczeœnie niesie ze sob¹ wiele no-wych niebezpieczeñstw dla ¿yj¹cych w ich otoczeniu organizmów. Wœród œrodowiskowych czynników sta-nowi¹cych zagro¿enie dla zdrowia nale¿y wymieniæ gazowe zanieczyszczenia powietrza. Oddzia³ywanie tych zwi¹zków mo¿e obejmowaæ szerok¹ gamê skut-ków zdrowotnych w ró¿nym nasileniu, a u zwierz¹t równie¿ obni¿enie wyników produkcyjnych. Szacowa-nie szkodliwoœci poszczególnych substancji dokonu-je siê dokonu-jednak w badaniach na zwierzêtach laboratoryj-nych czy te¿ u ludzi uczestnicz¹cych w awariach prze-mys³owych. Prowadzone analizy materia³u biologicz-nego obejmuj¹ zazwyczaj obecnoœæ metali ciê¿kich w poszczególnych tkankach, zaœ u ludzi przede wszyst-kim ró¿norodnych u¿ywek. Niewiele jest danych od-noœnie do oddzia³ywania mieszanin substancji gazo-wych zawartych w powietrzu œrodowiska bytowania zwierz¹t hodowlanych, a zw³aszcza ich zawartoœci w poszczególnych narz¹dach. St¹d celem niniejszych badañ by³a analiza i ocena pozosta³oœci lotnych sub-stancji gazowych w wybranych tkankach lisów polar-nych.

Materia³ i metody

Badania przeprowadzono w fermie lisów polarnych (Alo-pex lagopus) ze œredni¹ obsad¹ stada podstawowego 50 szt.

zwierz¹t. Spoœród lisów stada podstawowego wybrano lo-sowo grupê 20 sztuk, które umieszczono w pomieszczeniu z ograniczonym (oko³o 0,1 m/s) przep³ywem powietrza, lecz zachowanym jego dop³ywem i odp³ywem. W warunkach tych samice przebywa³y od momentu pokrycia do momen-tu odsadzenia szczeni¹t. Z urodzonych w tych warunkach m³odych lisów wybrano losowo 12 szczeni¹t – grupa do-œwiadczalna (A), które w wieku ok. 3 miesiêcy przeniesio-no do fermy, gdzie przebywa³y do uboju, do ostatniej de-kady listopada. Z grupy m³odych lisów pochodz¹cych od pozosta³ych samic stada podstawowego utrzymywanych w systemie pawilonowym wybrano losowo 20 zwierz¹t, któ-re stanowi³y grupê kontroln¹ (B).

Przeniesienia zwierz¹t doœwiadczalnych dokonano ze wzglêdów ekonomicznych (zachowania dobrej – wysokiej jakoœci okrywy w³osowej do oceny licencyjnej).

Lisy z obu grup otrzymywa³y tak¹ sam¹ karmê, przygo-towan¹ zgodnie z normami ¿ywienia zwierz¹t futerkowych (1). Zwierzêta objête by³y opiek¹ weterynaryjn¹ i zootech-niczn¹. W trakcie doœwiadczenia prowadzono sta³y moni-toring jakoœci powietrza z wykorzystaniem chromatografii gazowej (2). Dla okreœlenia pozosta³oœci gazowych zanie-czyszczeñ w tkankach od wszystkich zwierz¹t z grupy A i B pobrano wycinki: w¹troby, nerek, t³uszczu oko³onerko-wego i p³uc. Do analizy pozyskanych próbek wykorzysta-no chromatografiê gazow¹ kapilarn¹. U¿yto chromatogra-fu gazowego FISONS 8160 z dwoma detektorami FID i dozownikiem split-splitless oraz automatycznego dozow-nika head-space Thermo Finnigan HS-2000. Zastosowano

Pozosta³oœci lotnych substancji gazowych

w tkankach lisów polarnych

BO¯ENA NOWAKOWICZ-DÊBEK, GRZEGORZ BUSZEWICZ*, ANNA CHMIELOWIEC-KORZENIOWSKA, LEON SABA,

HANNA BIS-WENCEL, WIOLETTA WNUK

Katedra Higieny Zwierz¹t i Œrodowiska Wydzia³u Biologii i Hodowli Zwierz¹t AR, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin *Katedra i Zak³ad Medycyny S¹dowej Akademii Medycznej, ul. Jaczewskiego 8, 20-090 Lublin

Nowakowicz-Dêbek B., Buszewicz G., Chmielowiec-Korzeniowska A., Saba L., Bis-Wencel H., Wnuk W. Residues of volatile gaseous substances in the tissues of polar foxes

Summary

The investigations were performed to determine the air gas pollutants in the tissues of polar foxes. The caged animals maintained in the pavilion system constituted the control group (20 animals), while the experi-mental group were constituted by the individuals born in enclosed spaces and transported to the farm after the raising time (12 animals). The chromatographic analyses were made on the samples of lungs, liver, kidneys and perirenal fat of the foxes from both groups. The highest content of gaseous residues was recorded in the fox lung tissue. Methanol, ethanol, benzene, trichloroethanol and acrolein were identified at the highest concentrations. The analysis results showed higher concentrations of most substances in the tissues of the experimental foxes, which may result from a higher concentration of pollutants in the air exhaled.

(2)

Medycyna Wet. 2007, 63 (6) 689 dwie kolumny kapilarne w uk³adzie równoleg³ym firmy

Restek BAC-1 i BAC-2 z programowan¹ temperatur¹ ko-lumn 40-150°C, gazem noœnym – helem i przep³ywem – 1,8 ml/min. Próbki materia³u biologicznego odwa¿ano po 0,2 g do fiolek head-space i dodawano 0,2 ml standardu wewnêtrznego (1 g/l tert-butanolu). Podobnie postêpowa-no z wzorcami. Wyniki badañ przedstawiopostêpowa-no w formie ta-belarycznej.

Wyniki i omówienie

Stan œrodowiska hodowlanego doskonale charakte-ryzuj¹ oznaczenia próbek czêœci nieo¿ywionej œrodo-wiska, tj. wody, gleby oraz powietrza. Jednak pe³ny obraz jego stanu udostêpnia dopiero analiza próbek pobranych z czêœci biotycznej œrodowiska, tj. p³ynów ustrojowych i tkanek pobranych od zwierz¹t, które nie-ustannie nara¿ane s¹ na dzia³anie szerokiego spektrum zanieczyszczeñ wystêpuj¹cych w obszarze ich prze-bywania. Zanieczyszczenia powietrza w omawianej fermie stanowi³y ju¿ wielokrotnie przedmiot monito-ringu (6-8). Prowadzona wówczas analiza chromato-graficzna potwierdzi³a obecnoœæ szeregu gazowych zanieczyszczeñ, zarówno w próbkach powietrza po-bieranego w fermie, pomiêdzy klatkami w tzw. strefie oddychania zwierz¹t, jak i w zamkniêtym pomiesz-czeniu, gdzie przebywa³y lisy grupy doœwiadczalnej (8). W pomieszczeniu, w którym zmniejszono prze-p³yw powietrza (w granicach norm higienicznych) uzyskiwano wy¿sze stê¿enia dla wiêkszoœci oznacza-nych zwi¹zków w porównaniu do fermy. Najliczniej i w najwy¿szych stê¿eniach wystêpowa³y alkohole oraz wêglowodory aromatyczne. Dok³adny sk³ad gazowych zanieczyszczeñ oraz ich poziom zamieszczono w pub-likacjach z tego zakresu (7, 8). Wiele z oznaczanych w fermie zwi¹zków ma szkodliwy lub potencjalnie szkodliwy wp³yw na tkanki i narz¹dy zwierz¹t wysta-wionych na d³ugotrwa³e ich dzia³anie, prowadz¹cy niejednokrotnie do nieodwracalnych, patologicznych zmian (7). Zidentyfikowane w powietrzu fermy lisów, a tym samym wdychane przez zwierzêta organiczne zwi¹zki, oprócz negatywnego odczucia sensoryczne-go (odory) mog¹ oddzia³ywaæ negatywnie na uk³ad immunologiczny. Zwi¹zki te wprowadzone do p³uc przenikaj¹ do krwi i tkanek, wywo³uj¹ efekt toksyko-logiczny, stymuluj¹ sensory nerwowe i indukuj¹ neu-rochemiczne zmiany, które mog¹ usposabiaæ do wy-st¹pienia infekcji (4, 5). Potencjalny wp³yw poszcze-gólnych sk³adników, a tak¿e ich mieszanin powstaje ju¿ podczas absorpcji, dalej dystrybucji, biotransfor-macji, a tak¿e sekrecji ksenobiotyków. Pominiêcie tzw. bariery w¹trobowej w przypadku zanieczyszczeñ wpro-wadzanych drog¹ oddechow¹ wzmaga ich niekorzyst-ny efekt toksyczniekorzyst-ny. Aby oszacowaæ ryzyko ekspozy-cji i zapobiec niekorzystnym efektom oddzia³ywania tych substancji prowadzi siê monitoring biologiczny, który polega na oznaczaniu stê¿eñ, obecnoœci zwi¹z-ków lub ich metabolitów w ró¿nych biologicznych mediach, takich jak: krew, pêcherzyki p³ucne,

powiet-rze wydychane, mocz oraz tkanki. Otrzymane wyniki uwzglêdniaj¹ jedynie pierwotn¹ postaæ zanieczysz-czeñ, które przedosta³y siê do organizmu w wyniku ekspozycji œrodowiskowej, inhalacyjnej, bez analizo-wania produktów ich przemian w organizmie (tab. 1-2). Rozprowadzanie zanieczyszczeñ w organizmie i ma-gazynowanie ich zale¿y w znacznej mierze od ich rozpuszczalnoœci w wodzie lub t³uszczach. Udzia³ w tkance wody i t³uszczów decyduje o rozmieszcze-niu substancji w poszczególnych narz¹dach w zale¿-noœci od ich lipo- lub hydrofilzale¿-noœci. Paulin i Krisha-man (9) metodami allometrycznymi obliczyli wartoœæ wspó³czynnika rozdzia³u PCs tkanka : powietrze dla 45 ró¿nych zwi¹zków, w tym: ketonów, alkoholi, es-trów, eterów, alkanów, haloalkanów i wêglowodorów aromatycznych dla tkanek (w¹troby, miêœni i t³uszczu) szczura. Im wy¿sza wartoœæ tego wspó³czynnika, tym wiêksza iloœæ substancji, która mo¿e gromadziæ siê w danej tkance. S³abo ukrwiona tkanka t³uszczowa, z nieznaczn¹ zawartoœci¹ wody wolniej absorbuje roz-prowadzane po ustroju ksenobiotyki lub ich metaboli-ty, ale d³u¿ej zwi¹zki te w niej s¹ magazynowane. Rów-nie¿ tkanka ta charakteryzuje siê nisk¹ aktywnoœci¹ metaboliczn¹ w porównaniu do dobrze ukrwionych p³uc, nerek czy w¹troby – tkanki metabolizuj¹cej. Wybiórcze rozmieszczenie ksenobiotyków w narz¹-dach zale¿y równie¿ od ich pojemnoœci wi¹zania zwi¹zków chemicznych. Du¿¹ zdolnoœci¹ wi¹zania przez bia³ka wewn¹trztkankowe wykazuj¹ siê w¹tro-ba i nerki, narz¹dy newralgiczne w procesie elimina-cji, detoksykacji i usuwania trucizn z organizmu.

W przeprowadzonych badaniach najwiêcej pozosta-³oœci gazowych zanieczyszczeñ powietrza wystêpu-j¹cych w fermie stwierdzono w tkance p³ucnej lisów. W najwy¿szych stê¿eniach i najliczniej identyfikowa-no alkohole, g³ównie metaidentyfikowa-nol i etaidentyfikowa-nol, a tak¿e benzen, trichloroetanol czy toksyczn¹ akroleinê (tab. 1). Kon-centracja tych zwi¹zków by³a wy¿sza w tkance p³uc-nej lisów grupy doœwiadczap³uc-nej, co korelowa³o z wy¿-szymi stê¿eniami tych zanieczyszczeñ w powietrzu, gdzie utrzymywano zwierzêta tej grupy, a tym samym wy¿szej dawki inhalacyjnej. W nerkach lisów grupy kontrolnej (tab. 2) stwierdzono jedynie œladowe iloœci metanolu (0,01 mg/l), podczas gdy w nerkach zwie-rz¹t grupy doœwiadczalnej wykazano obecnoœæ wiêk-szoœci zanieczyszczeñ na relatywnie wysokich pozio-mach. Stê¿enia te by³y niejednokrotnie wy¿sze ni¿ w tkance p³ucnej (tab. 1 i 2). Oznaczane alkohole oraz zwi¹zki aromatyczne, szczególnie benzen, dzia³aj¹ dra¿ni¹co na b³ony œluzowe (5). Udowodniono rów-nie¿ wystêpowanie interakcji miêdzy alkoholami a innymi ksenobiotykami. W po³¹czeniu z aromatycz-nymi nitro- i aminozwi¹zkami prowadz¹ do methe-moglobinemii czy pog³êbiaj¹ toksyczne dzia³anie tri-chloroetylenu toluenu i benzenu. Alkohole jako zwi¹z-ki rozpuszczalne w wodzie, g³ównie rozmieszczaj¹ siê w tkankach bogatych w wodê, p³yny ustrojowe, a za-tem w tkankach dobrze ukrwionych, tj.: p³ucach,

(3)

ner-Medycyna Wet. 2007, 63 (6) 690

kach i w¹trobie, maj¹ najwy¿szy wspó³-czynnik PCs w¹troba : powietrze osza-cowany dla szczurów (9). St¹d w prób-kach w¹troby lisów grupy doœwiadczal-nej oznaczono wysokie stê¿enia metano-lu, etanometano-lu, a tak¿e izobutanolu (tab. 1). Publikowane prace toksokinetyczne i toksodynamiczne wykazuj¹, ¿e niska koncentracja metanolu w powietrzu nie stanowi ryzyka œrodowiskowego (7). Najni¿szy poziom wywo³uj¹cy efekt (LOAEL) dla metanolu wynosi a¿ 2000 ppm, czyli 2660 mg/m3, zaœ najwy¿szy

poziom nie wywo³uj¹cy efektu (NOAEL) to 1000 ppm. S¹ to stê¿enia, których w warunkach œrodowiskowych powy¿-sze zwi¹zki nigdy nie osi¹gaj¹. Wed³ug Clary (3), dopiero zawartoœæ metanolu we krwi ludzi na poziomie 10 mg/l mo¿e dawaæ niekorzystny efekt. Takie stê¿e-nie uzyskaæ mo¿na ju¿ po 8 h inhalacji, gdy w powietrzu koncentracja metanolu osi¹ga 200 ppm, czyli 266 mg/m3.

Kon-centracja metanolu w osoczu roœnie wraz ze wzrostem jego stê¿enia w powietrzu wdychanym. Równie¿ przy braku meta-nolu w powietrzu obserwowano w oso-czu zwierz¹t doœwiadczalnych jego kon-centracjê na poziomie 1,6 mg/l.

Analiza próbek w¹troby wykaza³a obok alkoholi równie¿ obecnoœæ akrole-iny (grupa B – 0,03 mg/l) i acetonu (gru-pa B – 5,30 mg/l) (tab. 1). Stê¿enia rów-nie¿ tych zwi¹zków by³y wy¿sze u lisów z grupy doœwiadczalnej (A) i osi¹ga³y odpowiednio poziomy: 0,13 mg/l oraz 7,35 mg/l. Wêglowodory aromatyczne, takie jak: benzen, ksyleny czy toluen roz-prowadzane s¹ po organizmie z preferen-cj¹ do tkanki t³uszczowej. Wydalane s¹ z moczem lub powietrzem wydychanym w postaci niezmienionej. Analiza mate-ria³u doœwiadczalnego wykaza³a obec-noœæ benzenu w próbkach nerek i t³usz-czu oko³onerkowego grupy doœwiadczal-nej (tab. 2). Pomimo wysokiego wspó³-czynnika rozdzia³u PCs tkanka t³uszczo-wa : powietrze dla wspomnianych wêg-lowodorów nie stwierdzono ich obecnoœ-ci w t³uszczu oko³onerkowym. Analiza materia³u wykaza³a równie¿ wysokie wartoœci benzenu w p³ucach grupy A (0,03 mg/l), co wskazywa³oby g³ówn¹ drogê jego wch³aniania oraz metabo-lizmu. Podobnie trichloroetylen – w 50--60% zatrzymywany w drogach odde-chowych, o czym œwiadczy³a jego wy-soka koncentracja w próbkach p³uc (1,27

a w z a N ij c n a t s b u s a c u ³ P W¹rtoba A a p u r G GrupaB GrupaA GrupaB l o n a t e M 9,54±7,33 5,10±5,47 19,70±6,31 5,58±3,49 l o n a t E 2,19±1,58 0,49±0,53 10,12±5,29 4,00±3,12 l o n a p o r p -n 0,15±0,10 0,08±0,07 10,16±0,09 0,19±0,11 l o n a t u b o l y t e m -3 0,00 0,00 0,00 0,00 l a n a t n e P 0,00 0,00 0,00 0,05±0,03 l o n a t u b o zI 0,13±0,08 0,07±0,05 0,11±0,05 0,06±0,02 l o n a p o r p o zI 0,13±0,50 0,45±0,30 5,95±3,22 5,56±5,29 a n i e l o r k A 0,31±0,10 0,19±0,11 0,13±0,05 0,03±0,02 n a k e d o D 0,00 0,00 0,00 0,00 n o t e c A 0,44±0,21 0,41±0,09 7,35±4,61 5,30±2,66 n o t e k -e m / p o r p -1 0,00 0,00 0,00 0,00 n a t n e p o l y t e m -2 0,00 0,00 0,00 0,00 n o t e k o l y t e o l y t e M 0,00 0,00 0,00 0,00 n e u l o T 0,00 0,00 0,00 0,00 n e l y x -p 0,00 0,00 0,00 0,00 n e l y x -m / o 0,00 0,00 0,00 0,00 n e z n e B 0,03±0,01 0,00 0,00 0,05±0,01 n e z n e b o l y t E 0,00 0,00 0,00 0,00 n e l y t e o r o l h c ir T 1,27±0,82 0,69±0,31 0,00 0,74±0,62 u l y t e n a t c O 0,15±0,07 0,16±0,09 0,00 0,00

Tab. 1. Pozosta³oœci gazowych zanieczyszczeñ w p³ucach i w¹trobie (mg/l) (–x ± SD)

Tab. 2. Pozosta³oœci gazowych zanieczyszczeñ w nerkach i t³uszczu oko³o-nerkowym (mg/l) (–x ± SD) a w z a N ij c n a t s b u s i k r e N T³uszczoko³onerkowy A a p u r G GrupaB GrupaA GrupaB l o n a t e M 10,13±7,51 0,01±6,32 2,23±1,62 1,48±1,03 l o n a t E 12,04±1,33 0,00 0,85±0,51 0,59±0,29 l o n a p o r p -n 10,15±0,07 0,00 0,00 0,00 l o n a t u b o l y t e m -3 0,00 0,00 0,00 0,00 l a n a t n e P 0,02±0,01 0,00 0,00 0,03±0,01 l o n a t u b o zI 0,30±0,05 0,00 0,00 0,03±0,03 l o n a p o r p o zI 1,01±0,29 0,00 0,04±0,01 0,03±0,01 a n i e l o r k A 0,34±0,10 0,00 0,01±0,01 0,05±0,02 n a k e d o D 0,00 0,00 0,00 0,00 n o t e c A 2,15±1,02 0,00 0,15±0,10 0,19±0,08 n o t e k -e m / p o r p -1 0,00 0,00 0,00 0,00 n a t n e p o l y t e m -2 0,00 0,00 0,00 0,00 n o t e k o l y t e o l y t e M 0,00 0,00 0,00 0,00 n e u l o T 0,00 0,00 0,00 0,00 n e l y x -p 0,00 0,00 0,00 0,00 n e l y x -m / o 0,00 0,00 0,00 0,00 n e z n e B 0,01±0,01 0,00 0,11±0,02 0,11±0,05 n e z n e b o l y t E 0,00 0,00 0,00 0,00 n e l y t e o r o l h c ir T 0,76±0,11 0,00 0,00 0,00 u l y t e n a t c O 0,58±0,10 0,00 0,00 0,002±0,002

(4)

Medycyna Wet. 2007, 63 (6) 691 mg/l) (tab. 1). Jest to zwi¹zek równie¿ lipofilny i z

³atwoœci¹ pokonuj¹cy uk³ady o strukturze lipidowo--bia³kowej. Nie potwierdzono jednak jego obecnoœci w t³uszczu oko³onerkowym (tab. 2). W analizowanych tkankach stwierdzono równie¿ obecnoœæ akroleiny. U ludzi substancja ta, obok dzia³ania silnie dra¿ni¹ce-go, wydaje siê odgrywaæ wa¿n¹ rolê urykotoksyczn¹ (10). Prowadzi do chromosomalnej aberracji i mu-tacji. Wykazuje wysok¹ reaktywnoœæ z proteinami (lizyn¹, histydyn¹, cystein¹). Wywiera efekt cyto- i ge-notoksyczny m.in. fibroblastów przewodu oddecho-wego, limfocytów tkanki dzi¹se³, limfocytów i fibro-blastów skóry. Mo¿e byæ tak¿e produktem preoksyda-cji lipidów oraz mediatorem uszkodzeñ oksydacyjnych (10, 11). A¿ 95% publikowanych prac poœwieconych ksenobiotykom ocenia pojedyncze zwi¹zki chemicz-ne (12). Idealn¹ sytuacj¹ pracy toksykologiczchemicz-nej jest ocena toksokinetyki oraz oddzia³ywania jednego, czys-tego zwi¹zku. W rzeczywistoœci mamy jednak do czy-nienia z mieszanin¹ zwi¹zków. Badania prowadzone nad mieszaninami ksenobiotyków wskazuj¹ na mo¿-liwoœæ obni¿ania dopuszczalnego poziomu w mate-riale biologicznym. Przy kilku ró¿nych zwi¹zkach w powietrzu biotransformacja ich w organizmie mo¿e byæ ró¿na, nietypowe mog¹ byæ tak¿e ich metabolity. Badania Viau (12) wykaza³y, ¿e przy ekspozycji ksy-lenu i chloroformu metylowego nie znaleziono we krwi tego drugiego. Przy ekspozycji zaœ na sam chloroform, identyfikowano go we krwi. Równie¿ stê¿enia meta-bolitów mog¹ ulegaæ obni¿aniu. Autorzy podkreœlaj¹, ¿e przy mieszaninach trudno rozpatrywaæ pewne zwi¹zki jako biomarkery. Koncentracja biomarkerów przy zawodowej ekspozycji obni¿a siê, gdy¿ najczêœ-ciej spotykamy siê z mieszanin¹ ró¿nych toksycznych substancji. Dlatego te¿ dopuszczalny próg koncentra-cji w materia³ach biologicznych powinien byæ obni-¿any. Wp³yw zanieczyszczenia powietrza trudno osza-cowaæ, gdy¿ ten zale¿y nie tylko od stê¿enia zwi¹z-ków w powietrzu, ale tak¿e od czynnizwi¹z-ków zewnêtrz-nych, mikroklimatu, ¿ywienia, zdrowia i kondycji oraz w³aœciwoœci osobniczych wystawionej na ekspozycjê populacji. Podstawow¹ informacjê stanowi jednak zna-jomoœæ dróg wch³aniania, magazynowania, metabo-lizmu, dystrybucji i biotransformacji oraz sposób usu-wania z organizmu tych zanieczyszczeñ.

W przeprowadzonych badaniach poddano ocenie newralgiczne narz¹dy, tj. tkanki, w których s¹ wch³a-niane zanieczyszczenia powietrza (p³uca) lub maga-zynowane (tkanka t³uszczowa), które ulegaj¹ biotrans-formacji (w¹troba), a tak¿e z których s¹ wydalane (ner-ki). Ze wzglêdu na brak dopuszczalnych stê¿eñ dla analizowanych tkanek, nie mo¿na oceniæ ryzyka, ja-kie stanowi¹ identyfikowane substancje. Odmienne wielkoœci zidentyfikowanych zwi¹zków w poszczegól-nych tkankach trudno jest wyt³umaczyæ, gdy¿ nie dla wszystkich substancji znane s¹ miejsca lub narz¹dy ich kumulacji, a warunki utrzymania po³¹czone ze stre-sem, mog¹ je znacznie modyfikowaæ. Pomimo

krót-kiego czasu ekspozycji doœwiadczalnej grupy lisów przeprowadzona ocena mo¿e byæ pomocna przy typo-waniu krytycznych narz¹dów u zwierz¹t gospodar-skich, tzn. takich, w których zwi¹zki wdychane z po-wietrza œrodowiska hodowlanego gromadz¹ siê, a w wyniku tej kumulacji mog¹ je uszkadzaæ.

Piœmiennictwo

1.Barabasz B., Bielañski P., NiedŸwiadek S., S³awoñ J.: Normy ¿ywienia miê-so¿ernych i roœlino¿ernych zwierz¹t futerkowych. IFi¯Z PAN, Jab³onna 1994. 2.Bartulewicz J., Gaw³owski J., Bartulewicz E.: Zastosowanie chromatografii gazowej i cieczowej do analizy zanieczyszczeñ œrodowiska. Pañstwowa In-spekcja Œrodowiska. Biblioteka Monitoringu Œrodowiska, Warszawa 1997. 3.Clary J. J.: Methanol, is it a developmental risk to humans? Regulat.

Toxi-col. PharmaToxi-col. 2003, 37, 83-91.

4.Medinsky M. A., Dorman D. C.: Recent developments in methanol toxicity. Toxicology Lett. 1995, 82/83, 707-711.

5.Nimmermark S.: Odour influence on well-being and health with specific focus on animal production emissions. Ann. Agric. Environ. Med. 2004, 11, 163-173.

6.Nowakowicz-Dêbek B., Bis-Wencel H., Molenda-Pyzik M., Likos B., Wnuk W.: Emisja niektórych zwi¹zków organicznych przez fermê lisów z uwzglêdnie-niem uwarunkowañ œrodowiskowych. Zesz. Nauk. PTZ 2002, 6, 169-179. 7.Nowakowicz-Dêbek B., £opuszyñski W.: Wp³yw zanieczyszczeñ powietrza

na zmiany w organizmie lisów polarnych. Medycyna Wet. 2004, 60, 845--848.

8.Nowakowicz-Dêbek B., Saba L., Bis-Wencel H., Wnuk W.: Uwalnianie lotnych substancji gazowych w zale¿noœci od warunków utrzymania lisów polarnych (Alopex lagopus). Annales UMCS sec. EE 2004, 47, 351-357. 9.Paulin P., Krishaman K.: A tissue composition – based algorithm for

predic-ting tissue : air partition coefficients of organic chemicals. Toxicol. Appl. Pharmacol. 1996, 136, 126-130.

10.Sakura N., Nishimura S., Fujita N., Namera A., Yashiki M., Kojami T.: De-termination of acrolein in human urine by headspace gas chromatography and mass spectrometry. J. Chromatography B. 1998, 719, 209-212. 11.Uchida K.: Current status of acrolein as lipid peroxidation product. Trends

Cardiovasc. Med. 1999, 9, 109-113.

12.Viau C.: Biological monitoring of exposure to mixtures. Toxicology Lett. 2002, 134, 9-16.

Adres autora: dr in¿. Bo¿ena Nowakowicz-Dêbek, ul. Akademicka 13, 20-950 Lublin; e-mail: bozena.nowakowicz@ar.lublin.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

Pochodzenie tego wirusa przypisywano rów- nie¿ ludzkiemu wariantowi H1N1 (kr¹¿¹cemu wœród ludzi w 1980 roku) oraz szczepowi „human-like” o wzo- rze antygenowym H3N2 izolowanemu

Pe³ni tak¿e funkcjê zmiatacza aktyny, jest prekursorem czynnika aktywacji makrofagów – MAF (macrophage activating factor), wi¹- ¿e kwasy t³uszczowe, lokalizuje siê na

Egzogenny DNA mo¿e integrowaæ z genomowym DNA na drodze rekombinacji homologicznej lub nie- homologicznej (ryc. W czasie rekombinacji homo- logicznej dochodzi do wymiany

Technik¹ cytometrii przep³ywowej bada siê jedynie komórki, które znajduj¹ siê w zawiesinie.. Dlatego te¿ najdogodniejszym materia³em do badañ s¹ komórki

(26) stated that a dorsal notch can be more often observed in dogs of beagle breed with brachycephalic type of the skull rather than in dogs of the same breed but with

The paper describes the occurence of Flavobacterium psychrophilum as a concurrent pathogen with infectious hematopoietic necrosis virus in rainbow trout fry in Croatia..

In the present study, CK, LDH and AST enzyme activities obtained from diseased group before treat- ment were significantly (p < 0.001) higher than the same values obtained

The number of yeasts-molds in non- irradiated meatballs in the control group in our study was 6.70 log cfu/g, whereas exposure to highest irra- diation dose of 7 kGy resulted in