• Nie Znaleziono Wyników

Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (4), 389-393, 2007

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Medycyna Weterynaryjna - Summary Medycyna Wet. 63 (4), 389-393, 2007"

Copied!
5
0
0

Pełen tekst

(1)

Artyku³ przegl¹dowy Review

Nowoczesne metody wspomaganego rozrodu znaj-duj¹ niewielkie zastosowanie w odniesieniu do psów. Wprawdzie notuje siê nieznaczny postêp w produkcji zarodków psa w warunkach in vitro, lecz uzyskiwane rezultaty s¹, jak dot¹d, niezadowalaj¹ce. G³ówn¹ przy-czyn¹ niepowodzeñ jest niska zdolnoœæ oocytów psa do zakoñczenia procesu dojrzewania w warunkach la-boratoryjnych (21, 23, 24). Odsetek oocytów psa doj-rzewaj¹cych w warunkach in vitro nie przekracza 24% (4). U innych gatunków zwierz¹t odsetek oocytów, które koñczy³y proces dojrzewania w warunkach in vitro wynosi³, odpowiednio: u kóz 94%, byd³a 74,5% i œwiñ 58% (1, 25, 27).

Niski odsetek prawid³owo dojrzewaj¹cych poza-ustrojowo oocytów psa mo¿e byæ wynikiem stosowa-nia po¿ywek opracowanych dla innych gatunków zwie-rz¹t, przewa¿nie dla byd³a i owiec (12). Dojrzewanie oocytów u zwierz¹t przebiega dwustopniowo. Pierw-szym etapem jest prze³amanie fazy pêcherzyka zarod-kowego (GV – germinal vesicle), w której j¹dro ko-mórkowe ma postaæ tzw. pêcherzyka zarodkowego, drugim – osi¹gniêcie kompetencji do zakoñczenia doj-rzewania w fazie metafazy II (13). U wiêkszoœci ga-tunków ssaków oocyt dojrzewa wewn¹trz pêcherzyka

jajnikowego i w czasie owulacji znajduje siê w sta-dium metafazy II mejozy (29). U psa proces ten prze-biega odmiennie, oocyt opuszcza pêcherzyk jajniko-wy w stadium profazy I mejozy, a zakoñczenie proce-su dojrzewania zachodzi w jajowodzie i trwa do 5 dni (4). Standardowy sk³ad po¿ywek stosowany w dojrze-waniu oocytów zwierz¹t gospodarskich w warunkach in vitro wydaje siê niewystarczaj¹cy w odniesieniu do hodowli oocytów psa.

Opracowanie protoko³u produkcji zarodków psa in vitro (IVP – in vitro production), który umo¿liwia³by hodowlê zarodków na szerok¹ skalê wydaje siê jed-nak nadal celem odleg³ym. W tym œwietle sukcesem by³o uzyskanie pierwszej ci¹¿y z zarodków psa uzy-skanych in vitro. Spoœród 90 pozyuzy-skanych i zap³od-nionych in vitro oocytów, trzy podjê³y podzia³y i roz-winê³y siê do stadium dwukomórkowych zarodków. Zarodki te przeniesiono do macicy suki – biorczyni. Badanie ultrasonograficzne przeprowadzone dwa-dzieœcia dni po przeprowadzeniu transferu wykaza³o obecnoœæ trzech woreczków p³odowych, których œred-nica wynosi³a od 4,4 do 5 mm, jednak po dwudziestu dwóch dniach ci¹¿y zarodki te uleg³y resorpcji (6).

Czynniki wp³ywaj¹ce na dojrzewanie oocytów psa

w warunkach in vitro

RENATA W£ODARCZYK, DOROTA BUKOWSKA, JÊDRZEJ M. JAŒKOWSKI

Katedra Weterynarii Rolniczej Wydzia³u Hodowli i Biologii Zwierz¹t AR, ul. Wojska Polskiego 52, 60-625 Poznañ

W³odarczyk R., Bukowska D., Jaœkowski J. M. Factors involved in the maturation of dog oocytes in vitro

Summary

Modern methods of supported reproduction find little application in relation to dogs. Although there is some progress in the production dogs embryos in vitro, results to date remain far from unsatisfactory. The main cause of failures is the low ability of dog oocytes to end the maturation process. The percentage of dog oocytes matured in vitro does not exceed 24% while in different animals species this percentage was, respectively, in goats, cattle and pigs 94%, 74.5% and 58%. There are a good deal of studies to make optimal composition of a maturation medium. Oocyte incubation in a medium with the addition of hCG resulted in a maturation of 31.7% oocytes, while in a medium without hCG this percentage was 23.3%. Estrogens are important in the process of meiosis resumption and oocyte maturation. The addition of these hormones to the medium caused a significant increase of the percentage of maturated oocytes from 2.9% to 14.7% respectively in control and experimental groups. In a few studies the influence of such supplements as synthetic oviductal fluid (SOF) and the epithelial cells of oviduct on maturation dogs oocytes was definite. It seems that these supplements had no significant influence on initiation of meiosis resumption connected with oocyte maturation. However a positive influence on the enlargement of the percentage of matured dog oocytes was evoked by a culture condensation and an addition of cummulus cells.

(2)

Przebieg cyklu rozrodczego i hormonalna regulacja okresu oko³orujowego u psowatych W cyklu rujowym suki, podobnie jak u innych ssa-ków, wyró¿niæ mo¿na cztery podstawowe fazy: pro-estrus, opro-estrus, metoestrus i anoestrus. D³ugoœæ cyklu rozrodczego suki w zale¿noœci od czasu trwania fazy anoestrus wahaæ siê mo¿e w granicach 5-12 miesiêcy. Podczas fazy anoestrus, trwaj¹cej od 1-6 miesiêcy, suka nie wykazuje aktywnoœci rozrodczej, a stê¿enie jajnikowych hormonów sterydowych we krwi obwo-dowej utrzymuje siê na poziomie bazalnym. Po fazie anoestrus, nastêpuje trwaj¹ca oko³o 10 dni faza pê-cherzykowa (proestrus). Okres ten, charakteryzuj¹cy siê obecnoœci¹ krwistej wydzieliny w drogach rodnych, mo¿e rozpocz¹æ siê w czasie od 3 tygodni do 3 dni przed przedowulacyjnym wylewem LH. Wzrastaj¹cym na jajnikach pêcherzykom jajnikowym towarzyszy wzrost poziomu estradiolu we krwi od 10-20 pg/ml na pocz¹tku proestrus do 50-100 pg/ml 1-2 dni przed przedowulacyjnych wylewem LH. Unikaln¹ cech¹ pro-filu hormonalnego cyklu rozrodczego psowatych jest przedowulacyjna luteinizacja pêcherzyka jajnikowe-go, podczas której warstwa ziarnista pêcherzyka ule-ga proliferacji. W czasie proestrus poziom progeste-ronu osi¹ga wartoœæ szczytow¹, równoczeœnie stê¿e-nie estradiolu gwa³towstê¿e-nie siê obni¿a. Owulacja nastê-puje u suk w ci¹gu 1-2 dni po przedowulacyjnym wylewie LH. Powoduje to sytuacjê, w której u suk, odmiennie ni¿ u innych gatunków ssaków, owulacja ma miejsce przy wysokim poziomie progesteronu i ma-lej¹cym poziomie estrogenów. Tak¿e okres przebywa-nia oocytów w jajowodzie jest okresem dominacji pro-gesteronu. Byæ mo¿e, to zupe³nie odmienne t³o hor-monalne towarzysz¹ce fizjologicznie pierwszemu okresowi rozwoju oocytu jest powodem trudnoœci maj¹cych miejsce podczas dojrzewania oocytów tego gatunku w warunkach in vitro.

Wp³yw fazy cyklu rujowego na dojrzewanie oocytów w warunkach hodowli in vitro

W nielicznych badaniach okreœlano zale¿noœæ po-miêdzy faz¹ cyklu rujowego dawczyni oocytów a ich zdolnoœci¹ do osi¹gania pe³nej dojrza³oœci w warun-kach in vitro. Rycina 1 przedstawia wp³yw fazy cyklu rujowego na wznowienie podzia³ów mejotycznych po 48 godzinach dojrzewania oocytów w warunkach in vitro. Wykazano, ¿e oocyty pobrane od suk w fazie rujowej (estrus) oraz dioestrus posiadaj¹ wiêksz¹ zdol-noœæ do osi¹gniêcia metafazy II podczas dojrzewania w warunkach laboratoryjnych od oocytów pozyskiwa-nych od suk bêd¹cych w fazie anoestrus (28).

Nie odnotowano znacz¹cych ró¿nic w przebiegu podzia³ów mejotycznych do stadium metafazy II po-miêdzy oocytami pobieranymi od suk w fazie pêche-rzykowej (5,4%), dioestrus (4,2%) i anoestrus (4,4%). Z drugiej strony, warto zaznaczyæ, ¿e odsetek oocy-tów koñcz¹cych proces dojrzewania u suk z ropoma-ciczem oraz suk w ci¹¿y wynosi³, odpowiednio, 8,1 i 4,7% i nie ró¿ni³ siê znacz¹co od analogicznych war-toœci notowanych podczas ró¿nych faz fizjologiczne-go cyklu rozrodczefizjologiczne-go. Proces wznowienia mejozy za-chodzi³ znacznie czêœciej w oocytach pobieranych od suk w fazie pêcherzykowej (3). Prawdopodobn¹ przy-czyn¹ by³ fakt, ¿e nabywanie zdolnoœci mejotycznych jest kontrolowane przez wewn¹trzkomórkow¹ komu-nikacjê pomiêdzy oocytem a otaczaj¹cymi go komór-kami wzgórka jajonoœnego. Podczas anoestrus komu-nikacja ta jest jednak zaburzona, co mo¿e wi¹zaæ siê z trudnoœciami w nabywaniu kompetencji mejotycz-nych podczas hodowli in vitro oocytów pozyskiwa-nych w tej fazie cyklu rujowego (18).

Rycina 2 przedstawia oocyt suki pod mikroskopem stereoskopowym. Jest to oocyt wysokiej jakoœci (pierwszej kategorii) posiadaj¹cy ciemn¹ pigmentowa-n¹ ooplazmê i jest œciœle otoczony przez jedpigmentowa-n¹ lub

wiê-Ryc. 1. Wp³yw fazy cyklu rujowego na wznowienie podzia-³ów mejotycznych po 48 godzinach dojrzewania oocytów w warunkach in vitro (24).

Ryc. 2. Obraz oocytu suki widoczny pod mikroskopem ste-reoskopowym (5) 0 10 20 30 40 50 60

GV GVBD-MI MII wznowienie

podzia³ów mejotycznych Status cyklu komórkowego

Dojrzewanie (%) anoestrus pro-oestrus oestrus dioestrus

(3)

cej warstw komórek wzgórka jajonoœnego. Podobn¹ liczbê oocytów najwy¿szej jakoœci uzyskiwano od suk we wszystkich fazach cyklu rujowego (9).

Wp³yw wielkoœci oocytu oraz wieku dawczyni na dojrzewanie w warunkach in vitro

U wielu gatunków zwierz¹t oocyty osi¹gaj¹ zdol-noœæ do wznowienia procesu mejozy dopiero po osi¹g-niêciu odpowiedniej wielkoœci (5, 10). Wyniki nielicz-nych badañ sugeruj¹, ¿e wielkoœæ oocytu koreluje z jego zdolnoœci¹ do dojrzewania w warunkach in vit-ro. Najwy¿szy odsetek oocytów podlegaj¹cych prawid-³owemu procesowi dojrzewania in vitro stanowi¹ oocy-ty du¿e o œrednicy przekraczaj¹cej 100 µm (13). Tabe-la 1 ilustruje wp³yw rozmiarów oocytu na jego dojrze-wanie in vitro (20). Od rozmiarów oocytów zale¿y ich zdolnoœæ do prze³amania fazy GV (GVBD – germinal vesicle break down) oraz osi¹gania przez nie stadium metafazy, anafazy I lub anafazy II po 48 godzinach hodowli. Wykazano, ¿e proces dojrzewania oocytów w warunkach in vitro jest prawid³owy u 20% oocytów > 100 µm. Wœród oocytów o wymiarach < 100 µm prawid³owy przebieg procesu dojrzewania notuje siê natomiast u 4% (20).

Wp³yw wieku dawczyni na zdolnoœæ oocytów do dojrzewania jest zagadnieniem rzadko opisywanym i ma³o poznanym. Tabela 2 ukazuje wp³yw wieku daw-czyni na tempo osi¹gania przez oocyty stadium meta-fazy I, anameta-fazy I oraz metameta-fazy II. Oocyty pozyskiwa-ne od suk starszych ni¿ 7 lat zachowuj¹ wprawdzie zdolnoœæ dojrzewania w warunkach in vitro, jednak w porównaniu do samic m³odszych jest ona znacznie mniejsza. Nie wykazano natomiast znacz¹cego wp³y-wu wieku dawczyni na zdolnoœæ oocytów do prze³a-mania fazy GV podczas inicjacji dojrzewania (13).

Wp³yw dodatków do po¿ywek hodowlanych oraz zagêszczenia hodowli na dojrzewanie oocytów psa

Prowadzono liczne badania w celu okreœlenia opty-malnego sk³adu po¿ywek do dojrzewania oocytów psa w warunkach in vitro. W przypadku po¿ywek opraco-wanych dla innych gatunków zwierz¹t dodatek gona-dotropin poprawia³ zdolnoœæ oocytów do dojrzewania (2, 8, 16, 19). W odniesieniu do psa informacje na ten temat nie s¹ jednoznaczne. Uzupe³nienie po¿ywki o gonadotropiny powodowa³o wzrost odsetka dojrze-waj¹cych oocytów, lecz inne badania nie potwierdza-j¹ tych wyników (7, 11). Z nowszych badañ wynika, ¿e dodawanie do po¿ywki gonadotropin zatrzymywa-³o podzia³y mejotyczne w póŸniejszych etapach doj-rzewania oocytów (4, 26). Nie wyklucza siê jednak, ¿e obni¿enie stê¿enia LH mo¿e byæ przyczyn¹ zabu-rzeñ w procesie dojrzewania oocytów (7).

Obecnoœæ w po¿ywce ludzkiej gonadotropiny ko-smówkowej (hCG – human chorionic gonadotropin), hormonu niespecyficznego w œrodowisku hodowlanym spowodowa³a silny rozrost komórek wzgórka jajo-noœnego podczas 48 godzin dojrzewania. Najwy¿szy

odsetek oocytów, w których wzrasta³a liczba komórek wzgórka obserwowano po 72 godzinach hodowli (4). Rycina 3 przedstawia obraz oocytów psa barwionych jodkiem propidyny widoczny pod mikroskopem fluo-rescencyjnym. Niezale¿nie od dodatku hCG do po¿yw-ki hodowlanej najwiêcej oocytów w fazie GV obser-wowano po 24 godzinach hodowli (ryc. 3a). Podobnie wysoki odsetek oocytów (73,3%) notowano w fazie GVBD po 48 godzinach hodowli w po¿ywce bez do-datku hCG (ryc. 3b). Stadium metafazy I, telofazy I lub metafazy II najliczniej obserwowano po 72 i 96 godzinach hodowli (ryc. 3c, 3d, 3e). Odsetek oocytów w tych fazach cyklu komórkowego by³ znacznie wy¿-szy w po¿ywkach z dodatkiem hCG. Po 96 godzinach inkubacji w œrodowisku z dodatkiem hCG, 31,7% oocytów znajdowa³o siê w stadium metafazy II, nato-miast w hodowli prowadzonej bez dodatku hCG od-setek ten by³ mniejszy i wyniós³ 23,3%. Pod wp³ywem dzia³ania hCG oocyty wznawia³y podzia³ mejotyczny wczeœniej, obserwowano równie¿ jego sprawniejszy i szybszy przebieg (4). Dodatek hCG wp³ywa korzyst-nie na proces dojrzewania oocytów poprzez katalizo-wanie procesu glikolizy oraz mitochondrialn¹ oksy-dacjê glukozy w komórkach wzgórka jajonoœnego, a tym samym zwiêkszenie iloœci energii niezbêdnej do procesu dojrzewania (4, 30).

U wiêkszoœci gatunków ssaków estrogeny s¹ hor-monami dominuj¹cymi w œrodowisku pêcherzyka przedowulacyjnego. Wzrost stê¿enia estradiolu we krwi jest niezbêdny do prze³amania ujemnego sprzê-¿enia zwrotnego blokuj¹cego sekrecjê hormonu lute-inizuj¹cego (LH – luteinizing hormone). Przedowula-cyjny wyrzut LH jest sygna³em do wznowienia podzia-³ów mejotycznych oraz owulacji, która nastêpuje w 24 do 72 godzin po gwa³townym wzroœcie stê¿enia tego hormonu we krwi (15). Bezpoœrednio po owula-cji oocyt poddawany jest dzia³aniu podwy¿szonego poziomu estrogenów w jajowodzie. Estrogeny odgry-waj¹ wa¿n¹ rolê w procesie wznowienia podzia³ów mejotycznych oraz w rozwoju oocytów do stadium

u t y c o o æ œ o k l e i W ) m µ ( e iz a f w w ó t y c o o k e t e s d O 6 9 i 8 4 o p D B V G il w o d o h h c a n iz d o g w ó t y c o o k e t e s d O II M ,I A ,I M e iz a f w il w o d o h h c a n iz d o g 8 4 o p 0 0 1 < 24 4 --100 35 10 0 0 1 > 40 20

Tab. 1. Wp³yw wielkoœci oocytu na jego dojrzewanie in vitro (20)

Tab. 2. Wp³yw wieku dawczyni na tempo osi¹gania przez oocyty stadium metafazy I, anafazy I oraz metafazy II (20)

i n y z c w a d k e i W ) a t a l( e iz a f w w ó t y c o o k e t e s d O 6 9 i 8 4 o p D B V G il w o d o h h c a n iz d o g w ó t y c o o k e t e s d O II M ,I A ,I M e iz a f w il w o d o h h c a n iz d o g 8 4 o p 6 -1 42 25 j e c ê i w i 7 30 04

(4)

metafazy II. W przypadku, gdy oocyty pozyskiwane by³y od suk znajduj¹cych siê w fazie pêcherzykowej cyklu rujowego, dodatek estrogenów do po¿ywki w iloœci 2,0 µl/ml powodowa³ wzrost odsetka dojrze-waj¹cych oocytów z 2,9% w grupie kontrolnej do 14,7% w grupie doœwiadczalnej. Dodatek estradiolu powodowa³ natomiast zmniejszanie odsetka oocytów znajduj¹cych siê w fazie GV z 14,2% w grupie kon-trolnej do 4,0% w grupie doœwiadczalnej (15). W in-nych badaniach oceniano rozwój oocytów w po¿yw-kach wzbogacanych o 20, 200, 2000, 4000, 8000 ng/ ml–1 progesteronu. Niskie dawki hormonu powodowa³y obni¿enie odsetka oocytów zdegenerowanych z 34,2% w grupie kontrolnej do 27,0% w grupie doœwiadczal-nej (15). Dodatek progesteronu powodowa³ równo-czesne, lecz nieznaczne zmniejszenie odsetka oocy-tów prze³amuj¹cych fazê GV i kontynuuj¹cych podzia-³y do stadium metafazy II (28).

Po wzbogaceniu po¿ywki hodowlanej dodatkiem estradiolu i progesteronu (odpowiednio o 2 i 0,5 µg/ml) odsetek dojrzewaj¹cych oocytów zmniejsza³ siê z 10,4% do 3,4% w porównaniu do oocytów dojrzewaj¹cych w po¿ywkach zawieraj¹cych wy³¹cznie dodatek estra-diolu. Ró¿ny udzia³ obu hormonów zapewnia³ tak¿e

wzrost odsetka oocytów prze-³amuj¹cych fazê GV (GVBD) z 65,4% do 79,2% (15).

W nielicznych badaniach hodo-wano oocyty w po¿ywce SOF (syntetyczny p³yn jajowodowy, synthetic oviductal fluid) w celu okreœlenia wp³ywu p³ynu jajowo-dowego na przebieg procesu doj-rzewania oocytów psa in vitro. W jednym z eksperymentów za-stosowano po¿ywkê SOF wzbo-gacon¹ o 0,3% oraz 4% dodatek surowicy bydlêcej (BSA – bovine serum albumine). Odsetek oocy-tów dojrzewaj¹cych do fazy GVBD po 48 godzinach hodowli wynosi³: w grupie kontrolnej 27%, w grupie hodowanej w po¿ywce SOF z dodatkiem 0,3% BSA 45%, a w grupie hodowanej w po¿yw-ce SOF z dodatkiem 4% BSA 36%. Testowano równie¿ wp³yw powy¿szych dodatków na dojrze-wanie oocytów do stadium meta-fazy II. Odsetek oocytów konty-nuuj¹cych rozwój do MII po 48 godzinach hodowli wynosi³ w gru-pie kontrolnej 6%, 5% w gruw gru-pie oocytów hodowanych w po¿yw-ce SOF z dodatkiem 0,3% BSA oraz 7% w po¿ywce SOF z dodat-kiem 4% BSA (12). Stwierdzono, ¿e SOF nie mia³ istotnego wp³y-wu na zwiêkszenie odsetka oocytów w fazie GVBD. Stosowany w badaniach syntetyczny p³yn jajowodo-wy opracowano w oparciu o sk³ad p³ynu jajowodowe-go owcy. Ró¿ni siê on jednak zasadniczo swoim sk³a-dem od p³ynu w jajowodzie psa.

Wspó³hodowla oocytów z komórkami nab³onkowy-mi jajowodu by³a prób¹ stworzenia warunków zbli¿o-nych do fizjologicznego œrodowiska jajowodu psa. Do hodowli pierwszej grupy oocytów po¿ywkê TCM 199 uzupe³niano o BSA, w drugiej grupie dodano BSA wzbogaconego o komórki jajowodowe, natomiast trze-ci¹ grupê oocytów hodowano z komórkami nab³onko-wymi jajowodu. W pierwszej grupie 48% oocytów dojrzewa³o do fazy GVBD, a 1% do stadium metafa-zy II, w drugiej fazê GVBD osi¹gnê³o 47%, a 4% osi¹g-nê³o stadium MII, natomiast w grupie oocytów hodo-wanych z komórkami nab³onkowymi jajowodu odse-tek oocytów osi¹gaj¹cych fazê GVBD wynosi³ 51%, a fazê mejozy II 1% (12). Wykazano, ¿e wspó³hodow-la oocytów z komórkami nab³onkowymi jajowodu nie zwiêksza odsetka oocytów osi¹gaj¹cych fazê GVBD lub mejozy II.

Rola komórek wzgórka jajonoœnego polega na utrzy-maniu kompetencji j¹dra komórkowego i cytoplazmy Objaœnienia: (a) oocyt w stadium GV

(ger-minal vesicle); (b) oocyt w stadium GVBD (germinal vesicle break down) z wybarwio-nym j¹drem, uwidoczniona kondensacja chro-matyny oraz zanik b³ony j¹drowej; (c) oocyt z wybarwionym j¹drem z widocznymi chro-mosomami w stadium metafazy pierwszej; (d) oocyt z wybarwionym j¹drem z widocznymi chromosomami w stadium telofazy; (e) oocyt z wybarwionym j¹drem z widocznymi chro-mosomami w stadium metafazy II oraz wy-rzuconym pierwszym cia³kiem kierunkowym Ryc. 3. Obraz oocytów psa barwionych jodkiem propidyny widoczny pod mikrosko-pem fluorescencyjnym (5)

(5)

oocytów oraz stymulacji do wznowienia podzia³ów mejotycznych. Budowa morfologiczna kompleksów oocyt–wzgórek jajonoœny (COC – cumulus-oocyte complex) wydaje siê mieæ du¿y wp³yw na proces doj-rzewania oocytów w warunkach in vitro. Stadium mejozy II osi¹gaj¹ wy³¹cznie oocyty z co najmniej dwiema warstwami komórek wzgórka jajonoœnego (21). W warunkach in vitro miêdzykomórkowa komu-nikacja oocytu z komórkami wzgórka jajonoœnego jest zaburzona (14, 17). Zwiêkszenie liczby kompleksów wzgórek–oocyt w kroplach po¿ywki hodowlanej z 1 do 10 – mia³o istotny wp³yw na zmniejszenie odsetka oocytów, których rozwój zatrzyma³ siê w metafazie I cyklu komórkowego. Odsetek oocytów, których po-dzia³y komórkowe zosta³y zatrzymane w fazie GV by³ ni¿szy w grupie oocytów pozyskiwanych od suk w fazie dioestrus, w porównaniu do oocytów pobiera-nych od suk w fazie anoestrus (21). Zwiêkszenie od-setka oocytów psa dojrzewaj¹cych do metafazy II pro-cesu mejotycznego uzyskiwano tak¿e poprzez wspó³-hodowle oocytów psa z bydlêcymi komórkami wzgór-ka jajonoœnego (20). Substancje parakrynne wydzie-lane przez komórki granuloza mog¹ pobudzaæ rozwój i wzrost oocytów oraz usuwaæ toksyny gromadz¹ce siê w po¿ywce podczas hodowli in vitro (22).

Przedstawiony przegl¹d piœmiennictwa dotycz¹cy dotychczasowych badañ i osi¹gniêæ w zakresie mo¿li-woœci wykorzystania technik in vitro w rozrodzie psów pozostawia wiele niewyjaœnionych pytañ. Nale¿y przy-puszczaæ, ¿e opracowanie efektywnych technik doj-rzewania i zap³odnienia oocytów psa pozwoli na po-znanie specyficznych aspektów rozrodu psowatych, takich jak: proces owulacji, dojrzewania, aktywacji oocytów oraz moment aktywacji genomu zarodka.

Piœmiennictwo

1.Albarracin J. L., Morato R., Izquierdo D., Mogas T.: Effects of roscovitine on the nuclear and cytoskeletal components ot calf oocytes and their sub-sequent development. Theriogenology 2005, 64, 1740-1755.

2.Choi Y. H., Carnevale E. M., Seider E. G., Squire E. L.: Effects of gonado-trophins on bovine oocytes maturation in TCM-199. Theriogenology 2001, 56, 661-670.

3.De Avila Rodrigues B., Rodrigues J. L.: Influence of reproductive status on in vitro oocyte maturation in dogs. Theriogenology 2003, 60, 59-66. 4.De los Reyes M., De Lange J., Miranda P., Palominos J., Barros C.: Effect

of human chorionic gonadotrophin supplementation during different culture periods on in vitro maturation of canine oocytes. Theriogenology 2005, 64, 1-11.

5.Durinzi K. L., Saniga E. M., Lanzendorf S. E.: The relationship between size and maturation in vitro in the unstimulated human oocyte. Fertil. Steril. 1995, 63, 404-406.

6.England G. C. W., Verstegen J. P., Hewn D. A.: Pregnancy following in vitro fertilisation of canine oocytes. Vet. Rec. 2001, 148, 20-22.

7.Eppig J. J.: Oocyte control of ovarian follicular development and function in mammals. Reproduction 2001, 122, 829-838.

8.Eppig J. J., Schroeder A. C., O’Brien M. J.: Developmental capacity of mouse oocytes maturated in vitro: effects of gonadotrophic stimulation, follicular origin and oocyte size. J. Reprod. Fertil. 1992, 95, 119-127. 9.Fuji M., Otoi T., Muramaki M., Tanaka M., Une S., Suzuki T.: The quality

and maturation of bitch oocytes recovered from ovaries by the slicing method. J. Vet. Med. Sci. 1999, 62, 305-307.

10.Gilchrist R. B., Nayudu P. L., Nowshari M. A., Hodges J. K.: Meiotic compe-tence of marmoset monkey oocytes is related to follicle size and oocyte-somatic cell association. Biol. Reprod. 1995, 52, 1234-1243.

11.Hewitt D. A., England G. C.: Influence of gonadotrophin supplementation on the in vitro maturation of bitch oocytes. Vet. Rec. 1999, 144, 237-239.

12.Hewitt D. A., England G. C.: Synthetic oviductal fluid and oviductal cells coculture for canine oocyte maturation in vitro. Anim. Reprod. Sci. 1999, 55, 63-75.

13.Hewitt D. A., England G. C.: The effect ot oocyte size and bitch age upon oocyte nuclear maturation in vitro. Theriogenology 1997, 49, 957-966. 14.Kalab P., Srsen V., Farstad W., Krogenases A., Motlik J., Hafne A. L.: MAP

kinase activation and RAF-1 synthesis in blue fox oocytes is controlled by cumulus granulose sells. Theriogenology 1997, 47, 400 (abstract). 15.Kim M. K., Fibrianto Y. H., Oh H. J., Jang G., Kim H. J., Lee K. S., Kang K. S.,

Lee B. C., Hwang W. S.: Effect of estradiol-17b and progesterone supple-mentation on in vitro nuclear maturation of canine oocytes. Theriogenology 2005, 63, 1342-1353.

16.Kito S., Bavister B. D.: Male pronuclear formation and early embryonic development of hamster oocytes maturated in vitro with gonadotrophins, amino acids and cysteamine. J. Reprod. Fertil. 1997, 110, 35-46.

17.Luvoni G. C.: Current progress on assisted reproduction in dog and cats: in vitro embryo production. Reprod. Nutr. Dev. 2000, 40, 505-512.

18.Luvoni G. C., Luciano A. M., Modina S., Gandolfi F.: Influence of different stages of estrus cycle of cumulus- oocyte communication in canine oocyte: effects on the efficiency of in vitro maturation. J. Reprod. Fertil. Suppl. 2001, 57, 141-146.

19.Mattioli M., Bacci M. L., Galeati G., Seren E.: Effect of LH and FSH on the maturation of pig oocytes in vitro. Theriogenology 1999, 36, 95-105. 20.Otoi T., Murakami M., Fujii M., Tanaka M., OOka A., Une S., Suzuki T.:

Development of canine oocytes maturated and fertilised in vitro. Vet. Rec. 2000, 146, 52-53.

21.Otoi T., Willingham L., Shin T., Kraemer D. C., Westhusin M.: Effects of oocyte culture density on meiotic competence of canine oocytes. Reproduc-tion 2002, 124, 775-781.

22.Parrott J. A., Skinner M. K.: Kit- ligand/stem cell factor induces primordial follicle development and initiates folliculogenesis. Endocrinology 1999, 140, 4262-4271.

23.Rodrigues B. A., Dos Santos L. C., Rodrigues J. L.: Embryonic development of in vitro matured and in vitro fertilized dog oocytes. Mol. Reprod. Dev. 2004, 67, 215-223.

24.Saint-Dizier M., Renard J. P., Chastant-Maillard S.: Induction of final matu-ration by sperm penetmatu-ration in canine oocytes. Reproduction 2001, 121, 97--105.

25.Schoevers E. J., Kidson A., Verheijden J. H. M., Bevers M. M.: Effect of follicle-stimulating hormone on nuclear cytoplasmic maturation of sow oocy-tes in vitro. Theriogenology 2003, 59, 2017-2028.

26.Srsen V., Kalous J., Nagyova E., Sutovsky P., King W. A., Motlik J.: Effects of follicular stimulating hormone, bovine somatotrophin and okadaic acid on cumulus expansion and nuclear maturation of blue fox (Alopex lagopus) oocyte in vitro. Zygote 1998, 6, 299-309.

27.Tajik P., Shams Esfandabadi N.: In vitro maturation of caprine oocytes in different culture media. Small Ruminant Res. 2003, 47, 155-158. 28.Willingham-Rocky L. A., Hinrichs K., Westhusin M. E., Kraemer D. C.:

Effects of stage of oestrous cycle and progesterone supplementation during culture on maturation of canine oocytes in vitro. Reproduction 2003, 126, 501-508.

29.Yamada S., Shimazu Y., Kawano Y., Nakazawa M., Naito K., Toyada Y.: Maturation, fertilization and development of oocytes in vitro. Biol. Reprod. 1992, 46, 853-858.

30.Zuelke K. A., Brackett B. G.: Luteinizing hormone enhanced in vitro matura-tion of bovine oocytes with or without protein supplementamatura-tion. Biol. Re-prod. 1990, 43, 784-787.

Adres autora: mgr in¿. Renata W³odarczyk, ul. Sieradzka 16/4, 60-163 Poznañ; e-mail: renia.wlodarczyk@poczta.onet.pl

Cytaty

Powiązane dokumenty

pyogenes wyosobnio- nych z narz¹dów wewnêtrznych pad³ych œwiñ.. Materia³

suis typu 2 izolowanych od œwiñ w Europie oraz, zdaniem niektórych autorów, istot- nie wp³ywaj¹ na wy¿sz¹ zjadliwoœæ tych bakterii (15, 16). Celem podjêtych badañ

Aktywnoœæ przeciwcia³ anty-Haemophilus somnus w surowicy zbiorczej oraz w surowicy prosi¹t przed i po podaniu surowicy odpornoœciowej, w porów- naniu do œredniej intensywnoœci

Antygrzybicz¹ aktywnoœæ Enizolu, syntetycznego preparatu z grupy imidazoli, okreœlono in vitro w sto- sunku do szczepów z rodzaju Candida (n = 10) oraz powszechnie wystêpuj¹cych

Metoda oznaczeñ tiamuliny wg Marcus i Scherma (9) w modyfikacji w³asnej, dziêki zastosowaniu me- tody chromatografii gazowej cha- rakteryzuj¹cej siê stosunkowo wysokim

Elektroforegramy uzyskane w elektroforezie dwu- kierunkowej wykazywa³y obecnoœæ dodatkowych pla- mek (spot) we frakcji b³onowej, cytoplazmatycznej oraz oko³oplazmatycznej

abortus w dostêp- nej populacji byd³a w Polsce, a tak¿e dokonanie po- równawczej analizy serologicznych metod jakoœcio- wych (odczyn wi¹zania dope³niacza – OWD) i iloœcio- wych

Chorobotwórczy dla zaj¹ca szaraka zarazek, znany w piœmiennictwie jako wirus EBHS (European Brown Hare Syndrome – wirus choroby krwotocznej zajêcy), podobnie jak wirus RHD,