OPLATA POCZTOWA UISZCZONA RYCZAŁTEM nr, 341. Środa 16 grudnia 1931 r; ROK XXVII. Cena 20 gr.
P I S M O C O D Z I E N N E
Pogrzeb ś. p. Kamila Mackiewicza
WARSZAWA, 1512 (tel. wł.) Wczoraj o godzinie I I ej rano,
po nabożeństwie żalobnem w kaplicy powązkowskiej, nastąpiło wyprowadzenie zwłok ś. p. Ka- mila Mackiewicza na miejsce wiecznego spoczynku.
Tromnę ze śmiertelnemi szczą-
tkami wielkiego artysty i złote- go, najpogodniejszego człowieka odprowadzało grono najbliższych przyjaciół, kolegów, przedstawi- cieli licznych redakcyj, w których artysta współpracował i firm wydawniczych.
(dawniej bab. Syndykat Rolniczy)
Krakowskie Przedmieście Nr. 64
D Ź W I Ę K O W Y
K I N O - T E A T R I t CORSO I I
Przemówienie prok. Rauzego
WARSZAWA, $5.12 (tel. wł.) Wczoraj Od godz. 9.30 rozpoczął swe przemówienie prok. Rauze.
Na czas przemówień stron pre- zes sądu okręgom ego wprowa- dził specjalne obostrzenia, spec- jalne sprawdzenia biletów oraz napisy
tgłoszące, Iż sala będzie zamknięta w czasie rozprawy, a wchodzić i wychodzić wolno Je- dynie w przerwach,
Prok. Rauze w owej mowie oświadczał
— Naród szczęśliwy nie ma bi*torj'. Paradoks ten ma uza- sadn cnie, boć histoija to dzieje wojen i przewrotów. Tam, gdzie niema przewrotów, tam niema i historji, ale niema trupów i łez, lam niema jako wyniku przew- rotów wielkich procesów poli- tycznych.
Wincenty Witos 28 paździer- nika 1931 oświadczył, że trzeba z rządami dyktatury skończyć, a jednocześnie obnrzał się: .Mnie, który zamierzał pono tylko do- konać zamachu, sądzą, a tego, któiy zamachu dokonał — wiel- bią
-.
Mamy proces polityczny na wielką skalę. Jakież jest oblicze takich procesów?
W dawnych procesacn* poli- tycznych, ci, co zasiadali na ła- wie oskarżonych, uzasadniali przed sądem konieczność rewo- lucji, byli oskarżycielami i z pie- śnią rewolucyjną na ustsch szli do więzienia. A tu oskarżeni nie tylko nie przeeiw stawiają swej ideologji, ale nie przyznają się do winy.
Toczy się proces polityczny bez politycznej treści.
Członkowie stronnictw, repre- zentowanych przez oskarżonych dowiadują się, że nikt poważnie nie brał haseł przez nich rzuca*, nych. Twierdzę, że oskarżeni pozbawiają proces politycznej idei i—jakikolwiek będzie wyrok
—nie będzie on dla nich trium- fem.
Jeśli skazujący, to znaczy, że sąd uznał ich winę, mimo, że się do mej nie przyznają, a je- śli uniewinniający, to znaczy, że ci ludzie wprowadzali w błąd, lub, że sąd n:e chciał czynić im reklamy, nie chciał czynić boha- terów z takich ludzi, którzy do bohaterstwa aię nie przyznają.
Krwawe rozrueby w Portugalii
LIZBONA, 15.12 (tel. wł.). W miejscowości Evora, podczas wczorajszych uroczystości patr- jotreznych nastąpiło starcie z
żańdarmerją.
2andarmerja dała salwę do tłu- mu, kładąc trupem trzy osoby.
Do Evora przysłano posiłki z Lizbony.
Minister spraw wewn. złożył z urzędu komendanta policji w Evora.
Wielki pożar w Paryżu
PARYŻ, 15,12 (tel. wł.). Na przedmieściu Aubemlliers spło- nęły wielkie magazyny żywno- ściowe oraz 7 przylegających gmachów. Pożar trwał od godz.
1 w nocy do 3 rano.
Oskarżenie twierdzi, że na sali'toczy sią bój o to, by Pol- ska, która w anarchji upadła, te- raz me otwierała wrót szturmom dezorganizacja obcej protekcji, klice partyjnictwa, która swego czasu doprowadziła do ntraty nie- podległości. To bój, by bez- karność nie triumfowała.
Przy obserwacji rozwoju pań- stwa możemy określić go, jako ruch wuhadłowy z przewagą bądf z jednej strony czynnika władzy w rodzaju starosty i in- nych przedstawicieli rządu, bądź z drugiej strony czynnika spo- łecznego, demokratycznego, pse- udodemokratycznego.
Wolność, sprowadzona do swa- woli, doprowadziła do morder- stwa narodu. Konstytucja Trze- ciego Maja nie mogła już mc zdziałać, bu przyszła wówczas konfederacja targowicka.
Swobody demokiatyczne były nadużywane, tak, że mogła zbrzy- dnąć demokracja. Zamordowano pierwszego Prezydenta Rzeczy- pospolitej, drugiego doprowa- dzono do katastrofy. Staro się tak, że partje. reprezentowane przez część oskarżonych, obaliły dwu z nich, zasiadających na tej samej ławie.
Marszałek Piłsudski wówczas rzekł: .Niech Bóg odwróci rękę karzącą, a my stańmy do pracy, która ziemię naszą odradza*.
Tak się złożyło, że następnego dnia do rządu rewolucyjnego skierowano rewolucyjne żądania.
Nastąpiło rozczarowanie. Rząd rewolucyjnych postulatów nie wykonał i w związku z tem na- stąpił w 1928 r. rozłam w PPS.
Pytano tutaj świadków odwo- dowych, co to są rewolucyjne żądania. Odpowiadali .To takie nowe wybory, przy stare) ordy-
nacji". Inni zaś: , T o rząd robot- niczo włościański".
Oskarżony Ciołkosz, który się w lej chwili nie śmieje a wsty- dliwie m*lczy, wie o co chodzi.
Marszalek Piłsudski powiedział o swym czynie, że jest to coś w rodzaju rewolucji bez rewolu- cyjnych konsekwencyj. A żą- dania rewolucyjne wysuwano.ze wszystkich stron: komuniści, PPS., Wyzwolenie, NPR.. grupy mniejszościowe.
Jakto rewolucja majowa nie dala rewolucyjnych wyników?
Ten rząd rewolucyjny wzmocnił władzę wykonawczą, wzmocni wojsko, wzmocnił walutę.
Nastąpiło wówczas rozczaro- wanie. Ci emisarjusze, płatni i bezpłatni, lewicowej myśli po- częli atakować. Podniesiono za- gadnienia Białorusi, zagadnienia ukraińskie. Dła niektórych było niezrozumiałe, że Witosa nie po- wiesili, .burżujów nie wykiwali"
— jak to ktoś mówił. Wszyt- kich ludzi dobrej woli, czy to będzie komunizujący p. Jastrzęb- strzębski, czy pan z Dzikowa, powołano do pracy.
W tem miejscu — twierdzę po raz drugi — że niezawsze po lutowej przychodzi rewolucja lis- topadowa, jak w Rosji, niezaw*
sze po obaleniu Habsburgów na- stępuje komunizm i Bela Kbun.
Zdarza się, że następuje marsz na Rzym i rządy obejmnje eks- socjalista, by wprowadzić ł t d i porządek. Nastąpił marsz na Belweder, rządy objął ekssocja- lista, który wprowadził wzmoc- nienie państwa.
Prokurator zajmuje się następ- nie dociekaniem przyczyn, które spowodowały połączenie takich antagonizmów jak PPS., Wyz- wolenie i Piast.
Wczorajsze posiedzenie Sejmu
WARSZAWA, 15.12 (tri. wł.).
Wczoraj Sejm wcześnie rozpoczął pracę. Punktualnie o godz. 10-ej rozległy się w kuluarach pierw- sze dzwonki. Posłowie zamiesz- kali stale w stolicy, jak zwykle nieco się spóźniają. Prowincja zjechała już od rana.
Na pierwszy ogień obrad po- szło pięć projektów ustaw po- datkowych, a mianowicie: nowela do ustawy o podatku przemysło- wym, mająca charakter jtbniźki tego podatku wraz z trzema wnio- skami poselskiemi w tej sprawie.
Referował poseł Warlalskl.
Dalej-poszły podatki od lokali, podatek specjalny od niektórych zajęć zawodowych (rejenci, pi- sarze hipoteczni) podatek od nieruchomości, oraz podatek od energji elektrycznej.
Następnie sprawozdaoie ko- misji oświatowej w sprawie zam- knięcia gimnazjów ukraińskich,
• dalej pierwsze czytanie projek- tów trzech nowych ustaw i na- gły wniosek klubu ludowego.
PPS, oraz innych w sprawie os- tatnich wyborów w okręgu prze- myskim.
Paszporty nansenowshle (Francja)
Emigranci, udający się do brancji na podstawie kontraktów pracy Inb wezwań od krewnych i posiadający t. zw. świadectwa tożsamości (paszporty nansenow- skie) mogą uzyskać wizę fran- cuską dopiero wówczas, gdy na takim paszporcie znajduje się
polska wiza powrotna, udzielana zazwyczaj przez starostwo, które wydało paszport.
Paszporty nansenowskie otrzy- mują emigranci, których przyna- leżności państwowej ustalić nie można. -
Emigracja do Palestyny
W jerozolimskim dzienniku urzędowym ukazało się rozpo- rządzenie w sprawie certyfika- tów palestyńskich dla emigran- tów robotników na okres pół- roczny od września r. b. do mar- ca 1932 r.
Rozporządzenie to przewiduje
przydzielenie Agencji żydowskiej
na wymieniony okres 350 certy-
fikatów dla emigrantów w wieku
od 18 do 35 lat, w tem 150 dla
mężczyzn i 200 dla kobiet. Rze-
czony kontyngent jest niższy
znacznie od zapowiadanego, miał
on bowiem wynosić 1,720 osób.
Sir. 2. Nr. 341
Hitler u progu władzy
Za miesiąc, czy za pięć mie- sięcy?
Pytanie to dotycz? terminu objęcia władzy w Niemczech
przez Adolfa Hitlera. Nie wejś- cia do rządu, ale objęcia, a ra- czej opanowania władzy. Sam Hitler jest ostrożny w dokład- ne m formułowaniu terminu, kie- dy godło republiki niemieckiej
będzie zastąpione znakiem swas- tyki.
Nie jest przesadą twierdzenie, że trzy czwarte swego powodze- nia wyborczego zawdzięcza Hit- ler nie własnej pracy, ale takty- ce kanclerza Brflninga, który zra- dykalizowanych wyborców drob- nomieszczaAskicb pchnął w ot warte ramiona Hitlera. Konjunk- tura gospodarcza, bezrobocie, przedziwna nieudolność republi- ki, uosobienie w zamierającym systemie stronnictw koalicji wei- marskiej, wszystko to jest wodą na młyn demagogicznej akcji Hitlera. Mieszczaństwo niemiec- kie, które kocha się we wszel- kiej formie mocnych słów i w krzyku, lgnie obecnie do Hitlera, który zadość czyni tęsknotom do cesarskiego pebrzękiwania szablą, jak i nie szczędzi obietnic w kie-
runku radykalnych reform gos- podarczych. Hitler ma już nie- chybnie większość w narodzie niemieckim. Wprawdzie wypad w stronę marksistów naogół mu się nie powiódł, ale mieszczań- stwo, które tvlko przez krótki okres czasu szło za hasłami re- pu b l i i ańsko - demokratyczne mi, znajduje się całkowicie w jego obozie.
Więc cóż stoi na przeszkodzie do objęcia władzy przez Hitlera?
Odpowiedź na to pytanie tkwi w sytuacji politycznej Niemiec.
W parlamecie Hitler nie posiada jeszcze większości. Musi więc posiąść jakąś większość, aby w drodze konstytucyjnej objąć rzą- dy. Możliwegto^jest tylko w so- juszu, czy koalicji z centrum ka- tolickiem. W tej chwili widoki tej koalicji nie są świetne. Ks.
prałat Kaas, prezes centrum ka- tolickiego, włtśnie powrócił z Rzymu i — jak słychać — po- dziela te same negatywne pog- lądy wobec planu koalicji z Hi- tlerem, co wysokie sfery koś- cielne w Rzymie. Sama myśl koalicji nęci niewątpliwie wielu centrowców. Musiałaby to jed- nak być koalicja z Hitlerem od- mienionym, z Hitlerem, który stałby się zdolny do rządzenia według umiarkowanego społecz- nie i politycznie programu cent- rum. Chociaż pe*rne wysiłki Hit- lera w tym kierenku są już wi- doczne, droga do sojuszu z cen- trum jest jeszcze daleka. Jesz- cze się Hitler nie wyzbył ze swego najbliższego otoczenia po-
lityków, którzy co drugi dzień przerażają opinję krwawemi wi- zjami chorobliwych imaglnacyj na lemat tych wszystkich okrop- ności, któremi chcą uraczyć spo- łeczeństwo po bjęciu władzy.
Zresztą jest jeden jeszcze po- ważny szkopuł. Hitlerowcy potro- chu boją się koalicji z centrum, które posiada znakomity talent do niszczenia swych sojuszni- ków. Przykład rozkładu partji socjalistycznej, która jest popro- stu zrujnowana przez kanclerza Brflninga, działać musi odstra- szająco. Hitlerowcy boją się za- tonięcia w politykę koalicyjną z centrum, ponieważ mogłoby to doprowadzić do nieobliczal- nych wyników. Narazie więc ko- alicja hitlerowsko-centrowa nie jest bynajmniej sprawą przesą- dzoną. Hitlerowcy pomimo tego czują się bardzo pewni siebie.
Głoszą więc, że sami, bez .czar- nych braci" obejmą władzę. Te- oretycznie nie jest t*> wykluczo- ne. Trzeba tylko doprowadzić do upadku rządy BiOninga i pró- bować rządzenia, jako mniej- szość parlamentarna, albo też spowodować rozwiązanie paila- mentu i zdobyć formalną więk- szość. Ale gdyby już i ta więk- szość została osiągnięta, to i wówczas Hitler nie może wziąć na siebie odpowiedzialności. Prze- cie* niema żadnej dlań nadziei, że potrafi załatwić sprawę od- szkodowań wojennych po myśli niemieckiej, skoro reakcja opinji francuskiej na jego enuncjacje była tak wyjątkowo silna. Kon-
junktura międzynarodowa nie sprzyja mu, tem się tłumaczą właśnie jego zabiegi o opinję zagranicą.
Polska, pragnąca spokoju i nor- malnego ułożenia stosunków z sąsiadami, może jedynie żało- wać. że republika niemiecka nie zdołała wytworzyć atmosfery te- go normalnego współżycia, że republika ta od pierwszej chwili narodzin obciążona była pierwo- rodnym grzechem zachłannego nacjonalizmu. Nie mamy żadnych powodów do żalu nad ewentual- nym upadkiem kanclerza Biflnin- ga, ponieważ każdy inny rząd niemiecki, hitlerowski, czy nie hitlerowski przekona się szybko, że Polska kategorycznie odeprze wszelkie zakusy rewizjonistycz- ne. Z odejściem BiOninga skoń- czyłby się w Niemczech okres rządów L zw. partyjno-de mokra- tycznych. Demokracja w Niem- czech już dawno zbankrutowała, ponieważ zawsze była tylko po- zorem i przykrywką dla całkiem innych celów. To też błędem byłoby przypuszczać, że ewen- tualny upadek Brflninga i pizyj- ście Hitlera zmieniłoby radykal- nie sytuację w stosunku do za- granicy. Polityka odwetu, polity- ka zrzucenia ciężarów, któremi świat zabezpieczył sobie spokój ze strony Niemiec, niewątpliwie w dalszym ciągu będzie przy- świecała kierownikom państwa niemieckiego, a rzeczą polity- ków europejskich jest, aby na dal ezuwali nad spokojem i in- teiesami swych krajów.
Prezydent Chin Czang-Kal~Szek ustąpił
SZANGHAJ. —Generał|Czang-l Kai-Szek podał się do dymisji.
Dymisja jego została przyjęta.
Oczekiwana jest również dymisja j ministra finansów oraz liczne zmiany w łonie gabinetu.
SZANGHAJ. — Wiadomość o dymisji Czang-Kai-Szeka wywo- łała wielkie wrażenie. Jak się dowiadujemy jest ona rezultatem akcji grupy kantońskiej, na czele której stoi Wang Czing-Wei przy-
Kontyngent rolnik
Syndykat Emigracyjny podaje do wiadomości, że Urząd Emi- gracyjny powiększył kontyngent na miesiąc grudzień do 300 o- SÓD, na styczeń 1932 r. do 500 osób.
W ramach powyższego kon- tyngentu będą mogli wyjeżdżać robotnicy rolni samotni, małżeń- stwa rolnicze bezdzietne, o ile żony są również zdolne do pra- cy fizycznej i małżeństwa rolni- cze z dziećmi dorosłemi, jeśli każdy z członków rodziny zo- sobna zdolny jest do pracy i
wódca rewolucjonistów i jeden z weteranów Kou Min-Tangu,
Wykorzystano rozczarowanie wywołłne przez rozolucję Rady Ligi w Paryżu, aby ożywić uczu- cia antagonizmu wobec Czang- Kai-Szeka. Studenci szowinisty- czni i lewica Kuo-Min-Tangu, sprzeciwiająca się polityce Czang- Kai-Szeka rozpoczęła wytężoną
propagandę.
ów do Argentyny
mogą pracować oddzielnie w róż nych miejscach, a nawet w róż- nych miejscowościach.
Kandydaci na wyjazd muszą posiadać po zł. 950 na opłacenie karty okrętowej I zł. 305,60 na wizę argentyńską.
Informacyj o warunkach wy- jazdu zagranicę i pomocy przy wyrobieniu dokumentów wyjaz- dowych udziela Centrala Syndy- katu Emigracyjnego w Warsza-
wie (ul. Marszałkowska 124) i Oddziały oraz Agentury Syn- dykatu na prowincji.
Dojna między- Japonją a Stanami Zjednocz.
jest nieunikniona
S e n s a o y j n y a r t y k u ł b. g e n e r a ł a Japońskiego
Sensacyjny w tytule i w tre- ści artykuł nadesłał do paryskie- go miesięcznika „Le Mois* b.
generał armii japońskiej—Kioka- tsu Salo. Artykuł ten oświetla nastroje, panujące w pewnych wojskowych sferach japońskich.
.Zgórą ćwierć wieku upłynęło
—pisze gen. Salo — od wojny rosyjsko-japońskiej. Naród ja- poński spoczywał przez ten czas w sennym spokoju.
Rasa japońska wzięła na swe barki ciężką misję kierowania losami Dalekiego Wschodu.
Wszędzie w Chinach zainsta- lowały Stany Zjednoczone swo- je misje i placówki, kapitały aj merykańskie zalały cały .kraj, a- genci rządowi Stanów podmino- wują wszędzie nasze wpływy.
Tymczasem w samych Stanach drakońskie prawo o emigracji żółtej wygnało naszych wychodź- ców i ich rodziny z pobrzeża
Pacyfiku. Honor nasz został dotknięty.
Rząd waszyngtoński zmusił nas do zerwania traktatu anglo- japońskiego. Wreszcie pod pre- tekstem konferencji rozbrojenio- wej rząd waszyngtoński pogwał- cił naszą suwerenność, zmusił nas do abdykowania z praw do obrony kraju. Nic reagowaliśmy, choć honor nasz został splamio- ny, choć naród obcy obrzucił nas obelgami, skrępował nam ręce i nogi, wydrwił nasze pra- wa. Zostaliśmy upokorzeni, a rząd nasz nie stanął w obronie honoru państwa i narodu.
Dla btanów Zjednoczonych me możemy żywić dzisiaj innego uczucia, oprócz nienawiści.
Kardynalnym obowiązkiem Ja- ponji, która chce i musi żyć, jest swoboda działania i pracy na kontynencie azjatyckim. Dla za- pewnienia egzystencji 70 miljo-
| nom ludzi, duszącym się na cia-
• snym obszarze wysp, musimy zdobyć wolne tereny ekspansji ekonomicznej. To jest jedyna
• deska ratunku dla Japonji, je- I dyna gwarancja istnienia dla
przeludnionego kraju.
A na tej właśnie drodze spo- tykamy się ze Stanami Zjedno- czonemu, które wznoszą szereg barykad, które same dążą do opanowania Chin. Pragniemy po- koju, nie chcemy wojny. Ale o- kolicznośc* doprowadzą w koń- cu do działań wojennych. Woj- na między Japonią a Ameryką jest nieunikniona! O tem mu- simy pamiętaćl*
Glos powyższy b. generała armji japońskiej Jest charakte- rystyczny i odzwierciadla w ca- łej pełni zaognione stosunki na Dalekim Wschodzie.
Prezydent MasaryK w obronie Pomorza
Prezydent CzeekozlowuU ptufalc brednie nleałeeklego dziennikarza
W PtBĆn odbyła się o«tafnio konferencja porozumienia prasy polskiej v czechosłowackiej, po której przedstawiciel prasy pol- skiej przyjęty był na dłuższej
audjencji przez prezydenta repu- bliki czechosłowackiej Masaryka w jego rezydencji w Łanach pod Pragą.
W toku rozmowy prezydent Masaryk sam poruszył sprawę nieprawdopodobnych doniesień,
które swego czasu pojawiły się w prasie o Jego rzekomem sta- nowisku co do Pomorza, a któ- rych źródłem stał się wywiad, jaki ukazał się w prasie niemiec-
kiej.
Prezydent Masaryk wyjaśnił, że był u niego pewien dzienni karz niemiecki, z którym rozma- wiał o sprawach politycznych.
W toku rozmowy zacytował pre- zydent różne opinję pol tyków niemieckich. Ale ów dziennikarz opinję polityków niemieckich o jakich wspominał, przypisał sa-
memu prezydentowi, Masaryk wyraźnie podkreślił, że nie od- powiadają one rzeczywistości.
Stoję na gruncie traktatów, któreśmy w Paryżu wynegocjo- wali—mówił p. prezydent. Przy- znaję, że zagadnienie mniejszości jest zagadnieniem bardzopoważ- nem. Niema dzisiaj państwa, któreby nie posiadało mniejszo- ści, To jest zagadnienie histo- ryczne i musi być ono rozwią- zane w sposób sprawiedliwy, ale nigdy gwałtem lub przemocą.
W sprawie akcji rewizjonisty- cznej oświadczył p. prezydent:
Mój pogląd wyraziłem już na początku, kiedy wspomniałem, że stoję na gruncie istniejących traktatów. Rewizjt, jeżeliby miała być dokonaną, me może być do- konana jednostronnie: mogłaby być dokonana w porozumieniu i za zgodą wszystkich bośmy ją wszyscy podpisali. Traktat jest wartością realną, więc nie może być uważany za świstek papieru.
wyrok na księcia Nikołaja
Jak donosi bukareszteński dziennik .Dimineata", będzie musiał książę Mikołaj, w zwią- zku ze swem małżeństwem, zrzec się swych praw członka rumuń- skiego domu panującego. Spra- wa ta znajduje s ę już w obra- dach rady ministrów. Po wy- stąpieniu z domu "panującego traci książę wszystkie dotych- czasowe prawa i przywileje, a także wojskowe stopnie i tytuły.
K*'Mę Mikołaj był dotąd gene- ralnym inspektorem rumuńskiej armji i przewodniczącym naj*
wyższej rady wojennej, które to ostatnie stanowisko zostało u-
tworzone specjalnie dla niego.
Książę musiałby również zre- zygnować ze swego nazwiska i przybrać nowe. Mógłby prze- bywać nadal w Rumunji t f l k o na mocy specjalnego pozwolenia króla. Pouieważ małżeństwo'za- warte przez księcia, jako człon- ka domu panującego, zostaro u- znane za nieważne, musiałby książę, według rumuńskiego pra- wa, zawrzeć nowy związek mał- żeński.
Według pogłosek, ma książę Mikołaj opuścić Rumunję już w dniach najbliższych.
Zbrodnicze napady bojówek hitlerowskich
na działaczy polskich w Frazach Wzehodnłch
TORUŃ, 12 b. m. o godz.
17 tej bojówka hitlerowców z polecenia Heimatsdiestu urządzi- ła w Jedwabnie zasadzkę na po- wracających z Dębowca przed- stawicieli organizacyj polskich [ w Olsztynie, pp. red. Jackow-
skiego, Efohemka i Bauera.
W samochodzie, w którym . wymienieni jechali, wybito szy I by, ponadto usiłowano wóz prze- i wrócić. Szofer Zultwski został : kilkakrotnie uderzony tępem na I rzędziem. Lekarz stwierdził pęk-
nięcie czaszki i wstrząs mózgu.
Stan chorego poważny, umiesz- czono go w szpitalu w Jedwab- nie.
W piątek U b. m. bojówka niemiecka pobiła ciężko miesz- kańca wsi Dębowca, pow. nibor- skiego w Prusach Wschodnich, Gotlieba Późnego za to, iż był jednym z organizatorów szkoły polskiej w tej wsi. Lekarz stwier- dź ł szereg poważnych ran i o- brateń zewnętrznych. Ofiara na- padu przebywa narazie w Olszty- nie do ch.vilr wyjaśnienia stanu zdrowia.
Apel gen. Dobrodzickiego
w sprawie otiar na pomoc bezrobotnym
W 2« iązku z nadchodzącemi świętami Bożego Narodzenia i Nowego Roku przesyłam wszyst- kim podległym mt dowódcom, oficerom, podoficerom, szere- gowcom, urzędnikom i pracowni- kom cywilnym serdeczne, żoł- nierskie życzenia świąteczne.
Równocześnie zwracam s:ę z apelem, ażeby — zamiast prze-
syłania mi życzeń oraz składania życzeń wzajemnych między for- macjami i osobami wojskowemi podległego mi korpusu — złożo- no choćby skromne ofiary na ponioc bezrobotnym.
Dowódca Okręgu Korpusa Nr. IL (—) Dobrodzłckl
ge®. bryg.
Stały rozwói B. B. Uf. R. w pow. Radzyńsklm
Iłowe Kolo Drodzkle w Rlędzyrzeeu
Kilka dni temu przy udziale przeszło 80 osób odbyło się Organizacyjne Zebranie Koła Grodzkiego BBWR. w Między- rzecu. Wszyscy zebrani jedno- głośnie postanowili utworzyć Ko- ło Grodzkie i wspólnym wysił- kiem pracować dla dobra kraju.
| W dyskusji zabierali głos p. po- seł Górski p. dyr. Janicki p. dyr.
Bonadel i inni.
Wszyscy mówcy gorąco po- ' pierali konieczność powstania
Koła Grodzkiego BBWR. w Mię- dzyrzecu.
Prezesem nowej placówki B.
BWR wybrany został p. inż.
Radziewanowski Jakób.
Z przyjemnością należy stwier-
dzić że społeczeństwo miejscowe
D. przychylnie odnosi się do
wszelkich poczynań Bloku, wi-
dząc w Jego pracy dążenie do
potęgi gospodarczej i politycznej
państwa.
Nr. 341 ZIEMIA L U B E L S K A ' z dnia 16 grudnia 1931 rok o.
Sir. 4Koncerty. Akademie.
Poranki
Plenarne zebranie
Izby Rzemieślniczej w Lublinie
Ubiegły seion koncertowy skończył się bezbarwnie; zdawało się, Ze tej dziedzinie życia kul*
turatnego trzeba postawić pom- nik z aktualnym napisem... Cięż- kie położenie gospodarcze i brak odpowiednich środków wpłynęły ujemnie na ten smutny bilans lubelskiego życia muzycznego.
Tymczasem znaleźli się tacy, którzy nie dopuścili do całkowi*
lego upadku lóżnego rodzaju imprez o charakterze muzycznym a nastawiając niejednokrotnie swoje barki, uginające się pod naporem trudności finansowych, potraf ą dzielnie krzewić kulturę muzyczną.
Szczęśliwym i aktualnym był pomysł Komitetu T-wa Muz. od- dać dyrekcję szkoły muzycznej i kierownictwo art. p. Dzierol- sklemu.
O działalności p. Dziewul- skiego nic w tej chw.li powie- dzieć nie możemy, ale w każ- dym razie widać, że jego poczy- nania na tem polu są przemy- ślane, obliczone na dłuższy o- krea i przedewszystkicm fachowe.
Zaznaczyć należy, że obok sze- regu innych sprsw dotyczących całokształtu życia muzycznego, imprezy artystyczne są przewi- dziane w budżecie jego działal- ności. Zycie muzyczne rozpo- częło się dosyć późno, bo do- piero dnia 17.XI recitalem forte- pjanowym Claudio Arrau'a. Do- bry ten pianista niezbyt szczę- śliwie wykonał sonatę D dur Mo- zarta, natomiast swoją technikę i pamięć muzyczną wykazał do- bitnie na utworach kompozytorów okresu przejściowego. Koncert, mimo swoich dobrych stron nie wywarł należytego wrażenia, bo zdaje się, że na sali było wię- cej wyznawców formy i treści specyficznie . muzycznej aniżeli czcicieli wrażenia muzycznego wywołanego polirytmiką i har*
monją dyssonansową. Ucztą na- prawdę duchową był koncert chóru berneńskiego . O p u s
-. O walorach tego chóru wypowie- dział dobitnie swoje zdanie zna- ny ozialacz na polu twórczości chóralnej Wallek-Walewski, wszy- stko oczywiście w samych su- perlatywach. Dodać tylko należy, t e koncert chóru .Opus" był za- razem lekcją wzorową dla miej- scowych chórzystów. Można było zaobserwować, że chcąc dany zespół doprowadzić do takiego oziomu artystycznego, trzeba udzi tak oddanych Sztuce, ja- kimi są właśnie członkowie chófu .Opus". T wo Muzyczne rozpo- częło swą akcję koncertu sym- fonicznego z udziałem p. Roma- nowskiej* Radzkiej i H. Losakie-
wiczówny.
W programie utwory przeważ- nie Czajkowskiego. Poraź pierw- szy zobaczyliśmy dyr. Dziewul- skiego jako dyrygenta. To, że dyryguje nie jest jego istotną zaletą ale to, że umie wykazać sweml ruchami należyte zrozu- mienie dla granego utworu. Mi- mo kilku zaledwie prób, w dość sztuczny sposób zlepionego ze- społu, wykonanie osiągnęło swój poziom. Po raz pierwszy usły- szeliśmy dobrze władającą gło- sem p. Łosakie wiczównę I znaną lubelskiemu światu muzycznemu p. Romanowska—Radzkę, Na szczególną wzmiankę zasługują liczne akademje na których prze- ważają pierwiastki muzyczne. O- atatnie akademje. Sodalicjimarjań- skiej z udziałem dyr. Grudziń- skiego i p. H . Losakiewiczówny wypadła imponująco.
Część muzyczna akademji u.
rządzonej dnia l l . X I 1931 w sali teatru była tak słaba, że nie po- zostawiała należytego wrażenia, jakie w tak ważnym dniu powin- no pozostać na uczestnikach.
Bardzo pięknym i pełnym po- święcenia aktem działalności na polu muzycznem są imprezy 8 pułku leg., które niestety pustym echem odbijają się o mury mia- sta Lublina.
Ostatni poranek z udziałem
f,
W dniu 6 grudnia r. b. odby- ło s ę zebranie członków Izby Rzemieślniczej w Lublinie, po- święcone rozważaniu szeregu kwesty), dotyczących najżywo- tniejszych interesów rzemiosła.
Z ramienia władz odział wzięli:
przedslawiciel Ministra Przemy- słu i Handlu inż. Jan Bokewicz i instruktor korporacyj przemy- słowych radca Staoisław Puka- siewicz.
Zebtanie zajęło się przede- wszystkiem coiaz bardziej palą- cą sprawą .nielegalnego wyko- nywania rzemiosła* oraz niele- galnej konkurencji.
Nielegalne wykonywanie rze- miosła polega na tem, że otwie- rają zaklęty rzemieślnicze i pro- wadzą je t. zw. „partacze", t. j.
ludzie, którzy z rżemioslem nic, albo bardzo niewiele mają współ-
| nego, a wykorzystując toleran- cyjne (ze względu na kiyzys) stanowisko władz przemysłowych chwytają się zawodów rzemieśl- niczych z wielką szkodą dla nie uświadomionej klienteli i wy- kwalifikowanego rzemiosła. Owe nielegalnie istniejące zakłady nic- tylko że wykonywują prace po fuszersku, ale nadto uchylają się od wszelkich świadczeń publicz- nych, stosują niesłychany wy- zysk pracownika i w rezultacie powodują upad ?k zdrowych za- kładów rzemieślniczych. A trze- ba mieć na uwadze, że zanim ktoś osiągnie stanowisko wy- kwalifikowanego rzemieślnika mu si kształcić się cooajmnie) 6—7 lat i złożyć trzy egzaminy: z u- kończenia szkoły dokształcają- cej zawodowej, oraz czeladoiczy i mistrzowski.
Nielegalna konkurencja znowu przejawia się w tem, że warszta- ty państwowe (więzienne, woj- skowe. szkolne i t. p.) oraz sa- morządowe, posługujące się z re- guły pracownikiem, nlewynagra- dzanym, nie obciążone nadto żadnemi opłatami publiczr.ctnt (podatki, kasa chorych, ubezpie- czenia i t. d.), przyczyniają się do pogłębienia i tak już ostrego kryzysu, jakiemu uległo rzemio- sło.
Ponieważ miejscowe władze wojewódzkie wykazały zrozumie- nie syluacji rzemiosła i wydały odpowiednie zarządzenia, uchwa- lono ponownie zwrócić się do tychże władz o zalecenie Staro- stwom ściślejszego przestrzega- nia obowiązujących w tym wzglę- dzie przepisów.
Oczywście same tylko zarzą- dzenia administracyjne sprawy sie załatw ą, szeroka publiczność musi we własnym interesie zwra- cać się tylko do wykwal fikowa- nych rzemieślników i nie powie- rzać robót ,partaczom", którzy wprawdzie mogą wziąć nieco niższą cenę, ale też wykonają pracę niefachowo i nietrwale.
Następnie rozważano niezmier- nie doniosłe zagadnienie ogra- niczenia liczby młodocianych, zatrudnionych w rzemiośle. Ćbo- dzi tu o dwa bardzo poważne względy: pierwszy to, w zwią- zku z bezrobociem, oswobodzę- i
dyr. Grudzińskiego odbył się przy prawie pustej sali, co oczywiście robiło bardzo przykre wrażenie.
Ciekawy i niczem nieuzasad- niony jest stosunek sfer muzy*
cznych, które wszelkie imprezy nie będące bezpośrednio w ich interesie lekceważą a żądają w stosunku do swoich wyczynań wszechstronnego zainteresowa- nia.
Takie stanowisko zdaje się również przyczynia się do tego kryzysu, jaki panuje na sali kon- certowej. W każdym razie nie powinien on wychodzić od lu- dzi mających z muzyką bliższe stosunki. Stale mówi się o nie- muzykalności mieszkańców Lu- blina, ale przykładu niema kto dać. Wracając do rzeczy zazna-
nie pewnej liczby miejsc pracy, zajętych dziś przez młodocia- nych, w celu zatrudnienia na to miejsce żywicieli rodzm; drugi—
to nadmierne przeładowanie ryn- ku niektóremi zawodami (szew- stwo, krawiectwo i inne) I wo- góle nadmierny przyrost w rze- miośle, nieuzasadniony potrzeba- mi rynko, zaspakajanego coraz więcej przez wyroby fabryczne.
Chociaż więc ze względu na in- teresy dnia dzisiejszego nie na- leżałoby utrudniać egzystencji poszczególnym zakładom przez pozbawianie ich tańszej siły ro- boczej, Izba, kieruiąc się wzglę- dami na domosłe interesy pu- bliczne wypowiedziała się za wprowadzeniem ograniczeń dość daleko idącycb.
Na tern-że zebraniu uchwalo- ny został preliminarz budżetu na rok 1932, zamykający się po obu stronach cyfrą 125610 zło- tych. Aczkolwiek Izba Lubelska, stojąc, pod względem liczebno- ści zakładów rzemieślniczych na piątem miejscu pośród 18 izb w Polsce, posiadała jeden z naj- niższych budżetów, to jednak w porównaniu z rokiem 1931 bud żet uległ redukcji o 32000 zło- tych. We wspomnianej sumie
126610 złotych, po za wydatka- mi, przewidzianemi na ustawowy zakres działania Izby (przepro- wadzanie egzaminów rzemieślni- czych, regulowanie spraw ucz- niowskich i nadzór nad niemi, statystyka rzemiosła i t. d.) znaj duje się kwota 30000 złotych przeznaczona na akcję podnie- sienia rzemiosła.
Podkreślić trzeba, że Izba w roku 1932 nie skorzysta z wy- danej w tych dniach (Dziennik Ustaw Nr. 105 poz. 809) ustawy 0 zasileniu funduszów izb rze- mieślniczych, która t o • ustawa pozwala na pokrycie niedoboru budżetowego obciążyć rzemiosło specjalnemi świadczeniami.
W i e l k i p o ż a r w Lubartowie
W dnin 14 b. m. o godzinie 4-ej w kol. Karolin, gm. Ludwin, pow. lubartowskiego, z nieusta- lonej narazie przyczyny, na szko dę Lucjana, Józefa i Czesława Szymańskich spłonęły dwie kro- wy, szopr, narzędzia rolnicze 1 zboże.
Straty wynoszą około 9360 zł.
Dochodzenie prowadzi policja.
Pianina - fortepiany - filharmonie
nowe I używane poleca
JAN GRZEGORZEWSKI
LUBbIfl, Zamojska 13. lei. U 38.
Strojenie I korekta. — — Ceny niskie.
czyć należy, że orkiestra woj- skowa czyni szybkie postępy — biorąc pod uwagę rok ubiegły.
Polonez Wieniawskiego, wyko- nany przez dyr. Grudzińskiego z tow. orkiestry spotkał się z na- leżytem uzna/niem nielicznie ze- branej publiczności. Wykonanie utworów przez solistę stało na należytym poziomie art. i w grze .widać dużą poprawę naco nie-
wątpliwie wpłynęła sumienna praca i autokrytycyzm.
Nakoniec należy wspomnieć o niedzielnym koncercie w auli uniwersytetu, gdzie przepięknie odtworzyła kilka utworów p. Lo- sakiewiczówna i debiutował chór akademicki pod kier. p. Wierz- bickiego.
- Wroński Witold.
w Teatrze Miejskim
Przed niespełna rokiem, dzięki wysiłkowi garstki osób, w szcze- gólności demokratycznej grupie młodzieży akademickiej powstał w Lublinie Robotniczy Instytut Oświaty i Kultury im. St.Żerom- skiego, Jak była konieczną po- dobna placówka w Lublinie świadczyć może choćby fakt, że obecnie skupia się w tej organi- zacji ponad 200 osób ze sfer ro- botniczych, pracownickych i stu- denckich.
Instytut wspomniany urządził w ubiegłą niedzielę w Teatrze Miejskim poranek artystyczny.
Szczególniejtzem jest to, ze bardzo azeroki i różnorodny pro- gram poranku został wykonany wyłącznie prawie własne mi si- łami Instytutu.
Na samym wstęp-.ę p, wizyt.
J. Komornicka wygłosiła serde- czne przemówienie, w którem pokrótce przedstawiła zadanie, jakie ma spełnić Instytut w zbli-
żeniu świata robotniczego z pra- cującą inteligencją celem wytwo- rzenia wspólnego frontu j społe- czeństwa pracy, które, nwjąc za Wodza Duchowego Marszałka J.
Piłsudskiego postawi sobie za naczelny postulat dobro Pań- stw a i klasy pracującej.
Na część artystyczną poranku złożyły się: występ chóru Rob.
lostyt. pod kier. porf. Daniela, oraz orkiestry symfon. Gimnaz.
im. St. Staszica pod batutą prof.
Bartoszka; recytacja Szklane do- m y — z „Przedwiośnia* z od- czuciem wypowiedziana przez p.
J. ł.obodowskiego i obrazek sce- niczny, wykonany przez zespół amatorski Instytutu.
Miłą atrakcję poranku stano- wił śpiew solowy p. Z. Orassów- ny nie wyszczególniony w pro- gramach. Wykonawczynię publi- czność nagromadziła fzęsistemi
! oklaskami. .
• •
Ćwiczenia bojowo—strzeleckie
v oddziałach Przysposobienia Wojskowego Związki Młodzieży Wiejskiej pow. Zamojskiego
Związek Młodzieży Wiejskiej pow. Zamojskiego doceniając po- trzebę gruntownego wyszkolenia bojowego w oddziałach Przyspo- sobienia Wojskowego, zorgani- zowanych przy Kołach Młodzieży Wiejskiej, przystąpił do przepro- wadzania jednodniowych ćwiczeń wojskowych we wszystkich ośrod- kach powiatu.
Dnia 6 grudnia br. odbyły się na błoniach obok Zurawnicy gm.
Zwierzyniec takie jednodniowe ćwiczenia wojskowe, w których wzięły udział oddziały Przysp.
Wojsk. Kół Młodz. Wiejsk. Bro- dy Duże i Zurawnicy. Ćwiczenia obejmowały programowe wyszko- lenie strzeleckie, wyszkolenie bojowe i musztrę. Poszczególne
działy ćwiczeń przeprowadzali Instruktorzy kadry zawodowej, nad całością jednak miał nadzór pan porucznik Biskupski komen- dant Pow. P. W.
Podobne ćwiczenia, w myśl planu, zostaną przeprowadzone już w najbliższym czasie we wszystkich ośrodkach powiatu Zamojskiego skupiających od- działy Przysp. Wojsk.
Jak z powyższego widać prace Związku Młodz. Wiejsk. pow.
Zamojsk. w dziale Przysp. Wojsk, przy wydatnej, fachowej pomocy Powiatowej Komendy Przysp.
Wojsk, wciąż postępuje naprzód, przysparzając Ojczyźnie wyszko- lonych obrońców.
O uzdrowienie stosunków w samorządzie
Sokołowa Podlaskiego
(Kor. wł.).
Mimo ciężkich czasów ludność tutejsza nie ulega defetyzmowi, jaki za wszelką cenę starają się szerzyć działacze stronnictw o- pozycyjnych. Wskazuje na to liczebność mas w obchodzie uro- czystostości 11 Listopada, udział masowy młodzieży miejskiej i wiejskiej w oddziałach P. W. i wszędzie okazywana wielka chęć do pracy społeczno-gospodar- czej i t. p.
A już najbardziej przekonywu- jącym w tym względzie jest fakt wybudowania przez społeczeń- stwo gm. Kosów pięknego po- mnika Panu Marszałkowi Piłsud- skiemu, oraz entuzjazm, jaki pa- nował w Kosowie w czasie od słonięcia tego pomnika przez p.
Starostę Chylińskiego.
Atoli od pewnego czasu daje się zauważyć na terenie mias'a i powiatu Jakieś zdenerwowanie, jakieś niezadowolenie z powodu panujących tu dziwnych stosun- ków w samorządzie.
Notorycznie znany jest fakt, że na czele instytucyj samorzą- dowych tutaj stoją niepodzielnie endecy. Nic też dziwnego, że wszystkie placówki kierowni- cze są obsadzone przez Ich lu- dzi, jak były te stanowiska obsa- dzane i przez kogo — wiemy z ogólnych metod endeckich.
To też ludność z ulgą powi- tała zapowiedź pana premjera Prystora o wglądnięciu w te sprawy gwoli ulżenia doli bez- robotnych. Sokołowski samorząd zlekceważył wolę Rządu, prze- prowadziwszy u siebie te sprawy w ter^ sposób, że zredukowano żywicieli rodzin, ludzi bez środ-
ków do życia, a pozostawiło się ludzi często bez żadnych kwali- fikacyj, bogatych, oraz kilka pań, których mężowie zajmują również dobrze płatne posady samorzą- dowe.
Jeżeli zniżano pobory—to naj- biedniejszym, pozostawiając po- bory innych nietknięte, a często równające się 'uposażeniom wo- le wody. Na razie piszę o tych sprawach ogólnie. Lecz, gdyby to nie uległo zmianie, zacznę wszystko nazywać po imieniu, by zwrócić uwagę odpowiednich czynuików i na nasz stary So- kołów.
AlezyńsM
Z TEftTBU
%
Dziś poraź 15-iy znakomita ciesząca ikC nlebywalem powodzeniem u tuka Leczyckiego .Sztaba" po cenach naj- niższych od 30 gr. do 1 zł. 50 g r M
• W czwartek 17 b3L z powoda próby generalne) z .Hiszpańskiej machy' przedstawienia niema,
W piątek o 8 m. 15 premjera . H i - szpańskiej machy". Występ L Czar- nowskiego.
Występy gościnne b. Czarnowskiego
W piątek 18 b a . wystąpi poraź plerwazy ulubieniec publiczności Lwow- skiej ! Krakowskiej b. dyr. Teatrów Miejskich we Lwowie Ludwik Czar- nowski w swe] doskonałej pełnej gro- teskowego humoru roli Klapsoua w znanej faule Arnolda I Bacha . H i - szpanek macha". Rolę tę zalicza dyr.
Czarnowski do Jednej a najlepszych w swym bogatym repertuarze. Pogodny nastrój .Hiszpańskiej machy", nieocze- kiwane sytuacje zmuszają widza do bezustannego ł miechu.
ZIEMIA LUBELSKA* t dnia 16 grndnia 1931 roku M 311
kronika MIEJSKA I Kursy społ.-ośw. Związku Młodz. Wiej.
W roku ubiegłym Związek Młodzieży Wiejskiej Wojewódz- twa Lubelskiego .Siew"—dzięki zwróceniu bacznej uwagi na akcję kursów dla przodowników prac kulturalno-oświatowych — mógł się poszczycić faktem, iż odbyło się na terenie poszczególnych powiatów kilkanaście kursów te- go rodzaju.
Z nadejściem zimy r. b. mimu b. trudnych warunków iinanso- wych i mimo defelyzrau szerzo- nego na wsi przez różne czyn- niki Związek przystąpił do akcji tego samego rodzaju.
Został zaprolekfowany ealy szereg kartów, trwających około
2 tygodni każdy, maląeyeli na
eeln pogłębienie wiadomości z dziedziny prac społecznych
na wsV, życia samorządowego, spółdzielczego i t. d.
I t i l a tych kursów opiera się na przeświadczeniu, iż każda praca spoleczno-wycbowawcza tylko wówczas spełni swe zada- nie, gdy będzie ujęta planowo i obejmie swym zakresem z j--d nej strony stałą dążność do pod niesienia umysłowego J obywa- telskiego szerokich mas z dru- gi« j zaś strony przygotowanie przodowników z peśród tych mas.
Kllkonaslodnlowy"knrs zorga nlzowany Infernafowo oparty na szezerem wzpóUyilu uczestni-
ków x wykładami I urozma- icony przedstawieniami popisa- mi artystycznemi i t. p. wiąże młodzież wiejską z własną orga.
nizacją i jej ideą służenia Pań- stwu i wsi oraz pozostawia wspo- mnienie na długie lata.
Dlatego też Związek Młodzie- ży, zawsze tyle wkładu wysiłko w tego rodraju prace. Budzenie zainteresowania pracą I rzetelność te) pracy w oparciu o ideę pań- stwowo nastawianego ruchu lu- dowego—są myślą przewodnią organizacji.
Roku bieżącego, a właściwie
Wyrkewaale młodego obywatela"
Z odczytu p. Komornickie)
•i
W dn. I I b. m. w świetlicy Zw. Strzeleckiego, wizytatorka Komornicka, wygłosiła bardzo interesujący odczyt na temat
•Wychowanie młodego obywa- tela". Prelegentka podkreśliła mocno doniosłe znaczenie wpły- wu wychowawczego szkoły w kontakcie z domem — dla inle- I r e s u Państwa.
Szkoła obecna, naogół poza dmiem swoim wychowankom pewnej dozy abstrakcyjnych wia- domości naukowych o Państwie, w nieznacznym tylko stopniu przyczynia się do wytworzenia typu Człowieka-Polaka-Obywa*
tela. .Trzeba ludzi zrobić Pola- kami, a Polaków—Oby watelemi".
. Biorąc za podstawę swej pre- J lekcji słowa Orzechowskiego wy- powiedziane w końcu 18 w., a dziś tak bardzo aktualne, prele- gentka kolejno wyprowadziła ideał Człowieka Polaka—Obywa- tela nawiązując te pojęcia do dzisiejszej rzeczywistości.
Odczyt został nagrodzony go- rącerai oklaskami, poczem wy- wiązała się dyskusja będąca cał ko witym wyrazem tego stano- wiska, Jakie kobieta-Polka zająć winna w stosunku do własnego Państwa.
E. Pajdowska
— Olszyna Józef zam. Szań cowa 7 zameldował o skradze- niu mu z kieszeni przez niezna- nego sprawcę legitymacji Urzę- du Pośrednictwa Pracy.
zimy bieżącej, gdyż z okresem zimowym rozpoczyna się nowy okres prac tego typu—pierwszy Okręgowy Zw. M ł . Wiej. pow.
Radzyńsklego zorganizował Kurs kulturalno społeczny dla przodo- wników prac Kół Młodzieży Wiejskiej. Kurs odbył s>ę w o- statnich tygodniach listopada br.
Omawiane były zagadnienia zwią- zane z oświatą pozaszkolną, spół- dzielczością i samorządem oraz poszczególnemi działami prac K ó ł M ł o d t . Wiejskiej przez pp.
prezesa O. Z. M. W. insp. M.
Olszewskiego, P. Popławskiego, St. Muszyńskiego, T. Matejkę, insp. Pre)snera, Niedbalskiego, A. Oleszczuka, por. St. Msjec- kiego I innych.
Cały przebieg kursu mimo dość przeładowanego pi ogra mu cechował młodzieńczy nastrój werwy i wesołości połączony z docenieniem wagi pracy.
i R A U J 0 - P R 0 G R A M Na czwartek 17 grudnia
WARSZAWA 11.68. Sygnał czasu z Wsrsz. Obi.
Astr., hejnał kralc.
12.05. Program na dzkA biel.
1X10. Urzęd. kom. Paóstw, Insi. Met 12.15. .Z pracy giełdy mięsnej*.
12*35—14 00. XI koncert szkolny z Filh. Warsa.
14.45. Płyty gramol.
15.05. Komunikat gospodarczy.
15.15. Komonlkat LO.P.P.
15.25. .Wśród książek'.
15.45. Kom. Centr. Biura Hydrograf.
dla źeglngi t rybaków.
1550—16.15. Program dla dzlcd atar- szych.
16.20. Prancuskł.
16.40. Płyty gramof.
17.10. Odczyt z Wilna.
17.35—18.50. Koncert kameralny.
19.15. Skrzynka rolnicza.
19.25. Program na dzIeA nast 19 30. Płyty gramol.
. 19.45. Pras. Dziennik Radjowy.
20.00.
