• Nie Znaleziono Wyników

Podstawowe działania na wektorach

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Podstawowe działania na wektorach"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

1.3. Podstawowe działania na wektorach

Podamy definicje i własności działań na wektorach w przestrzeni dwuwymiarowej. Działania w przestrzeni trójwymiarowej definiowane są analogicznie i mają analogiczne własności.

Definicja 1.4

Mówimy, że wektory o tych samych wymiarach, a =





an

a

1

i b =





bn

b

1

są równe, a = b, wtedy i

tylko wtedy, gdy ai = bi dla i = 1, 2, …, n.

Definicja 1.5

Sumą wektorów o tych samych wymiarach, a =





an

a

1

i b =





bn

b

1

nazywamy wektor c taki, że

c = a + b =









n

n b

a b a

1 1

.

Różnicą wektorów o tych samych wymiarach, a =





an

a

1

i b =





bn

b

1

nazywamy wektor c taki,

że c = a - b =









n

n b

a b a

1 1

.

Iloczynem wektora a =





an

a

1

przez stałą k nazywamy wektor c taki, że c = ka =





kan

ka

1

.

Definicja 1.6

n wymiarowym wektorem zerowym nazywamy wektor 0 =





0 0

 .

(2)

Definicja 1.7

Wektorem przeciwnym do wektora a =





an

a

1

nazywamy wektor - a =





an

a

1

.

Zachodzą następujące własności.

a) a + b = b + a

b) a + (b + c) =(a + b) + c c) a + 0 = a,

d) a + (-a) = 0.

Definicja 1.8

Dwa niezerowe wektory a i b mają ten sam kierunek, jeśli istnieje taka niezerowa liczba k, że a = k b. Jeśli ponadto:

k > 0, to wektory te mają ten sam zwrot, k < 0, to wektory te mają zwrot przeciwny.

Przykład 1.3 Niech a =

 



3

1 , b = 

 

 2 4 .

Znajdź:

a) a + b, b) a – 3b, c) 3a – (3/2)b.

Rozwiązanie

a) 

 





 

 

 5

3 2 3

4 b 1

a

b) 

 

 



 

 

 3

13 2

3 3

4 3 3b 1

a

c)

 





 

 





 

 6

9 3

9 6 3 2 2

3 3 3

2 4 ) 3 1 ( 3 2

3a 3b

Definicja 1.9

Wersorem nazywamy wektor, którego długość jest równa 1.

(3)

Szczególnie przydatne w działaniach na wektorach są wersory związane z osiami kartezjańskiego układu współrzędnych.

W przestrzeni dwuwymiarowej są to wektory 

 

 0

i 1 oraz 

 

 1

j 0 , natomiast w przestrzeni

trójwymiarowej





 0 0 1

i ,





 0 1 0 j oraz





 1 0 0

k .

Każdy wektor można przedstawić w postaci kombinacji liniowej odpowiednich wersorów.

Przykład 1.4

Zapisać wektory 

 

  5

a 3 i







 12

3 2

b w postaci kombinacji liniowej odpowiednich

wersorów.

j i

a 3 5

1 5 0 0 3 1 5

3  

 

 



 

 



 

 

k j i

b 2 3 12

1 0 0 12 0 1 0 3 0 0 1 2 12

3 2



















 □

Widać stąd, że współrzędne wektora są zarazem współczynnikami tworzącej ten wektor kombinacji liniowej wersorów.

1.4. Iloczyn skalarny wektorów.

Definicja 1.10

Niech a =





an

a

1

i b =





bn

b

1

. Iloczynem skalarnym wektorów a i bo tych samych wymiarach

nazywamy:

a b = at b =

 





n n

b b a

a  

1

1 = a1b1 + a2b2 + … + anbn.

Z powyższej definicji wynika, że iloczyn skalarny dwóch wektorów jest liczbą.

Cytaty

Powiązane dokumenty

Żargon inżynierski: jeżeli divF(P ) &gt; 0, to mówimy, że w punkcie P znajduje się źródło, którego moc (wydajność) jest równa liczbowo diwergencji; jeżeli divF(P ) &lt; 0,

Dla uzupełnienia obrazu zauważmy, że dowolna liczba kopii wektora zerowego (z tej samej przestrzeni) stanowi podprzestrzeń wektorową wymiaru zero (wektor zerowy jest zawsze

Wprowadzenie do tematu: przesunięcie o wektor, translacja Instrukcje do pracy własnej:. Wiesz już, jak wygląda wektor i

Wektory styczny i normalny do toru... Tory jako krzywe

Jednym z wierzchołków trójkąta równobocznego jest

Zrozumienie działania faktora jest trudne nawet dla doświadczonych użytkowników R, jednak nie jest w pełni konieczne do korzystania z zalet, jakie one

Wektor siły ma więc cztery atrybuty: wartość, kierunek, zwrot i punkt zaczepienia. Ta ostatnia cecha jest bardzo ważna dla zrozumienia III prawa Newtona. Nie byłoby jednak

każdy wektor z X można przedstawić w postaci kombinacji liniowej wektorów własnych operatora A, to taki operator będziemy nazywać obserwablą.. Wektory własne operatora