Rozdziaª 1
Schematy blokowe ukªadów automatyki
Autorzy:
Marcin Stachura
1.1 Algebra schematów blokowych
1.1.1 Zasady przeksztaªcania schematów blokowych
W celu uproszczenia wypadkowej transmitancji operatorowej regulatora, obiektu regulacji lub caªego ukªadu regulacji w przypadku, gdy skªada si¦ on z kilku elementów ró»nie poª¡czonych, nale»y wyprowadzi¢ zale»no±ci na transmitancj¦ wypadkow¡. Ka»dy ukªad regulacji, niezale»nie od tego czy jest bardziej lub niej zªo»ony, mo»na rozªo»y¢ na cz¦±ci skªadaj¡ce si¦ z elementów poª¡czonych szeregowo, równolegle, w ukªadzie ze sprz¦»eniem zwrotnym i równolegle z oddzielnymi wej±ciami lub wyj±ciami.
Zasady przeksztaªcania schematów blokowych w celu ich uproszczenia i okre±lenia trans- mitancji ukªadu nazywane s¡ algebr¡ schematów blokowych. W tablicy 1.1 , 1.2 przedstawiono zestawienie zasadniczych przykªadów takich przeksztaªce«. Ich znajomo±¢
wystarcza do okre±lenia transmitancji dowolnie zªo»onego ukªadu.
Transmitancj¦ wypadkow¡ du»ej liczby elementów ró»nie poª¡czonych znajduje si¦, w prostszych przypadkach, drog¡ rozªo»enia ukªadu na cz¦±ci proste. Jednak»e ta metoda wymaga du»ej przejrzysto±ci schematu blokowego, co przy bardziej zªo»onych ukªadach regulacji mo»e powodowa¢ pewne trudno±ci. Dlatego w takich przypadkach najlepiej jest post¦powa¢ nast¦puj¡co:
1. Dla ka»dego punktu w¦zªowego , do którego dochodzi kilka sygnaªów zestawia si¦, zgodnie z zasad¡ superpozycji, równanie i z otrzymanego w ten sposób ukªadu równa« wyznacza si¦ szukan¡ transmitancj¦.
2. W ka»dym punkcie w¦zªowym wszystkie sygnaªy odchodz¡ce s¡ wzajemnie sobie równe i jednocze±nie ka»dy z tych sygnaªów odchodz¡cych równa si¦ sumie wszyst- kich sygnaªów przychodz¡cych.
Rysunek 1.2 Tablica podstawowych przeksztaªce« schematów blokowych, cze±¢ b.
W przypadkach zªo»onych, gdy transmitancj¦ ukªadu wyra»a si¦ jako funkcj¦ transmi- tancji jego elementów wprowadza si¦ uproszczone oznaczenie transmitancji, np. zamiast Gx(s) piszemy po prostu Gx.
1.1.2 Przykªady zada«
Przykªad 1.1
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys. 1.1 .
Rysunek 1.3 Ukªad poª¡cze« elementów do przykªadu1.1
Rozwi¡zanie:
atwo zauwa»y¢, korzystaj¡c z tablicy 1.1 , »e w prosty sposób mo»na wyznaczy¢ dwie transmitancje zast¦pcze Z1, Z2 transmitancji G2, G3 (poz. 2. poª¡czenie równolegªe) oraz G4, G5 (poz. 3. sprz¦»enie zwrotne) (rys 1.4 ):
Rysunek 1.4 Wyznaczanie transmitancji zast¦pczych dla elementów o transmitancjach G2, G3 oraz G4, G5.
Przy czym Z1 = G2+ G3 , natomiast Z2 = 1+GG4
4G5. Wyj±ciowy ukªad mo»na wi¦c przed- stawi¢ nast¦puj¡co:
Rysunek 1.5 Zmodykowany ukªad poª¡cze« dla przykªadu 1.1
Nast¦pnie wyznaczana jest transmitancja zast¦pcza caªego ukªadu wyj±ciowego Z(z ta- blicy 1.1 . poz. 1, poª¡czenie szeregowe, rys. 1.1 ), która wynosi¢ b¦dzie:
Z = G1Z1Z2 = G1G4(G2+ G3)
1 + G4G5 (1.1)
Przykªad 1.2
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys. 1.6 .
Rysunek 1.6 Ukªad poª¡cze« elementów do przykªadu 1.2 .
Rozwi¡zanie:
Podobnie jak w poprzednim przykªadzie (przykªad 1.1 ) wyznaczamy dwie transmitancje zast¦pcze Z1, Z2 transmitancji G1, G2 (poz. 1. poª¡czenie szeregowe) oraz G3, G4 (poz. 3.
poª¡czenie równolegªe) (rys. 1.7 ):
Rysunek 1.7 Wyznaczanie transmitancji zast¦pczych dla elementów o transmitancjach G1, G2 oraz G3, G4.
nast¦puj¡co:
Rysunek 1.8 Zmodykowany ukªad poª¡cze« dla przykªadu 1.2 .
Nast¦pnie wyznaczana jest transmitancja zast¦pcza caªego ukªadu wyj±ciowego Z(z ta- blicy 1.1 . poz. 3, sprz¦»enie zwrotne, rys. 1.8 ), która wynosi¢ b¦dzie:
(1.2)
Przykªad 1.3
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys.1.9 .
Rysunek 1.9 Ukªad poª¡cze« elementów do przykªadu 1.3 .
Rozwi¡zanie:
W pierwszej kolejno±ci nale»y przenie±¢ w¦zeª sumacyjny (1) za czªon o transmitancji G1 (zgodnie z tablic¡ 1.1 . poz. 8, przesuni¦cie w¦zªa sumacyjnego za blok), otrzymuj¡c schemat jak na rys.1.10 :
Rysunek 1.10 Zmodykowany ukªad poª¡cze« dla przykªadu 1.3 .
Nast¦pnie nale»y przestawi¢ kolejno±¢ w¦zªów sumacyjnych (1) oraz (2) (zgodnie z tablic¡
1.1 . poz. 4, zmiana kolejno±ci w¦zªów sumacyjnych), otrzymuj¡c schemat jak na rys.1.11 :
Rysunek 1.11 Zmodykowany ukªad poª¡cze« dla przykªadu 1.3 .
Dzi¦ki zamianie w¦zªów sumacyjnych mo»na upro±ci¢ uzyskany schemat do dwóch trans- mitancji zast¦pczych Z1,Z2, a nast¦pnie wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu (rys.
1.12 )
Transmitancja zast¦pcza b¦dzie miaªa posta¢:
Z = Z1Z2 = (G1+ 1) 1
(1 − G1) = 1 + G1
1 − G1 (1.3)
Przykªad 1.4
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys.1.4 .
Rysunek 1.13 Ukªad poª¡cze« elementów do przykªadu 1.4
W zadaniu tym, na pocz¡tek nale»y przesun¡¢ w¦zeª informacyjny przy transmitancji G3
za blok o transmitancji G2 (zgodnie z tablic¡ 1.1 poz. 10, przesuni¦cie w¦zªa informacyj- nego za blok) rys. 1.4 A. Nast¦pnie wyznaczane s¡ dwie transmitancje zast¦pcze Z1,Z2 dla elementów zaznaczonych na rys.1.4B. Wynosz¡ one odpowiednio (sprz¦»enie zwrotne oraz poª¡czenie szeregowe patrz j.w.):
Z1 =
1 G2
G3
+ 1 = G3 G2
+ 1 (1.4)
Z2 = G2
1 + G2 (1.5)
Uzyskano w ten sposób ukªad poª¡cze« jak na rys. 1.15 A, transmitancja zast¦pcza Z3
wynosi:
Z3 = Z1Z2 =
G3 G2 + 1
G2
1 + G2 = G3G2
G22+ G2 + G2
1 + G2 (1.6)
Rysunek 1.14 Zmodykowany ukªad poª¡cze« elementów do przykªadu 1.4
Rysunek 1.15 Zmodykowany ukªad poª¡cze« elementów do przykªadu 1.4 . Krok drugi.
Nast¦pnie dzielimy w¦zeª informacyjny transmitancji Z3 na dwie cz¦±ci (rys. 1.15 B).
W kolejnym kroku przesuwamy w¦zeª sumacyjny oraz wyznaczamy dwie transmitancje zast¦pcze Z4, Z5(rys. 1.16 A), które wynosz¡ odpowiednio:
Z4 = G1 1 + G1Z3
= G1
1 + G1GG23G2
2+G2 + 1+GG2
2
(1.7)
Z5 = G3G2
G22 + G2 + G2
1 + G2 + 1 (1.8)
Rysunek 1.16 Zmodykowany ukªad poª¡cze« elementów do przykªadu 1.4 . Krok trzeci.
Ostatecznie transmitancja zast¦pcza Z caªego ukªadu wynosi (rys. 1.16 B):
Z = (Z4Z5) + 1 (1.9)
Przykªad 1.5
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys.1.17 .
Rysunek 1.17 Ukªad poª¡cze« elementów do przykªadu 1.5 .
Wskazówka: W podanym przykªadzie pro±ciej jest wyznaczy¢ równania dla w¦zªów sumacyjnych A i B i analitycznie wyznaczy¢ poszukiwan¡ transmitancj¦ zast¦pcz¡.
W odniesieniu do w¦zªa sumacyjnego A sªuszne jest równanie:
v = vG1+ xG6+ yG4 (1.10)
a w odniesieniu do w¦zªa sumacyjnego B równanie:
y = yG2+ xG5+ vG3 (1.11)
Ruguj¡c z powy»szych równa« zmienn¡ v otrzymuje si¦:
y
x = G6(1 − G2) + G4G5
(1 − G1) (1 − G2) − G3G4 (1.12) Co jest szukan¡ transmitancj¡ zast¦pcz¡.
1.1.3 Zadania do samodzielnego rozwi¡zania
Przykªad 1.6
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys. 1.6
Rysunek 1.18 Ukªad poª¡cze« elementów do przykªadu 1.6
Przykªad 1.7
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys.1.19 .
Rysunek 1.19 Schemat poª¡cze« elementów do przykªadu 1.7 .
Przykªad 1.8
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys.1.20
Rysunek 1.20 Schemat poª¡cze« elementów do przykªadu 1.8 .
Przykªad 1.9
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys.1.9
Rysunek 1.21 Schemat poª¡cze« elementów do przykªadu 1.9
Przykªad 1.10
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys. 1.10
Rysunek 1.22 Schemat poª¡cze« elementów do przykªadu 1.10
Przykªad 1.11
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys. 1.11
Rysunek 1.23 Schemat poª¡cze« elementów do przykªadu 1.11
Przykªad 1.12
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys. 1.12
Rysunek 1.24 Schemat poª¡cze« elementów do przykªadu 1.12
Przykªad 1.13
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys. 1.13
Rysunek 1.25 Schemat poª¡cze« elementów do przykªadu 1.13
Przykªad 1.14
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys. 1.14
Rysunek 1.26 Schemat poª¡cze« elementów do przykªadu 1.14
Przykªad 1.15
Wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ ukªadu przedstawionego na rys. 1.15
Rysunek 1.27 Schemat poª¡cze« elementów do przykªadu 1.15
1.2 Schematy blokowe ukªadów automatyki
Analizuj¡c ukªady automatyki pro±ciej jest wykorzystywa¢ schematy blokowe ni» schematy technologiczne. Utworzenie schematu blokowego, skªadaj¡cego si¦ z szeregu transmitancji operatorowych wymaga opisania poszczególnych zespoªów technologicznych odpowiednimi równaniami, a nast¦pnie wyznaczenia na tej podstawie transmitancji operatorowych. Wy- znaczone transmitancje ukªadane s¡ nast¦pnie w schemat blokowy, na podstawie, którego mo»na wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcz¡ caªego ukªadu.
1.2.1 Przykªady zada«
Przykªad 1.16
Narysowa¢ schemat blokowy oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ ukªadu elektrycznego przed- stawionego na rys. 1.16 . Wymuszeniem jest napi¦cie x, natomiast wyj±ciem obiektu na- pi¦cie oznaczone jako y.
Rysunek 1.28 Schemat prostego ukªadu elektrycznego do przykªadu 1.16
Napi¦cie x mo»na okre±li¢ jako:
x (t) = Ri (t) + y (t) (1.13)
przy czym:
i (t) = Cdy (t)
dt (1.14)
Z zale»no±ci (1.13 ), (1.14 ) mo»na wyznaczy¢ równanie ró»niczkowe ukªadu:
Tdy (t)
dt + y (t) = x (t) (1.15)
gdzie:
T = RC (1.16)
Dziaªaj¡c na równanie (1.15 ) transformat¡ Laplace'a otrzymujemy:
Transmitancja ukªadu wynosi wi¦c:
G (s) = y (s)
x (s) = 1
Ts + 1 (1.18)
A jego schemat blokowy mo»na przedstawi¢ nast¦puj¡co:
Rysunek 1.29 Schemat blokowy ukªadu z rys. 1.16 .
Przykªad 1.17
Narysowa¢ schemat blokowy oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ ukªadu mechanicznego przed- stawionego na rys.1.30 . Wymuszeniem jest moment obrotowy M przyªo»ony do waªu wyj±ciem pr¦dko±¢ k¡towa ω.
Rysunek 1.30 Schemat prostego ukªadu mechanicznego do przykªadu1.17 .
Gdzie: M - moment obrotowy, φ - wspóªczynnik tarcia lepkiego, I- moment bezwªadno±ci, ω - pr¦dko±¢ k¡towa.
Z II zasady dynamiki Newtona dla ruchu obrotowego mo»na napisa¢, »e:
M (t) = Idω (t)
dt + φω (t) (1.19)
A nast¦pnie, »e:
I φ
dω (t)
dt + ω (t) = 1
φM (t) ⇒ Tdω (t)
dt + ω (t) = kM (t) (1.20) Gdzie :T = φI, k = φ1.
Dziaªaj¡c na równanie (1.20 ) transformat¡ Laplace'a otrzymujemy:
T sω (s) + ω (s) = kM (s) ⇒ ω (s) (Ts + 1) = kM (s) (1.21)
Transmitancja ukªadu wynosi wi¦c:
G (s) = ω (s)
M (s) = k
Ts + 1 (1.22)
A jego schemat blokowy mo»na przedstawi¢ nast¦puj¡co:
Rysunek 1.31 Schemat blokowy ukªadu z rys. 1.30 .
Przykªad 1.18
Narysowa¢ schemat blokowy oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ ukªadu mechanicznego przed- stawionego na rys. 1.32 . Wymuszeniem jest przesuni¦cie x natomiast wyj±ciem przesu- ni¦cie y.
Rysunek 1.32 Schemat prostego ukªadu mechanicznego do przykªadu1.19 .
Gdzie: cs- staªa spr¦»ysto±ci spr¦»yny, ct - staªa tªumienia tªumika pneumatycznego.
Równanie siª przedstawionego ukªadu wygl¡da nast¦puj¡co:
(x (t) − y (t)) cs= ctdy (t)
dt (1.23)
Z równania (1.23 ) mamy:
ct cs
dy (t)
dt + y (t) = x (t) ⇒ Tdy (t)
dt + y (t) = x (t) (1.24)
Dziaªaj¡c na równanie (1.24 ) transformat¡ Laplace'a otrzymujemy:
Tsy (s) + y (s) = x (s) ⇒ y (s) (Ts + 1) = x (s) (1.25) Transmitancja ukªadu wynosi wi¦c:
G (s) = y (s)
x (s) = 1
Ts + 1 (1.26)
A jego schemat blokowy mo»na przedstawi¢ nast¦puj¡co:
Rysunek 1.33 Schemat blokowy ukªadu z rys.1.32
Przykªad 1.19
Przykªad ten zostaª zaczerpni¦ty z [?] . Narysowa¢ schemat blokowy oraz wyznaczy¢
transmitancj¦ ukªadu przedstawionego na rys.1.34 . Wymuszeniem jest nat¦»enie prze- pªywu cieczy Q1 a wyj±ciem poziom cieczy w zbiorniku h.
Rysunek 1.34 Schemat ukªadu regulacji automatycznej dla przykªadu 1.48 .
Charakterystyka przetwornika pomiarowego (element oznaczony jako PP , na rys.1.34 ) wygl¡da nast¦puj¡co:
Rysunek 1.35 Charakterystyka przetwornika pomiarowego dla przykªadu 1.19 .
W pierwszej kolejno±ci wyznaczona zostanie transmitancja obiektu regulacji. W stanach nieustalonych zmiany poziomu cieczy w zbiorniku mo»na opisa¢ za pomoc¡ zale»no±ci:
Adh (t)
dt = Q1− Q2 (1.27)
Nat¦»enie przepªywu Q2 mo»na obliczy¢ z równania Bernoulli'ego dla poziomu lustra cieczy (1) oraz wypªywu ze zbiornika (2) mo»na zapisa¢ nast¦puj¡co:
v12 2g+ p1
γ + h = v22 2g+ p2
γ + 0 (1.28)
Przyjmuj¡c v1 = 0 oraz p1 = p2 otrzymuje si¦:
v2 =q2gh (1.29)
Na podstawie równania ci¡gªo±ci przepªywu tzn.:
Q2 = f v2 (1.30)
gdzie f - pole przekroju kanaªu zaworu.
Nast¦pnie nale»y zlinearyzowa¢ przedstawione równanie w wybranym punkcie pracy, ozna- czonym hn, Q1n, fn. W otoczeniu wybranego punktu pracy przyrosty zmiennych h oraz Q2
zast¦puje si¦ ich liniowymi aproksymacjami. Dla odró»nienia zapisu wszystkie przyrosty oznaczane s¡ wi¦c poprzez dodanie symbolu ∆:
Ad∆h (t)
dt = ∆Q1− ∆Q2 (1.31)
Przyrost ∆Q2zast¡piony zostaje ró»niczk¡ zupeªn¡:
∆Q2 = ∂Q2!
∆f + ∂Q2!
∆h =q2gh∆f + fn
s g
∆h (1.32)
Zale»no±¢ (1.31 ) mo»na wi¦c zapisa¢ jako:
Td∆h (t)
dt + ∆h (t) = k1∆Q1(t) − k2∆f (t) (1.33) Gdzie:T = f A
n
√ g
2hn
, k1 = 1
fn
√ g
2hn
, k2 = 2hfn
n
Znak ∆ mo»e by¢ pomini¦ty, przy jednoczesnym uwzgl¦dnieniu »e w zale»no±ci (1.31 ) wyst¦puj¡ przyrosty poszczególnych warto±ci.
Tdh (t)
dt + h (t) = k1Q1(t) − k2f (t) (1.34) Dziaªaj¡c na zale»no±¢ (1.34 ) transformat¡ Laplace'a otrzymujemy:
T sh (s) + h (s) = k1Q1(s) − k2f (s) ⇒ h (s) (T s + 1) = k1Q1(s) − k2f (s) (1.35) Oznaczaj¡c
v (s) = k1Q1(s) − k2f (s) (1.36) Mo»na wyznaczy¢ transmitancj¦ obiektu regulacji:
GOB(s) = h (s)
v (s) = 1
T s + 1 (1.37)
Przetwornik pomiarowy mo»na opisa¢ jako obiekt bezinercyjny ze wzmocnieniem. Wzmoc- nienie przetwornika mo»na odczyta¢ z jego charakterystyki (rys. 1.35 ).
kPP = wymax− wymin
wemax− wemin = 16mA
3m = 5.33mA
m (1.38)
Jako regulator przyjmijmy regulator typu PI o transmitancji:
GR(s) = kp
1 + 1 Tis
(1.39)
Wyj±ciem z regulatora jest sygnaª pr¡dowy o zakresie 4 20 mA, który podawany jest na ustawnik pozycyjny, który mo»na zamodelowa¢ jako element bezinercyjny o wzmocnieniu kfWynikowe pole przekroju otwarcia zaworu wynosi¢ wi¦c b¦dzie:
f = kfx (1.40)
Wykorzystuj¡c zale»no±ci (1.36 ) (1.37) (1.38) (1.39) (1.40 ) mo»na narysowa¢ schemat blokowy ukªadu regulacji automatycznej, przedstawionego na rys. 1.34
Rysunek 1.36 [Tu wpisz Podpis rysunku. Uwaga: (1) Jedynie dla rysunków osadzonych w rozdziaªach. W pozostaªych dokumentach element ten mo»na usun¡¢ zostanie on zignorowany.]
gdzie: 1 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.36 ), 2 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.37) , 3 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.38), 4 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.39 ), 5 - graczna reprezentacja zale»no±ci (1.40 ).
Transmitancja zast¦pcza ukªadu wynosi zatem:
G (s) = h (s) Q1(s) = k1
1 T s+1
1 + T s+11 kPPkfk2kpTiTs+1
is
= k1Tis
(T s + 1) Tis + kPPkfk2kp(Tis + 1) (1.41) Przykªad 1.20
Narysowa¢ schemat blokowy oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ ukªadu mechanicznego przed- stawionego na rys. 1.37 . Wymuszeniem jest przesuni¦cie x, natomiast wyj±ciem przesu- ni¦cie y. Ci±nienia p1, p2 s¡ staªe.
Rysunek 1.37 Schemat ukªadu mechanicznego do przykªadu1.20 .
Zauwa»my »e przesuni¦cie u mo»na zapisa¢ jako sum¦ przesuni¦¢ u1 oraz u2:
u = u1− u2 (1.42)
Przesuni¦cie u1 mo»na wyznaczy¢, unieruchamiaj¡c punkt d¹wigni dla przesuni¦cia y:
Rysunek 1.38 Sposób wyznaczenia przesuni¦cia u1:
atwo mo»na zauwa»y¢ (rys. 1.38 ), »e:
x
a + b = u1
b ⇒ u1 = x b
a + b (1.43)
Podobnie, u2 mo»na wyznaczy¢, unieruchamiaj¡c punkt d¹wigni dla przesuni¦cia x:
Rysunek 1.39 Sposób wyznaczenia przesuni¦cia u2:
y
a + b = u2
a ⇒ u2 = y a
a + b (1.44)
Nast¦pnie, zauwa»my, »e dla staªych ci±nie« p1, p2, element zaznaczony na rys.1.40mo»na opisa¢ nast¦puj¡ca zale»no±ci¡:
Tdy (t)
dt + y (t) = ku (t) (1.45)
Dziaªaj¡c na zale»no±¢ (1.45 ) transformat¡ Laplace'a otrzymujemy:
T sy (s) + y (s) = ku (s) ⇒ y (s) (Ts + 1) = ku (s) (1.46) St¡d transmitancja G (s) = u(s)y(s) wynosi:
G (s) = y (s)
u (s) = k
Ts + 1 (1.47)
Gdzie dla staªych ci±nie« p1, p2 , T, k˜ (p1, p2,A)
Rysunek 1.40 Wyznaczanie transmitancji zast¦pczej ukªadu elementów dla przykªadu 1.20 .
Schemat blokowy ukªadu elementów z rys. 1.37 mo»na wi¦c przedstawi¢ nast¦puj¡co:
Rysunek 1.41 Schemat blokowy elementów z rys. 1.37 .
gdzie: 1 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.43 ), 2 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.44) , 3 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.42), 4 graczna reprezentacja zale»no±ci (1.46 ).
Transmitancja zast¦pcza ukªadu przedstawionego na rys. 1.41 wynosi:
Gz(s) = k
Ts + 1 · b
a + b · (Ts + 1) (a + b) + u · a
(Ts + 1) (a + b) (1.48)
Oznaczenia j.w.
1.2.2 Zadania do samodzielnego rozwi¡zania
Przykªad 1.21
Narysowa¢ schemat blokowy oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ ukªadu mechanicznego przed- stawionego na rys. 1.42 . Wymuszeniem jest siªa F, natomiast wyj±ciem przesuni¦cie y.
Mas¦ elementów oznaczono jako m, staª¡ spr¦»ysto±ci spr¦»yny jako cs, natomiast wspóª- czynnik tªumienia jako ct.
Rysunek 1.42 Schemat mechaniczny do przykªadu1.21 .
Przykªad 1.22
Narysowa¢ schemat blokowy ukªadu elektrycznego przedstawionego na rys.1.43 . Wymu- szeniami s¡ napi¦cia ¹ródªowe e1 oraz e2, natomiast wyj±ciem napi¦cie u na rezystancji R3.
Rysunek 1.43 Schemat elektryczny do przykªadu1.22 .
Przykªad 1.23
Narysowa¢ schemat blokowy oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ ukªadu mechanicznego przed- stawionego na rys. 1.44 . Wymuszeniem jest ci±nienie p, natomiast wyj±ciem przesuni¦cie y.
Rysunek 1.44 Schemat mechaniczny do przykªadu1.23 .
Przykªad 1.24
Narysowa¢ schemat blokowy oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ ukªadu mechanicznego przed- stawionego na rys. 1.45 . Wymuszeniem jest siªa F, natomiast wyj±ciem przesuni¦cie y.
Rysunek 1.45 Schemat mechaniczny do przykªadu1.24 .
Przykªad 1.25
Narysowa¢ schemat blokowy oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ ukªadu przedstawionego na rys.1.46 . Wymuszeniem jest nat¦»enie przepªywu Q1, natomiast wyj±ciem poziom cieczy h2.
Rysunek 1.46 Schemat ukªadu elementów do przykªadu1.25 .
Przykªad 1.26
Narysowa¢ schemat blokowy oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ ukªadu regulacji przedsta- wionego na rys.1.47 . Wyj±ciem ukªadu jest k¡t obrotu waªu α. Regulator PID dziaªa (poprzez pomini¦ty element wykonawczy) na waª momentem obrotowym M. Na ukªad dziaªaj¡ zakªócenia pod postaci¡ momentu obci¡»enia Mobc. Charakterystyka przetwor- nika pomiarowego (PP) zostaªa przedstawiona na rys. 1.48 .
Rysunek 1.47 Schemat ukªadu regulacji do przykªadu 1.26 .
Rysunek 1.48 Charakterystyka przetwornika pomiarowego do przykªadu 1.26 .
Przykªad 1.27
Narysowa¢ achemat blokowy, oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcza ukªadu elementów przedstawionych na rys. 1.49 . Wymuszeniem jest przesuni¦cie x, natomiast wyj±ciem przesuni¦cie y.
Rysunek 1.49 Schemat ukªadu do przykªadu 1.27 .
Przykªad 1.28
Narysowa¢ achemat blokowy, oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcza ukªadu elemen- tów przedstawionych na rys.1.50 . Wymuszeniem jest przesuni¦cie x, natomiast wyj±ciem przesuni¦cie y.
Rysunek 1.50 Schemat ukªadu do przykªadu 1.28 .
Wskazówka: Ci±nienie pk = kxˆPrzykªad 1.29
Narysowa¢ schemat blokowy oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ pneumatycznego regulatora PID, przedstawionego na rys. 1.51 . Wymuszeniem jest odchyªka regulacji e, wyj±ciem ci±nienie pk.
Rysunek 1.51 Schemat pneumatycznego regulatora PID, do przykªadu1.29 .
Wskazówka: W przedstawionym regulatorze wyró»ni¢ mo»na nast¦puj¡ce podze- spoªy:
• kaskada steruj¡ca o staªej czasowej T i wspóªczynniku wzmocnienia k1
• dwie kaskady elastyczne zamkni¦te o staªych czasowych Td oraz Ti
• ukªad d¹wigni o ramionach a, b, d, h Równianie kaskady steruj¡cej ma posta¢:
Td∆pk(t)
dt + ∆pk(t) = k1φ (t) (1.49)
Przykªad 1.30
Narysowa¢ achemat blokowy, oraz wyznaczy¢ transmitancj¦ zast¦pcza ukªadu elementów przedstawionych na rys. 1.52 . Wymuszeniem jest przesuni¦cie x, natomiast wyj±ciem przesuni¦cie y.
Rysunek 1.52 Schemat ukªadu do przykªadu 1.30 .