Boże Ciało w 1949 roku - Danuta Kowal - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

DANUTA KOWAL

ur. 1935; Warszawa

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, okres powojenny

Słowa kluczowe Lublin, okres powojenny, Boże Ciało, archikatedra, ulica Krakowskie Przedmieście, ratusz, zamieszki, milicja, procesja

Boże Ciało w 1949 roku

To było w [19]49 roku, procesja wyszła z archikatedry i szła tak w kierunku ulicy Lubartowskiej. Wtedy ratusza nie było, bo [był] zniszczony w czasie wojny. W tym miejscu, gdzie jest ratusz, były przygotowane cegły do jego odbudowy. [Kiedy]

procesja przechodziła od strony ulicy Lubartowskiej, samochód ciężarowy wjechał w środek tłumu. Ludzie jak to ludzie, od razu się zdenerwowali i ci, co byli blisko ułożonych cegieł do odbudowy ratusza, złapali te cegły i zaczęli w ten samochód [rzucać]. Były już przygotowane samochody ciężarowe, podjechały, milicja momentalnie zaczęła ludzi ładować na te samochody. Ponieważ tłum się już rozbestwił, ciężko było tej milicji wyrwać kierowce ciężarówki, bo zachodziła obawa, że jemu tam zrobią jakiś samosąd. W każdym razie on był pokrwawiony, bo tam te cegły poleciały na ten samochód. Takiego, pokrwawionego załadowali do samochodu i ile się tylko dało ludzi to wpychali w te ciężarówki i wywozili gdzieś tam do więzień czy gdzieś, dalsze losy można sobie dośpiewać. Od tej pory już nie wolno było w procesji wychodzić na ulice w Lublinie. To było takie pierwsze mocne zdarzenie [po wojnie].

Data i miejsce nagrania 2010-10-06, Lublin

Rozmawiał/a Emilia Kalwińska

Redakcja Weronika Prokopczuk