• Nie Znaleziono Wyników

Wykład 2: Wektory

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Wykład 2: Wektory"

Copied!
25
0
0

Pełen tekst

(1)

Wykład 2: Wektory

dr inż. Zbigniew Szklarski

szkla@agh.edu.pl

http://layer.uci.agh.edu.pl/Z.Szklarski/

(2)

Wielkości fizyczne

Długość, czas, masa, pęd

temperatura, , natężenie prądu elektrycznego, strumień pola magnetycznego. ,

siła, prędkość, , przyspieszenie,

natężenie pola elektrycznego przemieszczenie,

SKALARY WEKTORY

naprężenie

moment bezwładności,

(3)

Pojęcie wektora

A

Podstawowe cechy wektora:

• Kierunek

• Zwrot

• Wartość (długość)

A

A A

A  = −  =

(4)

Długość wektora, wersor

Oś liczbowa

Wersor to wektor jednostkowy

ˆ = 1 a

0 1 5 5

5 ˆ

=

=

= a A

a

y z

k z

y j

x i

ˆ ˆ ˆ ˆ ˆ ˆ

=

=

=

A

(5)

Działania na wektorach

Dodawanie Odejmowanie Mnożenie:

• Iloczyn wektora przez liczbę

• Iloczyn skalarny dwóch wektorów

• Iloczyn wektorowy dwóch wektorów

Nie ma dzielenia wektora przez wektor !

(6)

Dodawanie wektorów

C B

A   

= +

AB

C

B

Reguła równoległoboku AB

B A

C    +

=

(7)

Odejmowanie wektorów

B

C

( ) B C

A B

A     

=

− +

=

A

B

to wektor przeciwny

(8)

Rozkład wektora na składowe

Ax

Ay

y

x

j a

i a A

A

A  =  x +  y = x  ˆ + y  ˆ

Przykład:

rozkład sił na równi

F

g

NF

S

NF

S

- siła grawitacji - siła nacisku - siła ściągająca

j i

A

a

a x y

3 ˆ 4 ˆ

3 4

+

=

=

 =

(9)

Iloczyn wektora przez liczbę

a

Wynik działania jest wektorem

b a

k

 =

b a  =  3

b a  = 

− 5, 1

Wektory i są równoległe - (mają ten sam kierunek) ab

Wartość (długość)

wektora: b = k a

Gdy k>0, zwroty zgodne Gdy k<0, zwroty przeciwne

b a b

a

k   =    

(10)

Wynik mnożenia jest liczbą:

• dodatnią

• ujemną (kiedy?)

• zero (kiedy?)

Iloczyn skalarny jest przemienny

Iloczyn skalarny wektorów

A

φ

B

 cos

= A B B

A

 

A B

B

A

 

 

 =

(11)

Iloczyn wektorowy

Wynik działania jest wektorem.

Należy zatem podać nie tyko wartość ale również kierunek i zwrot wektora

B

CA

C B

A   

=

φ

(12)

Właściwości iloczynu wektorowego

C B

A   

=

1. Kierunek

- jest prostopadły do płaszczyzny utworzonej przez wektory i

2. Zwrot

- określa reguła śruby prawoskrętnej (prawej

B

CA

φ CAi CB

B

A  

C

(13)

 sin

= A B C

A B

B

A    

=

0

 0 =  A

= 0

 A A  

Właściwości iloczynu wektorowego

3. Wartość iloczynu Pozostałe właściwości:

• Nie jest przemienny

• Jeżeli przynajmniej jeden z wektorów jest zerowy lub wektory mają ten

sam kierunek (pokrywają się lub są równoległe)

(14)

Algebra wektorów

Rozdzielność iloczynu skalarnego i wektorowego względem dodawania (odejmowania)

Przykład:

Obliczyć wektor z równania:

( B C ) A B A C

A

 

 

 

 

=

( B C ) A B A C

A       

=

X

 ( )  0

3

2 AB + X A + B B  =

 

 

 

(15)

Z rozdzielności mnożenia względem dodawania:

ale: więc

dodając i odejmując stronami jak w „zwykłym”

równaniu:

skoro wyrażenie w nawiasie jest liczbą, to otrzymujemy:

 ( )  0

3

2 AB + X A + B B  =

 

 

 

  0

3

2 AB + X A B + B B  =

 

 

B 2

B B  =

  2 A 3 B + X A B + B 2= 0

A B BA B

X   

 

 + 2 = − 2 + 3

2

3 2 A B

X − +

=  

 

(16)

Wektor w układzie kartezjańskim

ˆ 0 ˆ

ˆ 0 ˆ

ˆ 1 ˆ

ˆ ˆ ˆ

=

=

=

=

j j

i i

j i

k j i

x 

y z

𝐴 Ԧ

x

𝐴 Ԧ

y

𝐴 Ԧ

z

zależności między wersorami:

k a j

a i

a

A  = x ˆ + y ˆ + z ˆ A

i j k

j k

i ˆ  ˆ , ˆ  ˆ , ˆ  ˆ

Oblicz: 1

0 1 0

𝐴 = Ԧ Ԧ 𝐴 𝑥 + Ԧ 𝐴 𝑦 + Ԧ 𝐴 𝑧

(17)

Działania na wektorach w układzie kartezjańskim

▪ Dodawanie:

▪ Iloczyn skalarny

k a j a i

a

A  = x ˆ + y ˆ + z ˆ

k b j b i b

B  = x ˆ + y ˆ + z ˆ

( a b ) i ( a b ) j ( a b ) k

B

A  +  = x + x ˆ + y + y ˆ + z + z ˆ

( + + ) ( + + ) =

= a i a j a k b i b j b k B

Ax ˆ y ˆ z ˆ  x ˆ y ˆ z ˆ

 

= +

+ +

= a x b x i ˆ  i ˆ a x b y i ˆ  ˆ j a x b z i ˆ  k ˆ ...

z z y

y x

x b a b a b

a + +

=

 cos

= A B B

A

 

ˆ 0

; ˆ ˆ 1

ˆ = =

j i i

i  

(18)

Przykład:

1. Wędrowiec przeszedł 25 km w kierunku północnym, a

następnie 35 km w kierunku południowo-zachodnim. Oblicz wektor przemieszczenia wędrowca. (sin45 0 = 0,7071)

2. Wektor 𝑉 = 3 Ƹ𝑖 + 4 Ƹ𝑗. Ile razy dłuższy/krótszy jest wektor 𝑊 = 𝑛 ∙ 𝑉, który ma długość 𝑊 = 7 ?

3. Wektor Ԧ 𝐴 o długości 6 jednostek jest skierowany przeciwnie do osi OY, a wektor 𝐵 o długości 4,5 jednostek jest

skierowany pod kątem 45 0 w kierunku dodatnim osi OX i OY.

Oblicz sumę tych wektorów.

4. Położenie cząsteczki opisane jest równaniem: r(t) = 2,6ti +

3,85j - 𝑡 2 k. Oblicz szybkość cząsteczki w drugiej sekundzie

(t = 2s).

(19)

Oblicz: oraz kąt między wektorami:

z x

z x

b b

a a

y x

y x

b b

a a

+ k

a j a i

a

A  = x ˆ + y ˆ + z ˆ

k b j b i b

B  = x ˆ + y ˆ + z ˆ

z y

x

z y

x

b b

b

a a

a

k j

i B

A

ˆ ˆ ˆ

=

 

z y

z y

b b

a a

=

k j

B

k j i

A

B A B

A

3 ˆ ˆ

ˆ ˆ ˆ 2

,

+

=

− +

=

 

 

Iloczyn wektorowy c.d.

(20)

Iloczyn skalarny:

Praca W = F·S·cos= Iloczyn wektorowy:

siła dośrodkowa zakrzywiająca tor:

Zastosowanie rachunku wektorowego w fizyce

S F

 

F S

r B mV

qV F

B V

q F

L L

= 2

=

=

(21)

Zastosowanie rachunku wektorowego w fizyce - zadanie

Stałe siły F 1 = i + 2j + 3k oraz F 2 = 2i – 5j – 2k (gdzie i, j, k są wersorami układu) działają równocześnie na cząstkę przesuwając ją z punktu A (0, 4, 0) do B (2, 3, 4).

 Oblicz:

a) wektor przesunięcia;

b) wypadkową siłę;

c) kąt między siłami składowymi;

d) pracę wykonaną przy przesunięciu cząstki;

 Moment siły wypadkowej działającej na cząstkę w

punkcie B względem środka układu.

(22)

Przykład

Wykazać, że pole magnetyczne nie zmienia energii

kinetycznej poruszającej się w nim, naładowanej cząsteczki.

v v

  2 E k = m

dt d m

dt d m dt

dE k v

v v

v

 

 

2

2 =

=

ale vaF

= dt = m

m d

czyli ( )

2 1 2

1 v F v vB

 

 

 = 

= q

dt

dE k E k =const

0

(23)

Podsumowanie

Działanie Wynik Metoda

postępowania Zastosowanie dodawanie

wektor

reguła równoległo-

boku

wypadkowe przemieszczenie

wypadkowa siła odejmowanie

wektor

algebra wektorów, dowodzenie

twierdzeń rozkład wektora wektory

składowe

równia pochyła, rzut ukośny, itp .

b a

 + b a

 −

(24)

Działanie Wynik Definicja Wzór w układzie kartezj.

W mate-

matyce W fizyce iloczyn

skalarny skalar

prosto- padłość wektorów

praca,

energia np.

kinetyczna

iloczyn wektorowy

wektor 1. kierunek 2. zwrot 3.wartość

równo- ległość wektorów

moment pędu, moment siły, siła Lorentza mnożenie

wektora przez liczbę k

wektor 1. kierunek 2. zwrot 3.wartość

równo- ległość wektorów

pęd, II zasada dynamiki

b a

 

b a

 

= a b cos b

a

 

 sin b

= a

 b a  

b a b

a    

= k

z z y y x

x

b a b a b

a + +

= b a

 

z y x

z y x

b b b

a a a

ˆ ˆ

ˆ i j k b

a    =

z z

y y

x x

b ka

b ka

b ka

=

=

=

(25)

Przykłady

Stałe siły F

1

= 2i + j + 3k oraz F

2

= 4i – 3j – 2k (gdzie i, j, k są wersorami układu) działają równocześnie na cząstkę przesuwając ją z punktu A (3, 8, 12) do B (0, 0, 7).

Obliczyć pracę wykonaną przy przesunięciu cząstki.

Wektor położenia ciała o masie m = 2 kg dany jest jako R(t) = 5i + t

2

j + 2t

2

k. Oblicz pracę wykonaną przez siłę poruszającą to ciało w ciągu drugiej sekundy jego ruchu.

▪ Cząsteczka o ładunku Q = 2C porusza się w próżni torem opisanym równaniem R(t) = 2ti + 3tj – 3k i wpada w obszar jednorodnego pola magnetycznego B = 3j + k. Oblicz działającą tu siłę Lorentza. Oblicz pracę

wykonaną przez tą siłę na bardzo małym odcinku drogi.

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

Obraz w zwierciadle płaskim powstawał w takiej samej odległości poza zwierciadłem, w jakiej znajdował się przed zwierciadłem przedmiot; teraz w zwierciadle wklęsłym obraz

Wiemy, że przekształcenia elementarne macie- rzy polegające na dodaniu do wiersza innego wiersza pomnożonego przez liczbę nie zmieniają wartości wyznacznika, zaś

Wykaż, że w dowolnym trójkącie środek okręgu

[r]

II.4 Przykłady opisów ruchu. •

Dwa punkty materialne poruszają się na płaszczyźnie po torach będących liniami prostymi przecinającymi się pod kątem α.. Obliczyć, w którym momencie odległość

Ponieważ pole każdego równoległoboku jest równe podwojonemu polu trójkąta utworzonego przez trzy kolejne wierzchołki, zatem pola tych równoległoboków będą jednakowe.