• Nie Znaleziono Wyników

Abraham Gafni - biogram świadka historii

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Abraham Gafni - biogram świadka historii"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

ABRAHAM GAFNI

ur. 1926; Międzyrzec Podlaski

BIOGRAM ŚWIADKA HISTORII

Abraham Gafni urodził się 26 października 1926 roku w Międzyrzecu Podlaskim w rodzinie Waintraubów. Mieszkał z rodziną przy ulicy Kościelnej 3. Ojciec Szlomo Waintraub, matka Gitl Waintraub z domu Singer oraz dziadkowie również pochodzili z Międzyrzeca Podlaskiego. Miał młodszą siostrę, która urodziła się w 1938 roku. Ukończył międzyrzeckie gimnazjum żydowskie.

Okupację niemiecką przeżył w Międzyrzecu Podlaskim pracując w Magistracie – pomagał inżynierom robić plany miasta. Dzięki pracy udało mu się uniknąć wywózki w czasie pierwszej akcji. W czasie drugiej akcji wraz z ojcem trafił do transportu jadącego do Treblinki.

Udało mu się uciec przez okienko w wagonie, kiedy pociąg w nocy stał na stacji. Mama z młodszą siostrą przez pewien czas mieszkały jeszcze w getcie, zostały wywiezione do Treblinki w czasie piątej akcji. Aż do ostatecznej likwidacji getta Abraham Gafni ukrywał się w różnych miejscach, pomieszkiwał w getcie, w lesie a przez kilka dni w grobowcu na katolickim cmentarzu. Po wysiedleniu Żydów z Międzyrzeca przez prawie pół roku ukrywał się w lesie, a w grudniu 1943 roku znalazł schronienie u gajowego w pobliskim Sitnie. Po wejściu Armii Czerwonej wyszedł z ukrycia i wrócił na kilka miesięcy do Międzyrzeca Podlaskiego.

W 1946 roku wyjechał do Palestyny. Przez trzy lata służył w izraelskim wojsku. Po zakończeniu służby wojskowej ożenił się i założył firmę – zajmował się prowadzeniem sklepu i importem tkanin. Zaangażowany w działalność Ziomkostwa Żydów Międzyrzeckich w Izraelu, przez wiele lat był jego przewodniczącym. Aktywnie działał na rzecz upamiętnienia międzyrzeckich Żydów, doprowadził m.in. do ufundowania pomnika „Modlitwa”, który stoi na placu Jana Pawła II w Międzyrzecu. Abraham Gafni zmarł 2 kwietnia 2014 roku.

Autor biogramu Maria Radek

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

To zrobiliśmy biznes tekstyl i po wielu latach to był już duży, duży biznes. Mieliśmy i sklep, byliśmy importerem, zrobiliśmy sami jakieś różne rzeczy z tekstyl, aż

Ona była olbrzymia, bardzo duża i co do historii tej synagogi, to mogę powiedzieć, że czytałem o tym, że budowali tą synagogę sto siedemdziesiąt lat?. Ja byłem

Ta propaganda sprzed wojny, polska propaganda była tak mocna, oni mówili, że mamy armię, mamy wszystko i nic nie będzie.. To

Pierwsze miesiące były jeszcze nie takie złe, można jeszcze było żyć, ale już z początku czterdziestego roku, gdy pierwszy raz wszyscy mężczyźni z

I oni troszkę zapomnieli o Żydach i przygotowali się do wojny, ale kiedy wojna się zaczęła, to się zaczyna jeszcze straszniej?. Po pierwsze oni zrobili to samo,

Polacy na przykład w normalnych wiekach, jak mieli dwadzieścia, trzydzieści [lat], oni byli bardzo za Żydów, ale te dzieci, nie wszystkie dzieci… Byli w Polsce te dzieci w

Prawie wszystkie dzieci, mniej więcej dziesięć, jedenaście, dwanaście lat, wychodzili z gieta, sprzedali różne rzeczy, żeby przynieść kartofle, chleb, jakąś kaszę.. To

Ale to był ciężki czas, ponieważ po wojnie nie mieliśmy nic, nie mieliśmy pieniędzy, nie mieliśmy co robić, nie było pracy.. Wszyscy z nas byli po takim ciężkim czasie,