Załóż buty, bo inaczej utoniesz we własnej krwi - Wojciech Ciesielski - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

WOJCIECH CIESIELSKI

Miejsce i czas wydarzeń Polska, PRL

Słowa kluczowe Projekt Wagon 2010, milicja, straszenie więźniów, przepustka

Załóż buty, bo inaczej utoniesz we własnej krwi

Siedziałem pod celą, patrzyłem na kumpla – ten blady jak ściana, jakby zawału dostał ze strachu. Słyszałem wrzask bitych [więźniów]. [Zza drzwi] wysuwa się pała [milicyjna], siedemdziesiątka: „Powąchajcie, zaraz tu będziemy.” Co dzień [milicjanci]

pukają [w drzwi celi], mówią: „Docent, ubierz buty, bo jak we własnej krwi się poślizgniesz, to więcej dostaniesz”. A w tym czasie jak się nie dasz, to zamach na funkcjonariusza w stanie wojennym i do odsiadki, i czekasz na swoją kolejkę.

Człowiek ma prawo się bać. Czuć wtedy coś takiego, że nie jesteś pewny czy w ogóle przeżyjesz. Tak jak [ było z tym] studentem z KUL-u, co mu kręgosłup uszkodzili. Miałem z nim korepetycje. Też był taki gościu, Władek Hałdziński, który [został] ciężko pobity w Kwidzynie. Ja właśnie z Kwidzyna wyszedłem na przepustkę do szpitala, bo chorowałem. Siedziałem [w więzieniu] do końca lipca. Moja mama na mój widok z wrażenia dostała wylewu. Spadłem na wadze, musiałem nieźle wyglądać. [Mama] miała wtedy 52 lata, [była] młodą dziewczyną. [Wspomnienia]

wracają jak rykoszet, to gdzieś tam zostaje. Wyszedłem na przepustkę i już nie wróciłem.

Data i miejsce nagrania 2010-08-11, Olsztyn

Rozmawiał/a Karolina Kryczka, Piotr Lasota

Transkrypcja Justyna Maciejewska

Redakcja Monika Mączka