Praca - Krzysztof Lubowiecki - fragment relacji świadka historii [TEKST]

W [19]68 roku odbywało się dużo jakichś wieców, ciekawie było, ale ja tak trochę [uczestniczyłem], nie mówię, że jakimś byłem liderem, jeszcze za dużym gnojem byłem,

Zdaje się, że jedna ceremonia była w Bielsku, a ta druga się odbyła gdzieś tam pod Krakowem.. Po pierwszej wojnie długo utrzymywało się, że cywilne sprawy miały

Musieliśmy się zrzec obywatelstwa, przy składaniu tych papierów się podpisywało, że zrzeka się obywatelstwa też, trzeba było się podpisać, to był przymus. Tam odebrałem

Ojciec przeszedł na emeryturę, to żeśmy się przenieśli pod granicę niemiecką do Maribo, dlatego że ojciec znał bardzo dobrze niemiecki, matka też się

Ja dzisiaj jestem takiego zdania, że to w normie się mieści, to znaczy, jeżeli się przyjmie tysiące ludzi, to nie oszukujmy się, przecież to nie przyjadą aniołki –

Po ukończeniu tej szkoły – ale to już tak trochę później – udało mi się jeszcze w Warszawie skończyć Technikum Poligraficzne, dlatego że w Lublinie wyższej

Zbierał wszystkie pomiary z poszczególnych studni dotyczące zwierciadeł, przepływów i analizował zmiany, analizował pobory i dawał wytyczne, jak pracować w

Po tym, jak] uzyskałem dyplom inżyniera, mój szef, profesor [Jerzy] Brzeziński zaproponował mi, żebym przeszedł do spraw aparatury przy rektorze UMCS-u na [stanowisko]