158 S P R A W Y MUZEALNE.
S P R A W O Z D A N I E
Z DZIAŁALNOŚCI M U Z E U M A R C H E O L O G I C Z N E G O
IM. ER. M A J E W S K I E G O T O W . N A U K O W E G O W A R S Z A W S K I E G O .
I. Za okres od dnia 1.IX 1924 r. do dn. 30.VIII 1925 r.
Z dniem 1 września 1924 r. objąłem bezpłatnie kierownictwo Mu-zeum Archeologicznego im. Er. Majewskiego T.N.W. Lokal pocerkiewny w Pałacu Staszica na III p. i zbiory w nim pomieszczone zastałem w na-der opłakanym stanie. Ostatni kustosz Muzeum p. Ludwik Sawicki nie zdołał przed swojem ustąpieniem w r. 1922 uporządkować tych zbio-rów, częściowo rozpakowanych i złożonych już to w szafach i gablo-tach, już też na podłodze, na skrzyniach i stołach. Przez dwa następne lata, t. zn. od dn. 22.VII.1922 r. do chwili objęcia przeze mnie dyrekcji Muzeum, zbiory były znów pozbawione fachowego kierownictwa i opie-ki, pozostając pod ogólnym jeno nadzorem Instytutu Nauk Antropolo-gicznych T. N. W . W tym to czasie jedna szafa, prowizorycznie mie-szcząca zabytki obce, upadła z niewiadomej przyczyny, powodując po-gruchotanie nader cennych okazów. Wskutek zaś zawilgocenia lokalu wiele naczyń glinianych, poklejonych klejem stolarskim, rozpadło się na nowo, a nawet groziło zniszczeniem.
W tym stanie rzeczy, uzyskawszy preparatora w osobie p. Kazi-mierza Kuca, postanowiłem przedewszystkiem doprowadzić do koniecz-nego porządku rozpakowane i leżące na podłodze i na stołach zabytki, które zostały oczyszczone, poklejone i pochowane do szaf. Następnie ustawiono w lokalu pocerkiewnym, — nad którym w miarę możności naprawiano dach, — meble muzealne w takim porządku, ażeby mogły pomieścić zbiory w układzie chronologicznym; osobno w prawej nawie bocznej i w nawie głównej umieściłem dział polski, osobno zaś, w lewej nawie bocznej, dział obcy. Zatem nastąpiła segregacja okazów wedle epok i kultur, przyczem zestawiano zwolna protokół odbiorczy zbiorów. Po doprowadzeniu do ładu i ewidencji wydobytych przez moich po-przedników zabytków, począłem rozpakowywać kilkadziesiąt skrzyń i pudeł tekturowych, zapakowanych w czasie przeprowadzki zbiorów z ul. Podwale 15 do Pałacu Staszica przez p. Stefana Krukowskiego. Czynności te trwały do końca stycznia 1925 r. w niedającym się ogrze-wać lokalu. W wyniku rozpakowania skrzyń okazało się, że wiele oka-zów ceramicznych, obwiniętych w rogoże i gazety, w słomę i wióry drzewne, uległo wskutek przykrego zawilgocenia zupełnemu rozklejeniu; również nieco lepiej spakowane przedmioty żelazne trochę ucierpiały z powodu wilgoci i zgniecenia. Trzeba je było odrazu konserwować przed ustawieniem wzgl. ułożeniem w szafach i gablotach.
S P R A W Y M U Z E A L N E . s 159
Większej części pudeł kartonowych, głównie z wyrobami kamien-nemi, nie zdołano już przejrzeć i schowano je tak, jak były, w spodach gablot i w dwu szafach ściennych. Ogółem wydobyto z рдк i pudełek, przejrzano i doprowadzono do porządku 27.385 okazów. Nâdto uporząd- ' kowano zrzucony na chórze zapas kilkuset tomów „Światowita", tudzież oczyszczono benzyną i powleczono tłuszczem klisze cynkowe, publiko-wane w 11 tomach „Światowita".
W r a z z uruchomieniem w żywszem tempie przebudowy Pałacu Staszica, znalazło się Muzeum wobec konieczności przeprowadzki do sali posiedzeń, celem umożliwienia robót budowlanych, zaczętych od zdjęcia dachu. W końcu lutego 1925 r. wszystkie zbiory muzealne zostały prze-niesione bez najmniejszego szwanku do trzech sal na II p. Pałacu Sta-szica, gdzie urządzono je w ten sposób, aby łatwo było się dostać do po-szczególnych szaf i gablot. Dzięki temu można było w dalszym ciągu wydobywać z ukrycia niewyjęte dotąd okazy i sklejać naczynia najbar-dziej zagrożone.
W maju po raz wtóry — w czasie mojego pobytu w Egipcie — nastąpiła przeprowadzka do dwu sal, gdzie zmasowano przeważną część wypełnionych zabytkami szaf i gablot. Przenosin tych dokonał wzorowo preparator K. Kuc, pod ogólnem kierownictwem p. Z. Podkowińskiej, asystentki Zakładu Arch. Przedh. Uniwersytetu. Część gablot znów ustawiono w sali Instytutu Francuskiego. W lokalu zaś Zakładu Arch. Przedh. Uniw. Warsz. urządzono pracownię preparatorską, co umożli-wiło dalszą konserwację głównie ceramiki z dawnych zasobów muzeal-nych, jakoteż pochodzącą z nowych wykopalisk. Łódź z Ostrołęki prze-niesiono z westibulu do specjalnie zbudowanego hangaru w ogrodzie Pałacu Staszica.
Prace około doprowadzenia Muzeum do odpowiedniego stanu były nieco tamowane brakiem funduszów. W roku sprawozdawczym dochód wynosił 1829 zł. 23 gr. (tysiąc ośmset dwiadzieścia dziewięć zł. 23 gr.), na który złożyły się: a) zasiłek Wydziału Kultury Magistratu w kwocie zł. 1144 zł. 67 gr., oraz b) zaliczka na poczet budżetu rocznego z kasy Instytutu Nauk Antropologicznych T. N. W . w kwocie 684 zł. 56 gr. Rozchody objęły: a) wykonanie 2 szaf magazynowych i 4 kloszy, tudzież przerobienie i naprawę 2 gablot bez oszklenia — 1130 zł.; b) oszklenie kloszów i gablot — 400 zł.; c) naprawę i nabicie Minimaxa — 25 zł.; d ) wydatki pracowni preparatorskiej — 190 zł. 76 gr.; e) przewóz za-bytków — 76 zł. 30 gr.; f) resztę drobne wydatki administracyjne i portorja.
Duże braki w uzupełnieniu mebli muzealnych, zarówno wystawo-wych, jak i magazynowystawo-wych, potrzeba należytego urządzenia pracowni preparatorskiej, nabycia kart i szafek do inwentarza kartkowego zbio-rów, aparatu fotograficznego, konieczność uzyskania funduszu na wy-kopaliska i na wskrzeszenie „Światowita", jako rocznika muzealnego, —
160 S P R A W Y M U Z E A L N E .
_ . . _ .
r żeby n a d m i e n i ć tylko n a j w a ż n i e j s z e d e z y d e r a t y , — zmusiły D y r e k c j ę Muzeum do wniesienia p o d a n i a o zasiłek do W y d z i a ł u Nauki Minister-s t w a W . R. i O. P. dnia 17 października 1924 r. i 22 Minister-sierpnia 1925 г., oraz do Kasy im. M i a n o w s k i e g o w sierpniu 1925 r. Niestety atoli p r o ś b y te p o z o s t a ł y bez o d p o w i e d z i . Jedynie W y d z i a ł Kultury M a g i s t r a t u m. st. W a r s z a w y pośpieszył z d o r a ź n ą p o m o c ą , za co na tern miejscu s k ł a d a m y u p r z e j m e p o d z i ę k o w a n i e .P r z y r o s t z b i o r ó w w okresie s p r a w o z d a w c z y m był nieduży, na co złożyły się: p r z e d e w s z y s t k i e m n i e d o s t a t e k pieniężny, a także t r u d n e w a -runki lokalowe, n i e k o r z y s t n e dla rozwoju z b i o r ó w . K o r z y s t a j ą c z zasiłku w kwocie 750 zł. ( s i e d e m s e t pięćdziesiąt zł.), udzielonego w r. 1924 przez K,asę im. M i a n o w s k i e g o , p r z e p r o w a d z i ł D y r e k t o r Muzeum w e wrześniu i p a ź d z i e r n i k u r. 1924, w e s p ó ł z pp. J. A n t o n i e w i c z o w ą i Z. P o d k o w i ń s k ą , n a s t ę p u j ą c e b a d a n i a t e r e n o w e : w O p a t o w i e , J u r k o w i -cach i Ćmielowie, p o w . o p a t o w s k i , w D a r o m i n i e , Z a w i c h o ś c i e i G ó r a c h W y s o k i c h , p o w . s a n d o m i e r s k i , oraz w N o w o d w o r a c h , p o w . w a r s z a w s k i . Na d a r y złożyły się w r. s p r . : 1 ) topór ze skały krystalicznej ze wsi Suwim koło P r z a s n y s z a , o f i a r o w a n y przez p. W ł . C y r k o w i c z a ; 2 ) f r a g -menty urny, miseczki i klosza glinianego z Ż b i k o w a koło P r u s z k o w a , of. przez p. Ign. Kurzela; 3 ) trzy urny ze wsi S t a w i s z c z e , of. przez p. St. K u ź n i k o w s k ą w P a b j a n i c a c h ; 4 ) f r a g m e n t y naczyń z W ą g ł c z e w a , p o w . sieradzki, of. przez p. Ign. R a j e w s k i e g o ; 5) urna t w a r z o w a z Kąpiny pod W e j h e r o w e m , of. przez p. S. D a n g l a ; 6) lateński miecz gięty, oszczep zgięty i u m b o tarczy, z żelaza, z O k s y w i a , o f i a r o w a n e przez k i e r o w n i -c t w o b u d o w y k o s z a r m a r y n a r k i w o j e n n e j w O k s y w i u ; 7 ) rezultaty eks-ploracji s t a n o w i s k w y d m o w y c h w puszczy K a m p i n o s k i e j , of. przez p. Z. P o d k o w i ń s k ą .
Mimo n i e d o m a g a l i lokalowych, korzystali z z a s o b ó w m u z e a l n y c h : prof. L. C a p i t a n z P a r y ż a , dr. Z. P o d k o w i ń s k ą i Z j a z d s ł u c h a c z ó w U n i -w e r s y t e t u regj. im. St. K o n a r s k i e g o z S a n d o m i e r z a .
D r u k o w a n e p r a c e D y r e k t o r a Muzeum w r. 1924 — 2 5 : 1) P o m o c e n a u k o w e w z a k r e s i e p r e h i s t o r j i . N a k ł a d e m „ U r a n j i " w W a r s z a w i e 1924; 2 ) W s p r a w i e o r g a n i z a c j i p r e h i s t o r j i polskiej, „ W i a d o m o ś c i A r c h e o l o g . " t. IX, 1924, str. 9 9 — 112; 3 ) Eneolityczne g r o b y szkieletowe w Złotej, p o w . s a n d o m i e r s k i , „ W i a d . Arch.", IX, zesz. 3 — 4; 4 ) Vase de t e r r e sigillée d é c o u v e r t à G o s z c z y n n o , „ R e v u e A r c h é o l o g i q u e " P a r i s 1924; 5) O i n s t y t u c j a c h a r c h e o l o g i c z n y c h w Polsce, „ P r z e g l ą d W a r s z . " 1924, nr. 34 — 35; 6) La G r a n d e P o l o g n e d a n s les t e m p s p r é h i s t o r i q u e s , „ U r geschichtlicher A n z e i g e r " W i e n 1924; 7 ) B a d a n i a a r c h e o l o g i c z n e w P o l -sce w zakresie r e g j o n a l n y m , „ Z i e m i a " 1925, nr. 2 ; 8 ) Eneolityczne g r o b y i ziemianki w N. D a r o m i n i e , p o w . s a n d o m i e r s k i , „Niederluv s b o r n i k " P r a h a 1925; 9 ) Z p o d r ó ż y do Egiptu i do P a l e s t y n y , „ T y g . w i l e ń s k i " 1925, nr. 8, 15; 10) A q u a m a n i l e ś r e d n i o w i e c z n e znalezione w G r o d n i e , „ T y g . w i l e ń s k i " 1925, nr. 16.
D y r e k t o r Muzeum brał udział: a ) w M i ę d z y n a r o d . Kongresie w Kairze i łącznie z tern o d b y ł p o d r ó ż n a u k o w ą od 2 5 m a r c a do 2 lipca
160 S P R A W Y MUZEALNE.
b ) w Z j e ź d z i e Lekarzy i P r z y r o d n i k ó w w W a r s z a w f e i zgłosił na Sekcję Nauk A n t r o p o l o g i c z n y c h referat p. t. „Stan i p o t r z e b y b a d a ń a r c h e o l o -gicznych, w P o l s c e " .
P r z e d ł o ż o n e Z a r z ą d o w i T . N. W . d n i a 15 w r z e ś n i a 1925 r.
II. Za okres od dn. 1.IX 1925 r. do dn. 30.VHI 1926 r.
Dalsze konieczności b u d o w l a n e z w i ą z a n e z p r z e b u d o w ą P a ł a c u Staszica w y w o ł a ł y c z w a r t ą z kolei p r z e p r o w a d z k ę z b i o r ó w muzealnych O b e c n i e zbiory te, rozłożone w s z a f a c h i g a b l o t a c h w p o r z ą d k u c h r o n o -logicznym, p o z o s t a j ą z m a l o w a n e , w ł a t w o j e d n a k d o s t ę p n y s p o s ó b , w d w u s a l a c h II i III p. Pałacu Staszica, c z e k a j ą c na rychłą już z a p e w n e p r z e d o s t a t n i ą p r z e p r o w a d z k ę do w y k a ń c z a n y c h dużych d w u sal m u z e a l -nych na III p., gdzie b r a k jeszcze p o d ł ó g i 3 p i e c ó w k a f l o w y c h .
T y m c z a s e m dalej p o s t ę p o w a ł y p r a c e p r e p a r a t o r s k i e w Muzeum, z w ł a s z c z a około ceramiki p r z e d h i s t o r y c z n e j , w y k o n y w a n e z z a p a ł e m przez p r e p . K. Kuca. W y d o b y t o n a d t o z pak, skrzyń i p a k i e t ó w w s z y s t -kie zabytki i umieszczono je w p u d e ł k a c h t e k t u r o w y c h w s p o d a c h gablot i w szafach m a g a z y n o w y c h w p o r z ą d k u c h r o n o l o g i c z n y m i w e d l e miej-scowości. K o n t y n u o w a n o też ż m u d n e o k r e ś l a n i e o k a z ó w w e d l e księgi i n w e n t a r z o w e j , która umożliwiła i d e n t y f i k a c j ę wielu o k a z ó w , jakie ule-gły przed r. 1924 przemieszaniu.
D y r e k t o r Muzeum w s p ó ł d z i a ł a ł czynnie w z a b i e g a c h p. Fr. P u ł a -skiego w celu uzyskania f u n d u s z ó w dla n a d b u d o w y w s c h o d n i e j ofi-cyny w P a ł a c u S t a s z i c a ; s t a r a n i a te z o s t a ł y u w i e ń c z o n e uzyskaniem 60.000 zł. z M i n i s t e r s t w a R o b ó t P u b l i c z n y c h .
S p r a w a n a t o m i a s t b u d ż e t u Muzeum p r z e d s t a w i a się n i e z a d o w a l a -jąco. Muzeum bowiem w roku s p r a w o z d a w c z y m nie uzyskało z kasy T . N. W . p r e l i m i n o w a n y c h w b u d ż e c i e k w o t ; nie o t r z y m a ł o też ono z a -siłku od M i n i s t e r s t w a W . R. i О. P., ani od Kasy im. M i a n o w s k i e g o , w ł a d z e zaś miejskie dały jedynie obietnicV s u b s y d j u m na r. 1927.
Z n a c z e n i e Muzeum Arch. im. Er. M a j e w s k i e g o dla s t u d j u m u n i w e r -syteckiego, dzięki pobliżowi l o k a l o w e m u i jedności k i e r o w n i c t w a tego Muzeum i Z a k ł a d u Arch. P r z e d h . U n i w e r s y t e t u W a r s z a w s k i e g o , da się mierzyć ż y w e m u ż y t k o w a n i e m k o l e k c y j w y k o p a l i s k w w y k ł a d a c h , se-m i n a r j a c h i ćwiczeniach, oraz w o p r a c o w y w a n i u z b i o r ó w Muzeuse-m i w p o m o c y w p r a c a c h p r e p a r a t o r s k i c h ze s t r o n y s t u d e n t ó w . P r a c o w n i a p r e p a r a t o r s k a Muzeum d a l e j mieściła się w lokalu Z a k ł a d u Arch. P r z e d h . Uniw. W a r s z .
Ze z b i o r ó w muzealnych korzystali n a d t o n a s t ę p u j ą c y b a d a c z e w r. s p r . : 1) dr. A a r n e E u r o p a e u s , kustosz Muz. Naród, w Helsingforsie, 2 ) prof. G. Mac Curdy z Yellow University w Ameryce, 3 ) prof. Beazeley z U n i w e r s y t e t u w Oxford, 4 ) p. S. Krukowski, 5) p. L. Sawicki, 6 ) p. Z. P o d k o w i ń s k ^ z W a r s z a w y .
P r a c e d r u k o w a n e D y t e k t o r a Muzeum o b e j m u j ą : 1) Z dziedziny o r g a n i z a c j i nauki. T . I. U p o d s t a w a r c h e o l o g j i p r z e d h i s t o r y c z n e j w P o l
162
SPRAWY MUZEALNE.see. W a r s z a w a , Trzaska — Evert — Michalski 1926; 2 ) W z ó r muzeum regjonalnego w Polsce, ,,Ziemia" 1926, nr. 6; 3 ) Aquamanile en'bronze, trouvée à Grodno. „Revue Archéologique" Paris 1926, nr. 3 — 4.
Dyrektor Muzeum brał udział, jako delegat Uniwersytetu i Towa-^ rzystwa Naukowego Warsz. w Międzynarodowym Kongresie Archeolo-gicznym w Syrji i Palestynie (marzec — maj 1926 r.) i przy tej okazji zwiedził Konstantynopol, Grecję, Syrję, Palestynę, Transjordanję i Sy-cylję, prowadząc studja muzealne'i terenowe.
P r z e d ł o ż o n e Z a r z ą d o w i T. N. W . dnia 10 l i s t o p a d a 1926 r.
' III. Z a okres od dn. L V I I 1926 r. do dn. 30.VI 1927 r.
Do najważniejszych spraw, których realizacji oczekuje od kilku lat Muzeum im. Er. Majewskiego, jest dokończenie o d b u d o w y lokalu muzeal-nego na III p. Pałacu Staszica. Wstrzymane z początkiem r. 1926 kredyty budowlane uniemożliwiły postęp dalszych tam prac. Dnia
14 lutego 1927 r. uchwaliła Rada Miejska m. st. W a r s z a w y (pismo B. R. M. nr. 1385 z dn. 18.11 192 r.) 25.000 (dwadzieścia pięć tysięcy) zł. na dokończenie o d b u d o w y Muzeum Archeol. im Er. Majewskiego. Można więc mieć nadzieję, że wykończenie chociaż paru sal muzealnych jest kwestją już niedługiej przyszłości. Z chwilą przeniesienia zbiorów ar-cheologicznych do własnego odnowionego lokalu rozpocznie się'nie-wątpliwie nowa a tak długo oczekiwana era w życiu tej instytucji, zwła-szcza z chwilą oddania Muzeum do użytku publicznego.
W oczekiwaniu tedy końca o d b u d o w y sal muzealnych, postępowa-ła dalej praca nad konserwacją zbiorów. Stwierdzono już ostatecznie braki w zbiorach, powstałe zapewne w czasie dwukrotnych przepro-wadzek w 1. 1916 — 21, oraz z powodu przewrócenia się w r. 1923 szafy z zabytkami. Sporządzono listę tych braków, która zostanie jeszcze raz skontrolowana po umieszczeniu zbiorów w nowym lokalu. Pozostaje do wyklejenia i uzupełnienia jedynie zbiór ceramiki żłobkowanej z Pie-niążkowej i malowanej z Popudni; praca nad tern jest właśnie w toku w pracowni, pozostającej nadai w lokalu Zakładu Archeologji Przedhi-storycznej Uniw. W a r s z .
Dyrektor ponowił starania o oddanie do Muzeum im. Er. Majew-skiego zabytków, będących w posiadaniu pracowni archeologicznej I. N. A. Starania te są następstwem zastrzeżenia aktu darowizny Muzeum Archeol. im. Er. Majewskiego § 3. Dotychczas atoli kierownik pracowni archeologicznej I. N. A. odsuwa realizację postanowienia tego punktu aktu darowizny na dalszą metę, mam wrażenie, ze szkodą dla ekspona-tów, zwłaszcza ceramicznych. *
Z końcem r. 1926 rozpoczął kierownik Państwowego Grona Kon-serwatorów zab. przedh. starania o przejęcie Muzeum Arch. im. Er. Ma-jewskiego w depozyt do zbiorów państwowych. Propozycje te, skiero-wane z pominięciem Dyrekcji Muzeum im. Er. Majewskiego do Instytutu Nauk Antropologicznych, okazały się trudne do przyjęcia z p o w o d ó w
SPRAWY MUZEALNE. , 163
rzeczowych i prawnych. Na skutek uchwały interpretacyjnej Rady 1. N. A. zostaîo Muzeum Archeologiczne im. Er. Majewskiego wyłączone z ło-na .Instytutu Nauk Antropologicznych, którego część składową tworzyło ono od chwili przejęcia Muzeum przez Towarzystwo Naukowe War- ' szawskie;
W r. spr. uzyskało Muzeum z kasy 1. N. A. 60 (sześćdziesiąt) zł., oraz z kasy Tow. Nauk. Warsz. 600 (sześćset) zł. Uzyskanie tej kwoty umożliwiło zakupienie odkurzacza typu „Elektrolux", tak nieodzownego do utrzymania zbiorów w należytym porządku.
Zbiory w r. spr. wzrosły: a ) dzięki uzyskaniu zawartości grobów podkloszowych, odkrytych w Grochowie, pow. warszawski, oraz b ) dzię-ki darowi p. J. Giżycdzię-kiego w postaci 12 siedzię-kier neolitycznych z Ougagan-dugu w Afryce zachodniej.
Ze zbiorów muzealnych korzystali: 1) prorektor Uniwersytetu w Leningradzie prof. В. Bogajewski, 2) dr. T. Sulimirski ze Lwowa, 3) p. L. Sawicki i 4) p. Ir. Sawicka z W a r s z a w y . Ćwiczenia i seminarja archeologiczne uniwersyteckie odbywano również przy pomocy zbiorów Muzeum im. Er. Majewskiego.
Niektóre prace drukowane dyrektora Muzeum: 1) Pradzieje ziem Polski, zesz. 1 — 2 „Polski, jej dziejów i kultury" Trzaski — Everta — Michalskiego. W a r s z a w a 1927; 2) O ochronę zabytków archeologicznych w Polsce. „Przegląd W s p ó ł c z e s n y " Kraków 1927.
Przedłożone Z a r z ą d o w i T. N. W . dnia 29 października 1927 r.
IV. Z a okres od dnia 1 VII 1927 r. do dnia 30.VI r. 1928. Najpomyślniejszem bez wątpienia zjawiskiem dla Muzeum jest osta-teczne wykończenie w maju dużej sali muzealnej we wschodniej oficynie pałacu Staszica. Oddanie tej sali do użytku Muzeum, związanej organicz-nie z frontowym lokalem muzealnym „pod kopułą", będzie pierwszym etapem o d d a w n a oczekiwanego odnowienia całego lokalu, przeznaczo-nego w Pałacu Staszica dla Muzeum Archeologiczprzeznaczo-nego im. Er. Majew-skiego. Opóźnienie wprowadzenia zbiorów do tej sali suchej, jasnej
( i zaopatrzonej w piece kaflowe wynikło stąd, że — jak doniósł dyrekcji
dn. 5 lipca p. Sekretarz Generalny T. N. W . prof. St. Szober — „sprawą Muzeum im. E. Majewskiego Zarząd T. N. W . zajmie się w miesiącach jesiennych". Jest więc nadzieja, że jeszcze przed zimą zbiory znajdą się w dogodnem i odpowiedniem nareszcie pomieszczeniu.
Dzięki wytrwałej pracy preparatora K. Kuca ukończono w r. spr. klejenie ceramiki malowanej z Popudni, oraz rozpoczęto konserwacje ceramiki żłobkowanej z Pieniążkowej. Skontrolowano listę braków w zbiorach muzealnych. Poddano też nowej konserwacji zbiór klisz cyn-kowych, reprodukowanych w 11 t. „ Ś w i a t o w i t a " . Pracownia prepara-torska dalej mieściła się w Zakładzie Archeologji Przedhistor. Uniwersy-tetu Warszawskiego.
164 S P R A W Y M U Z E A b N K
W r. s p r a w o z d a w c z y m Muzeum nie o t r z y m a ł o ż a d n e g o zasifku ani z kasy T. N. W . , ani od Ministerstwa W . R. i О. P., ani od Kasy im. Mianowskiego. P o d w z g l ę d e m f i n a n s o w y m więc r. śpr. należy do najcięż-szych w ś r ó d o s t a t n i c h lat istotnie b a r d z o t r u d n y c h w tym zwłaszcza zakresie.
Cenne p o m n o ż e n i e z b i o r ó w z a w d z i ę c z a Muzeum k o s z t o w n e m u d a -rowi p. Lucyny M a j e w s k i e j w postaci 3 6 o k a z ó w o d l e w ó w g i p s o w y c h celniejszych z a b y t k ó w f r a n c u s k i c h , z a k u p i o n y c h w Musée National à St. G e r m a i n - en - L a y e za k w o t ę 1962.50 f r a n k ó w . D a r ten, za który na tem miejscu należy się o f i a r o d a w c z y n i s e r d e c z n e p o d z i ę k o w a n i e , w z b o gacił kolekcję p o r ó w n a w c z ą Muzeum, tak w a ż n ą dla s t u d j ó w a r c h e o l o -gicznych, a p o u c z a j ą c ą i c i e k a w ą dla szerokich sfer z w i e d z a j ą c y c h .
W zbiorach muzealnych pracowali w r. spr. n a s t ę p u j ą c y b a d a c z e : 1) k o n s e r w a t o r G. R o s e n b e r g z Kopenhagi, 2 ) dr. Al. M o o r a z D o r p a t u , 3 ) dr. E. H o h m a n n z Berlina, 4 ) prof. L. Kozłowski ze L w o w a , 5) Za-kład Archeologji Uniwersytetu W a r s z a w s k i e g o , o r a z 6 ) d r . K. Bulas, delegat Pol. A k a d e m j i Umiejętności w Krakowie, który o p r a c o w y w a ł ce-ramikę do „ C o r p u s V a s a r u m A n t i q u a r u m " .
D r u k o w a n e prace dyrektora p r z e d s t a w i a j ą się n a s t ę p u j ą c o : 1) Ar-cheologja Polski. W a r s z a w a 1928, T r z a s k a — Evert — Michalski; 2 ) M e t a l o w e spinki góralskie. K r a k ó w 1928, Pol. A k a d e m j a U m i e j ę t n o ś -ci; 3) Muzea wileńskie, ich przeszłość, teraźniejszość, przyszłość. W i l n o
1928, „ Ź r ó d ł a M o c y " .
W jesieni 1927 r. na z a p r o s z e n i e W y d z i a ł u H u m a n i s t y c z n e g o Uni-w e r s y t e t u S. B a t o r e g o d y r e k t o r d o p r o Uni-w a d z i ł do p o r z ą d k u i urządził Mu-zeum A r c h e o l o g i c z n e U. S. В., tudzież zbiory a r c h e o l o g i c z n e MuMu-zeum Т. P. N. w Wilnie.
P r z e d ł o ż o n e Z a r z ą d o w i T . N. W . dn. 3 l i s t o p a d a 1928 r.
Włodzimierz Antoniewicz
