Muzyka a film
1. Cele lekcji
a. Wiadomości
Zapoznanie uczniów z pojęciem muzyki filmowej. Wskazanie jej podstawowych funkcji. Odróżnianie funkcji muzyki: ilustracyjnej, reprezentacyjnej, muzyki jako bohatera filmu, skojarzeniowej.
Przedstawienie krótkiej historii wykorzystywania muzyki w filmie. Zapoznanie uczniów z przykładami piosenek będących wizytówką filmu i mających charakter motywów przewodnich. Wskazanie artystów, którzy dzięki przebojom do filmów stali się sławni. Przedstawienie pierwszych utworów wykorzystywanych w polskim kinie.
b. Umiejętności Uczeń potrafi:
1. Wyjaśnić pojęcie muzyka filmowa.
2. Wskazać i wyjaśnić funkcje muzyki w filmie.
3. Wskazać kompozytorów piszących muzykę do filmów.
4. Wskazać znane krajowe lub światowe przeboje będące wizytówkami filmów.
2. Metoda i forma pracy
Metoda pogadanki z aktywnym udziałem uczniów. Percepcja muzyczna wybranych utworów.
3. Środki dydaktyczne
1. Podręcznik: D. Gwizdalanka, Muzyka. Podręcznik dla szkół średnich, Warszawa 1997.
2. Stanowisko do odtwarzania muzyki.
3. Nagrania piosenek: James Horner – muzyka do filmu Waleczne serce.
Krzesimir Dębisk – temat z filmu Ogniem i mieczem.
Celine Dion – My heart will go on.
4. Karta pracy ucznia.
5. Przebieg lekcji
a. Faza przygotowawcza 1. Sprawdzenie obecności
2. Powtórzenie wiadomości z trzech ostatnich lekcji poprzez odpytanie jednej osoby.
3. Podanie tematu lekcji.
(10 min.)
b. Faza realizacyjna
1. Wprowadzenie uczniów w temat lekcji poprzez wysłuchanie piosenki Celine Dion My heart will go on. Omówienie pochodzenia utworu i jego cech charakterystycznych metodą pogadanki.
Przypomnienie tematyki filmu Titanic i funkcji, jakie spełniała w owym filmie muzyka.
2. Przedstawienie różnych płaszczyzn związków muzyki i filmu przy pomocy metody opisowej.
Wskazanie muzyki jako tworu kompozytora, który jest podporządkowany dramaturgii filmu i pełni funkcję ilustracyjną. Muzyka jako tło dźwiękowe wspomagające obraz i podkreślające akcje lub stany psychiczne oraz muzyka jako sygnalizator przestrzeni i zjawisk nieukazanych na ekranie.
Notatka:
Muzyka filmowa – odmiana muzyki poważnej (klasycznej) oraz innych gatunków muzyki, komponowana specjalnie na potrzeby dzieła filmowego, dla jego ilustracji.
Muzyka filmowa może być ilustracją albo też kontrapunktem obrazu, czyli warstwą dopełniającą, charakteryzującą postaci, nastrój, przeżycia psychiczne bohaterów. Po raz pierwszy o muzyce filmowej można było mówić w erze kina niemego, ale od tamtych czasów muzyka filmowa przeszła znaczną ewolucję.
3. Muzyka filmowa jako forma stylizacji muzycznej wobec obrazu, czasu i miejsca akcji.
Omówienie tego tematu za pomocą pogadanki klasowej.
Notatka:
W czasach filmu niemego muzyczna ilustracja obrazu była wykonywana na żywo, w czasie seansu.
Zazwyczaj były to utwory odgrywane na pianinie lub przez kameralne zespoły czy orkiestry, ale też duże orkiestry symfoniczne. Zasadnicza różnica pomiędzy dzisiejszą muzyką filmową a ówczesną jest taka, że dziś pisze się ją specjalnie na potrzeby danego filmu. Wówczas najczęściej wykorzystywano utwory już istniejące, choć oczywiście dobierano je odpowiednio do dramaturgii filmu. Dopiero w późniejszym etapie rozwoju kinematografii muzykę do filmów pisano na specjalne zamówienia, a zajmowali się tym najczęściej kompozytorzy klasyczni, np.: Sergiusz Prokofiew, Dymitr Szostakowicz, Aaron Copland.
(25 min.)
c. Faza podsumowująca
Podsumowanie tematu lekcji za pomocą pogadanki. Zapisanie notatki do zeszytu.
(10 min.)
6. Bibliografia
a. D. Gwizdalanka, Muzyka. Podręcznik dla szkół średnich, Warszawa 1997.
7. Załączniki
a. Karta pracy ucznia
Najważniejsze zagadnienia związane z tematem lekcji Muzyka a film.
b. Zadanie domowe
