W id o k i – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce ze w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Widokpodstawowy–odzwierciedlanajwięcejszczegółówbudowy rysowanegoprzedmiotu.Wpraktycepełnirolęrzutugłównego.
W id o k i – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce ze w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Widok kompletny -odzwierciedla całą powierzchnię przedmiotu
W id o k i – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce ze w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Widok częściowy -odzwierciedla tylko fragment przedmiotu. Po stronie urwaniawidok częściowy należy ograniczyć linią falistą.
W id o k i – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce ze w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Widok pomocniczy -odzwierciedla te płaszczyznyprzedmiotu, które są położone nierównolegle do rzutni. Widok rzutujemy zgodnie z kierunkiem oznaczonym strzałką (kierunek prostopadły do ukośnej płaszczyzny przedmiotu)
W id o k i – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce ze w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Widok cząstkowy -odzwierciedla szczegółyprzedmiotu. Wykonujemy go jedynie wtedy, gdy nie zachodzi obawazłej interpretacji rysunku. Widok cząstkowy wykonujemy w rzutowaniu amerykańskim.
W id o k i – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce ze w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Widokcząstkowywzwiększonejpodziałce-odzwierciedladrobne szczegółyprzedmiotu,którychniemożnadokładnieprzedstawići zwymiarowaćwprzyjętejpodziałce.Widoknależyspecjalnieoznaczyć.
W id o k i – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce ze w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Widokrozwinięty-odzwierciedlarzutprzedmiotuwygiętego przedstawionegoprzedzagięciemlubrzutrozwiniętegoprzedmiotu walcowegoalbostożkowego.Nadwidokiemumieszczamyoznaczenie graficznerozwinięcia.
W id o k i – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce ze w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Półwidok-rzutobrazującytylkopołowęprzedmiotusymetrycznego względemjednejpłaszczyznysymetrii.
W id o k i – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce ze w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Ćwierćwidok-rzutobrazującyjednączwartąprzedmiotusymetrycznego względemdwóchpłaszczyznsymetrii.
W id o k i – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce ze w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Przedmiotyopowtarzających sięfragmentachzarysów- rzutobrazującywielokrotnie powtarzającesięjednakowe elementyprzedmiotu.elementyprzedmiotu.
P rz e k ro je – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce w e w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Metodaliniikreskowej-natlewidoku(liniąkreskową)rysujesię wewnętrznyzarysprzedmiotuutworzonyprzezróżneotworylubwnęki. Metodawykorzystywanawprzypadku,gdywewnętrznastruktura przedmiotuniejestskomplikowana.
P rz e k ro je – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce w e w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu
Metodaprzekroju-polega nasymbolicznymprzecięciu przedmiotuumowną płaszczyzną,odrzuceniu (równieżumownym)tej częściprzedmiotu,którależy przedpłaszczyznąprzekroju,przedpłaszczyznąprzekroju, orazodwzorowaniuwrzucie prostokątnymtejczęści przedmiotu,którależyw płaszczyźnieprzekrojuizatą płaszczyzną.Elementy charakterystyczneprzekroju: zakreskowanepola,linia osiowareprezentująca płaszczyznęprzekroju, fragmentyliniigrubej, kierunekobserwacji.
Kł a d y – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce w e w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu p rz e d st a w io n y w j e d n e j lu b k il k u p ła sz cz y zn a ch
Kładmiejscowy(kładobróconynawidoku)-rzutobrazujący wewnętrznyzarysprzedmiotunarysowanybezpośrednionawidoku.
K ła d y – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce w e w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu p rz e d st a w io n y w j e d n e j lu b k il k u p ła sz cz y zn a ch
Kładmiejscowy(kładobróconynawidoku)-rzutobrazujący wewnętrznyzarysprzedmiotunarysowanybezpośrednionawidoku.Kłady miejscowerysujemyliniącienkąciągłą
K ła d y – rz u ty o d zw ie rc ie d la ją ce w e w n ę tr zn y z a ry s p rz e d m io tu p rz e d st a w io n y w j e d n e j lu b k il k u p ła sz cz y zn a ch
Kładprzesunięty-rzutobrazującywewnętrznyzarysprzedmiotu narysowanyobokwidoku.Kładymiejscowerysujemyliniągrubąciągłą.