***II ZALECENIE DO DRUGIEGO CZYTANIA

RR\855237PL.doc PE456.652v02-00

PL

PL

PARLAMENT EUROPEJSKI 2009 - 2014

Dokument z posiedzenia

A7-0006/2011 27.1.2011

***II

ZALECENIE DO DRUGIEGO CZYTANIA

w sprawie stanowiska Rady w pierwszym czytaniu w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego

rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 ustanawiające instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju

(16442/1/2010 – C7-0426/2010 – 2009/0060A(COD))

Komisja Rozwoju

Sprawozdawca: Gay Mitchell

PE456.652v02-00 2/14 RR\855237PL.doc

PL

PR_COD_2consam

Objaśnienie używanych znaków

* Procedura konsultacji *** Procedura zgody

***I Zwykła procedura ustawodawcza (pierwsze czytanie) ***II Zwykła procedura ustawodawcza (drugie czytanie) ***III Zwykła procedura ustawodawcza (trzecie czytanie)

(Wskazana procedura opiera się na podstawie prawnej zaproponowanej w projekcie aktu).

Poprawki do projektu aktu

W poprawkach Parlamentu zmiany do projektu aktu zaznacza się wytłuszczonym drukiem i kursywą. Oznakowanie zwykłą kursywą jest wskazówką dla służb technicznych dotyczącą propozycji korekty elementów projektu aktu w celu ustalenia tekstu końcowego (np. elementów

w oczywisty sposób błędnych lub pominiętych w danej wersji językowej).

Sugestie korekty wymagają zgody właściwych służb technicznych.

W poprawkach do aktów istniejących trzecia i czwarta linijka w nagłówku poprawki w projekcie aktu zawiera, odpowiednio, odniesienie do

istniejącego aktu i postanowienia tego aktu, które ulega zmianie. Fragmenty przepisu aktu istniejącego, do którego Parlament wprowadza zmiany, a który nie został zmieniony w projekcie aktu, zaznacza się wytłuszczonym drukiem.

Ewentualne skreślenia w obrębie takich fragmentów zaznaczane są w sposób następujący: [...].

RR\855237PL.doc 3/14 PE456.652v02-00

PL

SPIS TREŚCI

Strona PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO ... 5 UZASADNIENIE ... 11 PROCEDURA ... 14

PE456.652v02-00 4/14 RR\855237PL.doc

PL

RR\855237PL.doc 5/14 PE456.652v02-00

PL

PROJEKT REZOLUCJI LEGISLACYJNEJ PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO w sprawie stanowiska Rady w pierwszym czytaniu w celu przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 ustanawiające instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju

(16442/1/2010 – C7-0426/2010 – 2009/0060A(COD)) (Zwykła procedura ustawodawcza: drugie czytanie) Parlament Europejski,

– uwzględniając stanowisko Rady w pierwszym czytaniu (16442/1/2010 – C7-0426/2010), – uwzględniając stanowisko zajęte w pierwszym czytaniu¹ dotyczące wniosku Komisji

przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2009)0194), – uwzględniając art. 294 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, – uwzględniając art. 66 Regulaminu,

– uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Rozwoju (A7-0006/2011),

1. przyjmuje w drugim czytaniu stanowisko określone poniżej;

2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie, Komisji i parlamentom państw członkowskich.

1 Teksty przyjęte 21.10.2010, P7_TA(2010)0379.

PE456.652v02-00 6/14 RR\855237PL.doc

PL

STANOWISKO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO W DRUGIM CZYTANIU

---

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 ustanawiające instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 209 ust.

1,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą¹, a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W celu zwiększenia skuteczności i przejrzystości pomocy zewnętrznej Wspólnoty, w 2006 r. ustanowiono nowe ramy planowania i przekazywania pomocy. Obejmują one rozporządzenie Rady (WE) nr 1085/2006 z dnia 17 lipca 2006 r. ustanawiające instrument pomocy przedakcesyjnej (IPA)², rozporządzenie (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 2006 r. określające przepisy ogólne w sprawie ustanowienia Europejskiego Instrumentu Sąsiedztwa

i Partnerstwa³, rozporządzenie Rady (WE) nr 1934/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r.

ustanawiające instrument finansowania współpracy z państwami i terytoriami uprzemysłowionymi oraz innymi państwami i terytoriami o wysokim dochodzie⁴, rozporządzenie (WE) nr 1717/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15

 Poprawki: nowe lub zmienione fragmenty tekstu zaznaczono wytłuszczonym drukiem i kursywą;

symbol ▌sygnalizuje skreślenia.

1 Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 21 października 2010 r. (dotychczas

nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i stanowisko Rady w pierwszym czytaniu z dnia 10 grudnia 2010 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym).

2 Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 82.

3 Dz.U. L 310 z 9.11.2006, s. 1.

4 Dz.U. L 405 z 30.12.2006, s. 41.

RR\855237PL.doc 7/14 PE456.652v02-00

PL

listopada 2006 r. ustanawiające Instrument na rzecz Stabilności¹, rozporządzenie Rady (Euratom) nr 300/2007 z dnia 19 lutego 2007 r. ustanawiające instrument współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa jądrowego², rozporządzenie (WE) nr 1889/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie ustanowienia instrumentu finansowego na rzecz wspierania demokracji i praw człowieka na świecie³ oraz rozporządzenie (WE) nr 1905/2006⁴.

(2) W procesie wprowadzania w życie rozporządzenia (WE) nr 1905/2006 ujawniły się niezgodności dotyczące wyjątków od zasady niekwalifikowalności do finansowania unijnego kosztów związanych z podatkami, cłami, opłatami i innymi obciążeniami skarbowymi. W związku z tym proponuje się zmienić stosowne przepisy tego rozporządzenia w celu dostosowania go do pozostałych rozporządzeń.

(3) W odniesieniu do geograficznych dokumentów strategicznych, wieloletnich programów orientacyjnych oraz dokumentów strategicznych dotyczących programów tematycznych Komisja powinna być uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ponieważ dokumenty te uzupełniają rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 i mają zasięg ogólny. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z ekspertami.

(4) Niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza zakres konieczny do osiągnięcia tych celów, zgodnie z art. 5 ust. 4 Traktatu o Unii Europejskiej.

(5) Rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione, PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (WE) nr 1905/2006 wprowadza się następujące zmiany:

(1) w art. 17 ust. 2 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Dalsze instrukcje dotyczące podziału ogólnej kwoty pomiędzy beneficjentów zostają określone przez Komisję za pomocą aktów delegowanych zgodnie z art. 35 i z zastrzeżeniem spełnienia warunków ustanowionych w art. 35a oraz 35b.”;

(2) art. 21 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 21

Przyjmowanie dokumentów strategicznych oraz wieloletnich programów indykatywnych

1 Dz.U. L 327 z 24.11.2006, s.1.

2 Dz.U. L 81 z 22.3.2007, s. 1.

3 Dz.U. L 386 z 29.12.2006, s. 1.

4 Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s.41.

PE456.652v02-00 8/14 RR\855237PL.doc

PL

„Dokumenty strategiczne i wieloletnie programy orientacyjne, o których mowa w art. 19 i 20, oraz ich przeglądy, o których mowa w art. 19 ust. 2 oraz w art. 20 ust. 1, a także środki towarzyszące, o których mowa w art. 17, przyjmowane są przez Komisję w drodze procedury aktów delegowanych zgodnie z art. 35 i z zastrzeżeniem spełnienia warunków ustanowionych w 35a oraz 35b.”

(3) art. 22 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Roczne programy działania są przyjmowane przez Komisję z uwzględnieniem opinii Parlamentu Europejskiego i Rady.”;

(4) w art. 23 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:

„3. Jeżeli koszt takich środków przekracza 10 000 000 EUR, Komisja przyjmuje je z uwzględnieniem opinii Parlamentu Europejskiego i Rady. W przypadku środków specjalnych o kosztach poniżej 10 000 000 EUR Komisja informuje o nich Parlament Europejski i Radę w terminie miesiąca od przyjęcia decyzji.

4. Parlament Europejski i Rada są w terminie miesiąca informowane o zmianach środków specjalnych, takich jak wprowadzenie korekt technicznych, przedłużenie okresu realizacji, realokacja środków w ramach przewidzianego budżetu lub zwiększenie lub zmniejszenie budżetu o kwotę mniejszą niż 20 % budżetu początkowego, pod warunkiem że zmiany te pozostają bez wpływu na początkowe cele określone w decyzji Komisji.”;

(5) art. 25 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Pomocy Unii co do zasady nie wykorzystuje się w celu uiszczenia podatków, ceł i opłat w krajach korzystających z pomocy.”.

(6) w art. 33 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1. Komisja regularnie monitoruje swoje programy i przeprowadza ich przegląd oraz ocenia rezultaty wprowadzania w życie polityk i programów geograficznych i tematycznych oraz polityk sektorowych, a także skuteczność programowania, w stosownych przypadkach poprzez niezależne oceny zewnętrzne, aby ustalić, czy osiągnięte zostały cele, i aby móc opracować zalecenia służące udoskonaleniu przyszłych działań. Odpowiednio uwzględniane są wnioski Parlamentu Europejskiego, parlamentów krajowych lub Rady o przeprowadzenie niezależnych ocen zewnętrznych. Szczególną uwagę zwraca się na sektory społeczne oraz postępy w realizacji Milenijnych Celów Rozwoju.

2. Komisja przekazuje sprawozdania z oceny Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie w celach informacyjnych. Wyniki są wykorzystywane przy opracowywaniu programu i przydziale środków.”;

(7) art. 34 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

RR\855237PL.doc 9/14 PE456.652v02-00

PL

„1. Komisja analizuje postępy w realizacji działań podejmowanych na mocy niniejszego rozporządzenia i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu oraz Radzie sprawozdanie roczne dotyczące wykonania i rezultatów, a także, w miarę możliwości, najważniejszych wyników i oddziaływania pomocy. Sprawozdanie to przekazywane jest również parlamentom narodowym, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno- Społecznemu i Komitetowi Regionów.”;

(8) art. 35 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 35

Wykonanie przekazania uprawnień

1. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art.

17 ust. 2 oraz art. 21, przyznaje się Komisji na okres stosowania niniejszego rozporządzenia.

2. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.

3. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych przyznaje się Komisji na warunkach określonych w art. 35a i 35b.

Artykuł 35a

Odwołanie przekazania uprawnień

1. Parlament Europejski lub Rada może w dowolnym momencie odwołać przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 17 ust. 2 i w art. 21.

2. Instytucja, która wszczęła wewnętrzną procedurę mającą na celu podjęcie decyzji o ewentualnym odwołaniu przekazanego uprawnienia, dokłada starań, by powiadomić drugą instytucję i Komisję w rozsądnym czasie, przed podjęciem ostatecznej decyzji, wskazując przekazane uprawnienie, które mogłoby zostać odwołane, oraz ewentualne powody takiego odwołania.

3. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji.

Staje się ona skuteczna natychmiast lub od późniejszej daty, która jest w niej określona. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.

Niniejsza decyzja jest opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 35b

Sprzeciw wobec aktów delegowanych

1. Parlament Europejski lub Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w terminie dwóch miesięcy od daty powiadomienia.

Z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady termin ten może być przedłużony o dwa miesiące.

2. Jeśli do momentu upływu terminu, o którym mowa w ust.1, Parlament Europejski ani Rada nie wyrażą sprzeciwu wobec aktu delegowanego, zostaje on

PE456.652v02-00 10/14 RR\855237PL.doc

PL

publikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wchodzi w życie z dniem w nim określonym.

Akt delegowany może być opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej i wejść w życie przed upływem tego terminu, jeżeli zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformują Komisję, że nie zamierzają zgłosić sprzeciwu.

3. W przypadku sprzeciwu wobec aktu delegowanego ze strony Parlamentu Europejskiego lub Rady wyrażonego w terminie, o którym mowa w ust. 1, akt delegowany nie wchodzi w życie. Instytucja zgłaszająca sprzeciw podaje powody swego sprzeciwu wobec danego aktu delegowanego.”.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w

W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady

Przewodniczący Przewodniczący

RR\855237PL.doc 11/14 PE456.652v02-00

PL

UZASADNIENIE

Kontekst: Gra o wysoką stawkę

Główne zalecenie ustawodawcze, które proponuje sprawozdawca nie dotyczy istoty

rozporządzenia DCI. Jego najważniejszym celem jest ochrona prerogatyw demokratycznych Parlamentu przewidzianych w Traktacie z Lizbony. Jako współprawodawca Parlament musi mieć możliwość kontrolowania na równi z Radą strategicznych decyzji podejmowanych w sprawie tego, gdzie i jak udzielana jest pomoc rozwojowa.

Pod względem technicznym liczba decyzji podejmowanych zazwyczaj przez Komisję w celu wykonania aktu podstawowego spełnia kryteria aktów delegowanych (art. 290 TFUE).

Umożliwiłoby to obu instytucjom władzy ustawodawczej skuteczny sprzeciw wobec pewnych projektów decyzji proponowanych przez Komisję lub nawet odwołanie przekazanych

uprawnień. Sprawozdawca jest przekonany, że stanowiłoby to wyraźną zachętę dla Komisji do należytego uwzględniania propozycji Parlamentu podczas planowania pomocy UE w zakresie przydziału funduszy i priorytetów sektorowych. Przekazanie Parlamentowi rzeczywistych uprawnień do kontroli i nadzoru, do czego ewidentnie zmierza Traktat z Lizbony, stanowiłoby istotny wkład w zmniejszenie deficytu demokracji w procesie decyzyjnym Unii Europejskiej.

Dlatego większość poprawek zaproponowanych do pierwszego czytania ma na celu

zagwarantowanie właściwego włączenia procedury aktów delegowanych do rozporządzenia DCI, co byłoby zgodne z literą i duchem Traktatu z Lizbony. Takie same poprawki zostały również zaproponowane w sprawozdaniu Charlesa Goerensa w sprawie środków

towarzyszących w sektorze bananów (A7- 0285/2010), które wprowadza zmiany do instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju.

Jako że procedura aktów delegowanych odnosi się również do programowania innych, poddawanych obecnie przeglądowi instrumentów finansowych w obszarze działań

zewnętrznych, takich jak instrument na rzecz stabilności, instrument na rzecz demokracji i praw człowieka, instrument na rzecz współpracy z krajami uprzemysłowionymi, komisje PE odpowiedzialne za te instrumenty (AFET i INTA) złożyły identyczne poprawki do

pierwszego czytania w Parlamencie.

Stanowisko naszych komisji na temat aktów delegowanych jest spójne z analizą Wydziału Prawnego Parlamentu i w pełni zgodne ze stanowiskiem politycznym Parlamentu

przedstawionym przez Konferencję Przewodniczących w dniu 9 września 2010 r.:

„Negocjatorzy Parlamentu muszą zawsze nalegać na włączenie aktów delegowanych do wszystkich decyzji spełniających kryteria art. 290 TFUE, zwłaszcza decyzji dotyczących celów, wyboru priorytetów, oczekiwanych wyników i w szerszym rozumieniu przydziału środków finansowych, w celu zachowania uprawnień Parlamentu w tych obszarach”.

Sprawozdawca zwraca uwagę na fakt, że kryteria wyszczególnione w art. 290 mają charakter obowiązkowy, co oznacza, że jeżeli zostaną spełnione (jak ma to miejsce w przypadku zewnętrznych instrumentów finansowych), nie mogą one być przedmiotem politycznych

PE456.652v02-00 12/14 RR\855237PL.doc

PL

targów czy „szczególnych ustaleń”, gdyż byłoby to sprzeczne z traktatem.

W związku z tym z punktu widzenia Parlamentu międzyinstytucjonalne negocjacje w sprawie zewnętrznych instrumentów finansowania mają na celu nie tylko zagwarantowanie skutecznej kontroli parlamentarnej, a tym samym demokratycznej kontroli, nad wdrażaniem

prawodawstwa UE. Wiążą się one również w znacznym stopniu z przestrzeganiem traktatu przez instytucje. Ponadto warto zastanowić się nad tym, że wynik negocjacji w sprawie stosowania aktów delegowanych w celu wdrażania instrumentów finansowych w dziedzinie stosunków zewnętrznych stanie się istotnym precedensem dla przyszłych negocjacji

legislacyjnych w sprawie wszelkich instrumentów finansowych. Jeżeli przegramy tę walkę, być może będziemy musieli czekać do czasu przyjęcia nowego traktatu, aby ostatecznie uzyskać uprawnienia, które Traktat z Lizbony daje nam już teraz.

Procedura

Międzyinstytucjonalne negocjacje w sprawie przekrojowego zagadnienia, jakim są akty delegowane w przypadku zewnętrznych instrumentów finansowych, rozpoczęły się w lutym 2010 r. po formalnym przyjęciu stanowiska w pierwszym czytaniu przez komisję DEVE. Nie osiągnięto porozumienia, ponieważ Rada zdecydowanie odmówiła przyznania Parlamentowi należnej mu roli w działaniu instrumentów finansowych, co przewiduje art. 290 TFUE, bez podania alternatywnych propozycji pozwalających na spełnienie uzasadnionych aspiracji Parlamentu do sprawowania demokratycznej kontroli nad procesem wdrażania tych instrumentów.

W dniu 21 października 2010 r. Parlament zakończył etap pierwszego czytania, przyjmując rezolucje legislacyjne dotyczące wszystkich zewnętrznych instrumentów finansowych, przy czym zdecydowana większość poparła wprowadzenie procedury aktów delegowanych.

W dniu 10 grudnia 2010 r. Rada formalnie przyjęła swoje stanowisko w sprawie trzech z czterech instrumentów, w tym DCI. W stanowisku tym odrzuciła ona wszystkie poprawki z pierwszego czytania zmierzające do wprowadzenia aktów delegowanych do przepisów dotyczących instrumentów, bez zaproponowania jakiejkolwiek innej procedury. W odniesieniu do przeglądu śródokresowego instrumentu finansowania współpracy na rzecz rozwoju, Rada przyjęła jedynie niektóre poprawki techniczne.

Rada wzywa Parlament do przyjęcia przed końcem 2010 r. (tj. bez jakichkolwiek negocjacji) wspólnego stanowiska Rady, co, jak Rada bardzo dobrze wie, nie byłoby możliwe bez całkowitego pominięcia wewnętrznych procedur Parlamentu. Rada nie skonsultowała się też z Parlamentem w celu wspólnego ustalenia najodpowiedniejszego terminu przekazania jej stanowiska, czego wymaga art. 20 umowy o dobrej współpracy międzyinstytucjonalnej w zakresie współdecyzji.

-o0o-

Jako że wszystkie próby wyjścia z impasu podejmowane podczas spotkań trójstronnych i w ramach kontaktów dotyczących kwestii technicznych zakończyły się fiaskiem, sprawozdawca jest zdania, że Parlament powinien jak najszybciej przyjąć i powtórzyć swoje stanowisko na

RR\855237PL.doc 13/14 PE456.652v02-00

PL

temat aktów delegowanych w drugim czytaniu. Z uwagi na brak alternatywnej propozycji ze strony Rady i potrzebę szybkiego działania w trosce o interesy państw korzystających z pomocy Parlament powinien ponownie potwierdzić swoje stanowisko z pierwszego czytania bez rozpoczynania na tym etapie nowej debaty o poszczególnych poprawkach.

Jednocześnie należy wezwać Radę do niezwłocznej reakcji na stanowisko Parlamentu z drugiego czytania, aby zagwarantować jak najszybsze znalezienie rozwiązania i

odblokowanie funduszy.

Na zakończenie i w świetle przedstawionych powyżej argumentów prawnych i politycznych sprawozdawca zaleca przywrócenie wszystkich poprawek z pierwszego czytania, których nie przyjęła Rada.

PE456.652v02-00 14/14 RR\855237PL.doc

PL

PROCEDURA

Tytuł Instrument finansowy na rzecz wspierania demokracji i praw człowieka na świecie (zmiana rozporządzenia (WE) nr 1905/2006)

Odsyłacze 16442/1/2010 – C7-0426/2010 – 2009/0060A(COD) Data pierwszego czytania w Parlamencie

Europejskim - Numer P

21.10.2010 T7-0379/2010

Wniosek Komisji COM(2009)0194 - C7-0043/2009

Data ogłoszenia na posiedzeniu wpłynięcia stanowiska Rady w pierwszym czytaniu

16.12.2010

Komisja przedmiotowo właściwa Data ogłoszenia na posiedzeniu

DEVE 16.12.2010 Sprawozdawca(y)

Data powołania

Gay Mitchell 25.1.2011 Rozpatrzenie w komisji 25.1.2011

Data przyjęcia 26.1.2011

Wynik głosowania końcowego +:

–:

0:

29 0 0 Posłowie obecni podczas głosowania

końcowego

Thijs Berman, Michael Cashman, Ricardo Cortés Lastra, Corina Creţu, Véronique De Keyser, Nirj Deva, Leonidas Donskis, Charles Goerens, Catherine Grèze, András Gyürk, Eva Joly, Filip Kaczmarek, Franziska Keller, Miguel Angel Martínez Martínez, Gay Mitchell, Norbert Neuser, Bill Newton Dunn, Maurice Ponga, Birgit Schnieber-Jastram, Michèle Striffler, Alf Svensson, Eleni Theocharous, Patrice Tirolien, Ivo Vajgl, Iva Zanicchi, Gabriele Zimmer

Zastępca(y) obecny(i) podczas głosowania końcowego

Martin Kastler, Csaba Őry, Patrizia Toia

Data złożenia 27.1.2011