Wytrzymałość materiałów
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Katedra Wytrzymałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji
Dr hab. inż. Tomasz Machniewicz
EiP - Wykład Nr 9
Odkształcenia belek zginanych
linia ugięcia belki, kąt obrotu belki, warunek sztywności przy zginaniu, równanie
różniczkowe linii ugięcia belki, warunki brzegowe, warunki ciągłości odkształceń,
zastosowanie zasady superpozycji do wyznaczania odkształceń belek, wyznaczanie reakcji
w belkach statycznie niewyznaczalnych.
9.1. Linia ugięcia belki
𝑴
𝒈𝑴
𝒈Warstwy rozciągane (wydłużone)
Warstwy ściskane (skrócone)
Linia ugięcia – linia łącząca środki ciężkości przekrojów poprzecznych odkształconej belki.
Linia ugięcia
Proste zginanie – przypadek obciążenia kiedy wypadkowy moment zginający w przekroju
poprzecznym belki działa wzdłuż jednej z głównych osi bezwładności. © T. Machniewicz
Kąt obrotu belki:
9.2. Warunek sztywności belki
y
z
l
A A’
f y
y=f(z)
y=f(z) Równanie linii ugięcia belki:
Strzałka ugięcia: f=max (|y|) Warunek sztywności belki:
𝒇 ≤ 𝒇
𝒅𝒐𝒑𝒇
𝒅𝒐𝒑- dopuszczalna strzałka ugięcia (…, mm, cm, …)
Zwykle: 𝒇
𝒅𝒐𝒑= 𝒍 𝒌
l – długość belki,
k – współczynnik zależny od przeznaczenia belki,
𝒕𝒈(𝜶) = 𝒅𝒚 𝒅𝒛
y – ugięcie belki w danym punkcie,
– kąt obrotu belki (rad)
Ponieważ zwykle kąt jest bardzo mały, więc: 𝒕𝒈(𝜶) ≅ 𝜶 Stąd: 𝜶 = 𝒅𝒚
𝒅𝒛
© T. Machniewicz
9.3. Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
y
z
l
A A’
f y
y=f(z)
𝑴
𝒈𝑴
𝒈dz
d
𝟏
𝝆 = 𝑴 𝒈(𝒛) 𝑬𝑱
Według geometrii różniczkowej (dla układu osi y-z jak wyżej):
𝟏
𝝆 = −
𝒅 𝟐 𝒚 𝒅𝒛 𝟐 𝟏 + 𝒅𝒚
𝒅𝒛
𝟐 𝟑 𝟐
Krzywizna osi belki poddanej czystemu zginaniu
(por. zginanie – war. bezpieczeństwa):
(𝑬𝑱) - sztywność giętna
© T. Machniewicz
9.3. Równanie różniczkowe linii ugięcia belki
y
z
l
A A’
f y
y=f(z)
−
𝒅
𝟐𝒚 𝒅𝒛
𝟐𝟏 + 𝒅𝒚
𝒅𝒛
𝟐 𝟑 𝟐
= 𝑴
𝒈(𝒛)𝑬𝑱
ponieważ: 𝒅𝒚 𝒅𝒛
𝟐
≅ 𝟎
Równanie różniczkowe linii ugięcia belki:
𝑬𝑱 𝒅
𝟐𝒚
𝒅𝒛
𝟐= −𝑴
𝒈(𝒛)𝑬𝑱 𝒅𝒚
𝒅𝒛 = −𝑴
𝒈(𝒛)𝒅𝒛 + 𝑪
𝑬𝑱𝒚 = −𝑴
𝒈(𝒛)𝒅𝒛𝒅𝒛 + 𝑪𝒛 + 𝑫
E – moduł Younga
J – moment bezwładności M
g(z)– moment gnący
y – ugięcie belki
- równanie ma kąt obrotu (𝜶 =
𝒅𝒚𝒅𝒛)
- równanie linii ugięcia jednokrotne
całkowanie powtórne całkowanie
𝑪, 𝑫 – stałe całkowania, wyznaczane na podstawie warunków brzegowych
© T. Machniewicz
9.3. Warunki brzegowe – wyznaczanie stałych całkowania
Stałe całkowania C i D wyznacza się:
a) z warunków brzegowych, tzw. warunków podparcia:
b) z warunków ciągłości odkształceń w sąsiednich przedziałach, tzw. warunków szycia (belki o wielu przedziałach zmienności funkcji momentu M
g(z)):
y
z
l
𝒚
(𝒛=𝟎)= 𝟎 𝒚
(𝒛=𝒍)= 𝟎
y
z
l
𝒚
(𝒛=𝟎)= 𝟎 𝒚′
(𝒛=𝟎)= 𝟎
przedział n-1 przedział n
n-1
ny
n-1 y
nprzedział
n-1
przedział n
n-1
nprzypadek niemożliwy gdy nie ma przegubu
przedział n-1
przedział n
przypadek niemożliwy dla belki ciągłej
y
n-1 y
n© T. Machniewicz
9.4. Wyznaczanie odkształceń belek - przykłady Przykład 9.1
A
Dane: EJ, P, l Szukane: f
B,
By
z B
𝟎 ≤ 𝒛 ≤ 𝒍 𝑴
𝒈(𝒛)= −𝑷𝒛
𝑷
l
𝑴
𝑼𝑹
AWyznaczyć ugięcie (f
B) i kąt obrotu (
B) na swobodnym końcu belki jak na rysunku.
𝑬𝑱𝒚′′ = −𝑴
𝒈(𝒛)𝑬𝑱𝒚
′′= −𝑴
𝒈 𝒛= 𝑷𝒛
𝑬𝑱𝒚
′= 𝑷𝒛
𝟐𝟐 + 𝑪 𝑬𝑱𝒚 = 𝑷𝒛
𝟑𝟔 + 𝑪𝒛 + 𝑫
Warunki brzegowe:
1) 𝜶
𝑨= 𝟎 𝒚
′(𝒛=𝒍)= 𝟎 𝑷𝒍
𝟐𝟐 + 𝑪 = 𝟎 𝑪 = − 𝑷𝒍
𝟐𝟐 2) 𝒚
𝑨= 𝟎 𝒚
(𝒛=𝒍)= 𝟎
𝑷𝒍
𝟑𝟔 − 𝑷𝒍
𝟐𝟐 𝒍 + 𝑫 = 𝟎 𝑫 = 𝑷𝒍
𝟑𝟑 Równania kątów obrotu i linii ugięcia mają postać:
𝜶 = 𝒚
′= 𝟏 𝑬𝑱
𝑷
𝟐 𝒛
𝟐− 𝑷𝒍
𝟐𝟐 𝒚 = 𝟏
𝑬𝑱 𝑷
𝟔 𝒛
𝟑− 𝑷𝒍
𝟐𝟐 𝒛 + 𝑷𝒍
𝟑𝟑 Stąd:
𝜶
𝑩= 𝒚′
(𝒛=𝟎)= − 𝑷𝒍
𝟐𝟐𝑬𝑱 𝒇
𝑩= 𝒚
(𝒛=𝟎)= 𝑷𝒍
𝟑𝟑𝑬𝑱
© T. Machniewicz
9.4. Wyznaczanie odkształceń belek - przykłady Przykład 9.2
Dane: EJ, q, l Szukane: f
(l/2),
A,
BKorzystając z gotowych wzorów na wartości ugięć i kątów obrotu belek obciążonych poszczególnymi rodzajami obciążeń, obliczyć zgodnie z zasadą superpozycji ugięcie środka (y
(l/2)) oraz kąty obrotu w przekrojach podporowych (
A,
B) belki jak na rysunku.
A B
y
z
𝑹
B𝑹
A𝑷 = 𝒒𝒍
l/2 l/2
𝜶
𝑨,𝑩𝒒= 𝒒𝒍
𝟑𝟐𝟒𝑬𝑱
𝜶
𝑨,𝑩𝑷= 𝑷𝒍
𝟐𝟏𝟔𝑬𝑱
𝒒
𝜶
𝑨𝑴= 𝑴𝒍 𝟑𝑬𝑱 𝜶
𝑩𝑴= 𝑴𝒍 𝟔𝑬𝑱
𝒇
(𝒍/𝟐)= 𝒇
𝒛=𝒍/𝟐𝒒+ 𝒇
𝒛=𝒍/𝟐𝑷+ 𝒇
𝒛=𝒍/𝟐𝑴𝒇
(𝒍/𝟐)= 𝟓𝒒𝒍
𝟒𝟑𝟖𝟒𝑬𝑱 + 𝒒𝒍 ∙ 𝒍
𝟑𝟒𝟖𝑬𝑱 + 𝟑 ∙ 𝒒𝒍
𝟐∙ 𝒍
𝟐𝟒𝟖𝑬𝑱
𝒇
(𝒍/𝟐)= 𝟑𝟕𝒒𝒍
𝟒𝟑𝟖𝟒𝑬𝑱
𝒇
(𝒍/𝟐)𝒒= 𝟓𝒒𝒍
𝟒𝟑𝟖𝟒𝑬𝑱
𝒇
(𝒍/𝟐)𝑷= 𝑷𝒍
𝟑𝟒𝟖𝑬𝑱
𝒇
(𝒍/𝟐)𝑴= 𝟑𝑴𝒍
𝟐𝟒𝟖𝑬𝑱
© T. Machniewicz
9.4. Wyznaczanie odkształceń belek - przykłady Przykład 9.2
Dane: EJ, q, l Szukane: f
(l/2),
A,
BKorzystając z gotowych wzorów na wartości ugięć i kątów obrotu belek obciążonych poszczególnymi rodzajami obciążeń, obliczyć zgodnie z zasadą superpozycji ugięcie środka (y
(l/2)) oraz kąty obrotu w przekrojach podporowych (
A,
B) belki jak na rysunku.
A B
y
z
𝑹
B𝑹
A𝑷 = 𝒒𝒍
l/2 l/2
𝒒
𝜶
𝑩𝑴= 𝑴𝒍 𝟔𝑬𝑱
𝜶
𝑨= 𝜶
𝑨𝒒+ 𝜶
𝑨𝑷+ 𝜶
𝑨𝑴𝜶
𝑨= 𝒒𝒍
𝟑𝟐𝟒𝑬𝑱 + 𝒒𝒍 ∙ 𝒍
𝟐𝟏𝟔𝑬𝑱 + 𝒒𝒍
𝟐∙ 𝒍 𝟑𝑬𝑱
𝜶
𝑨= 𝟐𝟏𝒒𝒍
𝟑𝟒𝟖𝑬𝑱
𝒇
(𝒍/𝟐)𝒒= 𝟓𝒒𝒍
𝟒𝟑𝟖𝟒𝑬𝑱
𝒇
(𝒍/𝟐)𝑷= 𝑷𝒍
𝟑𝟒𝟖𝑬𝑱
𝒇
(𝒍/𝟐)𝑴= 𝟑𝑴𝒍
𝟐𝟒𝟖𝑬𝑱 𝜶
𝑨,𝑩𝒒= 𝒒𝒍
𝟑𝟐𝟒𝑬𝑱
𝜶
𝑨,𝑩𝑷= 𝑷𝒍
𝟐𝟏𝟔𝑬𝑱
𝜶
𝑨𝑴= 𝑴𝒍
© T. Machniewicz 𝟑𝑬𝑱
9.4. Wyznaczanie odkształceń belek - przykłady Przykład 9.2
Dane: EJ, q, l Szukane: f
(l/2),
A,
BKorzystając z gotowych wzorów na wartości ugięć i kątów obrotu belek obciążonych poszczególnymi rodzajami obciążeń, obliczyć zgodnie z zasadą superpozycji ugięcie środka (y
(l/2)) oraz kąty obrotu w przekrojach podporowych (
A,
B) belki jak na rysunku.
A B
y
z
𝑹
B𝑹
A𝑷 = 𝒒𝒍
l/2 l/2
𝒒
𝒇
(𝒍/𝟐)𝑷= 𝑷𝒍
𝟑𝟒𝟖𝑬𝑱 𝜶
𝑨𝑴= 𝑴𝒍
𝟑𝑬𝑱
𝒇
(𝒍/𝟐)𝑴= 𝟑𝑴𝒍
𝟐𝟒𝟖𝑬𝑱
𝜶
𝑩= 𝜶
𝑩𝒒+ 𝜶
𝑩𝑷+ 𝜶
𝑩𝑴𝜶
𝑩= 𝒒𝒍
𝟑𝟐𝟒𝑬𝑱 + 𝒒𝒍 ∙ 𝒍
𝟐𝟏𝟔𝑬𝑱 + 𝒒𝒍
𝟐∙ 𝒍 𝟔𝑬𝑱
𝜶
𝑩= 𝟏𝟑𝒒𝒍
𝟑𝟒𝟖𝑬𝑱
𝒇
(𝒍/𝟐)𝒒= 𝟓𝒒𝒍
𝟒𝟑𝟖𝟒𝑬𝑱 𝜶
𝑨,𝑩𝒒= 𝒒𝒍
𝟑𝟐𝟒𝑬𝑱
𝜶
𝑨,𝑩𝑷= 𝑷𝒍
𝟐𝟏𝟔𝑬𝑱
𝜶
𝑩𝑴= 𝑴𝒍
© T. Machniewicz 𝟔𝑬𝑱
9.4. Wyznaczanie odkształceń belek - przykłady Przykład 9.3
Dane: EJ, q, l Szukane: f
(l/2),
A,
BNapisać równanie różniczkowe linii ugięcia belki jak na rysunku, obliczyć ugięcie jej środka (y
(l/2)) oraz kąty obrotu w przekrojach podporowych (
A,
B).
A B
𝑷 = 𝒒𝒍
𝒒
l/2 l/2
y
z
𝑹
B𝑹
A𝑴
𝒊𝑩𝒏
𝒊=𝟏
= 𝟎 −𝒒𝒍
𝟐+ 𝒒𝒍
𝟐𝟐 + 𝒒𝒍
𝟐𝟐 − 𝑹
𝐀𝒍 = 𝟎 𝑹
𝐀= 𝟎
𝟎 ≤ 𝒛
𝟏≤ 𝒍/𝟐 𝑴
𝒈(𝒛𝟏)= −𝒒 𝒛
𝟏𝟐𝟐 + 𝒒𝒍
𝟐𝑬𝑱𝒚
′′= −𝑴
𝒈 𝒛= 𝒒 𝒛
𝟏𝟐𝟐 − 𝒒𝒍
𝟐𝑬𝑱𝒚
′= 𝒒
𝟔 𝒛
𝟏𝟑− 𝒒𝒍
𝟐𝒛
𝟏+ 𝑪
𝟏𝑬𝑱𝒚 = 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟏𝟒− 𝒒𝒍
𝟐𝟐 𝒛
𝟏𝟐+ 𝑪
𝟏𝒛
𝟏+ 𝑫
𝟏𝑴 𝟎 ≤ 𝒛
𝟐≤ 𝒍/𝟐
z
1z
2𝑴
𝒈(𝒛𝟐)= −𝒒 𝒛
𝟐𝟐𝟐 + 𝟐𝒒𝒍 ∙ 𝒛
𝟐𝑬𝑱𝒚
′′= −𝑴
𝒈 𝒛= 𝒒 𝒛
𝟐𝟐𝟐 − 𝟐𝒒𝒍𝒛
𝟐𝑬𝑱𝒚
′= 𝒒
𝟔 𝒛
𝟐𝟑− 𝒒𝒍𝒛
𝟐𝟐+ 𝑪
𝟐𝑬𝑱𝒚 = 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟐𝟒− 𝒒𝒍
𝟑 𝒛
𝟐𝟑+ 𝑪
𝟐𝒛
𝟐+ 𝑫
𝟐𝑹
𝐁𝑭
𝒊𝒚𝒏
𝒊=𝟏
= 𝟎 𝑹
𝐀− 𝒒𝒍 − 𝒒𝒍 + 𝑹
𝐁= 𝟎
𝑹
𝐁= 𝟐𝒒𝒍
= 𝟎
© T. Machniewicz
9.4. Wyznaczanie odkształceń belek - przykłady
Przykład 9.3 Dane: EJ, q, l
Szukane: f
(l/2),
A,
BA B
𝑷 = 𝒒𝒍
𝒒
l/2 l/2
y
z
𝑹
B𝑹
A𝟎 ≤ 𝒛
𝟏≤ 𝒍/𝟐 𝑬𝑱𝒚
′= 𝒒
𝟔 𝒛
𝟏𝟑− 𝒒𝒍
𝟐𝒛
𝟏+ 𝑪
𝟏𝑬𝑱𝒚 = 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟏𝟒− 𝒒𝒍
𝟐𝟐 𝒛
𝟏𝟐+ 𝑪
𝟏𝒛
𝟏+ 𝑫
𝟏𝟎 ≤ 𝒛
𝟐≤ 𝒍/𝟐
z
1z
2𝑬𝑱𝒚
′= 𝒒
𝟔 𝒛
𝟐𝟑− 𝒒𝒍𝒛
𝟐𝟐+ 𝑪
𝟐𝑬𝑱𝒚 = 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟐𝟒− 𝒒𝒍
𝟑 𝒛
𝟐𝟑+ 𝑪
𝟐𝒛
𝟐+ 𝑫
𝟐warunki brzegowe:
𝒚(𝒛
𝟏= 𝟎) = 𝟎 𝑫
𝟏=0
1 2 𝒚(𝒛
𝟐= 𝟎) = 𝟎 𝑫
𝟐=0
warunek ciągłości odkształceń na granicy sąsiednich przedziałów:
𝒚
′𝒛
𝟏= 𝒍/𝟐 = −𝒚′(𝒛
𝟐= 𝒍/𝟐) 3
𝒒 𝟔
𝒍 𝟐
𝟑
− 𝒒𝒍
𝟐𝒍
𝟐 + 𝑪
𝟏= − 𝒒 𝟔
𝒍 𝟐
𝟑
+ 𝒒𝒍 𝒍 𝟐
𝟐
− 𝑪
𝟐y
z
1y z
2𝒒
𝟒𝟖 𝒍
𝟑− 𝒒
𝟐 𝒍
𝟑+ 𝑪
𝟏= − 𝒒
𝟒𝟖 𝒍
𝟑+ 𝒒
𝟒 𝒍
𝟑− 𝑪
𝟐𝑪
𝟏+ 𝑪
𝟐= 𝟑𝟒 𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑= 𝟎
(ten sam kąt ma przeciwną wartość w obu układach współrzędnych)
© T. Machniewicz
9.4. Wyznaczanie odkształceń belek - przykłady
Przykład 9.3 Dane: EJ, q, l
Szukane: f
(l/2),
A,
BA B
𝑷 = 𝒒𝒍
𝒒
l/2 l/2
y
z
𝑹
B𝑹
A𝟎 ≤ 𝒛
𝟏≤ 𝒍/𝟐 𝑬𝑱𝒚
′= 𝒒
𝟔 𝒛
𝟏𝟑− 𝒒𝒍
𝟐𝒛
𝟏+ 𝑪
𝟏𝑬𝑱𝒚 = 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟏𝟒− 𝒒𝒍
𝟐𝟐 𝒛
𝟏𝟐+ 𝑪
𝟏𝒛
𝟏+ 𝑫
𝟏𝟎 ≤ 𝒛
𝟐≤ 𝒍/𝟐
z
1z
2𝑬𝑱𝒚
′= 𝒒
𝟔 𝒛
𝟐𝟑− 𝒒𝒍𝒛
𝟐𝟐+ 𝑪
𝟐𝑬𝑱𝒚 = 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟐𝟒− 𝒒𝒍
𝟑 𝒛
𝟐𝟑+ 𝑪
𝟐𝒛
𝟐+ 𝑫
𝟐warunki brzegowe:
𝒚(𝒛
𝟏= 𝟎) = 𝟎 𝑫
𝟏=0
1 2 𝒚(𝒛
𝟐= 𝟎) = 𝟎 𝑫
𝟐=0
𝒚 𝒛
𝟏= 𝒍/𝟐 = 𝒚(𝒛
𝟐= 𝒍/𝟐) 4
warunek ciągłości odkształceń na granicy sąsiednich przedziałów:
𝒚
′𝒛
𝟏= 𝒍/𝟐 = −𝒚′(𝒛
𝟐= 𝒍/𝟐)
3 𝑪
𝟏+ 𝑪
𝟐= 𝟑𝟒
𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝒒
𝟐𝟒 𝒍 𝟐
𝟒
− 𝒒𝒍
𝟐𝟐
𝒍 𝟐
𝟐
+ 𝑪
𝟏𝒍
𝟐 = 𝒒 𝟐𝟒
𝒍 𝟐
𝟒
− 𝒒𝒍 𝟑
𝒍 𝟐
𝟑
+ 𝑪
𝟐𝒍 𝟐 𝒒
𝟏𝟗𝟐 𝒍
𝟑− 𝒒
𝟒 𝒍
𝟑+ 𝑪
𝟏= 𝒒
𝟏𝟗𝟐 𝒍
𝟑− 𝒒
𝟏𝟐 𝒍
𝟑+ 𝑪
𝟐𝑪
𝟏= 𝑪
𝟐+ 𝟏 𝟔 𝒒𝒍
𝟑= 𝟎
© T. Machniewicz
9.4. Wyznaczanie odkształceń belek - przykłady
Przykład 9.3 Dane: EJ, q, l
Szukane: f
(l/2),
A,
BA B
𝑷 = 𝒒𝒍
𝒒
l/2 l/2
y
z
𝑹
B𝑹
A𝟎 ≤ 𝒛
𝟏≤ 𝒍/𝟐 𝑬𝑱𝒚
′= 𝒒
𝟔 𝒛
𝟏𝟑− 𝒒𝒍
𝟐𝒛
𝟏+ 𝑪
𝟏𝑬𝑱𝒚 = 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟏𝟒− 𝒒𝒍
𝟐𝟐 𝒛
𝟏𝟐+ 𝑪
𝟏𝒛
𝟏+ 𝑫
𝟏𝟎 ≤ 𝒛
𝟐≤ 𝒍/𝟐
z
1z
2𝑬𝑱𝒚
′= 𝒒
𝟔 𝒛
𝟐𝟑− 𝒒𝒍𝒛
𝟐𝟐+ 𝑪
𝟐𝑬𝑱𝒚 = 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟐𝟒− 𝒒𝒍
𝟑 𝒛
𝟐𝟑+ 𝑪
𝟐𝒛
𝟐+ 𝑫
𝟐warunki brzegowe: 𝑫
𝟏=0 𝑫
𝟐=0
warunek ciągłości odkształceń na granicy sąsiednich przedziałów:
= 𝟎
𝑪
𝟏+ 𝑪
𝟐= 𝟑𝟒 𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝑪
𝟏= 𝑪
𝟐+ 𝟏
𝟔 𝒒𝒍
𝟑𝑪
𝟐+ 𝟏
𝟔 𝒒𝒍
𝟑+ 𝑪
𝟐= 𝟑𝟒
𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝑪
𝟐= 𝟏𝟑
𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝑪
𝟏= 𝟐𝟏 𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑Ostateczna postać równań kątów obrotu i ugięć:
𝒚′(𝒛
𝟏) = 𝟏 𝑬𝑱
𝒒
𝟔 𝒛
𝟏𝟑− 𝒒𝒍
𝟐𝒛
𝟏+ 𝟐𝟏 𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝒚(𝒛
𝟏) = 𝟏
𝑬𝑱 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟏𝟒− 𝒒𝒍
𝟐𝟐 𝒛
𝟏𝟐+ 𝟐𝟏
𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝒛
𝟏𝒚′(𝒛
𝟐) = 𝟏 𝑬𝑱
𝒒
𝟔 𝒛
𝟐𝟑− 𝒒𝒍𝒛
𝟐𝟐+ 𝟏𝟑 𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝒚(𝒛
𝟐) = 𝟏
𝑬𝑱 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟐𝟒− 𝒒𝒍
𝟑 𝒛
𝟐𝟑+ 𝟏𝟑
𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝒛
𝟐© T. Machniewicz
9.4. Wyznaczanie odkształceń belek - przykłady
Przykład 9.3 Dane: EJ, q, l
Szukane: f
(l/2),
A,
BA B
𝑷 = 𝒒𝒍
𝒒
l/2 l/2
y
z
𝑹
B𝑹
A𝟎 ≤ 𝒛
𝟏≤ 𝒍/𝟐 z
1z
2= 𝟎
𝒚′(𝒛
𝟏) = 𝟏 𝑬𝑱
𝒒
𝟔 𝒛
𝟏𝟑− 𝒒𝒍
𝟐𝒛
𝟏+ 𝟐𝟏 𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝒚(𝒛
𝟏) = 𝟏
𝑬𝑱 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟏𝟒− 𝒒𝒍
𝟐𝟐 𝒛
𝟏𝟐+ 𝟐𝟏
𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝒛
𝟏𝒚′(𝒛
𝟐) = 𝟏 𝑬𝑱
𝒒
𝟔 𝒛
𝟐𝟑− 𝒒𝒍𝒛
𝟐𝟐+ 𝟏𝟑 𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝒚(𝒛
𝟐) = 𝟏
𝑬𝑱 𝒒
𝟐𝟒 𝒛
𝟐𝟒− 𝒒𝒍
𝟑 𝒛
𝟐𝟑+ 𝟏𝟑
𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝒛
𝟐𝟎 ≤ 𝒛
𝟐≤ 𝒍/𝟐
𝜶
𝑨= 𝒚′ 𝒛
𝟏= 𝟎 = 𝟐𝟏𝒒𝒍
𝟑𝟒𝟖𝑬𝑱 𝜶
𝑩= 𝒚′(𝒛
𝟐= 𝟎) = 𝟏𝟑𝒒𝒍
𝟑𝟒𝟖𝑬𝑱 𝒇
(𝒍/𝟐)= 𝒚(𝒛
𝟏= 𝒍/𝟐) = 𝟏
𝑬𝑱 𝒒 𝟐𝟒
𝒍 𝟐
𝟒
− 𝒒𝒍
𝟐𝟐
𝒍 𝟐
𝟐
+ 𝟐𝟏
𝟒𝟖 𝒒𝒍
𝟑𝒍
𝟐 = 𝟑𝟕𝒒𝒍
𝟒𝟑𝟖𝟒𝑬𝑱
co odpowiada wynikom otrzymanym w przykładzie 9.2:
𝜶
𝑩= 𝟏𝟑𝒒𝒍
𝟑𝒇
(𝒍/𝟐)= 𝟑𝟕𝒒𝒍
𝟒𝟒𝟖𝑬𝑱
𝟑𝟖𝟒𝑬𝑱 𝜶
𝑨= 𝟐𝟏𝒒𝒍
𝟑𝟒𝟖𝑬𝑱
© T. Machniewicz
9.5. Belki statycznie niewyznaczalne - wyznaczanie reakcji
Przykład 9.4
A Dane: EJ, q, l Szukane: R
A, R
B, M
A, M
g(z), T
(z)B
l
𝑴
𝑼𝑹
AWyznaczyć reakcje i siły wewnętrzne dla belki jak na rysunku:
y z
𝒒 𝑹
BB y z
𝒒
A
𝑹
A1𝑴
𝑼𝟏B
z A y
𝑹
A2𝑴
𝑼𝟐𝑹
Bf
BPf
BR𝑴
𝒊𝑨𝒏
𝒊=𝟏
= 𝟎 𝑴
𝑼− 𝒒𝒍
𝟐𝟐 + 𝑹
𝐁𝒍 = 𝟎 𝑭
𝒊𝒚𝒏
𝒊=𝟏
= 𝟎 𝑹
𝐀− 𝒒𝒍 + 𝑹
𝐁= 𝟎
(1) (2) 𝒇
𝐁𝐏+ 𝒇
𝐁𝐑= 𝟎 (3) 1) Ugięcie belki pozbawionej podpory B:
𝟎 ≤ 𝒛 ≤ 𝒍 𝑬𝑱𝒚
′′= −𝑴
𝒈 𝒛= 𝒒 𝒛
𝟐𝟐 𝑬𝑱𝒚
′= 𝒒𝒛
𝟑𝟔 + 𝑪
𝟏𝑬𝑱𝒚 = 𝒒𝒛
𝟒𝟐𝟒 + 𝑪
𝟏𝒛 + 𝑫
𝟏Warunki brzegowe: 𝜶
𝑨= 𝟎 𝒚
′(𝒛=𝒍)= 𝟎 𝒒𝒍
𝟑𝟔 + 𝑪
𝟏= 𝟎 𝑪
𝟏= − 𝒒𝒍
𝟑𝟔
𝒚
𝑨= 𝟎 𝒚
(𝒛=𝒍)= 𝟎 𝒒𝒍
𝟒𝟐𝟒 − 𝒒𝒍
𝟑𝟔 𝒍 + 𝑫
𝟏= 𝟎 𝑫
𝟏= 𝒒𝒍
𝟒𝟖 𝒇
𝐁𝐏= 𝒚
(𝒛=𝟎)= 𝑫
𝟏𝑬𝑱 𝒇
𝑩𝑷= 𝒒𝒍
𝟒𝟖𝑬𝑱
© T. Machniewicz
9.5. Belki statycznie niewyznaczalne - wyznaczanie reakcji
Przykład 9.4
A Dane: EJ, q, l Szukane: R
A, R
B, M
A, M
g(z), T
(z)B
l
𝑴
𝑼𝑹
AWyznaczyć reakcje i siły wewnętrzne dla belki jak na rysunku:
y z
𝒒 𝑹
BB y z
𝒒
A
𝑹
A1𝑴
𝑼𝟏B
z A y
𝑹
A2𝑴
𝑼𝟐𝑹
Bf
BPf
BR2) Ugięcie belki pod wpływem siły R
B:
𝟎 ≤ 𝒛 ≤ 𝒍 𝑬𝑱𝒚
′′= −𝑴
𝒈 𝒛= −𝑹
𝑩𝒛 𝑬𝑱𝒚
′= − 𝑹
𝑩𝟐 𝒛
𝟐+ 𝑪
𝟐𝑬𝑱𝒚 = − 𝑹
𝑩𝟔 𝒛
𝟑+ 𝑪
𝟐𝒛 + 𝑫
𝟐Warunki brzegowe:
𝒚
′(𝒛=𝒍)= 𝟎 − 𝑹
𝑩𝟐 𝒍
𝟐+ 𝑪
𝟐= 𝟎 𝑪
𝟐= 𝑹
𝑩𝟐 𝒍
𝟐𝒚
(𝒛=𝒍)= 𝟎 − 𝑹
𝑩𝟔 𝒍
𝟑+ 𝑹
𝑩𝟐 𝒍
𝟑+ 𝑫
𝟐= 𝟎 𝑫
𝟐= − 𝑹
𝑩𝒍
𝟑𝟑 𝒇
𝐁𝐏= 𝒚
(𝒛=𝟎)= 𝑫
𝟐𝑬𝑱 𝒇
𝑩𝑷= 𝒒𝒍
𝟒𝟖𝑬𝑱
𝒇
𝐁𝐏+ 𝒇
𝐁𝐑= 𝟎 (3)
𝒇
𝑩𝑹= − 𝑹
𝑩𝒍
𝟑𝟑𝑬𝑱 3) Obliczanie siły R
B:
𝒇
𝐁𝐏+ 𝒇
𝐁𝐑= 𝟎 𝒒𝒍
𝟒𝟖𝑬𝑱 − 𝑹
𝑩𝒍
𝟑𝟑𝑬𝑱 = 𝟎 𝒇
𝑩𝑷𝒇
𝑩𝑹𝑹
𝑩= 𝟑 𝟖 𝒒𝒍
© T. Machniewicz
9.5. Belki statycznie niewyznaczalne - wyznaczanie reakcji
Przykład 9.4
A
Dane: EJ, q, l Szukane: R
A, R
B, M
A, M
g(z), T
(z)B l
𝑴
𝑼𝑹
Ay z
𝒒 𝑹
BB y z
𝒒
A
𝑹
A1𝑴
𝑼𝟏B
z A y
𝑹
A2𝑴
𝑼𝟐𝑹
Bf
BPf
BR4) Obliczanie pozostałych reakcji:
𝑹
𝑩= 𝟑 𝟖 𝒒𝒍 𝑴
𝒊𝑨𝒏
𝒊=𝟏
= 𝟎 𝑴
𝑼− 𝒒𝒍
𝟐𝟐 + 𝑹
𝐁𝒍 = 𝟎 𝑭
𝒊𝒚𝒏
𝒊=𝟏