• Nie Znaleziono Wyników

Roczniki Chemii : organ Polskiego Towarzystwa Chemicznego, T. 21, Z. 4-6

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Roczniki Chemii : organ Polskiego Towarzystwa Chemicznego, T. 21, Z. 4-6"

Copied!
86
0
0

Pełen tekst

(1)

<?

Zeszyt 4 — 0

/"» V. *7 »

3L- 1 *\&.AA-4^m

\

7

R O C Z N I K I C H E M I I

(A N N A L E S SOCIETATIS CHIM ICAE POLO NO RU M )

O R G A N

P O L S K I E G O T O W A R Z Y S T W A C H E M I C Z N E G O

Z A Ł O Ż O N Y P R Z E Z

JANA ZAWIDZKIEGO

T Y M C Z A S O W Y K O M I T E T R E D A K C Y J N Y :

T. MIŁOBĘDZKI — redaktor, A. DORABIALSKA, W. TRZEBIATOWSKI T. 21 (1947)

W A R S Z A W A 1 9 4 7

N A K Ł A D E M P O L S K I E G O T O W A R Z Y ST W A C H E M I C Z N E G O

Z zasiłku M in isterstw a O św iaty i C entralnego Z arząd u P rzem ysłu C hem icznego

(2)

T R E Ś Ć :

W S P O M N IE N IA P O Ś M IE R T N E :

2. E . P ła że k: O działalności naukow ej ś. p . P ro f. D r. E d w ard a S u c h a rd y . 3 . E . T rep ka : Ś. p. inż. W ik to r S o m m e r ...

P R A C E :

5 . W . Św iętosław ski: O k rio m etrze pojed y ń czy m i różnicow ym i ich zasto­

so w an iu I ...

6. W . Tomassi: W pływ ciśnienia na stężenie azeotropow e m ieszanin benzen- alkohol etylow y i d w usiarczek w ę g l a - a c e t o n ...

7. T. U rbański: O w pływ ie p ro m ien i pozafioletow ych na substancje w ybu­

chow e I I ...

8. / . K am ecki: A naliza ko n d u k to m etry czn a zw iązków talaw ych za pom ocą ro ztw o ru ch lo rk u p o ta s o w e g o ...

9. J . K am ecki: A naliza i lepkość roztw orów częściow o odbudow anej skrobi ziem niaczanej (p rep arató w m a lto z o - d e k s tr y n o w y c h )...

10. J . Moszew, W . Odzińska i B . Skow rońska: N ow a m etoda syntezy połą­

czeń o układzie ch in o lin o -ch in o lin y I I ...

11. J . Moszew, J. Gołąb i W . W a h n : S tu d ia n ad p rzem ianam i połączeń g ru p y c h in o lin o -ch in o lin y I ...

12. E . Płażek i J . Richter : 4 —(4— A m ino b en zo su lfam id o )— etoksybenzen 13. E. Płażek i Z,. Rodew ald: Jodow anie a—p ik o lin y (2-m ety lo -p iry d y n y )

S tr . 73 92

94 108 120

124 131 140 144 148 150

\

(3)
(4)

s,-:

■V i ••

\

• /

s i

(5)

EDWIN PŁAŻEK

O D Z I A Ł A L N O Ś C I N A U K O W E J Ś. P. PROF. DR EDWARDA SUCHARDY

S u r l’a c t i v i t é sc ie n tifiq u e d u p r o f . E . S u c k a r d a

Prof. S u c h a r d a urodził się w r. 1891 w Brzeżanach.

W r. 1908 po u k o ń czen iu szkoły re a ln e j zapisał się n a wydział C h e ­ mii T e c h n iczn ej ówczesnej Szkoły P olitech nicznej w e Lwowie. S t o ­ p ień inżyniera uzyskał w r. 1912“, a w r. 1914 — stopień d o k to ra n a u k tech nicznych. W r. 1919 h ab ilito w ał się na Po lite ch n ic e Lw owskiej z z ak resu chem ii o rganicznej.

Pracę n a u k o w ą rozpoczął jeszcze przed pierw sz ą w o jn ą św iatow ą jak o a sy ste n t p ro fe s o ra S t . N i e m e n t o w s k i e g o w ka te drze chem ii ogólnej i analitycznej W ydziału Chemii T e c h n ic z n e j Szkoły P olitech n icznej 'we Lwowie. Po w o jn ie i odzyskaniu niepodległości objął k a te d r ę chem ii ogólnej n a Wydziale R olniczo-lasow ym P o li­

tec h n ik i Lw owskiej.

W r. 1921 został m iano w an y p ro fe s o re m nadzw yczajnym , v,- r. 1923 p ro fe s o re m zwyczajnym. Po śm ie rc i prof. S t. N i e m e n ­

t e w s k i e g o w r. 1925 objął k a te d r ę chem ii organicznej na W y ­ dziale Chem icznym Po litechn ik i Lw owskiej. Na s ta n ow isku tym p o ­ został aż do dru giej w o jn y św iatow ej.

Po w o jn ie objął k a te d rę c hem ii organicznej na U niw ersy tecie i P o lite ch n ic e w e W ro c ła w iu , z a jm u ją c ró w nocześnie stanow isko p r o r e k t o r a - o r g a n iz a t o r a n o w o p o w sta łej Politechniki.

W czasie sw ojej działalności na Po lite ch n ic e Lw owskiej był k i l ­ k a k ro tn ie d ziekanem wydziału Bolniczo-Lasowego i Chem icznego,

w lata ch 19 3 5 —37 p r o r e k t o r e m a 1938/39 r e k to r e m P o lite ch n ik i Lw owskiej.

W r„ 1925 prof. S u c h a r d a został w ÿ b ra n y w uznaniu sw o­

ich zasług n a u k o w y c h członkiem Polskiego T o w arz y stw a N a u k o ­ wego w e Lwowie, w r. 1932 c z ło n k ie m -k o re s p o n d e n te m A kadem ii

Nauk T e ch n iczn y ch w W a rsz a w ie, w r. 1934 c z ło n k ie m - k o re s p o n d e n ­ tem A kadem ii U m ieję tn o ś c i w Krakowie, w reszcie w r. 1945 człon­

kiem T o w arzy stw a Naukow ego we W ro c ła w iu

Działalność« n a u k o w ą . rozpoczął /prof. S u c h a r d a jak o w s p ó ł ­ prac o w n ik prof. S t. N i e m e n t o w s k i e g o , z a jm u ją c się b a d a ­ niami' pro w ad zący m i do syntez w ielo rdzenio w ych związków h e te r o - cyklowych, głównie z gru p y tzw. reakcyj o rto -k o n d e n sa c y jn y c h .

i I W — J?

w #

i*

(6)

76 Edm in Płażek

T e n k i e r u n e k p r a c r e p r e z e h t o w a n y j e s t n a p rz ó d w p u b l ik a c ja c h w s p ó ln y c h z S t. N i e m e n t o w s k i m . W p r a c y ogłoszonej w r. 1915 z a s to s o w a n a j e s t r e a k c j a S k r a u p a na p r e p a r a t a c h ,,opto- f o r m “ i „ o p to f o r m n e u “ .

Ja ko p r o d u k ty re a k c y j p o w s ta ją p rzy tym k w a s y k a rb o n o w e oksy- chin o lihy o b u d o w i e :

C O O H H O O C / \ / \

i

O H N O H N

D rug i z ty ch k w a s ó w o g rzany ze stęż. k w a s e m s ia rk o w y m i g l i ­ c e ry n ą d a je p o c h o d n ą a n tr a c h i n o n u o p r a w d o p o d o b n e j b u d o w ie :

, , C O

N \ / \ / \ / \ O H

O H ' / \ / N

C O i 1

\ /

W dalszej p r a c y ( 1 9 1 6 ) S u c h a r d a z N ie m e n to w s k im o trz y m u ją przez o g rze w an ie g lutazy n y z k w a s e m a n tr a n il o w y m tró jo k s y b e n z o - n a fty r y d y n ę : p r z e d s ta w ic ie la nowrej g r u p y z w iązków h e te r o c y k lo - w y c h o d w u sk o n d e n so w a n y c h p ie r ś c ie n ia c h p iry d y n o w y ch . Przez r e a k c ję odb u d o w y o trz y m an e g o p o łąc z e n ia budowra je g o została u d o ­ w od n io n a .

Bardzo p o d o b n y m t e m a t e m j a k p o p rz e d n ia z a jm u je się dalsza p r a c a ( ró w n ie ż w s p ó ln a z S t. N i e m e n t o w s k i m 1 9 1 8 ) . Chodzi tu o k o n d e n s a c j ę g lu tazy ny (wrzg lędnie 2 , 4, 6 -tr ó jo k s y p iry d y n y ) z o - a m in o b e n z a ld e h y d e m .

P o w s t a ją przy tym dwie s u b s ta n c je : 1, 3-dw m o k sy b e n z o -2 , 5 n a - f ty r y d y n a :

O H

ciało z a b a rw io n e czerwiono, oraz d w u c h in o p ir y d o n o b u d o w ie :

(7)

O działalności naukowej ś. p. prof. dr Edwarda Suchardy 77 k tó ry tworzy się przy udziale dw u cząsteczek a ldehydu i je d n e j c z ą ­

steczki glutazyny.

W p rac y n a s tę p n e j (o pub lik o w a n e j w r. 19 2 0 ) w y k o n a n e j ju ż sam odzielnie j e s t p rze p ro w a d z o n a k o n d e n s a c ja floroglucyny i kw asu 2- a m i n o n ik o ty n o w e g o ; j e s t to zatem o d m ie n n e podejście' do t e m a tu syntezy u k ład u nafty ryd y now eg o z tym, że res z ta p irydynow a znaj - du je się tu w cząsteczce z a w ie ra ją c e j ró w n ież g ru p ę am inow ą.

R e z u lta te m j e s t o trzym anie 5, 6 , ,8 - t r ó jo k s y b e n z o - l , 10 n a fty - rydyny:

Przez u tle nie nie tego połączenia otrzy m any zost&ł n a s tę p n ie k w a s :

W n a stę p n e j p rac y (1 9 2 1 ) S u c h a rd a b ada p rzebieg u tlen ienia, 8 -sulfoch in olin y za p o m o cą K M n 0 4. P o w sta je w ów czas po pierw sze p r o d u k t addycyjny o b ud o w ie:

OH OH

\ / \ / \ / O H N N

9 h , c o o h

N N COOH

a przez jeg o d e k a rbo k sylac ję p ierw sza p r o s ta poc h o d n a naftyry dy - no w a 5 - o k s y - l , 8 -n afty ry dyn a:

OH

COOH

\ / \ / \ / \

S 0 3 HN S 0 3H NH., ‘

ciało żółte; w re a k c ji z k w a s e m solnym p o w s ta je z niego dalej k w a s:

COOH

(8)

78 Edmin Płażek

k tó ry k o n d e n s o w a n y z f o r m a m i d e m d a je 4 - o k s y - 8 - s u l f o - c h i n a z o l in ę :

Do tej sam ej k a te g o r ii należy p r a c a ogłoszona w sp ó ln ie z L. K I i-

s i e c k i m w r. 1923. ,

P r z e p ro w a d z o n e zostały ta m b a d a n ia nad k o n d e n s a c j ą k w a s u a n - tra n ilo w e g o z f o r m a m i d e m i a c e ta m id e m . J&ko p r o d u k ty r e a k c ji tw o rz ą się p o c h o d n e s k o n d e n so w a n e g o u k ła d u pirym idyno -piry d yny .

P r ó b a o trz y m a n ia n o w y c h u k ła d ó w h e te r o c y k lo w y c h p rzez r e a k ­ c ję e s t r u k w a s u 2 -am in o -3 -k a rb o k s y -p iry d y n o w e g o z s o dem i e s tr e m dynie b e z w o d n ik powyższego kw. p iry d ynow eg o.

C hronologicznie w dalszym ciąg u n a s tę p u j e k ilk a p ra c , k t ó r e z a ­ w i e r a j ą n a jc ie k a w sz e o s ią g n ię cia prof. S u c h a r d y w dziedzinie syntez o rto k o n d e n s a c y jn y c h , m ia n o w ic ie p r a c e nad syntezą indygoi- d ó w z a w ie r a ją c y c h p ie r ś c ie ń p iry d y n o w y z a m iast b e n z en o w e g o .

Był to t e m a t szczególnie cie k a w y ze w z g lę d u na b a d a n ia a na logii m iędzy u k ła d e m p iry d y n o w y m a b e n z e n o w y m i z a in te r e s o w a ł j u ż p o ­ prze d n io k ilk u badaczy, k tó rz y j e d n a k z a g a d n ie n ia syntezy b a r w n i ­ k ó w in d yg ow y ch z p ie r ś c ie n ie m p iry d y n o w y m w c z ąsteczce n ie r o z ­ wiązali.

Pierw sza p r a c a w ty m k i e r u n k u z a jm o w a ła się p r ó b ą o trz y m an ia a n a lo g u b łę k itu indy g ow eg o z k w a s u 2 - a m in o -3 - k a r b o k s y - p ir y d y n o - w e g o ja k o p r o d u k tu w y jśc io w eg o . Kwas te n s k o n d e n s o w a n y z k w a ­ se m c h lo ro o c to w y m da w a ł p ołąc z e nie o b u d o w ie :

OH

SO3H N

po d r u g ie .tworzy się 7 -su lfo iz a ty n a d ro g ą u tle n ie n ia obok r ó w n o ­ czesnego zw ężenia p ierś c ie n ia .

OH OH

ety low y m nie dała oc z ek iw a ny c h r e z u l ta t ó w i o trz y m a n y został je-

COOH

N N H C H , COOH

Zw iązek te n bard zo łatw o, ju ż p rzy og rza n iu w r o ztw o rz e k w a ­ śnym p rzech od ził w połączen ie, k t ó r e m u prof. S u c h a r d a , n ie zna-

(9)

\

O działalności naukowej ś. p. prof. dr Edwarda Suchardy 79 j ą c jeszcze w te d y bardzo w ażn y ch dla rozstrz ygnięc ia b u d o w y p ra c G z i c z i b a b i n a nad t a u t o m e r ią 2 - a m inopirydyny, przypisyw ał w z o r: r

X

_CO

CH-COOH

/ '■

N HN

Byłby to zatem a na log k w a su indoksylowego.

P ró by d ek a rb o k sy lac ji i u tle n ie n ia daw ały ciało o b a rw ie z ie lo ­ nej, k tó re je d n a k nie odpowiadało składem oczekiw anem u analogow i indyga.

Później w y jaśn iło się, że d o m n ie m a n y a nalog k w a s u in d o k sy lo ­ w ego posiada bu dow ę odmie'nną i zam knięcie p ie rś c ie n ia dokonało się pom iędzy glicynow ą g r u p ą —GOOH a p rze su n ięty m ta u to m e ry c z - nie do azotu rdzeniow ego a to m e m w odoru. Pie rw sz a zatem p ró ba dała w yn ik ujem ny.

Niezrażony niepo w od zen iem prof. S u c h a r d a rozpoczął now e badania, używ ając teraz jak o p r o d u k tu w yjściow ego k w a s u 3 - a m in o - 2 -karboksy-pirydynow ego, u k tó re g o zjaw isko ta u to m e r ii było z góry w ykluczon e; otrzym ał odpow iedni k o n d e n s a t z k w a s e m c h lo r o ­ o c to w y m ; n a stę p n ie stopił go z NaOH. Rozpuszczony w wodzie stop u tle n io n y p o w ie trz em albo słabymi śro d k a m i u tle n ia ją c y m i utw o rzył c ie m n o n ie b iesk ą k łaczk o w atą su b s ta n c ję , k t ó r a j a k się okazało była rzeczywiście oczekiwanym pirydynow ym analogiem błękitu indygo- w e g o :

NH NH

v / \ /

I I

\

c=c

/

\ / \ / \

N CO CO N

P r a c a o b e jm u je n a stę p n ie bliższe badanie w ła sn o śc i barw n ika, i p o ró w n a n ie go z b łęk ite m indygowym . Ze w zględu n a w z a je m n e położenie azotu nazw ał prof. S u c h a r d a now y zwuązek d -p y rin - dygiem. B a rw n ik okazał się b. podobny do analo gu benzen ow ego tylko nieco in n ie j trwały.

W trzeciej w reszcie p ra c y w y k o n an ej z E. P ł a ż k i e m ( 1 9 2 6 ) prof. S u c h a r d a o trzym ał an alo g piry d y no w y czerw ieni indygowej.

P r o d u k t dwmazowania kwTasu 2 -k a rb o k s y -3 - a m in o - p ir y d y n o w e g o

\

(10)

został sprzężony z kw. tioglik o lo w y m i w ten sposób p o w s ta ł k w a s 2 - k a r b o k s y - 3 - tio g lic y n o -p iry d y n o w y :

80 Edmin Płażek I .

SCHoCOOH

N COOH

S ta p ia n ie tego zw iązku z KOII i NaNO, nie p ro w a d z iło do p o łą ­ czeń o p ożądany m składzie. N a to m ia s t przez o grza h ie ze stęż. k w a s e m sia rk o w y m osiąga się r ó w n o c z e ś n ie z a m k n ię c ie p ie r ś c ie n ia , d e k a rb o - k s y la c ję i u t le n ie n ie ; po w l a n iu do w o d y w yd z ie la się w c ie m n o c z e r ­ w o n y c h k łac z k a ch związek, k tó re g o bliższe z b ad anie wykazało, że j e s t to piry d y n o w y a n a lo g tio in d y g a:

t

S S

/

c=c/

\

N CO CO N

Z w iązek otrz ym ał n a z w ę d - tio p y rin d y g a . J e s t on b. p o d o b n y do zwykłego tioindyga.

N a stęp n ie w y k o n a n e p r a c e n a w ią z u ją częściow o do syn tez p r z e ­ p ro w a d z o n y c h w la ta c h w c z e ś n ie js z y c h w dziedzinie z w iązkó w n a f t y - rydy no w ych . Należy tu b. w a ż n a p r a c a w y k o n a n a w sp ó ln ie z B. B o b - r a ń s k i m ; synteza n ie p o d s ta w io n e j n a fty ry d y n y ( 1 9 2 7 ) . D rogą z a sto so w a n ia re a k c ji S k r a u p a n a 3 - a m i n o - p i r y d y n i e o trz y m a n a z o ­

s ta ła 1, 5 - n a f t y r y d v n a : ■ .

N

/ / 1

\ y \ N

\

i w ła s n o śc i tego p ołączenia bliżej zbadane.

Dalej n a s tę p u j e p r a c a ogłoszona w s p ó ln ie z L. K lisieckim o o t r z y ­ m y w a n iu p e w n y c h p o c h o d n y c h 1, 5 -n afty rydyny. J e s t to p r a c a b. p o ­ d o bna do p o p rze d n io w y k o n a n e j z k w a s e m a ra in o n ik o ty n o w y m i flo- roglu c y ną . Pi'zez k o n d e n s a c ję k w a s u 3 -am in o -2 -k a rb o k s y -p iry d y n o - w e go z flo ro g lu c y n ą p o w s t a je 7. 9, 1 0 - tr ó jo k s y - b e n z o - l, 5 - n a fty - rydyna. P r o d u k t te n u tle n io n y daje 6 . 7 -d w u k w a s -8 -o k s y -1, 5 -n a •

(11)

ftyrydyny; ró w n o c z eśn ie p o w s ta je m o n o k w a s o n ie u s ta lo n e j b u d o ­ wie. Kwas azotow y rozcieńczony działa n i t r u j ą c o ; tw orzy po łączenie:

N NOo

O działalności naukowej ś. p. prof. dr Edwarda Suchardy 8i

N OH OH

D e k a rb o k sy la c ja 6 . 7 - d w u k w a s u - 8 - o k s y - l, 5-naftyrvdyny p r o w a ­ dzi do p o w s ta n ia 8 -o k sy -l, 5 -n afty ry dy n y :

N COOH .. N

/ '

N OH COOH N OH

O statni związek poddany d esty lacji z pyłem cynkow ym daje 1 , 5-nafty ry d y n ę .

jUjy Związek ta k otrzym any j e s t identyczny z p o łączeniem po- j j w s ta ją c y m w re a k c ji S k ra u p a 2, 3 -am in o -p iry d y n y i do-

wodzi jed n o zn aczn ie jeg o budowy.

I n n a p r a c a w y k o n a n a z B. B o b r a ń s k i m ( 1 9 2 7 ) z a jm u je się k o n d e n s a c ją o - a m in o -b e n z a ld e h y d u z e s tr e m k w a su a c e to n o d w u k a r - b o now e go ; p o w s ta je e s te r k w a s u (k arb o k s y -m e ty le n o ) 2 - c h in o lin o - k a r b o n o w e g o - 3 :

N CH2COOCoH5

\ / \ / \

c o o c . , h 5

I

S am k w a s j e s t mało trw ały. E s te r o grzew any z a m o n ia k ie m daje 1 imid

N CH2 c o

co

identyczny z 1, 3 - d w u o k s y -b e n z e n o -2 , 5-naftyrydyną.

P ra c a w y k o n a n a ż A. K o n o p n i c k i m prow adzi do o p ra c o w a ­ nia sto su n k ow o łatw o w yk on aln ej m eto d y o trz y m y w a n ia 'k w a s u akry- dynowego. Kwas ten p o w s ta je m ian o w icie w 7 0 °/0 w y d a jn o ści przez u tle n ie n ie p r o d u k tu k o n d e n s a c ji o -am ino-benzaldehydu z floro- glucyną. Przy tym został także o p r ac o w an y sposób otrzy m yw an ia b e z ­ w o d n ik a im idu tego kw asu.

\ 0 ■

(12)

82 Edwin Płażek

S tu d ia nad r e a k c ja m i o r to k o n d e n s a c y jn y m i skłoniły p r o f . S u - c h a r d ę do z a ję c ia się bliżej n ie k tó r y m i p ro sty m i p o c h o d n y m i pirydyny. N a jw a ż n ie jsz y m o s ią g n ię c ie m w tyip za k re sie j e s t p r a c a ogłoszona w r. 1 9 25, k t ó r a z a jm u je się u le p s z e n ie m m e to d y o t r z y ­ m y w a n ia k w a s u c hino lino w eg o . Z o staje ta m p rz e p ro w a d z o n e u t l e ­ n ien ie 8 -o ksy c h in o lin y n a k w a s c h in o lin o w y przy użyciu d o tąd n i e ­ sto so w an e g o ś ro d k a u t le n ia ją c e g o , k w a s u azotow ego, p rzy czym udało się uzyskać 90°/o w y d a jn o ś c i te o r e ty c z n e j. W p r a c y tej p o d a n e są dalej n o w e p r e p a r a ty w p ie k o rz y s tn e m e to d y o trz y m y w a n ia im id u k w a s u ch in o lin o w e g o i k w a s u 3 - a m in o -2 -k arb o k s y -p iry d y n o w e g o . P r a c a m ia ła n a celu w y k ry c ie n o w y c h m e to d o t rz y m a n ia s u b s ta n c ji w y jś c io w y c h do syntezy p y r -in d y g a i tio - p y r-in d y g a .

Do tej dziedziny p r a c należą także dw ie p u b lik a c je ogłoszone w r. 192 8 w spólnie z E. P ł a ż k i e m . J e d n a z n ic h o b e jm u je b a d a n ia nad b r o m o w a n ie m 2 - a c e ty l - a m i n o - p i r y d y n y i z a c h o w a n ie m się "tej s u b s ta n c ji w ob ecn ości stężon eg o k w a s u a zotow ego, d ru g ą , syntezę b a rw n ik a , z b u d o w a n e g o a n a lo g icz n ie j a k b a r w n ik i t r ó j f e n y l o m e t a - n ow e przez k o n d e n s a c ję 2 - a m in o -p iry d y n y z k e to n e m M ich lera.

Do tej g ru p y p r a c m o żn a zaliczyć w y k o n a n ą z G. T r o s z k i e - w i c z ó w n ą w 1 9 3 2 r. ,,0 syntezie s ia rk o w y c h p o c h o d n y c h k w a ­ sów k a rb o n o w y c h p iry d y n y “ . Z k w a s e m 2 - c h l o r o - 3 - k a r b o k s y - p ir y - dynow ym d ro g ą r e a k c ji z KHS o trz y m an y został k w a s o b u d o w ie :

I

Przez jeg o u tle n ie n ie n a s tę p n ie k w a s : COOH

( Y

Y / \ N S 0 3H

Zaś z k w a s u 3 -am in o -2 -k a rb o k s y -p iry d y n o w e g o i 3-am ino- 4 k a rb o k sy - piry d y n o w eg o d r o g ą d w u a z o w a n ia i r e d u k c j i z KHS o t r z y ­ m an o o d p ow iedn ie tio - k a rb o k s y -k w a s y :

% COOH

Y \ S H . / SH

l i i l l ,

Y Y Y / C O O H

N N

COOH

Y \ / t

N SH

/

(13)

O działalności naukowej ś. p. prof. dr Edwarda Suchardy 83 n a stę p n ie przez ich u tle n ie n ie analogiczne s u lfo -k arb o k s y -k w a sy . P r a c a ta m iała dostarczyć m a te ria łó w w y jś c io w y c h dla — n ie p o d ję - tycli później — syntez orto k o n d e n sa cy jn y c h .

Zupełnie o dm ie nną dziedzinę p ra c y sta n o w ią b a d a n ia w y ko nan e przez prof. S u c h a r d ę w spó ln ie z B. B o h r a ń s k i m nad m eto d ą c e n tig ra m o w ą oznaczania ciężaru cząsteczkow ego i -oznaczeniem c e n tig ra m o w y m azotu, w ę g la i w odoru.

Im p u ls e m do tych p ra c była k onieczność w y k o n a n ia oznaczeń n a dostę p n y c h tylko w bardzo n iew ielk ich ilościach p e w n y c h związkach na ftyrydynow ych. W pierw sz e j p r a c y (1 9 2 7 ) w sp óln e j z B. B o b ­ r a ń s k i m p rze p ro w a d z o n a została m o d y fik a cja i d o stosow anie a p a ­ r a tu Ś w i ę t o s ł a w s k i e g o do oznaczeń ebulioskopowych dla cen- t y g ra m o w y c h ilości su b sta n c ji. A p a ra t w ó w czas sk o n s tru o w a n y o k a ­ zał się n a stę p n ie w długo letnim użyciu niezawodny.

W n a s tę p n e j n a jw a żn ie jsz e j ( 1 9 2 8 ) prac y ró w n ież w spólnej z B. B o h r a ń s k i m o p ra c o w a n a została k o m p le tn a m etoda oznacza­

nia w ę g la i w od o ru w s u b s ta n c ja c h organ iczn ych n a zupełnie ory­

ginaln y ch p o d s ta w a c h z uw zględn ien iem po stu la tu , że do dyspozycji stoi jed yn ie 0 ,0 2 —0,03 g su b stan cji. Spalenie p row adzone j e s t z a ­ sadniczo w tlenie przy użyciu tlenku miedzi i p ew ny ch s u b s ta n c ji po m ocn iczych; a b s o rb c ja odbywa się na chlo rk u w a p n ia i w ap nie sodowanym . Szybkość spalania r e g u lo w a n a j e s t a u to m a ty c z n ie ; w zrost c iśnienia w rurze p o w o d u je zm n iejszen ie dopływu gazu do p a ln ika pod su b s ta n c ją , za p o m o cą r e g u la to r a z z a m k n ięc ie m rtęciow ym . R ów nocześnie o p rac o w an a została m eto d a oznaczania azotu rów n ież dla c e n ty g ram o w y c h ilości su b sta n c ji w oparciu o m eto d ę Pregla, przy zastosow aniu p ew n ych u proszczeń i ulepszeń.

Obie m etod y wzbudziły bardzo żywe z a in te re s o w a n ie w ś ró d c h e ­ m ikó w całego świata. Ukazały się m o n o g ra fie o m etodzie c e n ty g ra - m ow ej S u c h a r d y i B o b - r a b s k i e g o w języku n ie m ie c k im i angielskim , a H. M a y e r w swoim p o d sta w o w y m dziele o m e to d a c h p ra c y w ch em ii organicznej om aw ia tę m eto d ę bardzo szczegółowo.

Szereg lat później z a in tereso w ały prof. S u c h a r d ę znow u z a ­ g a d n ie n ia analizy c e n tig ra m o w e j e le m e n ta rn e j. W roku 1938 o g ło ­ szona została p r a c a w spólna z Cz. T r o s z k i e w i c z ó w n ą, za - w i e r a j ą c ą nową, zupełnie oryg in aln ą m eto d ę oznaczania w ę g la w związkach organicznych. Związek o rganiczny po ddany j e s t u t l e ­ n ieniu n a m o kro k w a s e m siark o w y m i d w u tle n k ie m m an g a n u , przy rów n o c z esn y m p rzechod zeniu przez naczynie re a k c y jn e czystego tlenu. P o w s ta ją c y d w u tle n e k węgla j e s t a b s o rb o w an y i ważony. Dla b. w ie lu s u b s ta n c ji m eto d a ta pozwala na rów n o c z esn e oznaczenie

(14)

84 Edmin Plażelc

azotu, p o n ie w a ż azot z a w a rty w związku o rg an ic zn y m z a m ie n ia się - n a połączen ie a m o n o w e , p o d o b n ie j a k w m etod zie K je jld a h la .

W o s ta tn im w re s z c ie r o k u b e z p o śre d n io p rzed ś m ie rc ią o p r a c o ­ w a ł prof. S u c h a r d a m o d y fik a c ję m e to d y Liebiga, p o z w a la ją c ą n a bardzo znaczne sk ró c e n ie p ie c a i użycie k ilk u zaledw ie p a ln ik ó w . Używa przy ty m tle n k u m iedzi o sadzonego n a p u m e k s ie i s to s u je szerszy p rze k ró j rury . M eto da p o w s ta ła ja k o k o n iec z n o ść p o w o je n n a , aby oszczędzać m ożliw ie n a jb a r d z ie j t r u d n o d o s tę p n y m a t e r i a ł r u r do spalań.

P ró c z o pisanych p o p rze d n io syntez o r to k o n d e n s a c y j n y c h z a j m o ­ w a ł się prof. S u c h a r d a jeszcze b a d a n ia m i s y n te ty c zn y m i z różnych dziedzin c h e m ii o rg an ic zn e j, p rze w a ż n ie z w ią zkó w h e te ro c y k lo w y c h . Do b a d a ń tych należy n o w e o p r a c o w a n ie syntezy m ez y ty le n u w y k o ­ n a n e w sp ó ln ie z H. K u c z y ń s k i m ( 1 9 3 5 ) . Okazało się, że m ożna z dobrą ( 4 7 %) w y d a jn o ś c ią o trz y m ać m ez y tyle n p rzez o g rze w an ie a c e to n u z k w a s e m solnym w r u r a c h pod stosunkowm n is k im c iśn ie ­ n ie m ; jeszcze lepsze w y n ik i d a je sto s o w a n ie w o d n e g o IIB r; n a t o ­ m ia s t j o d o w o d ó r p o w o d u je daleko id ą c ą p o lim e ry z a c ję . B a d a n ia te s ta n o w ią k o r e k tę i u z u p e łn ien ie b a d a ń I p a t i e w a o p u b lik o w a n y c h kilk a lat w c z e śn ie j.

W d ru g ie j p r a c y tego cyklu, ogłoszonej z W . J a r o s z e w i ­ c z e m ( 1 9 3 5 ) p o d a n a j e s t p r z e p r o w a d z o n a w7 a n a lo g ic z n y c h w a r u n ­ k a c h synteza s -tr ó j- 5 -p ir y d y lo b ę n z e n u , k t ó r y p o w s t a je p rzez o g r z e ­ w anie m e ty lo -3 -p iry d y lo k e to n u z k w a s e m solnym w ru rz e z a top ion ej.

O trzym any p r o d u k t silnie zasadow y, nie d a je się n i tr o w a ć ani s u l ­ fo n o w a ć

W trzeciej w re szc ie p r a c y z Z. S k r o w a c z e w s k ą ( 1 9 3 6 ) prze p ro w a d z o n e zostały an alo g icz n e b a d a n ia n a d 4 -a c e ty lo -d w m fe - nylem i 4 - a c e ty lo -d w u fe n y lo m e ta n e m . Isto tn ie , zgodnie z o c z e k iw a ­ niem , p o w sta ły s - t r ó j- d w u f e n y lo - b e n z e n i s -tr ó j- d w u f e n y lo m e t a n o - benzen, ju ż bardzo w yso ko c z ą ste c zk o w e, b e z b a r w n e s u b s ta n c je , z r e ­ sztą jeszcze dobrze k ry sta liz u ją c e .

Drogą u tle n ie n ia z o stała u s ta lo n a ich b u d o w a . Z a m ia s t HG1 m o żn a sto so w ać HBr a także CGH5S 0 3H.

Z p r a c a m i nad k o n d e n s a c j ą ketonów^ d z ia łan ie m I1C1 s to j ą w b e z ­ p o ś re d n ie j łączności p r a c e d o tyczące s tu d ió w nad m e c h a n iz m e m r e ­ akcji Sk ra u p a. Z a c h ęc o n y d o d a tn im e fe k t e m przy z a s to s o w a n iu kw'asu solnego przy k o n d e n s a c j i k e to n ó w , prof. S u c h a r d a p o d ją ł m ia n o w ic ie p r ó b ę z a stą p ie n ia k w a s u sia rk o w e g o w r e a k c j i S k r a u p a przez k w a s solny. Z ro b ion e p rz y te m o b s e rw a c je , ogłoszone w s p ó ln ie z T. M a z o ń s k i m ( 1 9 3 6 ) stały się p rzyczyną dłuższych bad a ń , k t ó ­ ry ch r e z u lta ty zostały z a w a rte w k ilk u dalszych p u b lik a c ja c h . W w y ­

(15)

O działalności naukowej ś. p. prof. dr Edwarda Suchardy 85 m ienio n ej p r a c y została w y k o n a n a r e a k c ja pom iędzy n itro b e n z e n e m , aniliną, gliceryną, i k w a s e m solnym przez ogrzew anie w ru rz e zato­

pionej do 170° G. U tw orzyła się p rzy te m chinolina, ale prócz tego także 8 -c h lo r o -c h in o lin a , 6 -ch lo ro -c h in o lin a a także drob ne ilości 8 -ok sy -chin oliny . W y d a jn o ś ć p r o d u k tó w r e a k c ji była p rzy te m w y ­ raźnie zależna od ilości użytego n itro b e n ze n u . W o b e c tego p r z e p r o ­ w adzono p ró b ę w y k o n a n ia r e a k c ji bez aniliny, tylko z n i tr o b e n z e ­ nem , g lic e ry n ą i k w a s e m solnym. Nie tworzy się przy tym zupełnie n ie p o d s ta w io n a chinolina, n a to m ia s t w s p o m n ia n e powyżej c h lo r o - chinoliny, 8 -o k sy -c h in o lin a i 6 , 8 -dw u chlo ro-chinolina. Taki p r z e ­ b ieg r e a k c ji tłu m aczy się p o czątk ow ą re d u k c ją n itro b e n z e n u d z ia ła ­ n ie m g liceryn y do n itro z o b en z e n u w zględnie fenylohydroksylam iny.

Z n itro z o b en z e n u d rogą add ycji c h lo ro w o d o ru i n a stę p n e g o p r z e g r u ­ p o w a n ia tw orzą się chlorochinoliny, z fenylohydroksylam iny o r to -i p a ra a m in o fe n o l. P ro d u k ty te w ciągu od b yw ającej się n a s tę p n ie k o n ­ d e n s a c ji z a k ro le in ą d a ją chloro i oksy-chinolinę.

W dalszym ciągu p rac y z T. M a z o ń s k i m zbadane zostało czy przy n o rm a ln e j r e a k c ji S kraupa z k w a s e m siarkow ym nie p o w s ta ją r ów n ież ubocznie s u b s ta n c je , w yw odzące się ze zred u k o w an e g o do fenylohydroksylam iny nitro b e n ze n u . Przypuszczenie to zostało p o ­ tw ierdzone. Przy d okładniejszym zbadaniu cieczy p o re a k c y jn e j z o ­ stała stw ierdzon a obecność w cale znacznych ilości p -a m in o fe n o lu , 6 -roksyrchinoliny i 8 -oksy-cliinoliny. t

Analogiczne r e a k c je n itro z w iąz k ó w z k w a s e m solnym i glic e ry n ą w r u r a c h zatopionych zostały n a stę p n ie p rze stu d io w a n e w kilku p r a ­ cach ogłoszonych w sp ó ln ie z H. K u c z y ń s k i m , A. S u r m i ń ­ s k i m, T. M a z o ń s k i m i T. M i e l e c k i m. Z 5- i 8-nilro-chi- nolin p o w s ta ją odpow iednie c h lo r o - fe n a n tr o lin y :

n a to m ia s t z 6 - i 7 -n itro c h in o lin o trz y m u je się fe n a n tro lin y niep od - s t a w i o n e :

)

Cl N Cl

N N

z p o w o d u b r a k u m ożliw ości p r z e g ru p o w a n ia się p r o d u k tu p o ś r e d ­ niego (za jęte położenie p a r a ) .

(16)

86 Edmin Płażek

Zu pełnie po d o b n ie o trz y m u je się z a - n i t r o n a f t a l e n u ch lo ro - n a fto -ch in p lin ę . Z ^ -n itro n a fta le n u w o ln ą od c h lo ru n afto ch in olin ę.

Z p a r a n i tr o to l u e n u p o w s ta je w o ln a od c h lo ru m,e tyło- c h in o lin a z o - n it r o t o lu e n u c h lo r o - m e ty lo - c h in o lin a .

W p r a c y w y k o n a n e j w r a z z K. C y b u l s k i m . Cz. T r o s z k i e - w i c z ó w n ą i W. T u r s k ą ( 1 9 3 4 ) z a jm u je się prof. S u c l i a r d a s p ra w ą s u lfo n o w a n ia a m i n o - c h in o lin (5 -, 6 -, 7-, 8 - ) . R e a k c ję p r o ­ w adzon e dy m iącym k w a s e m sia rk o w y m p r o w a d z ą do p o w s ta w a n ia m o n o - i d w u - s u lf o k w a s ó w . Są to ciała b a r w n e żółte lub p o m a r a ń - czoweo słabo k w a s o w y c h w ła sn o śc ia ch , d a ją c e się ła tw o d w u azo w ać.

W p r a c y z T. M a z o ń s k i m ( 1 9 3 4 ) została s tw ie rd z o n a m o ż li­

w o ść p r e p a r a ty w n e ^ o o trz y m y w a n ia k w a s u b e n z o lo - s u lf o n o w e g o przez s u lfo w a n ie b e n z e n u z w yczajn ym stę ż o n y m k w a s e m sia rk o ­ w y m w tem p. p o k o jo w e j.

R e a k c ja ta j e s t m ożliw a przez kołow7ą e k s t r a k c j ę k w a s u sia rk o ­ w e g o przez n a d m i a r b e n z e n u w s k o n s tr u o w a n y m do tego ceiu p r z y ­ rządzie do k o ło w e j e k s tr a k c j i cieczy cięższej przez n ie m ie s z a ją c a się z nią ciecz lżejszą. W y d a jn o ś ć p r o c e s u j e s t b. dobra. Zużyty k w a s sia rk o w y u z u p e łn ia się przez d o d a te k o d p o w ie d n ic h ilości oleu m . Zu­

p ełnie podob nie zaehowmje się toluen.

Ju ż po w o jn ie ukazały się dwie p rac e . P ie rw sz a , w s p ó ln a z H. K u- c z y ń s k i m i G z. T r o s z k i e w- i c z ó wt n ą : o b e z p o ś r e d n im o trz y m y w a n iu p - a m i n o - f e n o l i z n itr o z w ią z k ó w a ro m a ty c z n y c h .

; W b r e w d oty ch czasow ym d o św ia d cz e n io m okazało się, że s i a r k o w o ­ dór także w k w a ś n y m o ś ro d k u działa r e d u k c y j n ie na nitro zw iązk i.

w p r a w d z ie dopiero w t e m p e r a t u r a c h wyższych niż 1 00° a w ię c pod c iśn ie n ie m w na c zy nia ch zam k n ięty c h . Jeżeli r e d u k c j ę p r o w a d z ić wr roztwmrach silnie k w a śn y c h , w t e d y o trz y m u je się p - a m i n o - f e n o l e jako p ro d u k ty p r z e g ru p o w a n ia tw o rz ą c y c h się wt s ta d iu m p o ś re d n im r e a k c ji zw iązków h y d ro k sy la m in o w y c h . M etod a d a j e z u p ełn ie za- d a w a ln ia ją c e w y d a jn o ś c i i m o g ła b y znaleźć naw^et za sto so w a n ie techniczne).

W d ru g ie j p r a c y w sp ó ln e j z Z. S k r o w a c z e w s k ą zostały p r z e p ro w a d z o n e b a d a n ia nad s to s o w a n ie m dwuif enyl o - sul f o nu jak o rozpuszczalnika w r e a k c ji s u lfo n o w a n ia a m in a ro m a ty c z n y c h . O trzy ­ m an e tą d ro g ą w b ardzo do b rej w y d a jn o ś c i su lfo k w a s y o znaczają się szczególną czystością.

P rz e jś c ie do n a s tę p n e j dziedziny p r a c prof. S u c h a r d y . m i a ­ no w ic ie p r a c p o d e jm o w a n y c h p rze d e w sz y stk im ze w zględu n a z a i n ­ te r e s o w a n ia te c h n ic z n e s ta n o w ią dw ie p r a c e nad a ro m a ty c z n y m i s ulfonam i.

(17)

O działalności naukowej ś. p. prof. dr Edwarda Suchardy 87 W p ra c y w y k o n a n e j z W . J a r o s z e w i c z e m w 1934 r. bada prof. S u c h a r d a p r o d u k ty po w sta łe przez og rze w an ie b ezw odnego k w a s u d w u a z o -su lfo -m e z y ty le n o w e g o z g lic e ry n ą ; p o w s t a ją p rzy te m s u b s ta n c je b. silnie pieniące. Udało się w y o d rę b n ić i zidentyfikow ać dw a związki; m e z y ty lo -s u lfo n ia n -e te ru glicery no -sulfo -m ezytylen o- w ego i bezw. m ezyty losu lfon ian u d w u e te r u g lic e ry n o -su lfo -m e z y ty - lenowego.

D ruga p r a c a b. g r u n to w n a i szczegółow a ogłoszona z H. K u ­ c z y ń s k i m i L. K u c z y ń s k i m w r. 1938 z a jm u je się b a d a ­ n ie m zależności między b u d o w ą a w ła sn o śc ia m i su lfo kw asó w a r o ­ m atyc zn y c h sulfonów. Chodziło przed e w szy stkim o stw ierdzenie związku pom iędzy b u d o w ą połączenia a zdolnością obniżania n a p i ę ­ cia p o w ie rz c h n io w e g o u r o z tw o ró w soli sodowych tych połączeń.

N aprzód o trzy m any został szereg ró żniących się w sposób typowy b u d o w ą su lfokw a só w a ro m aty czn y ch su lfonów ; p rzy tem m eto d y o trzym y w ania zostały częściowo zm odyfikow ane i ulepszone. N a stęp ­ n ie n a otrzy m anych związkach w y ko n a n e zostały p o m ia ry zdolności obniżania n a p ię c ia po w ierz c h n io w e g o za p o m ocą s ta la g m o m e tr u

% T r a u b e g o w w a r u n k a c h p o rów ny w a lny c h . Okazało się, że lepsze w łasno ści m a ją sulfokw asy su lfon ó w o s k o ndensow an ych p i e r ś c ie ­ n iach niż p och od ne w ielo rd zen io w e, ta k ic h u k ład ó w n ie z a w ie ra jąc e , np. p o ch o d ne dwufenylu.

Do p ra c p o d jęty c h z pow odu z a in te r e s o w a ń T z y s to technicznych należą przede w szystkim b a d a n ia nad c h lo ro w a n ie m gazu ziem nego.

Prof. S u c h a r d a stw ierdził możliwość p r ze p ro w a d z en ia m e ta n u na c z te ro c h lo re k w ę g la przez c hlo ro w a nie c h lo re m ,.in sta tu n a s c e n d i ‘; ; p ow stałym przez r e a k c ję m iędzy gazowym HC1 a tle n e m po w ie trz a w obecności CuCl2 jak o k a ta liz a to ra w tem p. ok. 440° (J. Kilka p a ­ ten tó w udzielonych prof. Su ch ard zie i P a ń s tw o w e j Fabryce s01ejów M ineralny ch ,,P o lm in “ z a jm u je się szczegółowo w a r u n k a m i p r z e ­ p ro w a d z en ia tej reakcji.

D rugą p r a c ą ściśle te c h n ic z n ą było zbadanie m ożliwości r a f i n o ­ w a n ia o lejó w m in e raln y c h , w o s k ó w i tłuszczów za po m o cą F e S 0 4, e w e n tu aln ie przez k o lejn e działanie H2S 0 4 i F e 20 3. Także i re z u lta ty tych b a d a ń z a w a rte są w opisie p a te n to w y m .

In n a p r a c a z a jm u je się r e a k c ją pom iędzy o lefinam i zaw arty m i w lekkich f r a k c ja c h benzyny k ra k o w e j a k w a s e m m ró w kow y m . Okazało się, że m ożna ta d ro g ą otrzym ać w do brej w y d a jn o ś c i m r ó w ­ czany alkilow e, o ile p rze p u śc i się benzynę w obiegu ko łow ym przez kw as m ró w k o w y bezwodny, z d o d a tk ie m k w a s u siarkow ego. P ro c es ten na skalę la b o r a to r y jn ą został p rzepro w a d z o n y w s k o n s tr u o w a ­ nym s p e cja ln ie w tym celu przyrządzie p ozw a lają cy m n a ciągłą

(18)

88 Edmin Płażek

e k s tr a k c ję cieczy cięższej przez n i e m ie s z a ją c ą się z nią ciecz l ż e j ­ szą. P rzyrząd te n znalazł, j a k ju ż po d ano w yżej, z a sto s o w a n ie do su lfo n o w a n ia b e n z en u i to lu e n u w tem p . p o k o jo w e j.

Częściowo w ś r ó d p r a c innych, częściow o ja k o p u b lik a c je od­

dzielne zostały ogłoszone p e w n e d o k o n a n e przez prof. S u c h a r d ę u lep sz e n ia a p a ra tu r o w e . Należą t u t a j : w y m ie n io n y p o p rz e d n io p r z y ­ rząd do e k s tr a k c ji cieczy przez ciecze, te r m o s t a to w y p ie c do o g r z e ­ w a n ia r u r zato pio n ych z a u to m a ty c z n ą r e g u l a c j ą t e m p e r a t u r y w g r a ­ n ic a c h 3°, p e w n e ulep sz e n ia w dziedzinie analizy e l e m e n t a r n e j i inne d ro b n e szczegóły d o tyczące te c h n ik i la b o r a to r y jn e j . O sta tn im działem pracy, k tó ry m z a jm o w a ł się prof. S u c h a r d a przed w o j n ą i k tó re g o o p ra c o w a n ie k o n ty n u o w a ł b e z p o śre d n io przed ś m ie rc ią były b a d a n ia nad o p r a c o w a n ie m m e to d o trz y m y w a n ia k a m ­ fory z s u ro w c ó w polskich. B ad an ia te były p o d j ę t e w k o n ta k c ie i na życzenie k ół p rzem y sło w y ch . Z dziedziny tej nie m a ogłoszonych d o ­ tąd p u b lik a c ji. Mogę tylko p o d a ć k r ó tk ie in f o r m a c je o p r z e p r o w a ­ dzonych b a d a n ia c h , k i e r u j ą c się W skazów kam i u s tn y m i o trz y m an y m i od b e z p o śre d n ic h w s p ó łp ra c o w n ik ó w prof. S u c h a r d y z lat ostatn ich.

N aprzód p rz e p ro w a d z o n e zostały b a d a n ia nad z a g a d n ie n ie m , k tó re z p olsk ich te r p e n ty n n a d a ją się ja k o m a t e r i a ł s u ro w y do t. zw.

syntezy c h lo ro w o d o ro w e j, d a w n ie j j u ż o p r a c o w a n e j. T a część z a ­ g a d n ie n ia została rrkończona i o d d a n a do użytku p rze m y s ło w i. N a ­ stę pn ie zostały p o d ję te b a d a n ia nad m ożliw ością iz o m e ry z a c ji p in e n u na k a m f e n przy p o m o cy k a ta liz a to r ó w (g lin k a u a k t y w n i o n a ) .

Także i to zag ad n ie n ie zostało ro zw ią z a n e w skali l a b o r a t o r y j ­ nej i p rzechodziło przez b a d a n ia p ó łte c h n ic z n e w chw ili, gdy w y b u ­ chła w o jn a . W re s z c ie p o d ją ł prof. S u c h a r d a p r ó b ę przy łą cz e nia do p in e n u inny ch k w a s ó w poza HC1. Udało się o trz y m a ć p ro d u k ty a ddy c ji z H2S 0 4, kw. fj — n a fta le n o s u lf o n o w y m , i p - d w u f e n y lo s u lf o - now ym . W y n ik i te były in te r e s u j ą c e , j e d n a k t e c h n ic z n ie bez z n a ­ czenia, p o n iew a ż zm ydlenie okazało się n iem ożliw e. Z n a c z e n ia t e c h ­ nicznego b a d a n ia te n a b ra ły dopiero, gdy u d a ło się o trz y m a ć przez przyłączenie HNÓ3 do p in e n u m ie s z a n in ę a z o ta n ó w te rp in e o lu , b o r - n e o lu i fench o lu. Przy r e d u k c j i pyłem c y n k o w y m i a m o n ia k ie m p o ­ w s t a j ą z ty ch e s tr ó w w d o b re j w y d a jn o ś c i w o ln e alkohole.

Z u p ełn ie an alo g icz n e r e a k c je zostały n a s tę p n ie p r z e s tu d io w a n e n a tle k a m fe n u . W re s z c ie , p rzez z a sto s o w a n ie w s p o m n ia n e j r e a k c ji n a d w u p e n te n ie , is tn ie je m o żliw o ść o trz y m a n ia z m ało c e n n y c h f r a k c ji t e r p e n ty n y c e n n eg o terp in eo lu .

T a k p r z e d s ta w ia się d o ro b e k d ziałalności n a u k o w e j prof. E d- w a r d a S u c h a r d y , d ziałalności p r z e r w a n e j p r a w d z iw ie p r z e d -

(19)

O działalności naukoivej ś. p. prof. dr Edmarda Suchardy 89 w cześnie ś m ie rc ią człow ieka p ięćdziesięcio k ilku letnieg o, pełn eg o życia, zdolności do pracy, u szczytu sił intelektualnych.. Nie o b ję te j e s t powyższym o m ó w ie n ie m k ilka p r a c d ro bn ie jsz y c h , dalej szereg i p rac dyplom ow ych, nie ogłoszonych, in ic jo w a n y c h i k ie ro w a n y c h przez prof. S u c h a r d ę , k tó re stan o w iły czasem w s tę p , a czasem w y kończenie p u b lik o w an y c h tem atów 7; nie o b e jm u je ono w re szc ie udziału prof. S u c h a r d y w w ie lu b a d a n ia c h jeg o w s p ó ł p r a c o w n i ­ ków, ogłoszonych pod ich w yłącznie nazw iskam i, w y k o n a n y c h pod w yra ź n y m w p ły w e m indyw id ualno ści n a u k o w e j p ro fe so ra . Dziedziny działalności n a u k o w e j prof. S u c h a r d y były j a k w idzim y bardzo ró żnorod n e, skala jego z a in te re s o w a ń bardzo szeroka.

Żywy bardzo um ysł szuk ający w ciąż k o n ta k tu z rzeczyw istością i a k tu a ln y m i z a g adn ieniam i życia pow odow ał, że w m ia rę p o stę p u lat z a in te re s o w a n ia jego, p o zo stając w zakresie ch e m ii organic zn e j, przeniosły się coraz b ardziej do zagad n ień o znaczeńiu technicznym .

N ajw ięk szą zaletą m eto d y p r a c y prof. S u c h a rd y była łatw ość i oryg in aln o ść k o n c e p c ji rozw iązyw ania o p rac o w y w a n e g o z a g a d n ie ­ nia obok bardzo w y b itnego ta le n tu e k s p ery m en ta to rs k ie g o .

Dorobek n a u k o w y prof. S u c h a rd y byłby n ie w ą tp liw ie jeszcze znacznie większy, gdyby nie to, że ciągle żywy umysł, a przede w s z y s t­

k im bardzo głęboko p o ję te poczucie obow iązku społecznego k i e r o ­ w ały go n a drogę in te n syw ne go udziału w p r a c y społecznej, przede w szystkim n a te re n ie uczelni, a w czasach burzliw ych także i poza tym te re n e m .

Ś m ierć prof. S u c h a rd y pozostaw iła w n a u c e polskiej lukę, k t ó ­ rej długo w y p e łn ić się nie da.

RÉSUMÉ.

L’a u t e u r expose un a p e rç u de l’oeuvre et des m é r ite s s c ie n t i ­ fiques du Prof. E. S u c h a rd a , P r é s id e n t de la Société Chim ique de

Pologne, d é fu n t le 26 ju ille t 1947. La liste des p u b lic a tio n s de M.

S u c h a rd a c om plète ce tte note.

BIBLIO GR A FIA PRAC EDW ARDA SUCHARDY A) P r a c e b a d a w c z o - n a u k o w e :

1) St . N i e m e n t o w s k i i E . S u c h a r d a : „U eber 8-C hinolinkarbonsäure u.

ihre D erivate. D ioxyantrachinon-3, 7-dichinolin“ . Ber. 49, 13 (1 9 1 5 ).

2) S. N i e m e n t o w s k i i E. S u c h a r d a : „Synthese des 1, 3, 10-Trioxybenzo-2, 5-N aphtyridins u dessen U eb e rfü h ru n g in K ynuren-säure“ . J . f. pr. Ch. 94, 193 (1 9 1 6 ).

2

(20)

90 Edmin Płażek

3) S, N i e m e n t o w s k i i E. S u c h a r d a : „S ynthesen d. 1, 3 - D io x y b e n z o - 2 , 5-N aphtyridins u. eines n euen an g u la re n R ingssystem s des D ic h in o p y r id in s “ . B er. 52, 484 (1 9 1 6 ).

4) E. S u c h a r d a : „5, 6, 8 -tró jo k sy b en zo n afty ry d y n a i ja j u tle n ie n ie do pochod­

nych 1, 8 -n afty ry d y n y “ . Kosmos (1 9 2 0 ).

5) E. S u c h a r d a : „O u tle n ie n iu 8-sulfochinoliny“ . Kosmos (1720— 1 921).

6) E. S u c h a r d a : „K o n d en sacja kw asu 2-am ino-nikotynow ego z kw asem chloro­

octowym n a pochodne (pyrolo 4 ’, 5’)-2. 3-pirydyny“ . R. Ch. 3, 236 (1 9 2 3 ).

7) L. K l i s i e c k i i E. S u c h a r d a : „S yntezy pew nych pochodnych (pirydyno- 5 ’, 6’) -pirydyny i otrzym yw anie bezw odnika kw asu 2-am ino-nikotynow ego“ . R. Ch. 3, 251 (1 9 2 3 ).

8) E. S u c h a r d a „U e b er eine neue D arstellungsm ethode d er C hinolinsäure u. einiger D erivate d erselben“ . Ber. 58, 1727 (1925) ; tak że R. Ch. 5, 449 (1 9 2 5 ).

9) E. S u c h a r d a : „U e b er die d-P yrydigo-S ynthese“ . Ber. 58, 1724 (1 9 2 5 );

także R. Ch. 5, 453 (1 9 2 5 ).

10) E. P ł a ż e k i E. S u c h a r d a : „Ü e b er eine Synthese des d-Thio-P yridigos".

Ber. 59, 2232 (1 9 2 6 ); także R. Ch. 7, 1087 (1 9 2 7 ).

11) B. B o b r a ń s k i u. E. S u c h a r d a : „U eber eine S ynthese des 1„ 5-N aphtyri- dins“ . Ber. 60, 1081 (1 9 2 7 ); tak że R. Ch. 7, 241 (1 9 2 7 ).

12) B. B o b r a ń s k i i E. S u c h a r d a : „O. syntezie kw asu (kar'ooksy-m etylo)-2- chinolino-karbonow ego-3 oraz pew nych jego pochodnych“ . R. Ch. 7, 192 (1 9 2 7 ).

13) L. I v l l i s i e c k i i E. S u c h a r d a : „1, 5 -n a fty ry d y n a i pew ne je j pochodne".

R. Ch. 7, 205 (1 9 2 7 ).

14) A. K o n o p n i c k i i E. S u c h a r d a : „O now ej m etodzie otrzym yw ania kw asu akrydynow ego i pew nych jego połączeń“ . R. Ch. 7, 183 (1 9 2 7 ).

15) E. S u c h a r d a i E. B o b r a ń s k i : „O now ym ebulioskopie do oznaczania ciężaru cząsteczkow ego p rzy użyciu m ałych ilości su b sta n c ji“ . P rzem ysł Chemi­

czny 11, 371; także Ch. Z. 51, 568.

16) B. B o b r a ń s k i i E. S u c h a r d a : „C entigram ow a an aliza elem entarna.

I. Oznaczenie w ęgla i w odoru z au to m aty czn ą re g u la c ją spalania.

II, Oznaczenie a z o tu “ . R. Ch. 8, 291 (1 9 2 8 ); ta k że m on o g rafie w języ k u n ie­

m ieckim i angielskim .

17) E. P ł a ż e k i E. S u c h a r d a : „U e b er einen D iphenyl-pyridyl-M ethanfarb- sto ff". Ber. 61, 1811 (1.928).

18) E. P ł a ż e k i E. S u c h a r d a : „U n te rsu ch u n g e n üb er 2-Acetyl-'am ino-pyri- din “ . Ber. 61, 1813 (1 9 2 8 ).

19) E. S u c h a r d a i „P olm in“ P aństw ow a F a b ry k a O lejów M ineralnych: „O chlo­

row aniu gazu ziem nego“ . (P a t. poi. 10468 z 4/4 1928).

20) „P olm in“ i E . S u c h a r d a : „O trzy m an ie cz terochlorku w ęgla i chloroform u z niższych chloropocbodnych m e ta n u “ (P a t. poi. 11910 z 1/10 .1.928).

21) „P olm in" i E. S u c h a r d a : „0 chlorow aniu m e tan u i gazów zaw ierających m e ta n " (P a t. poi. 11909 z 1/10 1 9 2 8 .

22) E. S u c h a r d a : „O trzym yw anie wyższych węglowodorów z m e ta n u " ( P a t. poi.

14323 z 11/1 1929).

23) B. B o b r a ń s k i u. E. S u c h a r d a : „ E in n e u e r A p p a ra t z u r K ohlensäure- absorbtion bei der E le m en ta ran aly se“ . Ch. Z. 54, 412 (1 9 3 0 ).

24) E . S u c h a r d a i C. T r o s z k i e w i c z ó w n a : „O otrzym yw aniu o-tio- i o- sulfo-karbonow ych kwasów pirydynow ych“ . R. Ch. 12, 193 (1 9 3 2 ).

25) E . S u c h a r d a i T. M a z o ń s k i : „O otrzym yw aniu octan u am ylu i heksylu z benzyny k rak o w ej“ . R. Ch. 17, 41 (1 9 3 7 ).

(21)

O działalności naukowej ś. p. prof. dr Edwarda Suchardy 91

2G) T. M a z o ń s k i i É. S u c h a r d a : „O otrzym yw aniu kwasru benzeno-sulfono- wego“ . P rzem yśl Chemiczny 18, 478 (1 9 3 4 ).

27) E. S u c h a r d a , T, M a z o ń s k i i J, M o k r z y c k i : „O ko n stru k cji pieca rurow ego do term ostatycznego prow adzenia reak cji w ru ra ch zatopionych“ . Ii. Ch. 14, 1066 (1 9 3 4 ).

28) K. C y b u l s k i , E. S u c h a r d a , C. T r o s z k i e w i c z ó w n a, W. T u r s k a :

„O sulfonow aniu am inoehinolin“ . E. Ch. 14, 1172 (1 9 3 4 ).

29) E. S u c h a r d a i H. K u c z y ń s k i : „O otrzym yw aniu m ezytylenu“ . R. Ch.

14, 1182 (1 9 3 4 ).

30) W. J a r o s z e w i c z i E. S u c h a r d a : „O produktach reak cji kw asu dwuazo- m ezytyleno-sulfonow ego z g liceryną“ . R. Ch. 14, 1188 (1 9 3 4 ).

31) W. J a r o s z e w i c z i E. S u c h a r d a : -„O syntezie 1, 3, 5-trójpirydylo-ben- zen u “ . R. Ch. 14, 1195 (1 9 3 4 ).

32) E. S u c h a r d a i „P olm in“ Państw ow a F ab ry k a Olejów M ineralnych: „0 r a f i­

nacji surow ej n afty , wosków, tłuszczów i olejów“ (P a t. poi. 20674 z 9/2 1933).

33) T. M a z o ń s k i i E. S u c h a r d a : „O bezpośrednim otrzym yw aniu chloro- i oksy-chinolin z nitro b en zen u “ . R. Ch. 16, 146 (1 9 3 6 ).

34) Z. S k r o w a c z e w s k a i E. S u c h a r d a : „O synltezie s-trój-aw ufenylo- benzenu i s-trój-dw ufer.ylo-m etano-benzenu“ . R. Ch. 16, 151 (1 9 3 6 ).

35) H. K u c z y ń s k i , E. S u c h a r d a i A. S u r m i ń s k i : ,,0 reak cji 1- i 2-nitro- n afta len u oraz 1,5-dw unitro-naftalenu z gliceryną i kw asem solnym “ . R. Ch.

16, 509 (1 9 3 6 ).

36) H, K u c z y ń s k i i E. S u c h a r d a : „O rea k c ji 5-, 6-, 7-, 8-nitrochinolin z gliceryną i kwasem solnym “ . R. Ch. 16, 519 (1 9 3 6 ).

37) T. M a z o ń s k i , T. M i e l e c k i i E. S u c h a r d a : „O reak cji o- i p-nitro- toluenu i o-nitro-fenolu z gliceryną i kwasem solnym “ . R. Ch. 16, 519 (1 9 3 6 ).

38) E. S u c h a r d a i T. M a z o ń ą k i : „Ü ber die N ebenprodukte der Skraupschen Chinolinsynthiese“ . Ber. 69, 2719 (1 9 3 7 ).

39) H. K u c z y ń s k i , L. K u c z y ń s k i i E. S u c h a r d a : „O sulfokw asach sul­

fonów arom atycznych“ . R. Ch. 18, 624 (1 9 3 8 ).

40) E. S u c h a r d a i C. T r o s z k i e w i c z ó w n a : „O nowej centigram ow ej m etodzie oznaczania w ęgla i azotu w zw iązkach organicznych“ . R. Ch. 18, 784

(1 9 3 8 ).

41) H. K u c z y ń s k i , E. S u c h a r d a i C. T r o s z k i e w i c z ó w n a : „On direct produsing p-am ino-phenol-com pounds fro m arom atic nitro-com pounds“ . E x tr. d. An. d. l’Acad. Pol. des Sc. Techn. VII., 129 (1 9 4 6 ).

42) Z. S k r o w a c z e w s k a i E. S u c h a r d a : „O n a new m ethod of sulphonat- ing arom atic am ines“ (E x tr. d. A nn. de 1'Acad. Pol. des< Sc. Technic. V II. 131 (1946).

B) P o d r ę c z n i k i s z k o l - n e :

1) E. S u c h a r d a i Z. P l e ś n i e w i c z : „C hem ia O rganiczna“ Podręcznik dla II kl. liceów hum anistycznych i przyrodniczych“ , K siążnica-A tlas 1937. II i III w ydanie 1946 i 1947.

2) Z. S z e l l ę r : „C hem ia“ dla liceum hum anistycznego. Nowe opracow anie przez E. S u e h a r d ę (w d ru k u ).

(22)

E. TREPK A

ś . p. Inż. WIKTOR SOMMER (1886— 1947)

W spom nien ie po śm iertn e

Chociaż m in ę ło j u ż 2 1/2 la t od zako ń cz e n ia w o j n y — je j niszczące działanie, t r w a nadal. S te r a n i p r z e j ś c i a m i w o j e n n y m i odchodzą

p rz e d w c z e ś n ie ludzie, k t ó ­ rzy w n o r m a ln y c h w a r u n ­ k a c h p r a c o w a l ib y z pożyt­

k i e m dla k r a j u d łu gie j e ­ szcze lata. Ś m ie r ć ś. p.

W i k t o r a S o m m e r a w y ry w a z na szy c h s z e r e g ó w do­

ś w ia d cz o n e g o c h e m i k a k o ­ lo ry stę i z asłu żoneg o dzia­

łacza i n s t y t u c j i c h e m ic z ­ nych.

W i k t o r S o m m e r uro d ził się 29. XI. 1 8 8 6 r.

w Sokołow ie, pow . P u ł t u ­ skiego. U koń czy ł Szkołę R e a ln ą R o n t h a le r a w W a r ­ szawie, w r o k u 1910 otrzy­

m a ł dyplom in ż y n ie ra c h e ­ m ik a P o lite c h n ik i w Z u ry ­ chu. W o k resie 1 9 1 0 —1 912 p r a c o w a ł ja k o c h e m ik w fa ­ b ry ce tk a n i n w H ard, nad j e z i o r e m B o d e ń s k im , w o- k r e s ie 1 9 1 2 — 1918 w fabry-

Ś. p. WIKTOR SOMMER (1^861947) ce W o r o n i n , L u tc h i Che- s h ir w P io tr o g r o d z ie (o b e ­ cnie L e n i n g r a d ) .

W czasie pierw s z e j w o jn y ś w ia to w e j o tr z y m u je s p a d e k po d a l ­ szym k r e w n y m i po p o w ro c ie do k r a j u w r. 1918 z o s ta je w ł a ś c i c i e ­ lem m a j ą tk u z iem skiego, ale m a z d e cy d o w a n e z a m iło w a n ie do t a ­ kich p oczyn ań chem icz n y c h , k t ó r e m a j ą c h a r a k t e r służby s p o łe c z n ej.

P r a c u j e w ię c w W a rs z a w ie n a jp ie rw 7 w G łów nym U rzędzie Z a o p a ­ try w a n ia A rm ii, w S e k c ji P o p ie r a n ia P r z e m y s łu C hem ic z n e g o , w Z w iązku Pi^zemysłu C hem icznego, a w re s z c ie — przez d łu gie łata,

(23)

Ś. p. Inż. Wiktor Sommer (1886—194?) 93 od 1923 do 1939, w M in iste rstw ie S p ra w W o js k o w y c h . Obowiązki

sw o je spełnia z w y ją tk o w ą g o rliw o śc ią i d ok ładnością, n i e z m o r d o w a ­ nie b ro n i zasady doniosłości p rze m y słu c he m icz n e g o dla obrony k r a ju , wnosząc do p r a c y w M in iste rstw ie S p r a w W o js k o w y c h tak p o trz e b n ą fachow ość. Je d n o cz e ś n ie j e s t d o r a d c ą Banku G o sp o d a rstw a K r a j o ­ w ego w s p ra w a c h p rzem ysłow ych , zwłaszcza w s p ra w a c h fabryki

„B o ru ta? 1 w Zgierzu, p r z e ję te j przez Bank. "Bierze udział w o p r a c o ­ w a n iu p la n ó w p r o d u k c ji licznych fab ry k chem icznych, ja k : Mo- ścice, Pionki, Skarżysko i inne. Zawsze p r a c u j e z p r z e ję c ie m , z a b s o ­ lu tn ą b e z in te re s o w n o ś c ią , z m yślą o Polsce. Z je d n a k o w y m zapałem t r a k t u je zag ad n ie n ia n a jp o w a ż n ie js z e i sp raw y drobne. Gdy chodzi 0 in te r e s K ra ju — stoi tw a rd o p rzy sw oim zdaniu i po trafi, jak o człowiek czysty i niezłom ny, to zdanie o b ro n ić prze c iw ko opiniom a u to r y te tó w i dygnitarzy.

Od chwili p o w s ta n ia Polskiego T o w arz y stw a Chem icznego pełni n iezm iennie aż do 1939 r. obowiązki s k a rb n ik a Zarządu Głównego 1 je s t niezastąpiony, gdy chodzi o zbieran ie fu n d u sz ó w n a cele z ja z ­ dów, fun d acji, w y d a w n ic tw i t. p. Na tym polu zdobył sobie p o w s z e ­ chne uznanie.

W okresie o k u p a c ji n iem ie c k iej p r a c u j e nadal dla k r a j u , b iorąc czynny udział w p la n o w a n iu życia p o w o je n n e g o . Nie m ija go w i ę ­ zienie; a re s z to w a n y w 194 2 ro k u spędza n a P a w ia k u kilka m ie się c y w ciężkich w a r u n k a c h . K o n tu z jo n o w a n y w czasie p o w s ta n ia w a r ­ szawskiego — zostaje w g r u d n iu 194-4 r. w yw iezion y do obozu k o n ­ c e n tra c y jn e g o w Saksonii. W io s n ą roku- 1945 osłabiony i s c h o r o ­ w any p o w r a c a do Kraju, o d b y w a ją c w ięk szą część drogi pieszo.

Osiedla się w Łodzi i rozpoczyna p r a c ę w P a ń s tw o w e j W y tw ó r n i P a ­ p ieró w W a rto ś c io w y c h . J e s ie n ią 1945 r. zostaje a d iu n k te m P o l i ­ tech niki Łódzkiej i z daw n y m zapałem pro w ad zi przez l 1^ ro k u ć w i ­ czenia z chem. tec h n o lo g ii w łókna, ciesząc się z a u fa n ie m i p r z y w ią ­ zaniem młodzieży, k t ó r a o c e n ia jeg o w ie lk ą w iedzę i sz lachetność

c h a ra k te ru . Je d n o cz e ś n ie pełni obowiązki sk a rb n ik a łódzkiego o d ­ działu Polskiego T o w arz y stw a Chem icznego.

Pow alony n i e u b ła g a n ą chorobą, do sam ego końca, a w ię c do dnia 19 w rz e śn ia 194 7 r. nie p r z e s ta je się in te r e s o w a ć s p ra w a m i c h e ­ micznymi, k tó ry m życie poświęcił.

P a m ię ć o W i k t o r z e S o m m e r z e , człow ieku n ie s k a z ite l­

nym, żarliw y m p ra c o w n ik u p rze m y słu c h e m icz ne go i w iedzy c h e ­ m icznej, będzie żywa i trw a ła w ś ró d Je g o licznych przyjaciół i kolegów.

(24)

W OJCIECH ŚW IĘTOSŁAW SK I

O KRIOMETRZE POJEDYNCZYM I RÓŻNICOWYM I ICH ZASTOSOWANIU*)» L

On the Simple and Differential Cryometer.

(O trzym ano dn. 1. IV. 1 947).

W r. 19 4 3 a u to r n in ie js z e g o a r t y k u ł u 1) opisał b u d o w ę i zastoso­

w a n ie k r i o m e t r ó w do p o m i a n i t e m p e r a t u r r ó w n o w a g i u s ta l a ją c e j się pom ięd zy fazą ciek łą i s ta łą w u k ła d a c h j e d n o s k ła d n ik o w y c h oraz w m ie s z a n in a c h eu te k ty cz n y c h . S c h e m a t p o d a n y n a rys. 1 tłum aczy, w ja k i sposób ciecz z n a jd u j ą c a się w E za bez p iec z ona j e s t a d ia b a ty c z -

R ys. 1. S ch em at u k ład u używ anego do b ad an ia te m p e ra tu ry rów now agi po m ięd zy cieczą w p rz e s trz e n i E i fazą

stałą 5 .

Scheme for Measuring the Solid-Liquid Phase Equilibrium Temperature, E is

the Liquid and S the Solid Phase.

nie od w y m ia n y c iepln ej z k r io s ta te m . W tym celu n ależy w y tw o rz y ć dwie w a r s te w k i S i L, p ie r w s z ą z fazy sta łe j, d r u g ą z fazy cie kłej. I s t o t ­ nie, jeżeli w s k u t e k wyższej t e m p e r a t u r y u trz y m y w a n e j w k r io s ta c ie , naczyn ie E będzie p o c h ła n ia ło p e w n e ilości ciepła, ś c ia n k a W k r io m e -

*) A rtykuł jest pierw szy z serii poświęconych pomiarom kriom etrycznym .

(25)

O kriometrze pojedynczym i różnicomym i ich zastosowaniu 95 tru zacznie przep u szczać przez siebie ciepło i og rzeje cokolw iek ciecz w L, n a s tę p n ie zacznie się topić faza stała. Do czasu j e d n a k p r z e t o p ie ­ nia w k tó ry m k o lw ie k m ie js c u w a r s te w k i S ciepło nie będzie mogło p rze n ik ać przez n ią w głąb, a w ię c o g rze w ać ciecz w E. Jeżeli zaś z a ło ­

żymy, że k i l o m e t r będzie p r o m ie n io w a ł ciepło, w s k u t e k tego p e w n a ilość cieczy w w a r s te w c e L zostanie zestalona, z nów j e d n a k do c a łk o ­

w itego z a m a rz n ię cia tej w a r s te w k i ciepło nie zdoła się p rze d o s tać po­

przez w a r s tw ę S. T a k w ię c za p o m o c ą w a r s te w e k S i L zabezpieczam y ciecz w E od w y m ia n y ciepln ej z k r io s t a t e m W; w o b e c tego oznaczać m ożem y t e m p e r a t u r ę ró w n o w a g i u sta lo n e j pom iędzy tą cieczą a p o ­ w ie rz c h n ią w e w n ę t r z n ą w a r s te w k i S. T e m p e r a t u r a p o zostaw ać będzie stałą przez cały czas is tn ie n ia owych d w ó ch w a r s te w e k . Słuszność p rzytoczonego ro zw ażan ia p o tw ie rd z a całkow icie dośw iadczenie. Mimo bowiem, że n k ład ja k o całość nie z n a jd u je się w w a r u n k a c h r ó w n o ­ wagi trw a łe j, a to dlatego, żę n a różnych poziom ach w naczyniu E p a ­ n u j ą n ie je d n a k o w e ciśn ie n ia h y dro statyczn e, g r a d ie n t spadku lub zwyżki t e m p e r a t u r y j e s t tak mały, że układ p o zostaje w w a r u n k a c h ,.p o z o r n e j“ r ó w n o w a g i przez szereg godzin i to w y s ta rc z a całkow icie, aby dokonać z p oż ą d aną d ok ład no ścią p o m ia r u t e m p e r a t u r y p ozornej ró w n o w a g i w E. W dalszych ro zw ażan iach będziem y nazywali ją „ t e m ­ p e r a t u r ą r ó w n o w a g i “ opuszczając p rzy m io tn ik „ p o z o rn y “ . Czytelnik

p o w inien j e d n a k p a m ię ta ć , że gdyby chodzić m iało o do kładność w i e ­ lokrotnie w iększą aniżeli 0.001° C u p ro szczen ie takie było by n i e u s p r a ­ w iedliw ione.

N adm ienić też m usim y, że w a rty k u le n in iejszy m k r io m e tr a m i n a ­ zywać będ ziem y przyrządy służące do p o m ia r u t e m p e r a t u r w s p ó ł is t n ie ­ nia c o n a jm n ie j j e d n e j fazy ciekłej i c o n a jm n ie j je d n e j stałej. A czko l­

w iek w yraz g recki, od k tó re g o bierze p o c z ąte k n a z w a przyrządu, z w ią ­ zany j e s t z nisk ą te m p e r a t u r ą , w y d a je się, że nie może to być przyczyną dostatecznie w ażką, aby u n ik a ć nazw y „ k r i o m e t r i a “ dla tego działu p o m ia r ó w fizyk o -chem iczny ch , k t ó r e m a j ą n a celu oznaczanie t e m p e r a t u r ró w n o w a g i pom iędzy cieczą i fazą stałą lub cieczam i i f a ­ zami stałym i w d ow olnym obszarze te m p e r a t u r . M ając j e d n a k n a myśli wyłącznie p o m ia ry p ro w a d z o n e w n a czy n iach pyreksow ych , chcem y ograniczyć się z góry do tak ic h g r a n ic te m p e r a t u r , w k tó ry c h p o m ia ry w tych n a c zy nia ch w y k o n y w a n e być mogą.

M ając w p a m ię c i w a r u n k i, w k tó ry c h p o m ia ry się w y k o n y w a ją w myśl zasady tylko ćo wyłożonej, c h c e m y naszą m eto d ę ( ja k też inne o pa rte n a b a d a n iu r ó w n o w a g pom iędzy fazam i ciekłymi i s ta ły ­ m i 2), 3) ) nazyw ać m e to d ą s t a t y c z n ą . Pozostałe m eto d y k r io m e -

Cytaty

Powiązane dokumenty

szego ogrzewania, przyczem otrzymuje się preparaty w postaci czystych form Teichmana; w każdym razie przy stosowaniu kwaśnego alkoholu do celów krystalizacji

względnie jednakowej we wszystkich kierunkach tem peratury, w warunkach elektroneutralności system u, zaś przy zachowaniu tych wymagań reguły faz musiałyby powstać

wyżej sposób dość łatwo uzgodnić, to więcej zawiłe jest zachowanie się alkoholi i fenoli względem pięciochlorku fosforu. Mianowicie chodzi o to, czy wszystkie

nak tworzenie się tego związku jest ¿możliwe i być może powstaje on w pewnej ilości wśród innych izomerów. Przekonamy się niżej, iż z niego, przy dalszem

Stosow anie jednak połączeń typu trójaryloguanidyny okazało się korzystniejsze, daje bowiem rozleglejsze możliwości ich stosow ania dla celów sy n tezy zw iązków

puszczalnych związków Mn&#34;' jest reakcją wtórną o bardzo powolnym przebiegu i nie odgrywającą przeto znacznej roli w oddziaływaniu wza- jemnem nadmanganianu i

pokojowej dość szybko, daje wydajność prawie teo re ty c z n ą ; przez proste zalkalizowanie roztworu strąca się zasada, następnie otrzymanie chlorowodorku nie

Analyse des mélanges de l’acide acétique, alcool éthylique, éth er éthylique de l'acide acétique et l’eau... La diam ide carbam inique de la