Edukacja i praca zawodowa - Danuta Marcinek - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

DANUTA MARCINEK

ur. 1939; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, II wojna światowa, PRL

Słowa kluczowe Lublin, II wojna światowa, PRL, szkoła, siostry kanoniczki, dzielnica Podwale, Aleje Racławickie, ulica Jaczewskiego, szpital

Edukacja i praca zawodowa

Od wczesnego dzieciństwa bardzo starałam się zdobyć wykształcenie. Jestem z zawodu technikiem budowlanym i mimo swojej niesprawności, bo urodziłam się z wrodzoną wadą stopy, przepracowałam całe życie jako pełnosprawny człowiek bez żadnej spółdzielni inwalidów. Życie po prostu do wielu spraw zmuszało, musiałam sobie radzić.

Ponieważ zostałyśmy obie tylko z mamą, nie miałam więcej rodzeństwa, mama też już nie miała swoich rodziców, więc wysłała mnie do przedszkola do sióstr kanoniczek na Podwale. Później zaczęłam chodzić do szkoły, do sióstr kanoniczek, do trzeciej klasy tylko, ponieważ to była szkoła prywatna i została upaństwowiona i wówczas zaczęłam chodzić do szkoły państwowej na rogatkę Lubartowską. Tam skończyłam szkołę podstawową i uczęszczałam od pięćdziesiątego drugiego roku do

„budowlanki” na aleje Racławickie. W pięćdziesiątym szóstym roku zdałam maturę i zaczęłam swoją pracę zawodową

Po zdaniu matury w pięćdziesiątym szóstym roku zaczęłam swoją pracę zawodową.

Staż rozpoczęłam przy budowie szpitala na [ulicy] Jaczewskiego. Pierwsza cegła, która jest położona pod szpital była zrobiona moimi rękoma. Tam przepracowałam przez trzy lata.

W pracy pracowaliśmy bardzo intensywnie, z wielką radością, że odbudowujemy kraj, bo przecież w zasadzie Lublin był zniszczony i cała Polska była zniszczona.

(2)

Data i miejsce nagrania 2010-03-30, Lublin

Rozmawiał/a Piotr Lasota

Transkrypcja Justyna Maciejewska

Redakcja Justyna Maciejewska, Piotr Lasota