Gruzy getta lubelskiego - Danuta Strzelecka - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

DANUTA STRZELECKA

ur. 1932; Niedrzwica Kościelna, k. Lublina

Tytuł fragmentu relacji Gruzy getta lubelskiego

Zakres terytorialny i czasowy Lublin, II wojna światowa, PRL

Słowa kluczowe Lublin, II wojna światowa, PRL, getto lubelskie, jeńcy niemieccy, więźniowie Majdanka, szpital im. Jana Bożego, okupacja hitlerowska, ulica Lubartowska, ulica Narutowicza

Gruzy getta lubelskiego

Mam w pamięci widok więźniów Majdanka w pasiakach, idących kolumną przez miasto do odgruzowywania dawnego getta lubelskiego. W tej chwili tam jest pusty plac. Na Lubartowskiej, naprzeciwko ulicy Ruskiej, było zwalisko po dwu czy trzypiętrowej kamienicy. Gdzieś tak do wysokości pierwszego piętra [był] zwał gruzów. Ci ludzie, obstawieni kordonem niemieckim, z psami, każdy z żołnierzy niemieckich miał psa na smyczy, wilczura, bez kagańca, to wszystko odgruzowywali.

Ja tam biegałam do szpitala, do Bożego Jana, moja ciotka tam leżała i ja codziennie coś jej podrzucałam do jedzenia. A ponieważ jako dziecko jednak miałam trochę więcej swobody, byłam w pewnym sensie bezpieczniejsza niż dorosły człowiek, no to mnie mama wysyłała.

Później z wielką satysfakcją patrzyłam jak jeńcy niemieccy maszerowali poprzez Narutowicza też do odgruzowywania. Nie wiem, który widok był bardziej żałosny. Chyba jednak tych Majdankowców.

Data i miejsce nagrania 2012-03-12, Lublin

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Transkrypcja Marta Tylus

Redakcja Tomasz Czajkowski