Równania różniczkowe
rzędu pierwszego, które
sprowadzają się do równań
o zmiennych rozdzielonych
Autorzy:
Vsevolod Vladimirov
(1)
Równania różniczkowe rzędu pierwszego, które sprowadzają się do równań o zmiennych rozdzielonych
Równania różniczkowe rzędu pierwszego, które sprowadzają się do równań o zmiennych rozdzielonych
Autor: Vsevolod Vladimirov
Całkowanie równań różniczkowych (RR) rzędu pierwszego wiąże się, na ogół, z przedstawieniem ich w postaci równań o zmiennych rozdzielonych.
1. Równanie postaci
Stosujemy podstawienie . Różniczkując względem otrzymamy i wówczas wyjściowe równanie ma postać
lub, po rozdzieleniu zmiennych,
Całkując powyższe wyrażenie, otrzymamy
PRZYKŁAD
Przykład 1:
Przykład 1:
W tym przypadku , zaś . Podstawiając to do powyższego równania, otrzymujemy:
Stąd otrzymujemy rozwiązanie
2. Równania jednorodne. Są to równania, które nie zmieniają kształtu przy transformacjach , gdzie jest dowolną stałą nie równą się zeru. Równanie takie może być sprowadzone do postaci
Stosujemy podstawienie . Wówczas i Otrzymamy wtedy
a po rozdzieleniu zmiennych
Całkując stronami, otrzymamy:
= f(a t + b x).
d x d tz = a t + b x
z
t,
z
′= a + b
x
′= a + b f(z),
d z d t= dt.
d z a+b f(z)∫
d z= t + C.
a+b f(z)= 2 t + x.
d x d tz = 2 t + x
z
′= 2 + ,
x
′f(z) = z
∫
d z= ln
= t.
2+z 2+zCx = C − 2 (t + 1).
e
tx → α x, t → α t
α
= f ( ) .
d x d t xtz =
x tx = z t
x
′= t + z.
z
′=
=
,
d z d t t −xx ′ t2 f(z)−zt=
.
d t t f(z)−zd zlog[ ] = ∫
t.
C f(z)−zd z(2) (3) (4)
PRZYKŁAD
Przykład 2:
Przykład 2:
Zgodnie z powyższym wzorem , więc mamy do policzenia całkę
Wracając do zmiennej wyjściowej otrzymamy równość
Wprowadzając dogodną stałą zgodnie ze wzorem , po elementarnych przekształceniach otrzymujemy rozwiązanie
3. Do jednorodnego równania sprowadza się równanie postaci
Rozpatrzmy najpierw przypadek szczególny
Wprowadzamy podstawienie:
Ponieważ więc zatem zmienną będziemy traktować jako nową zmienną niezależną, zaś funkcja będzie nową zmienną zależną. Zauważmy że zachodzą równości oraz . Równanie można zatem przepisać w postaci
gdzie
Przypomnijmy kiedy układ równań liniowych
można rozwiązać względem zmiennych . Postać macierzowa tego układu jest następująca:
Z twierdzenia Cramera wynika, iż układ ma jedno rozwiązanie , o ile
= (1 + )
d x d t xt xtf(z) = z(z + 1)
∫
d z= ∫
= − .
f(z)−z z+ −zd zz2 1z= − log[ ] ≡ log C − log t.
t x Ct
= log C
C~
x =
t.
−log t C~= f (
) .
d x d t aa12t+ x+t+ x+bb12 cc12=
.
d x d t aa12t+ x+t+ x+bb12 cc12t = r + α,
x = p + β.
x = x(t),
p = p(t),
r
p
dt = dr,
dx = dp
=
,
d p d r aa12r+ p+r+ p+bb12 hh12= α + β + ,
= α + β + .
h
1a
1b
1c
1h
2a
2b
2c
2{ α + β + = 0,
a
1b
1c
1α + β + = 0
a
2b
2c
2α, β
⋅ ( ) = [
] ⋅ ( ) = − ( ) .
M^
α
β
,
a
1,
a
2b
1b
2α
β
c
1c
2α, β
J = det
M^
=
a
1b
2−
a
2b
1≠ 0.
α, β
h
1,
h
2(5) (6)
(7)
(8) Jeżeli warunek powyższy zachodzi, wówczas możemy w sposób jednoznaczny dobrać stałe w taki sposób że znikną. Dzieląc licznik i mianownik prawej strony równania ( 4 ) przez , otrzymamy wtedy
Jest to jednorodne równanie, które poprzez podstawienie sprowadza się do równania o zmiennych rozdzielonych. Jeżeli , wówczas nie można wyeliminować opisanym wyżej sposobem parametrów . Niemniej jednak ten przypadek również jest całkowalny. Rzeczywiście, równość oznacza, że współczynniki są proporcjonalne, tzn. istnieje stała taka że , . A zatem równanie ( 3 ) można przepisać w postaci równania ( 1 )
I tak jak w równaniu ( 1 ) wprowadzamy podstwienie otrzymując równanie
które jest równaniem o zmiennych rozdzielonych.
Przypadek ogólny, czyli równanie ( 2 ), przekształcamy w podobny sposób: jeżeli , to wówczas przechodzimy do zmiennych , , gdzie stałe
określamy jako rozwiązania układu równań
W wyniku dla funkcji otrzymujemy równanie
jest to równanie jednorodne.
W przypadku gdy , równanie ( 2 ) można zapisać jako
Podstawienie , sprowadza go do równania o zmiennych rozdzielonych:
UWAGA
Uwaga 1:
Uwaga 1:
W przypadku gdy , równanie ( 2 ) sprowadza się do równania postaci ( 7 ).
4. Równania jednorodne uogólnione. Jest to klasa równań, które się nie zmieniają przy jednoczesnym skalowaniu zmiennej zależnej i niezależnej , gdzie -stałe. Równania takie można przedstawić w postaci
Podstawienie sprowadza równanie ( 8 ) do równania o zmiennych rozdzielonych:
α, β
h
1,
h
2r
=
= F ( ) .
d p d r + a1 b1pr + a2 b2pr p rz =
prdet M =
a
1b
2−
a
2b
1= 0
h
1,
h
2J = 0
k ≠ 0
a
1= k
a
2b
1= k
b
2=
= F( t + x).
d x d t k( t+ x)+aa22t+ x+bb22 c2c1a
2b
2z = t + x,
a
2b
2= F(z) + ,
d z d tb
2a
2t + x ≠ k( t + x)
a
1b
1a
2b
2ξ = t − t
0η = x − x
0t
0,
x
0+
+ = 0,
a
1t
0b
1x
0c
1+
+ = 0.
a
2t
0b
2x
0c
2η(ξ)
= f (
) = f (
) = F [ ]
dη dξ aa12ξ+ ηξ+ ηbb12 + η/ξ a1 b1 + η/ξ a2 b2 η ξt + x = k( t + x)
a
1b
1a
2b
2= f (
) = ( t + x).
d x d t k( t+ x)+aa22t+ x+bb22 c2c1f
2a
2b
2z = t + x
a
2b
2=
(z) + = F(z).
d z d tb
2f
2a
2t + x = k( t + x)
a
1b
1a
2b
2t → α t, x →
α
kx
0 ≠ α, k
=
f ( ) .
d x d tt
k−1 txkz = xt
−k=
.
d z d t f(z)−k ztPublikacja udostępniona jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Na tych samych warunkach 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej. Zezwala się na dowolne wykorzystanie treści publikacji pod warunkiem wskazania autorów i Akademii Górniczo-Hutniczej jako autorów oraz podania informacji o licencji tak długo, jak tylko na utwory zależne będzie udzielana taka sama licencja. Pełny tekst licencji dostępny na stronie
http://creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/.
Data generacji dokumentu: 2019-04-15 06:23:27
Oryginalny dokument dostępny pod adresem: https://epodreczniki.open.agh.edu.pl/openagh-permalink.php? link=30bccb067ce8a9339b276d764e6b6ec1