• Nie Znaleziono Wyników

wykład 4

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "wykład 4"

Copied!
36
0
0

Pełen tekst

(1)

Stany stacjonarne w potencjale periodycznym

(2)

zamkni ˛ety układ wielu barier/studni

poprzednio badali´smy sztuczny kryształ składał si ˛e ze sko ´nczonej liczby studni w studni

(3)

otwarty układ wielu barier/studni

badali´smy równie˙z sko ´nczony układ wielu studni i transport przez niego w zale˙zno´sci od

(4)

problem o symetrii translacyjnej

we´zmy niesko ´nczony układ o symetrii translacyjnej

jeden okres "kryształu" R = 180 nm czyli 18dx , z dx = 10 nm

(5)

twierdzenie Blocha

jeden okres "kryształu" R = 180 nm czyli 18dx , z dx = 10 nm

twierdzenie Blocha: funkcje własne elektronu w potencjale periodycznym o okresie R

mo˙zna przedstawi´c w postaci:

Ψk

(x ) = exp(ikx )uk

(x ),

gdzie uk(x + R) = uk(x )

Ψk- fala Blocha, u - funkcja okresowa, k - krystaliczny wektor falowy

k|2- g ˛esto´s´c prawdopodobie ´nstwa dla funkcji falowej Blocha ma periodyczno´s´c

potencjału krystalicznego

(6)

problem o symetrii translacyjnej

jeden okres "kryształu" R = 180 nm czyli 18dx , z dx = 10 nm

9 oczek w barierze, 9 oczek w studni

twierdzenie Blocha Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )

poszukamy rozwi ˛azania w formie:Ψl,jk = exp(iklR)ukj

l- numer komórki elementarnej, j numer atomu w komórce

(7)

problem o symetrii translacyjnej

Ψl,jk = exp(iklR)ujk dla komórki l = 0 Ψl,jk =ukj

poza w ˛ezłami j = 1 oraz j = 18:

l=0,jk =Hujk Hujk=2m∆x−~22 u j−1 k +u j+1 k − 2u j k



+V (j)ujk- forma macierzowa jak wy˙zej dla sztywnych

warunków brzegowych, dla pełnej funkcji falowej Ψ dla w ˛ezła j = 1 s ˛asiad z lewej strony Ψl=0,j=0

k = Ψ l=−1,j=18 k = exp(−ikR)u j=18 k HΨl=0,j=1k =2m∆x−~22 u 18 k exp(−ikR) + u 2 k− 2u 1 k



+V1u1k podobnie

dla w ˛ezła j = 18 s ˛asiad z prawej strony Ψl=0,j=19k = Ψl=1,j=1k = exp(ikR)uk1

l=0,j=18k =2m∆x−~22 u 17 k + exp(ikR)u 1 k− 2u 18 k



+V18u18k

(8)

problem o symetrii translacyjnej

macierz Hamiltona w pierwszej komórce HΨl=0

k =Huk=Ekuk dla j 6= 1, j 6= 18 : Huj k=t u j−1 k +u j+1 k − 2u j k



+V (j)uj kprzy t = −~2 2m∆x2 dla j = 1: HΨl=0,j=1 k =t u 18 kexp(−ikR) + u 2 k− 2u 1 k



+V1u1 k dla j = 18 : HΨl=0,j=18 k =t u 17 k+ exp(ikR)u 1 k− 2u 18 k



+V18u18 k forma macierzowa



−2t + V1 t 0 . . . 0 t exp(−ikR) t −2t + V2 t . . . 0 0 0 t −2t + V3 . . . 0 0 . . . . . . . . . . . . . . . . . . t exp(ikR) 0 0 . . . t −2t + V18



(9)

problem o symetrii translacyjnej

po lewej "kryształ z 9 studni", po prawej ∞ studni

kmax =π

R, Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )

(10)

problem o symetrii translacyjnej

k = 0 oraz k = 0.5kmax, |u| (najni˙zsze pasmo - fiolet, nast ˛epne - ziele ´n)

kmax =πR, Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )

(11)

problem o symetrii translacyjnej

kmax =πR, Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )

exp(i(k + 2kmax)R) = exp(ikR), dla 2kmaxR = 2π

warunki periodyczne bez potencjału

~2k2 2m ,~

2(k ±n2kmax)2 2m

dla cz ˛astki w pró˙zni znamy relacj ˛e dyspersji:Ek=~

2k2 2m

(12)

cz ˛

astka w pró˙zni

kmax =πR, Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )

exp(i(k + 2kmax)R) = exp(ikR), dla 2kmaxR = 2π

porównanie: warunki periodyczne bez potencjału

dla cz ˛astki w pró˙zni wiemy exp(±iKx ), z E±K=~K

2

2m oraz p±K = ±~K

natomiast ±~k nie jest p ˛edem. ±~k kwazip ˛edem lub p ˛edem krystalicznym

kwazip ˛ed: k + G oraz k s ˛a równowa˙zne, gdy G wektor sieci odwrotnej

w jednym wymiarze G = n

(13)

cz ˛

astka w pró˙zni

Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )

dla cz ˛astki w pró˙zni wiemy exp(±iKx ), z E±K =~K2

2m

±~K to p˛ed, natomiast ±~k to kwazip˛ed

nakładamy na pró˙zni˛e warunek periodyczno´sci

poni˙zej funkcje ukz diagonalizacji dla 3 najni˙zszych pasm dla k = kmax/2 = π/(4R), w ramach

jednej "komórki elementarnej" - przyj˛etej bez zwi ˛azku z potencjałem, który jest 0 wsz˛edzie

na rysunkach: cz˛e´sci rzeczywiste uk(x ) (z diagonalizacji, krzywe pt "Bloch" na rysunkach) oraz cz˛e´s´c rzeczywista fali płaskiej uk(0) exp(iKlx ), przy czym Kl=±

p

2mEl

~2 dla pierwszego (lewy),

drugiego (´srodkowy) i trzeciego (prawy) pasma (diagonalizacja produkuje stany własne o niekontrolowalnym czynniku fazowym).

wstawione do równania k = π/(4R), ma wpływ wył ˛acznie na form˛e periodycznych warunków

brzegowych dla uk, nie na sens całego rozwi ˛azania Ψk.

(14)

cz ˛

astka w pró˙zni

Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )

ΨK(x ) = exp(iKx )

p ˛ed K i kwazip ˛ed k

zwi ˛azki: K1=k , K2= (k − G), K3=k + G, gdzie G =R

K dla cz ˛astki w pró˙zni decyduje o kierunku ruchu, k - nie

kierunek ruchu elektronów, zgodny ze znakiem, pr ˛edko´s´c pasmowa v = 1

(15)

funkcje Blocha i Wanniera

Marzari et al. Rev. Mod. Phys.84 (2011)

funkcje Blocha (zdelokalizowane) i Wanniera

(zlokalizowane na jonie)

Wanniera - zbli˙zone do orbitali atomowych

Bloch Ψk= exp(ik · r)uk(r)

Wannier: ΨR(r) =1N

P

kexp(−ik · R)Ψk(r)

(16)

metoda ciasnego wi ˛

azania

Marzari et al. Rev. Mod. Phys.

rozwi ˛azania równania Schroedingera w bazie orbitali

atomowych (LCAO) [funkcji Wanniera]

stany własne kryształu:

~2 2m

2+U(r) − E



Ψ(r) = 0

U(r ) =

P

nV (r − Rn)jest sum ˛a potencjałów

atomowych (+ zale˙znie od przybli˙zenia elementów oddziaływania elektron-elektron)

chcemy znale´z´c Ψ w bazie orbitali atomowych

[funkcji Wanniera] Ψ =

P

mncmnΨ m

R(r − Rn),

tutaj dodatkowo -m numeruje orbitale atomowe

po wstawieniu Ψ do równania Schroedingera i

wyrzutowaniu na orbitale atomowe (funkcje Wanniera) dostajemy HΨ = EΨ elementy macierzowe Hmn,m0n0 = Emδm,m0δn,n0+mR(r − Rn)|H|Ψm 0 R(r − Rn0)i = Emδm,m0δn,n0+tm,n;m0n0

(17)

funkcje Blocha i Wanniera

dwie podsieci trójk ˛atne

(A,B) - ewentualnie sie´c trójk ˛atna z baz ˛a

W okolicach punktu

neutralno´sci ładunkowej na powierzchni Fermiego - orbitale pz(tylko 1 orbital

na jon sieci, ni˙zsze stany tworz ˛a silniejsze wi ˛azania

(18)

metoda ciasnego wi ˛

azania dla grafenu

~2 2m 2+U(r) − E



Ψ(r) = 0 ψ =

P

ncnp z Rn(r),

zało˙zenia metody ciasnego wi ˛azania hpn|pmi = δmn(jak dla funkcji Wanniera)

hpn|Hc|pmi = Epzdla m = n

hpn|Hc|pmi = tmndla jonów, których funkcje si ˛e przekrywaj ˛a

w najprostszym przybli˙zeniu tmn=t dla najbli˙zszych s ˛asiadów i 0 dla kolejnych.

(19)

metoda ciasnego wi ˛

azania

komórka elementarna

grafenu składa si ˛e z dwóch atomów A, B Ψjk(r) = exp(ik · r)ujk(r) j = A, B R = n1a1+n2a2 uA k(r + R) = ukA(r) uB k(r + R) = u B k(r)

(20)

metoda ciasnego wi ˛

azania

komórka elementarna

grafenu składa si ˛e z dwóch atomów A, B Ψjk(r) = exp(ik · r)ujk(r) j = A, B R = n1a1+n2a2 uA k(r + R) = u A k(r) uB k(r + R) = u B k(r) HΨB=A+A0 +tΨA00 HΨB=A+Aexp(ik · a 1) +tΨAexp(ik · a2) A= tΨB+tΨB0+tΨB00 A=

(21)

metoda ciasnego wi ˛

azania

HΨB=A+Aexp(ik · a

1) +tΨAexp(ik · a2)

A=

tΨB+tΨBexp(−ik · a2) +tΨBexp(−ik · a1)

t = −2.7 eV,a1=a 3, 3 2



, a2=a 3, − 3 2



, a = 0.246 nm H Ψ A ΨB



= 0 t(1 + exp(−ika1) + exp(−ika2)) t(1 + exp(ika1) + exp(ika2)) 0



ΨA ΨB



=E Ψ A ΨB



w pasmach : ΨA= ±ΨB - pseudospin

w punktach K , K0 liniowa relacja dyspersji

-fermiony Diraca

grafen - półmetal, na rysunku po lewej wida´c szesciok ˛atna stref˛e Brillouina

(22)

periodyczne warunki brzegowe

W poprzednim przykładzie: zakładamy k liczymy E

mo˙zliwe podej´scie odwrotne: zakładamy E , liczymy k

B. Rzeszotarski (praca mgr) za M. Zwierzyckim, physica status solidi (b), 245, 623 (2008)

forma macierzowa HΨ =

. .. . . . 0 0 0 0 . .

. Bu−2 Hu−1 Bu−1 0 0

. . . 0 Bu−1 Hu Bu 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..

. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .

Hu- macierz Hamiltonianu wewn ˛atrz jednego komórki elementarnej

(23)

periodyczne warunki brzegowe

HΨ =

. .. . . . 0 0 0 0 . .

. Bu−2 Hu−1 B†u−1 0 0

. . . 0 Bu−1 Hu Bu 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..

. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .

dla układu periodycznego mo˙zna opu´sci´c indeks komórki u - bo wszystkie komórki s ˛a

(24)

periodyczne warunki brzegowe

HΨ =

. .. . . . 0 0 0 0 . . . B H B 0 0 . . . 0 B H B 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..

. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .

H - trójprzek ˛atniowa jak poprzednio B - tylko jeden niezerowy element – który ?

(25)

periodyczne warunki brzegowe

HΨ =

. .. . . . 0 0 0 0 . . . B H B 0 0 . . . 0 B H B 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..

. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .

H - trójprzek ˛atniowa jak poprzednio, wymiar 18 × 18

B = −~2

(26)

periodyczne warunki brzegowe

forma tw. Blocha Ψu−1=χ, Ψu=λχ, Ψu=λ2χ λ = exp(ikx ) HΨ =

. .. . . . 0 0 0 0 . . . B H B 0 0 . . . 0 B H B 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..

. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .

H - trójprzek ˛atniowa jak poprzednio, wymiar 18 × 18

B = −~2

(27)

periodyczne warunki brzegowe

forma tw. Blocha Ψu−1=χ, Ψu=λχ, Ψu=λ2χ λ = exp(ikx ) HΨ =

. .. . . . 0 0 0 0 . . . B H B 0 0 . . . 0 B H B 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..

. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .

HΨ = EΨ

dla u-tej komórki elementarnej:

Bχ + λHχ + λ2

B†χ =EIλχ

−Bχ + λ (EI − H) χ − λ2B

(28)

periodyczne warunki brzegowe

Ψ

u−1

= χ, Ψ

u

= λχ, Ψ

u

= λ

2

χ

−Bχ + λ (EI − H) χ − λ

2

B

χ

= 0

na wej´sciu: macierze, E (jak w problemach z ci ˛

agłej

cz ˛e´sci widma)

(29)

periodyczne warunki brzegowe

Ψ

u−1

= χ, Ψu

= λχ, Ψu

= λ

2

χ

−Bχ + λ (EI − H) χ − λ

2

B

χ

= 0

(1) η = λχ

(30)

periodyczne warunki brzegowe

−Bχ + λ (EI − H) χ − λ2 B†χ =0 (1) η = λχ (2) −Bχ + (E I − H) η − λB η =0

h

0 I −B EI − H

i 

χ η



=λ

h

I 0 0 B

i 

χ η



to jest tzw. uogólniony problem własny (standardowy, w bilbiotekach numerycznych)

Av = λSv

warto´sci własne mog ˛a by´c zespolone, bo macierzeA,S nie s ˛a hermitowskie

tyle rozwi ˛aza ´n własnych jak i rozmiar macierzy, tj. 2n

tylko nie które z nich maj ˛a akceptowaln ˛a form ˛e (sko ´nczon ˛a w całym układzie)

dla ka˙zdej energii E szukamy takich warto´sci własnych które maj ˛a form ˛e λ = exp(ikR), z

tego liczmy k =lnλ

(31)

periodyczne warunki brzegowe

h

0 I −B EI − H



− λ



I 0 0 B

i 

χ η



=



0 0



λ = exp(ikR), |λ| = 1, z tego liczmy k = lnλ

iR

(32)

ostatni przykład, wi ˛eksza komórka elementarna: nanowst ˛ega

A. Mre ´nca, K. Kolasi ´nski, B.

Szafran, Phys. Rev. B 90, 035314 (2014)

komórka elementarna - tutaj zło˙zona z 10 atomów

twierdzenie Blocha Ψk(x ) = exp(ikx )φk(x ), gdzie φk(x + ∆x ) = φk(x )

poszukamy rozwi ˛azania w formie Ψu,v

k = exp(iku∆x )φ

v k

(33)

periodyczne warunki brzegowe

forma tw. Blocha Ψu−1=χ, Ψu=λχ, Ψu=λ2χ λ = exp(ikx ) HΨ =

. .. . . . 0 0 0 0 . . . B H B 0 0 . . . 0 B H B 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..

. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .

(34)

twierdzenie Blocha Ψk(x ) = exp(ikx )φk(x ), gdzie φk(x + ∆x ) = φk(x )

H =

v /v0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1 0 t 0 0 0 t 0 0 0 0 2 t 0 t 0 0 0 0 0 0 0 3 0 t 0 t 0 0 0 0 0 0 4 0 0 t 0 t 0 0 0 0 0 5 0 0 0 t 0 0 0 0 0 0 6 t 0 0 0 0 0 t 0 0 0 7 0 0 0 0 0 t 0 t 0 0 8 0 0 t 0 0 0 0 0 t 0 9 0 0 0 0 0 0 0 t 0 t 10 0 0 0 0 t 0 0 0 t 0

(35)

B2,7=B4,9=t, pozostałe elementy - zerowe

poni˙zej E (k ) po lewej dla metalicznej wst ˛egi fotelowej (armchair) n = 5 atomów w

poprzek i półprzewodnikowej n = 15 atomów w poprzek. Brak przerwy je´sli (n + 1) jest wielokrotno´sci ˛a 3.

(36)

Cytaty

Powiązane dokumenty

Od wielu lat zajmuje się problem atyką samobójstw, w swoim dorobku naukowym posiada kilkadziesiąt publikacji z tego zakresu, w tym również wiele prac wydanych za

Zmienna losowa X ma rozk lad dyskretny, je˙zeli zbi´ or jej warto´sci S ⊂ R jest sko´ nczony

Sorpcja tlenku wêgla wzrasta wraz z rozdrobnieniem wêgla, co przemawia za sorpcj¹ tego gazu zachodz¹c¹ w du¿ej czêœci na zewnêtrznych powierzchniach ziarna wêglowego..

Jaki warunek geometryczny charakteryzuje punkty krzywej eliptycznej rz¸edu 2, rz¸edu

[r]

Twierdzenie 4.11 przes¸ adza, ˙ze za lo˙zenie ograniczenia normy drugiej formy podstawowej przez liczb¸e mniejsz¸ a od a implikuje istnienie kanonicznego homeo- morfizmu

Znale´z´c si l¸e wywieran¸a przez tak¸a mas¸e na mas¸e punktow¸a znajduj¸ac¸a si¸e w odleg lo´sci x od ´srodka kuli.. Znajd´z energi¸e potencjaln¸a tego

pr´ oba losowa - pr´oba losowana (najcz¸e´sciej) zgodnie z rozk ladem