Stany stacjonarne w potencjale periodycznym
zamkni ˛ety układ wielu barier/studni
•
• poprzednio badali´smy sztuczny kryształ składał si ˛e ze sko ´nczonej liczby studni w studni
otwarty układ wielu barier/studni
• badali´smy równie˙z sko ´nczony układ wielu studni i transport przez niego w zale˙zno´sci od
problem o symetrii translacyjnej
• we´zmy niesko ´nczony układ o symetrii translacyjnej
• jeden okres "kryształu" R = 180 nm czyli 18dx , z dx = 10 nm
twierdzenie Blocha
•
• jeden okres "kryształu" R = 180 nm czyli 18dx , z dx = 10 nm
• twierdzenie Blocha: funkcje własne elektronu w potencjale periodycznym o okresie R
mo˙zna przedstawi´c w postaci: •
•
Ψk
(x ) = exp(ikx )uk
(x ),
•
•
gdzie uk(x + R) = uk(x )• Ψk- fala Blocha, u - funkcja okresowa, k - krystaliczny wektor falowy
• |Ψk|2- g ˛esto´s´c prawdopodobie ´nstwa dla funkcji falowej Blocha ma periodyczno´s´c
potencjału krystalicznego
problem o symetrii translacyjnej
•
• jeden okres "kryształu" R = 180 nm czyli 18dx , z dx = 10 nm
• 9 oczek w barierze, 9 oczek w studni
• twierdzenie Blocha Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )
• poszukamy rozwi ˛azania w formie:Ψl,jk = exp(iklR)ukj
• l- numer komórki elementarnej, j numer atomu w komórce
problem o symetrii translacyjnej
•
• Ψl,jk = exp(iklR)ujk • dla komórki l = 0 Ψl,jk =ukj
• poza w ˛ezłami j = 1 oraz j = 18:
HΨl=0,jk =Hujk • Hujk=2m∆x−~22 u j−1 k +u j+1 k − 2u j k
+V (j)ujk- forma macierzowa jak wy˙zej dla sztywnych
warunków brzegowych, dla pełnej funkcji falowej Ψ • dla w ˛ezła j = 1 s ˛asiad z lewej strony Ψl=0,j=0
k = Ψ l=−1,j=18 k = exp(−ikR)u j=18 k HΨl=0,j=1k =2m∆x−~22 u 18 k exp(−ikR) + u 2 k− 2u 1 k
+V1u1k • podobnie• dla w ˛ezła j = 18 s ˛asiad z prawej strony Ψl=0,j=19k = Ψl=1,j=1k = exp(ikR)uk1
HΨl=0,j=18k =2m∆x−~22 u 17 k + exp(ikR)u 1 k− 2u 18 k
+V18u18kproblem o symetrii translacyjnej
•
• macierz Hamiltona w pierwszej komórce HΨl=0
k =Huk=Ekuk • dla j 6= 1, j 6= 18 : Huj k=t u j−1 k +u j+1 k − 2u j k
+V (j)uj kprzy t = −~2 2m∆x2 • dla j = 1: HΨl=0,j=1 k =t u 18 kexp(−ikR) + u 2 k− 2u 1 k +V1u1 k • dla j = 18 : HΨl=0,j=18 k =t u 17 k+ exp(ikR)u 1 k− 2u 18 k +V18u18 k • forma macierzowa • −2t + V1 t 0 . . . 0 t exp(−ikR) t −2t + V2 t . . . 0 0 0 t −2t + V3 . . . 0 0 . . . . . . . . . . . . . . . . . . t exp(ikR) 0 0 . . . t −2t + V18problem o symetrii translacyjnej
• po lewej "kryształ z 9 studni", po prawej ∞ studni
•
• kmax =π
R, Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )
problem o symetrii translacyjnej
•
• k = 0 oraz k = 0.5kmax, |u| (najni˙zsze pasmo - fiolet, nast ˛epne - ziele ´n)
•
• kmax =πR, Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )
problem o symetrii translacyjnej
• kmax =πR, Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )
• exp(i(k + 2kmax)R) = exp(ikR), dla 2kmaxR = 2π
• warunki periodyczne bez potencjału
• ~2k2 2m ,~
2(k ±n2kmax)2 2m
• dla cz ˛astki w pró˙zni znamy relacj ˛e dyspersji:Ek=~
2k2 2m
cz ˛
astka w pró˙zni
• kmax =πR, Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )
• exp(i(k + 2kmax)R) = exp(ikR), dla 2kmaxR = 2π
• porównanie: warunki periodyczne bez potencjału
• dla cz ˛astki w pró˙zni wiemy exp(±iKx ), z E±K=~K
2
2m oraz p±K = ±~K
• natomiast ±~k nie jest p ˛edem. ±~k kwazip ˛edem lub p ˛edem krystalicznym
• kwazip ˛ed: k + G oraz k s ˛a równowa˙zne, gdy G wektor sieci odwrotnej
• w jednym wymiarze G = n2π
cz ˛
astka w pró˙zni
• Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )
• dla cz ˛astki w pró˙zni wiemy exp(±iKx ), z E±K =~K2
2m
• ±~K to p˛ed, natomiast ±~k to kwazip˛ed
• nakładamy na pró˙zni˛e warunek periodyczno´sci
• poni˙zej funkcje ukz diagonalizacji dla 3 najni˙zszych pasm dla k = kmax/2 = π/(4R), w ramach
jednej "komórki elementarnej" - przyj˛etej bez zwi ˛azku z potencjałem, który jest 0 wsz˛edzie
• na rysunkach: cz˛e´sci rzeczywiste uk(x ) (z diagonalizacji, krzywe pt "Bloch" na rysunkach) oraz cz˛e´s´c rzeczywista fali płaskiej uk(0) exp(iKlx ), przy czym Kl=±
p
2mEl~2 dla pierwszego (lewy),
drugiego (´srodkowy) i trzeciego (prawy) pasma (diagonalizacja produkuje stany własne o niekontrolowalnym czynniku fazowym).
• wstawione do równania k = π/(4R), ma wpływ wył ˛acznie na form˛e periodycznych warunków
brzegowych dla uk, nie na sens całego rozwi ˛azania Ψk.
cz ˛
astka w pró˙zni
• Ψk(x ) = exp(ikx )uk(x ), gdzie uk(x + R) = uk(x )
• ΨK(x ) = exp(iKx )
• p ˛ed K i kwazip ˛ed k
•
• zwi ˛azki: K1=k , K2= (k − G), K3=k + G, gdzie G =2πR
• K dla cz ˛astki w pró˙zni decyduje o kierunku ruchu, k - nie
• kierunek ruchu elektronów, zgodny ze znakiem, pr ˛edko´s´c pasmowa v = 1
funkcje Blocha i Wanniera
•
• Marzari et al. Rev. Mod. Phys.84 (2011)
• funkcje Blocha (zdelokalizowane) i Wanniera
(zlokalizowane na jonie)
• Wanniera - zbli˙zone do orbitali atomowych
• Bloch Ψk= exp(ik · r)uk(r)
• Wannier: ΨR(r) =√1N
P
kexp(−ik · R)Ψk(r)metoda ciasnego wi ˛
azania
•
• Marzari et al. Rev. Mod. Phys.
• rozwi ˛azania równania Schroedingera w bazie orbitali
atomowych (LCAO) [funkcji Wanniera]
• stany własne kryształu:
−~2 2m∇
2+U(r) − E
Ψ(r) = 0
• U(r ) =
P
nV (r − Rn)jest sum ˛a potencjałów
atomowych (+ zale˙znie od przybli˙zenia elementów oddziaływania elektron-elektron)
• chcemy znale´z´c Ψ w bazie orbitali atomowych
[funkcji Wanniera] Ψ =
P
mncmnΨ m
R(r − Rn),
• tutaj dodatkowo -m numeruje orbitale atomowe
• po wstawieniu Ψ do równania Schroedingera i
wyrzutowaniu na orbitale atomowe (funkcje Wanniera) dostajemy • HΨ = EΨ • elementy macierzowe Hmn,m0n0 = Emδm,m0δn,n0+hΨmR(r − Rn)|H|Ψm 0 R(r − Rn0)i = Emδm,m0δn,n0+tm,n;m0n0
funkcje Blocha i Wanniera
•
• dwie podsieci trójk ˛atne
(A,B) - ewentualnie sie´c trójk ˛atna z baz ˛a
• W okolicach punktu
neutralno´sci ładunkowej na powierzchni Fermiego - orbitale pz(tylko 1 orbital
na jon sieci, ni˙zsze stany tworz ˛a silniejsze wi ˛azania
metoda ciasnego wi ˛
azania dla grafenu
• • −~2 2m∇ 2+U(r) − E Ψ(r) = 0 • ψ =P
ncnp z Rn(r),• zało˙zenia metody ciasnego wi ˛azania hpn|pmi = δmn(jak dla funkcji Wanniera)
• hpn|Hc|pmi = Epzdla m = n
• hpn|Hc|pmi = tmndla jonów, których funkcje si ˛e przekrywaj ˛a
• w najprostszym przybli˙zeniu tmn=t dla najbli˙zszych s ˛asiadów i 0 dla kolejnych.
metoda ciasnego wi ˛
azania
•
• komórka elementarna
grafenu składa si ˛e z dwóch atomów A, B • Ψjk(r) = exp(ik · r)ujk(r) • j = A, B • R = n1a1+n2a2 • uA k(r + R) = ukA(r) • uB k(r + R) = u B k(r)
metoda ciasnego wi ˛
azania
•
• komórka elementarna
grafenu składa si ˛e z dwóch atomów A, B • Ψjk(r) = exp(ik · r)ujk(r) • j = A, B • R = n1a1+n2a2 • uA k(r + R) = u A k(r) • uB k(r + R) = u B k(r) • HΨB=tΨA+tΨA0 +tΨA00 • HΨB=tΨA+tΨAexp(ik · a 1) +tΨAexp(ik · a2) • HΨA= tΨB+tΨB0+tΨB00 • HΨA=
metoda ciasnego wi ˛
azania
•
• HΨB=tΨA+tΨAexp(ik · a
1) +tΨAexp(ik · a2)
• HΨA=
tΨB+tΨBexp(−ik · a2) +tΨBexp(−ik · a1)
• t = −2.7 eV,a1=a √ 3, √ 3 2
, a2=a √ 3, − √ 3 2 , a = 0.246 nm • H Ψ A ΨB = 0 t(1 + exp(−ika1) + exp(−ika2)) t(1 + exp(ika1) + exp(ika2)) 0 ΨA ΨB =E Ψ A ΨB • • • w pasmach : ΨA= ±ΨB - pseudospin• w punktach K , K0 liniowa relacja dyspersji
-fermiony Diraca
• grafen - półmetal, na rysunku po lewej wida´c szesciok ˛atna stref˛e Brillouina
periodyczne warunki brzegowe
• W poprzednim przykładzie: zakładamy k liczymy E
• mo˙zliwe podej´scie odwrotne: zakładamy E , liczymy k
•
• B. Rzeszotarski (praca mgr) za M. Zwierzyckim, physica status solidi (b), 245, 623 (2008)
• forma macierzowa • HΨ =
. .. . . . 0 0 0 0 . .. Bu−2 Hu−1 B†u−1 0 0
. . . 0 Bu−1 Hu B†u 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..
. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .
• Hu- macierz Hamiltonianu wewn ˛atrz jednego komórki elementarnej
periodyczne warunki brzegowe
• • • HΨ =
. .. . . . 0 0 0 0 . .. Bu−2 Hu−1 B†u−1 0 0
. . . 0 Bu−1 Hu B†u 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..
. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .
• dla układu periodycznego mo˙zna opu´sci´c indeks komórki u - bo wszystkie komórki s ˛a
periodyczne warunki brzegowe
• • • HΨ =
. .. . . . 0 0 0 0 . . . B H B† 0 0 . . . 0 B H B† 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..
. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .
• H - trójprzek ˛atniowa jak poprzednio • B - tylko jeden niezerowy element – który ?
periodyczne warunki brzegowe
• • • HΨ =
. .. . . . 0 0 0 0 . . . B H B† 0 0 . . . 0 B H B† 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..
. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .
• H - trójprzek ˛atniowa jak poprzednio, wymiar 18 × 18
• B = −~2
periodyczne warunki brzegowe
• • forma tw. Blocha • Ψu−1=χ, Ψu=λχ, Ψu=λ2χ • λ = exp(ikx ) HΨ =
. .. . . . 0 0 0 0 . . . B H B† 0 0 . . . 0 B H B† 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..
. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .
• H - trójprzek ˛atniowa jak poprzednio, wymiar 18 × 18
• B = −~2
periodyczne warunki brzegowe
• • forma tw. Blocha • Ψu−1=χ, Ψu=λχ, Ψu=λ2χ • λ = exp(ikx ) HΨ =
. .. . . . 0 0 0 0 . . . B H B† 0 0 . . . 0 B H B† 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..
. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .
• HΨ = EΨ• dla u-tej komórki elementarnej:
• Bχ + λHχ + λ2
B†χ =EIλχ
• −Bχ + λ (EI − H) χ − λ2B†
periodyczne warunki brzegowe
•
Ψ
u−1
= χ, Ψ
u
= λχ, Ψ
u
= λ
2
χ
•
−Bχ + λ (EI − H) χ − λ
2
B
†
χ
= 0
•
na wej´sciu: macierze, E (jak w problemach z ci ˛
agłej
cz ˛e´sci widma)
periodyczne warunki brzegowe
•
Ψ
u−1
= χ, Ψu
= λχ, Ψu
= λ
2
χ
•
−Bχ + λ (EI − H) χ − λ
2
B
†
χ
= 0
•
(1) η = λχ
periodyczne warunki brzegowe
• −Bχ + λ (EI − H) χ − λ2 B†χ =0 • (1) η = λχ • (2) −Bχ + (E I − H) η − λB† η =0 •h
0 I −B EI − Hi
χ η =λh
I 0 0 B†i
χ η• to jest tzw. uogólniony problem własny (standardowy, w bilbiotekach numerycznych)
• Av = λSv
• warto´sci własne mog ˛a by´c zespolone, bo macierzeA,S nie s ˛a hermitowskie
• tyle rozwi ˛aza ´n własnych jak i rozmiar macierzy, tj. 2n
• tylko nie które z nich maj ˛a akceptowaln ˛a form ˛e (sko ´nczon ˛a w całym układzie)
• dla ka˙zdej energii E szukamy takich warto´sci własnych które maj ˛a form ˛e λ = exp(ikR), z
tego liczmy k =lnλ
periodyczne warunki brzegowe
•h
0 I −B EI − H − λ I 0 0 B†i
χ η = 0 0• λ = exp(ikR), |λ| = 1, z tego liczmy k = lnλ
iR
•
• ostatni przykład, wi ˛eksza komórka elementarna: nanowst ˛ega
• A. Mre ´nca, K. Kolasi ´nski, B.
Szafran, Phys. Rev. B 90, 035314 (2014)
• komórka elementarna - tutaj zło˙zona z 10 atomów
• twierdzenie Blocha Ψk(x ) = exp(ikx )φk(x ), gdzie φk(x + ∆x ) = φk(x )
• poszukamy rozwi ˛azania w formie Ψu,v
k = exp(iku∆x )φ
v k
periodyczne warunki brzegowe
• • forma tw. Blocha • Ψu−1=χ, Ψu=λχ, Ψu=λ2χ • λ = exp(ikx ) HΨ =
. .. . . . 0 0 0 0 . . . B H B† 0 0 . . . 0 B H B† 0 . . . . . . . . . . . . . . . . ..
. . . Ψu−2 Ψu−1 Ψu Ψu+1 . . .
•
• twierdzenie Blocha Ψk(x ) = exp(ikx )φk(x ), gdzie φk(x + ∆x ) = φk(x )
• H =
v /v0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 1 0 t 0 0 0 t 0 0 0 0 2 t 0 t 0 0 0 0 0 0 0 3 0 t 0 t 0 0 0 0 0 0 4 0 0 t 0 t 0 0 0 0 0 5 0 0 0 t 0 0 0 0 0 0 6 t 0 0 0 0 0 t 0 0 0 7 0 0 0 0 0 t 0 t 0 0 8 0 0 t 0 0 0 0 0 t 0 9 0 0 0 0 0 0 0 t 0 t 10 0 0 0 0 t 0 0 0 t 0
•
• B2,7=B4,9=t, pozostałe elementy - zerowe
• poni˙zej E (k ) po lewej dla metalicznej wst ˛egi fotelowej (armchair) n = 5 atomów w
poprzek i półprzewodnikowej n = 15 atomów w poprzek. Brak przerwy je´sli (n + 1) jest wielokrotno´sci ˛a 3.