• Nie Znaleziono Wyników

Algebra liniowa, WNE, 2018/2019 ćwiczenia 20. – rozwiązania zadań domowych

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Algebra liniowa, WNE, 2018/2019 ćwiczenia 20. – rozwiązania zadań domowych"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

Algebra liniowa, WNE, 2018/2019

ćwiczenia 20. – rozwiązania zadań domowych

11 grudnia 2018

Grupa 8:00

1. W R4znaleźć rzut prostopadły wektora (4, 2, 3, 1) na przestrzeń W = {(x, y, z, t) : x + y − z + 2t = 0} oraz obraz wektora (0, 0, 1, 2) w symetrii względem przestrzeni W .

Rzut na W to oryginalny wektor minus rzut na wektor prostopadły do W , czyli (1, 1, −1, 2), a więc:

(4, 2, 3, 1) − h(4, 2, 3, 1), (1, 1, −1, 2)i

h(1, 1, −1, 2), (1, 1, −1, 2)i(1, 1, −1, 2) = (4, 2, 3, 1) −5

7(1, 1, −1, 2) = 1

7(23, 9, 26, −3).

Analogicznie rzut wektora (0, 0, 1, 2) to:

(0, 0, 1, 2) − h(0, 0, 1, 2), (1, 1, −1, 2)i

h(1, 1, −1, 2), (1, 1, −1, 2)i(1, 1, −1, 2) = (0, 0, 1, 2) −3

7(1, 1, −1, 2) = 1

7(−3, −3, 10, 8).

Z zatem symetria:

1

7(−6, −6, 20, 16) − (0, 0, 1, 2) = 1

7(−6, −6, 13, 2).

2. Znaleźć wzór na przekształcenie liniowe ϕ : R3 → R3 będące rzutem prostopadłym na podprzestrzeń W = {(x, y, z) : x − y + 2z = 0} oraz na przekształcenie ψ : R3 → R3 będące symetrią prostopadłą względem W .

Baza W to na przykład {(1, 1, 0), (−2, 0, 1)}, natomiast baza W to {(1, −1, 2)}. Niech ϕ będzie rzutem, a ψ symetrią. A = {(1, 1, 0), (−2, 0, 1), (1, −1, 2)} jest bazą własną zarówno dla ϕ, jak i ψ, odpowiednio z wartościami 1, 1, 0 i 1, 1, −1, więc:

M (ϕ)AA=

1 0 0 0 1 0 0 0 0

, M (ψ)AA=

1 0 0

0 1 0

0 0 −1

.

Tymczasem M (id)stA=

1 −2 1

1 0 −1

0 1 2

, więc łatwo obliczyć, że:

M (id)Ast= (M (id)stA)−1 =1 6

1 5 1

−2 2 2

1 −1 2

.

Zatem:

M (ϕ)stst= M (id)stA· M (ϕ)AA· M (id)Ast= 1 6

5 1 −2

1 5 2

−2 2 2

M (ψ)stst= M (id)stA· M (ψ)AA· M (id)Ast =1 3

2 1 −2

1 2 2

−2 2 1

a zatem ϕ((x, y, z)) = 16(5x + y − 2z, x + 5y + 2z, −2x + 2y + 2z), ψ((x, y, z)) = 13(2x + y − 2z, x + 2y + 2z, −2x + 2y + z).

1

(2)

Grupa 9:45

1. W R4znaleźć rzut prostopadły wektora (4, 2, 1, 3) na przestrzeń W = {(x, y, z, t) : x + y + 2z − t = 0} oraz obraz wektora (0, 0, 2, 1) w symetrii względem przestrzeni W .

Rzut na W to oryginalny wektor minus rzut na wektor prostopadły do W , czyli (1, 1, 2, −1), a więc:

(4, 2, 1, 3) − h(4, 2, 1, 3), (1, 1, 2, −1)i

h(1, 1, 2, −1), (1, 1, 2, −1)i(1, 1, 2, −1) = (4, 2, 1, 3) −5

7(1, 1, 2, −1) = 1

7(23, 9, −3, 26).

Analogicznie rzut wektora (0, 0, 2, 1) to:

(0, 0, 2, 1) − h(0, 0, 2, 1), (1, 1, 2, −1)i

h(1, 1, 2, −1), (1, 1, 2, −1)i(1, 1, 2, −1) = (0, 0, 2, 1) −3

7(1, 1, 2, −1) = 1

7(−3, −3, 8, 10).

Z zatem symetria:

1

7(−6, −6, 16, 20) − (0, 0, 2, 1) = 1

7(−6, −6, 2, 13).

2. Znaleźć wzór na przekształcenie liniowe ϕ : R3 → R3 będące rzutem prostopadłym na podprzestrzeń W = {(x, y, z) : x + 2y − z = 0} oraz na przekształcenie ψ : R3 → R3 będące symetrią prostopadłą względem W .

Baza W to na przykład {(−2, 1, 0), (1, 0, 1)}, natomiast baza W to {(1, 2, −1)}. Niech ϕ będzie rzutem, a ψ symetrią. A = {(−2, 1, 0), (1, 0, 1), (1, 2, −1)} jest bazą własną zarówno dla ϕ, jak i ψ, odpowiednio z wartościami 1, 1, 0 i 1, 1, −1, więc:

M (ϕ)AA=

1 0 0 0 1 0 0 0 0

, M (ψ)AA=

1 0 0

0 1 0

0 0 −1

.

Tymczasem M (id)stA=

−2 1 1

1 0 2

0 1 −1

, więc łatwo obliczyć, że:

M (id)Ast= (M (id)stA)−1 =1 6

−2 2 2

1 2 5

1 2 −1

.

Zatem:

M (ϕ)stst= M (id)stA· M (ϕ)AA· M (id)Ast= 1 6

5 −2 1

−2 2 2

1 2 5

M (ψ)stst= M (id)stA· M (ψ)AA· M (id)Ast =1 3

2 −2 1

−2 −1 2

1 2 2

a zatem ϕ((x, y, z)) = 16(5x − 2y + z, −2x + 2y + 2z, x + 2y + 5z), ψ((x, y, z)) = 13(2x − 2y + z, −2x − y + 2z, x + 2y + 2z).

2

Cytaty