Gioacchino Rossini – mistrz stylu bel canto
1. Cele lekcji
a. Wiadomości
Zapoznanie uczniów z postacią włoskiego kompozytora Gioacchina Rossiniego. Przedstawienie najważniejszych faktów z jego życia oraz omówienie dzieł będących podporą i przykładem muzyki XIX wieku. Przedstawienie cech charakterystycznych dla jego twórczości. Omówienie wpływu kompozytora na innych muzyków. Wysłuchanie i percepcja wybranych utworów. Analiza muzyczna.
b. Umiejętności Uczeń potrafi:
1. Omówić biografię Gioacchina Rossiniego.
2. Przedstawić znane dzieła kompozytora.
3. Omówić i przedstawić najważniejsze gatunki uprawiane przez Gioacchina Rossiniego.
4. Rozpoznać i nazwać fragmenty wysłuchanych utworów.
5. Wskazać podstawowe cechy stylu tego twórcy.
2. Metoda i forma pracy
Metoda opisu z elementami pogadanki. Percepcja muzyczna. Analiza muzyczna – praca w grupach.
Forma ćwiczeniowa.
3. Środki dydaktyczne
1. Podręcznik: J. Ekiert, Bliżej muzyki. Encyklopedia, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1994.
2. Stanowisko do odtwarzania płyt.
3. Nagranie utworów Gioacchina Rossiniego:
Stabat Mater 4. Karta pracy ucznia.
5. Partytury wyżej wymienionego utworu.
4. Przebieg lekcji
a. Faza przygotowawcza 1. Sprawdzenie obecności.
2. Powtórzenie wiadomości poprzez odpytanie jednej osoby z trzech ostatnich lekcji.
3. Podanie tematu do zeszytu.
(10 min.)
b. Faza realizacyjna
1. Przedstawienie postaci Gioacchina Rossiniego (metoda opisu). Omówienie najważniejszych faktów z życia kompozytora. Przedstawienie (metodą opisu) najważniejszych jego dzieł.
Notatka:
Rossini Gioacchino (1792-1868), kompozytor, najwybitniejszy włoski twórca operowy 1.
połowy XIX w. Studiował muzykę u A. Tesei w Bolonii, od 1806 zaś w Liceo Musicale, m.in.
u S. Mattei. Debiutował operą La combiale di matrimonio (1810) w Teatro San Moisè w Wenecji, dla którego napisał jeszcze cztery opery.
Sławę międzynarodową przyniosły mu opery Tankred i Włoszka w Algierze, wystawione w 1813 w Wenecji. W latach 1813-1814 działał głównie w Mediolanie, następnie w Neapolu (1815-1817), jednak wystawienia skomponowanych wtedy arcydzieł gatunku opery komicznej (Cyrulik sewilski, 1816, Kopciuszek, 1817) odbyły się w Rzymie. W latach 1815-1822 był dyrektorem artystycznym i komponował dla teatrów w Neapolu. Powstały wówczas opery:
Elżbieta królowa Anglii, Otello, La gazzetta, Armida, Mojżesz w Egipcie, Ermione, La donna del lago, Maometto II, Zelmira. W 1822 odbył się festiwal oper Rossiniego w Wiedniu. W 1823 powstała Semiramida, napisana dla Teatro La Fenice w Wenecji.
W 1824 objął dyrekcję Théâtre-Italien w Paryżu, gdzie przebywał przez 5 lat. Otrzymał honorową posadę "pierwszego kompozytora króla". Najwybitniejsze dzieła skomponowane we Francji: opera komiczna Le Comte Ory (1828) i ostatnie dzieło - Wilhelm Tell (1829).
Przez następne 40 lat zaprzestał komponowania oper, stworzył w tym okresie Stabat Mater (1832, druga wersja 1841) i Petite messe solennelle (1863, druga wersja 1867).
Bel canto - termin stosowany na określenie włoskiej techniki wokalnej rozwiniętej w XVIII wieku, wysuwającej na pierwszy plan piękno śpiewu i sprawność techniczną. Rozwój bel canto wiąże się z działalnością szkoły neapolitańskiej. Tradycje bel canto żywe są także w muzyce operowej XIX w. (V. Bellini, G. Donizetti, G. Rossini).
3. Wysłuchanie i percepcja Stabat Mater G. Rossiniego. Analiza muzyczna utworu. Praca w grupach.
(25 min.)
c. Faza podsumowująca 1. Zapisanie notatki do zeszytu.
(10 min.)
5.Bibliografia
a. J. Ekiert, Bliżej muzyki. Encyklopedia, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1994.
6. Załączniki
a. Karta pracy ucznia
Najważniejsze zagadnienia związane z tematem lekcji Gioacchino Rossini – mistrz stylu bel canto.
b. Zadanie domowe
