• Nie Znaleziono Wyników

Kronika Polskiego Towarzystwa Geologicznego - Rafał Unrug (1931-2000)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Kronika Polskiego Towarzystwa Geologicznego - Rafał Unrug (1931-2000)"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

KRONIKA POLSKIEGO TOWARZYSTWA GEOLOGICZNEGO

135

Rafał Unrug (19 3 1 -2 0 0 0 )

21 lipca 2000 roku zm arł w swojej rezydencji w Punta Gorda na Florydzie Rafał Unrug, w ybitny geolog, em erytow any profesor U niw ersytetu Braci W right w D ayton, Ohio, USA, były profesor U niw ersytetu Jagiellońskiego, były prezes Polskiego Towarzys­

tw a G eologicznego, członek A m erykańskiego Towarzystw a G eo­

logicznego oraz Am erykańskiego Stow arzyszenia G eologów N af­

towych.

Śmierć jeg o przejęła w ielkim sm utkiem Jego przyjaciół i ko­

legów. Geologia światowa straciła w ybitnego uczonego, do ostat­

nich chwil swego życia pracującego nad geologicznym i problema­

mi Rodinii, G ondw any i A ppalachów. Całe Jego życie pośw ięcone było pracy naukowej i pedagogicznej. Jego postać pozostanie zawsze w pam ięci przyjaciół i kolegów.

Rafał U nrug urodził się 24 października 1931 roku w K rako­

wie. Po ukończeniu Liceum im. Nowodw orskiego w 1949 roku, mając, ze względu na swoje pochodzenie, trudności w rozpoczęciu studiów, pracow ał początkowo w Nowej Hucie, a w roku 1952 w P.P. U zdrowisko Cieplice Śląskie zajm ując się ochroną źródeł.

Studia geologiczne rozpoczął na Akadem ii G órniczo-H utni­

czej i jeszcze w trakcie studiów, w grudniu 1954 roku podjął pracę w charakterze zastępcy asystenta w Zakładzie Geologii, kiero­

wanym przez profesora M ariana Książkiewicza. Ten uniw ersy­

tecki wcześniej Zakład w 1951 r. został przyłączony do AGH, a 1957 r., w raz z wszystkimi pracow nikam i, pow rócił do U niw ersy­

tetu Jagiellońskiego. W m iędzyczasie, w 1957 r. Rafał Unrug uzyskał na AGH dyplom m agistra inżyniera z zakresu geologii po­

szukiwawczej.

W Uniwersytecie Jagiellońskim Rafał Unrug pracow ał nie­

przerwanie do 1983 roku, uzyskując 1963 r. stopień doktora, a ha­

bilitując się w roku 1969. W roku 1978 uzyskał tytuł naukowy pro­

fesora nadzwyczajnego. W roku 1972 objął kierownictw o Katedry Geologii UJ, zaś w roku następnym został mianowany dyrektorem Instytutu Nauk G eologicznych UJ, który w ówczas utworzony zos­

tał z Jego inicjatywy. N a przełom ie lat pięćdziesiątych i sześć­

dziesiątych pełnił funkcję seniora budowy paw ilonu Geologii na ulicy Oleandry 2a. Dzięki Jego w ysiłkom oraz umiejętności zw al­

czania trudności możliwe było, w połow ie lat siedemdziesiątych, reaktywow anie studiów geologicznych na U niw ersytecie Jagiel­

lońskim. G łów nie Jego zasługą było ukształtowanie kierunków badawczych prow adzonych w instytucie, w naw iązaniu do istnie­

jącej wcześniej szkoły sedym entologicznej profesora M. Książ-

kiew icz oraz stworzenie koncepcji zajęć dydaktycznych na reakty­

w owanym kierunku. W pracy był zaw sze bardzo w ym agający za­

równo w stosunku do siebie ja k i w spółpracow ników stwarzając jednak atm osferę stym ulującą prow adzenie badań naukowych.

D ziałalność naukow a Rafała charakteryzow ała się dynam iz­

m em badaw czym i podejm ow aniem często pionierskich badań.

Jego zainteresow ania badaw cze były bardzo szerokie i dotyczyły w ielu problem ów , od szczegółowych analiz sedym entologicz- nych, przez badania paleogeograficzne do regionalnych analiz geodynamicznych. Posiadał On um iejętność tw órczego w yko­

rzystyw ania now ych kierunków badaw czych. W spółpraca z Nim, k tó rąjed en z nas (A.Ś.) m iał przyjem ność prow adzić, była zawsze wielkim przeżyciem naukowym. Do dziś jeżdżąc po karpackich odsłonięciach, które razem oglądaliśmy, w spom inam Jego tw órcze pom ysły i dyskusje, które owocowały w spólnym i pracam i.

Początkowy okres Jego działalności naukowej zw iązany był głów nie z pionierskim badaniam i sedym entologicznym i osadów D unajca (1956, 1957). Szybko jednak skoncentrow ał swoje zain­

teresow ania na badaniach sedym entologicznych i paleogeogra- ficznych fliszu karpackiego. Tym zagadnieniom pośw ięcona była praca doktorska dotycząca sedym entacji w arstw istebniańskich - pierwsza, szczegółow a analiza sedym entologiczna jednego z naj­

w ażniejszych ogniw fliszu karpackiego (1963) oraz praca habilita­

cyjna pt. K ordyliera śląska jako obszar źródłowy m ateriału klas- tycznego piaskow ców fliszowych Beskidu Śląskiego i Beskidu W ysokiego (1963). Była to praca pionierska, w której przedsta­

w iona została na podstawie kom pleksow ych analiz m ateriału egzotykow ego i analiz sedym entologicznych oraz m ineralogicz­

nych, budow a geologiczna, ja k i geodynam ika wypiętrzenia w śród basenowego. Rafał był jednym z pionierów zastosow ania m etod matem atycznych i ilościowych w geologii karpackiej. D ziałalność ta zaow ocow ała szeregiem prac gdzie metody te zostały zasto­

sowane do rozw iązyw ania zagadnień paleogeograficznych Karpat, m.in. w ykazując istnienie trzech źródeł m ateriału klastycznego w arstw krośnieńskich polskich K arpat w schodnich (1976). Pier­

wszy też zw rócił uw agę na możliwość w ystępow ania we fliszu karpackim osadów rozprow adzanych prądam i dennymi (1980).

Zainteresow ania naukow e R afała nie ograniczały się tylko do fli­

szu karpackiego, prow adził pionierskie badania sedym entologicz- ne osadów kulm u morawsko-śląskiego (1966), osadów klastycz- nych dolnej ju ry na zachodnim obrzeżeniu Jury Krakowsko-W ie- luńskiej (1960) i północnym obrzeżeniu G ór Św iętokrzyskich (1962), w spółpracow ał także w badaniach sedym entologicznych górnego karbonu G órnośląskiego Z agłębia W ęglow ego (1961).

Prow adził również, w latach 1974-1975 badania geologiczne w Libii.

Istotne znaczenie dla rozw oju rekonstrukcji geodynam icz­

nych K arpat m iały Jego prace dotyczące paleogeografii K arpat (1979, 1984) i ich rotacji (1980). W pracach tych zw rócił m.in.

uwagę na rolę praw oskrętnej rotacji oraz poprzecznych dyslokacji w tektogenezie Karpat. Był współautorem pierwszego polskiego podręcznika sedym entologii (1976, 1986), który w ypełnił istotną lukę w tej dziedzinie i wykorzystywany je st do dnia dzisiejszego.

Po wyjeździe w 1980 roku do A fryki, w ykładał na U niw er­

sytecie w Lusace w Zambii oraz prow adził badania proterozoicz- nych basenów w południowej części A fryki, m.in. przedstaw iając rozwój sedym entacji oraz ewolucję obszaru północnej Zambii przebiegającej od etapu kratonowego po m obilny górotw ór (1982, 1984). Zajm ow ał się rów nież przejawam i m ineralizacji w ykazując związki ich w ystępow ania z określonym i elem entam i tektonicz­

nymi. W tym czasie zainteresował się rów nież zagadnieniem ko­

lizji kratonów K onga i K alahari (1983).

Drugi okres twórczej pracy naukowej Rafała zw iązany był z w yjazdem do Stanów Zjednoczonych. K ontynuow ał badania roz­

poczęte w południowej Afryce i przedstaw ił now ą strukturalną mapę orogenu Lufilian na podstawie analizy obrazów satelitar­

(2)

136

KRONIKA POLSKIEGO TOWARZYSTWA GEOLOGICZNEGO

nych Landsat (1989) i aulakogenu K undelungu, syntezę uw arun­

kow ań pow stania m ineralizacji w orogenie Lufilian i teranie Kiba- ran (1988), a także problem y geologiczne basenu Karoo. W Sta­

nach Zjednoczonych rozpoczął badania na zachodnim obrzeżeniu Apallachów, które doprow adziły do odkrycia, wspólnie z żoną Zofią, paleozoicznych zespołów fauny w skałach G rupy W alden Creek (zachodnia strefa Blue Ridge - południowe Appalachy) uw ażanych za późno proterozoiczne (1990, 2000). W sposób ra­

dykalny zmieniło to historię rozw oju tej części Appalachów i ich przedpola. Zasadniczym polem działalności Rafała w latach dzie­

w ięćdziesiątych był problem geodynamicznej ewolucji lądu Gon- dwany. Pośw ięcił on tem u zagadnieniu szereg sam odzielnych lub wspólnych prac. Uznanie dla Jego osiągnięć w tej dziedzinie było podstaw ą międzynarodow ych projektów badaw czych organizo­

wanych przez M iędzynarodow ą Unię N auk Geologicznych (IGCP - 288 G ondwana Sutures and Fold Belts, IGCP 440 - A ssem bly and B reak-up o f Rodinia). M iędzynarodow a U nia Geologiczna do dziś uznaje projekt 288 za jed en z najlepszych, a jego rezultatem było przedstaw ienie now ego modelu Gondwany (1992, 1998) i m apa “Geodynamic M ap o f G ondw ana Supercontinent A ssem ­ bly). Jego rola w przygotowaniu projektu IGCP 440 była kluczo­

wa. N iestety nie doprow adził do końca planowanej m apy geody­

namicznej superkontynentu Rodinii. Praca ta je st jednak konty­

nuowana przez Tectonics Special Research Center U niwersytetu Zachodniej Australii w Perth, którego Rafał był w spółpracow ­ nikiem. R afał położył rów nież duże zasługi przy organizacji M ię­

dzynarodowej Assocjacji Badań G ondwany (International A sso­

ciation o f Gondwana Research) i periodyku Gondwana Research.

M im o dużego zaangażow ania w problem y Gondwany, nie zerwał jednak całkowicie zw iązków z geologią Polski i jeszcze w

1999 roku opublikował w spólną pracę dotyczącą kaledońsko- waryscyjskiej ewolucji orogenu krakow skiego i roli teranu górno­

śląskiego.

N ieodłączną częścią działalności Rafała było kształcenie m ło­

dych adeptów geologii. Prow adził w ykłady na Uniwersytecie Ja­

giellońskim , a także jako “visiting professor” na Uniw ersytetach w Kijowie, Granadzie, Bolonii i w Lusace (1990-1993). Po wyjeź- dzie z Polski został profesorem w U niw ersytecie Braci W right w Dayton, Ohio (1984-1999), gdzie w latach 1984-1989 pow ołany został na dyrektora D epartam entu Nauk G eologicznych tego U ni­

wersytetu. W tym czasie prow adził okresowo w ykłady w uniw er­

sytetach w Sao Paulo, Cape Town i Perth. Jego zajęcia dydak­

tyczne charakteryzow ało doskonałe przygotowanie, piękny język i zaznajamianie studentów z najnow szym i osiągnięciam i myśli geo­

logicznej. Często przedstaw iane problem y analizow ał na podsta­

wie własnych badań. Prow adzenie w ykładów ośrodkach zagra­

nicznych ułatwiała mu doskonała znajom ość języka angielskiego, francuskiego i niemieckiego.

N a podkreślenie zasługuje fakt, że Rafał nie zamykał się w naukowej “w ieży z kości słoniow ej”, ale starał się przybliżyć w ie­

dzę geologiczną także nie specjalistom . O pracował pierwszy po- pulam o-naukow y przew odnik geologiczny po K arpatach Zachod­

nich (1969),

Przedstawiając pokrótce sylwetkę Rafała pominąć Jego zasłu­

gach dla rozw oju Polskiego Towarzystw a G eologicznego, którego członkiem był od roku 1957, a w latach 1962-1978 pełnił funkcję sekretarza Zarządu Głównego, a następnie Prezesa (1979-1980).

W spółorganizował zjazdy naukow e Towarzystw a, był także współorganizatorem pierwszej konferencji terenowej Sekcji Sedy- mentologicznej.

Trzeba też dodać, że w latach pięćdziesiątych działał aktyw ­ nie na polu taternictwa jaskiniow ego. Był jednym z pierwszych członków nieformalnego K lubu G rotołazów (od 1950 r.), uczest­

niczył w szeregu wypraw do polskich i zagranicznych jaskiń (m.in.

do Systemu Dent de Crolles we Francji), a wreszcie w latach 1956-1958 był przew odniczącym K om isji Taternictw a Jaskinio­

wego K lubu W ysokogórskiego. Przetłum aczył na język polski dwie książki o tem atyce jaskiniow ej i alpinistycznej.

W osobie profesora Rafała U nruga geologia św iatow a straciła w ybitnego geologa o szerokich horyzontach naukow ych, cieszą­

cego się w ielkim autorytetem, doskonałego organizatora życzli­

wego ludziom. O dszedł od nas stanowczo za wcześnie.

Andrzej Slączka Zbigniew Wilk Ryszard Gradziński

Spis wybranych publikacji prof, dr hab. Rafała Unruga

1957 W spółczesny transport i sedym entacja żw irów w dolinie Dunajca. Acta Geol. Pol., 7: 217:257.

1959 Spostrzeżenia nad sedym entacją warstw lgockich. Rocz.

Pol. Tow. Geol., 29: 191-125.

1961 Kierunki transportu m ateriału klastycznego w górnym kar- bonie G órnośląskiego Zagłębia W ęglowego. Kwart. Geol., 5: 15-38 (wspólnie z R. G radzińskim i A. Radom skim ) 1962 Paleocurrents in the Low er Jurassic sediments on the nort­

hern slopes o f the Holy C ross Mts. (Central Poland). Bull.

Acad. Pol. Sc., ser.sc. geol. geogr., 10: 35-39.

1963 Istebna beds - a fluxoturbidity formation in the Carpathian Flysch. Rocz. Pol. Tow. Geol., 33: 49-92.

1964 Turbidites and fluxoturbidites in the M oravian-Silesian K ulm zone. Bull. Acad. Pol. Sc., ser.sc. geol. geogr., 12:

187-194.

1966 L ’evolution sedimentaire et tectonique du bassin hercy- nien de M oravie-Haute-silesie. Bull. Soc. geol. France, 8 (4): 537-547.

1969 Przew odnik geologiczny po zachodnich K arpatach fliszo­

wych. Wyd. Geol., W arszawa, 260pp.

1960 Sedym entacja i petrografia warstw połom skich. Rocz. Pol.

Tow. Geol., 30: 119-168. (wspólnie z A. Calikowskim).

1971 Rozwój diastroficzno sedym entacyjny basenu M orawsko- Śląskiego. Rocz. Pol. Tow. Geol., 41: 119-168. (W spólnie z Z. Dembowskim).

1972 O cena regionalnej i lokalnej zm ienności składu piaskow ­ ców warstw krośnieńskich m etodą analizy wariancyjnej.

Rocz. Pol. Tow. Geol., 42: 373-395. (w spólnie z A. Ślącz- ką)

1976 Sedymentologia. Wydaw. Geolog. W arszawa, 614pp (wspólnie z R. G radzińskim, A. K ostecką i A. R adom ­ skim)

1976 Trends o f textural and structural variation in turbidite sandstones: the Cergow a Sandstone (O ligocene, O uter Carpathians). Rocz. Pol. Tow. G eol, 46: 55-75 (wspólnie z A. Ślączką)

1977 A ncient deep-sea traction currents deposits in the Lgota Beds (Albian) o f the Carpathian Flysch. Rocz. Pol. Tow.

Geol., 47: 355-370.

1982 The M uva supergroup o f the Northern Zambia: a craton to mobile belt sedim entary sequence. Trans. Geol. Soc. S.

Afr., 85: 155-165)

1983 The Lufilian arc: a m icroplate in the Pan-African collision zone o f the Congo and the K alahari cratons. Precambrian Res., 21: 181-196.

1984 G eodynamic evolution o f the Carpathians. Ann. Soc. Geol.

Polon., 52 (1982): 39-66.

1984 The M id-Proterozoic M porokoso Group o f N orthhern Zambia: Stratigraphy, sedim entation and regional posi­

tion. Precambrian Res., 24: 99-21.

1988 M ineralization Controls and source o f m etals in the Lufil-

(3)

KRONIKA POLSKIEGO TOWARZYSTWA GEOLOGICZNEGO

137

1990

1992

1995 1996

ian fold belt, Shaba (Zaire), Zam bia and Angola. Eco­

nomic Geol., 83: 1247-1258.

Paleontological evidence o f Paleozoic age for the W al­

den C reek Group, O coee Supergroup, Tennessee. Geol­

ogy, 18: 1041-1045 (wspólnie z S. Unrug).

The suprercontinent cycle and G ondwanaland assembly:

com ponent cratons and timing o f suturing events. J. Geo­

dynamics, 16: 215-240.

Tectonic assembly o f Gondwana, J. Geodynamics, 19:

1-34 (wspólnie z J. J. W. Rogers, M. Sultan).

The assem bly o f Gondwanaland, Scientifi results o f IGCP Project 288. Episodes, 19:

1999 Easterm ost A valonian and A rm orican-Cadom ian ter- ranes o f central Europe and C aledonian-V ariscian evolu­

tion o f the polydeform ed Kraków mobile belt: geological constraints. Tectonophisics, 302: 133-157 (w p ó ln iezC z.

H arańczykiem i M. Chocyk-Jam ińską).

2000 Paleozoicage o f the W alden C reek Group. O coee Super­

group, in the w estern Blue Ridge, southern A p p a l a c h i ­ ans: Im plications for evolution o f the A ppalachian margin o f Laurentia. Geol. Soc. Am. Bull., 112: 982-996 (w spólnie z W. I. Ausich, J. Bednarczyk, R. J. Cuffey, B.

I. M am et, S. L. Palmes & S. Unrug).

Cytaty

Powiązane dokumenty

Zagrożony wywozem do Niemiec podjął następnie pracę w Warszawie, w niemieckiej placówce geologicznej, gdzie prowadził badania miocenu okolic Miechowa.. W ostatnim

Z pełnym zaangażowaniem prowadził zajęcia ze studentami zarówno na uczelni, jak i w czasie praktyk terenowych, równocześnie podejmował badania naukowe w zakresie

Godna uwagi jest też ostatnia wypowiedź Huberta Gruszczyka na Krajowej Konferencji Geologicznej, która odbyła się 4—5 czerwca 1985 r. Hubert Gruszczyk związany

Olga Pazdro jako człowiek była osobą wyjątkową. Nie odmawiała nigdy nikomu pomocy i zawsze znajdowała dla każdego

dr Henryk Kozikowski pracuje jako ceniony pracownik naukowy w Zakładzie Geologii Instytutu Górnictwa Naftowego i Gazownictwa w Krakowie.... Kozikowski należał do tej

niczych, Komisji Nauk o Ziemi i Komisji Nauk Górniczych Polskiej Akademii Nauk, Oddziału we Wrocławiu, oraz Międzynarodowej Asocjacji Hydrogeologów.. Bieniewski był

nictwa w Zgorzelcu, członek Komisji do spraw Wykroczeń w Okręgowym Urzędzie Górnictwa wc Wrocławiu, wiceprezes Stowarzyszenia Geologów Wychowanków Uniwersytetu

Zrazu jako student, po czym pracownik techniczny, naukowo-dydaktyczny, zaangażowany badacz przyrody nieożywionej, był Mieczysław Szecówka pod każdym względem solidny, przy