• Nie Znaleziono Wyników

Geometria różniczkowa 2010/2011, zadania domowe, 18.01.2011 Zadanie 1. Niech g będzie kanoniczną metryką na Ó3 oraz

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Geometria różniczkowa 2010/2011, zadania domowe, 18.01.2011 Zadanie 1. Niech g będzie kanoniczną metryką na Ó3 oraz"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

Geometria różniczkowa 2010/2011, zadania domowe, 18.01.2011

Zadanie 1. Niech g będzie kanoniczną metryką na ℝ 3 oraz g 𝕊

2

będzie jej obcięciem do sfery jednostkowej 𝕊 2 ⊂ ℝ 3 . Na 𝕊 2 \ (0, 0, 1) wprowadźmy współrzędne stereograficzne (ξ, η) wzorem z = ξ + iη = x+iy 1−z . Wykazać, że metryka g 𝕊

2

oraz stowarzyszona z nią forma objętości Ω g

𝕊2

mają postać:

g 𝕊

2

= 4

(1 + |z| 2 ) 2 (dξ ⊗ dξ + dη ⊗ dη),g

𝕊2

= 4

(1 + |z| 2 ) 2 (dξ ∧ dη).

Zadanie 2. Niech S 2 będzie sferą dwuwymiarową z metryką g = dϑ ⊗ dϑ + sin 2 ϑ dϕ ⊗ dϕ

indukowaną z ℝ 3 . Niech x, y, z oznaczają funkcje na S 2 zadane przez obcięcie odpowiednich współrzędnych z ℝ 3 do sfery S 2 . Sprawdzić, czy formy dx, dy, dz, ∗dx, ∗dy, ∗dz na S 2 są formami własnymi laplasjanu. Z jakimi wartościami własnymi?

Zadanie 3. Wyrazić dywergencję pola wektorowego i laplasjan (na funkcjach) we współrzędnych parabolicznych w ℝ 3 (ξ, η, ϕ).

x =

ξη cos ϕ y =

ξη sin ϕ z = 1 2 (ξ − η)

Zadanie 4. Wyrazić laplasjan jednoformy na płaszczyźnie ℝ 2 we współrzędnych parabolicznych (ξ, η).

x = ξη y = 1 2 (ξ − η)

Zadanie 5. Znaleźć metrykę na torusie 𝕊 1 × 𝕊 1 pochodzącą od zanurzenia w ℝ 3 : x = (a + b sin θ) cos φ

y = (a + b sin θ) sin φ z = b cos θ

Wyrazić laplasjan na funkcjach, 1− i 2−formach we współrzędnych (θ, φ).

Zadanie 6. Niech g będzie kanonicznym tensorem metrycznym na ℝ n : g =

n

X

1

dx i ⊗ dx i gdzie (x 1 , . . . , x n ) są współrzędnymi kartezjańskimi. Niech ∆ = −dδ − δd będzie laplasjanem na for- mach. Wykazać, że ∆(f dx 1 ∧ . . . ∧ dx k ) =

"

( 2

∂x 2 1 + . . . + 2

∂x 2 n )f

#

dx 1 ∧ . . . ∧ dx k . Wskazówka: Sprawdzić następujące wzory:

• ∗∗ = (−1) k(n−k) na k–formach,

• δ = (−1) kn+1 ∗ d∗ na (k + 1)–formach,

• ∗ dx 1 ∧ . . . ∧ dx k = dx k+1 ∧ . . . ∧ dx n ,

• ∗ dx i ∧ dx k+1 ∧ . . . ∧ dx n = (−1) A(i,k,n) dx 1 ∧ . . . dx i−1 ∧ dx i+1 . . . ∧ dx k , i = 1, . . . , k ,

• ∗ dx i ∧ (dx k+1 ∧ . . . dx j−1 ∧ dx j+1 . . . ∧ dx n ) = (−1) B(i,j,k,n) dx j ∧ (∂ i b dx 1 ∧ . . . ∧ dx k ) , i = 1, . . . , k, j = k + 1, . . . , n

W dwóch ostatnich wzorach znaleźć jawną postać funkcji A i B.

1

Cytaty

Powiązane dokumenty

Mo»na wi¦c obliczy¢ caªk¦ jako obj¦to±¢ bryªy - podstawami bryªek s¡ trójk¡ty lub trapezy, wysoko±¢ staªa... Rozwi¡zanie: Korzystamy ze wzoru na

[r]

Krzywa jest zorientowana przeciwnie do ruchu wskazówek zegara gdy patrzymy na ni¡ z

[r]

[r]

Zbiór A składa się z liczb przedziału [0, 1], których rozwinięcie dziesiętne nie zawiera cyfry 9.. Pokazać, że zbiór A ma miarę zero

Rozwiązać zadanie 10 z listy 5, przy użyciu współrzędnych biegunowych i porównać efektywność każdej z

[r]