Pomoc dla powodzian - Elżbieta Kowalik-Sposób - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

ELŻBIETA KOWALIK-SPOSÓB

ur. 1958; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL

Słowa kluczowe Lublin, PRL, ulica Parkowa, powódź na Bystrzycy, rzeka Bystrzyca, pomoc UNRRA, ulica Probostwo, ulica Szenwalda, projekt Lublin. W kręgu żywiołów - woda

Pomoc dla powodzian

W okresie powodzi zachorowałam na odrę i trzeba było brać zastrzyki, przepisali wtedy antybiotyki. Pamiętam jak dzisiaj, że zakonnica z kościoła Ave przychodziła robić mi zastrzyki. To znaczy tata wychodził po nią na sam róg ulicy [Parkowej], dokąd mógł, przenosił ją na barana do tych ludzi, u których nocowałam. Ona się mną zajmowała i tata ją z powrotem odnosił. Woda sięgała powyżej ud i ona nie mogła w tych swoich szatach tamtędy przejść, więc trzeba było ją przenieść.

Ta powódź długo trwała. W [tym] czasie była ofiarna pomoc wojska, a powodzianie dostawali paczki unrowskie. Na paczkach pisało UNRRA i w nich znajdowały się:

masło, olej, kasza jaglana, mąka, wszelkiego rodzaju konserwy, kawa - tak jak w wojsku dają, od razu z cukrem. Także wszyscy powodzianie byli w takie paczki zaopatrzeni.

Przy wykwaterowaniu nas [z ulicy Parkowej] dawali propozycje kilku mieszkań.

Wybraliśmy ulicę Probostwo – cichą, spokojną. Było tam sporo zieleni. Teraz się trochę to wszystko pozmieniało. Oczywiście nie było takiej liczby samochodów, jak teraz jest. Teraz ulicami przejść nie można. Kiedyś swobodnie można się było bawić na chodniku. W tej chwili nie ma takiej możliwości, bo wszystko jest pozastawiane.

Data i miejsce nagrania 2017-09-28, Lublin

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski