• Nie Znaleziono Wyników

Sprawozdanie z XXXII Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Geologicznego w Tatrach i Podhalu, 1959 r.

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Sprawozdanie z XXXII Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Geologicznego w Tatrach i Podhalu, 1959 r."

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

R O C Z N I K P O L S K I E G O T O W A R Z Y S T W A G E O L O G I C Z N E G O A N N A L E S D E L A S O C I E T E G E O L O G I Q U E D E P O L O G N E

T o m ( V o l u m e ) X X X — 1960 Z e s z y t ( F a s c i c u l e ) 4 K r a k ó w 1963

SPRAWOZDANIE Z XXXII ZJAZDU NAUKOWEGO POLSKIEGO TOWARZYSTWA GEOLOGICZNEGO

W TATRACH I NA PODHALU

Compte Rendu de la X X X I I Reunion Scientijiąue de la Societe Geologiąue de Pologne dans la region des Tatras

et de Podhale

W dniach 3— 7 września 1959 r. odbył się w Zakopanem XXXII zjazd naukowy Polskiego Towarzystwa Geologicznego.

Przewodniczącym K om itetu Organizacyjnego był prof. dr W. G o e t e l . Organizacja zjazdu spoczywała w rękach wiceprzewodniczących prof. dra E. P a s s e n d o r f e r a i prof. dra S. S o k o ł o w s k i e g o oraz sekreta­

rza K om itetu dra Z. K o t a ń s k i e g o . Zjazd był urządzony wspólnie z C entralnym Urzędem Geologii, którego pomoc przyczyniła się w ydatnie do powodzenia zjazdu.

W zjeźazie wzięło udział ponad 400 geologów, w tym ponad 100 geolo­

gów z zagranicy. Najliczniejszą grupę stanowili geologowie słowaccy i cze­

scy, a prócz tego geologowie ze Związku Radzieckiego, NRD, Austrii, Wę­

gier, Jugosławii, Francji, Finlandii i Stanów Zjednoczonych.

Bogata problem atyka naukowa zjazdu znalazła swój wyraz w licznych publikacjach zjazdowych przygotowanych na zjazd, częściowo wydanych wcześniej. Dzięki pomocy Centralnego Urzędu Geologii, In sty tu tu Geolo­

gicznego i W ydawnictw Geologicznych z jednej strony a Polskiej Akade­

mii Nauk z drugiej w ydawnictwa te wypadły napraw dę okazale i były bardzo urozmaicone.

A oto ich wykaz:

1. Biul. Inst. Geol. 149 Z badań geologicznych wykonanych w Tatrach i na Podhalu t. V.

2. Przewodnik zjazdowy. W ydawnictwa Geologiczne, Rotaprint.

3. F. R a b o w s k i : Serie wierchowe w Tatrach Zachodnich.

4. Z. K o t a ń s k i : Profile stratygraficzne serii wierchowej T atr pol­

skich, Biul. Inst. Geol. 139. Z badań geologicznych wykonanych w Ta­

trach t. IV.

5. Acta Geologica Polonica t. VIII z. 3, zeszyt poświęcony geologii Podhala.

6. Acta Geologica Polonica t. IX z. 2, zeszyt poświęcony Tatrom i Podhalu.

7. Przegląd Geologiczny 1959, n r 8, zeszyt poświęcony Tatrom i Podhalu.

8. S. S o k o ł o w s k i : T atry Bielskie. Prace Państw. Inst. Geol. t. IV.

9. E. P a s s e n d o r f e r . Jak powstały Tatry. Wyd. III.

10. F. R a b o w s k i : Mapa geologiczna serii wierchowej T atr polskich w skali 1 : 20 000. 1955.

(2)

— 348 —

Przed zjazdem zostało w ydanych przez Instytut geologiczny kilka pierwszych arkuszy Mapy Geologicznej T atr Polskich w skali 1 : 10 000, a mianowicie arkusze Furkaska, H ruby Regiel, Kominy Tyłkowe, Czer­

wone W ierchy i Bobrowiec w opracowaniu K. G u z i k a , A. M i c h a l i k a i S. S o k o ł o w s k i e g o . Odegrały one niezwykle w ażną rolę w czasie zjazdu dla zrozumienia problem atyki zjazdowej i dla prowadzenia tras.

W związku ze zjazdem zorganizowana została przez S. S o k o ł o w- s k i e g o i K . G u z i k a w ystawa map i publikacji poświęconych geologii T atr i Podhala, zestawiona przez J. L e f e 1 d a. Został w niej zobrazowany rozwój poglądów na budowę T atr od czasów najdaw niejszych oraz współ­

czesne opracowania oparte na nowoczesnych metodach badawczych.

Równocześnie został przez Z. W ó j c i k a pod kierunkiem E. P a s ­ s e n d o r f e r a i Z. K o t a ń s k i e g o przebudowany, poszerzony i uno­

wocześniony dział geologiczny w Muzeum Tatrzańskim, zgodnie z obec­

nym stanem wiedzy o geologii Tatr.

Otwarcia zjazdu w sali teatralnej Morskiego Oka dokonał przew od­

niczący Polskiego Towarzystwa Geologicznego prof. dr H. Ś w i d z i ń- s k i, w itając przedstawicieli władz, przedstawicieli tow arzystw zagranicz­

nych oraz członków PTG, a następnie wyraził podziękowanie Polskiej Aka­

demii Nauk i Centralnem u Urzędowi Geologii za umożliwienie urządze­

nia zjazdu. W przemówieniach powitalnych przedstawiciel Miejskiej Rady Narodowej, przewodniczący Państwowej Rady Górnictwa prof. B. K r u ­ p i ń s k i oraz przedstawiciele delegacji zagranicznych przekazali pozdro­

wienia i życzenia owocnych obrad.

Po otwarciu zebrania zostały wygłoszone następujące referaty nau­

kowe:

1. Prof. dr W. G o e t e l omówił rozwój badań geologicznych w Tatrach, 2. prof. dr E. P a s s e n d o r f e r palegeografię serii mezozoicznych, 3. prof. dr A. G a w e ł petrografię krystaliniku,

4. prof. dr S. S o k o ł o w s k i tektonikę Tatr.

W godzinach popołudniowych pierwszego dnia zjazdu delegacja PTG oraz czechosłowackiego Towarzystwa Mineralogiczno-Geologicznego zło­

żyły wieńce na grobach zasłużonych geologów tatrzańskich F. R a b o w- s k i e g o i W. P a w l i c y .

W dniach 4, 5, 6 września odbyły się wycieczki w T atry i na Pod­

hale obejmujące ze względu na rozległość terenu i różnicową proble­

matykę 30 różnych tras.

Problem atyka wycieczek obejmowała następujące zagadnienia: petro­

grafię i tektonikę trzonu krystalicznego, stratygrafię, paleogeografię i tek­

tonikę serii wierchowej, stratygrafię i tektonikę serii reglowych, zagad­

nienia geomorfologii oraz geologię Podhala.

1. W trzonie krystalicznym na czoło w ysunęły się zagadnienia petro­

grafii strefy brzeżnej, stosunku krystaliniku T atr Zachodnich do k ry sta­

liniku T atr Wysokich oraz problemy granityzacji.

2. W obrębie serii wierchowej zostały wysunięte: kw estia genezy zle­

pieńca koperszadzkiego, zagadnienia sedym entacji werfenu, stratygrafia i sedymentacja triasu środkowego, zróżnicowanie facjalne w górnym triasie i kwestia ruchów starokimeryjskich, stosunek liasu i doggeru do podłoża oraz nowe obserwacje w zakresie tektoniki w serii wierchowej.

Zrozumienie tej skomplikowanej tektoniki ułatw iły w znacznym stopniu

(3)

— 349 —

sugestywne rysunki i profile R a b o w s k i e g o wydane w publikacjach zjazdowych.

3. W serii reglowej w ysunęły się problemy w arunków sedym entacji kajp ru i stratygrafii triasu środkowego, które wym agają jeszcze szczegó­

łowych badań w terenie. Jednym z naczelnych zagadnień była budowa serii reglowych, która na zjeździe wzbudziła duże zainteresowanie i liczne dyskusje.

4. Wśród zagadnień geomorfologicznych w ysunęły się na czoło pro­

blem y preglacjalne i ich w yraz we współczesnej morfologii Tatr. O m a­

w iana była rzeźba glacjalna i form y akum ulacji lodowcowej oraz zjawiska peryglacjalne. Ostatnio wyłoniła się nowa problem atyka speleologiczna, m ająca również związek z geomorfologią (wiek i rozwój krasu w Ta­

trach Zachodnich).

5. W eocenie tatrzańskim ważnym zagadnieniem był rozwój transgre­

sji morza eoceńskiego na wyspę tatrzańską oraz zagadnienie stratygra­

ficzne i sedymentologiczne. We fliszu tatrzańskim główne zainteresowa­

nie budziły zagadnienie sedymentologii i tektoniki.

J a k widać z przedstawionej problematyki, trasy zjazdowe objęły cały obszar T atr polskich i Podhala. Na wycieczkach toczyły się bardzo żywe a czasem burzliwe dyskusje, co wskazuje na aktualność problem atyki zjazdowej,

W piątym dniu zjazdu odbyło się zebranie dyskusyjne, na którym przedyskutowano zagadnienia wysunięte zarówno w referatach, jak i w czasie wycieczek. W dyskusji zabierało głos wielu geologów polskich jak i zagranicznych.

I tak M. M a h e 1 dyskutował niektóre problemy sporne z E. P a s ­ s e n d o r f e r e m oraz przedstawił nowe poglądy na tem at tektoniki płaszczowinowej Tatr, negując między innym i istnienie fałszywych an- tyklin w serii reglowej Tatr. S. D ż u ł y ń s k i omówił zagadnienie pocho­

dzenia m ateriału i środowisko sedym entacyjne w erfenu wierchowego, stawiając tezę, że m ateriał ten pochodził z północy, a nie z południa.

B. A n d r u s o w przeprowadził ocenę aktualnego stanu badań w Tatrach.

W odniesieniu do pochodzenia m ateriału w erfenu wierchowego wypowie­

dział również pogląd, że m ateriał pochodził z północy, z wielkiego lądu windelicko-beskidzkiego, jaki rozciągał się na północ od Tatr. W. G o e t e l omówił tektonikę serii reglowej w odpowiedzi M. M a h e 1 o w i. H. T e i s- s c y r e poruszył kwestię metodyki badań tektonicznych w obrębie trzonu krystalicznego Tatr. K. T o ł w i ń s k i omówił tektonikę łuku karpac­

kiego, a E. P a s s e n d o r f e r problem w ynurzenia T atr na przełomie ap tu i albu. W i a ł o w w yraził przekonanie o słuszności poglądu o płasz- czowinowej budowie Tatr. B a 1 o g h zwrócił uwagę na znaczenie T atr w budowie całego łuku karpackiego i na problem ich stosunku do m ię­

dzygórza. R. U n r u g poruszył zagadnienie sedymentologii fliszu pod­

halańskiego. J. T o k a r s k i mówił o zagadnieniach terminologicznych związanych z tatrytem oraz poruszył problem granityzacji i izofen w ob­

rębie trzonu krystalicznego Tatr. B. K r u p i ń s k i omówił nową w ystawę w dziale geologicznym Muzeum Tatrzańskiego wyrażając dla niej swoje uznanie. B. B i r k e n m a j e r podał nowe dane do znajomości egzoty­

ków w obrębie pasa skałkowego i przedstawił rekonstrukcję paleogeogra- .ficzną kordylier w obrębie geosynkliny pienińskiej.

(4)

— 350 —

Piątego dnia po południu część uczestników zjazdu wyjechała na kon­

ferencję geologiczną Czechosłowackiego Towarzystwa Mineralogiczno- -Geologicznego, która odbyła się w słowackiej części Tatr. Na konferencji tej geologowie słowaccy przedstawili swoje osiągnięcia w zakresie geo­

logii T atr w referatach oraz na wycieczkach, które objęły trzon k rysta­

liczny T atr Zachodnich i T atry Bielskie. Konferencja zakończyła się na­

strojowym ogniskiem w lasach podtatrzańskich pod M atlarami, urządzo­

nym przez dyrekcję Tatrzańskiego P arku Narodowego.

Zarówno zjazd po stronie polskiej, jak i po stronie słowackiej ujaw ­ nił zagadnienia wielkiej problematyki geologicznej, a zarazem wykazał potrzebę i sens jeszcze ściślejszej współpracy geologów po obu stronach Tatr.

ZAGRANICZNI UCZESTNICY ZJAZDU

LES PARTICIPANTS DE LA REUNION DE L’ETRANGER

AUSTRIA M aska Miroslav JUGOSŁAWIA

Clar E berhard M astihuba Teodor K a ram ata Stevan M edwenitsch W alter M atejka Alois Mildncić Vjekoslav P rey Siegismund M atula M ilan M ikincicova Dragica

CSSR

M azur Emil

M isar Zdenek NRD

A ndrusov D imitrij Miśrk Milan Beeger Hans

Beno Jan Nemćok A rnold D ornfeld G unter

Biely Anton Nemćok Jan Eism ann L othar

Bor za K arol Oncakova Nela F rań z Rudolf

B ystricka A nna P ertold Zdenek G otte Wolfgang Cambel Bohuslav Pouba Zdenek H ultsch A leksander

Cillik Ivon Roth Zdenek Jung Wolfgang

Fusan Otto Sałat Ja n K n au er Erich

G asparik Ja n Sam uel O ndrej Q uellm alr W erner Górek Augustin Schalekova A nna Rosier Hans Jurgen Hano V ladim ir Scheibner Ervin Sallum Rahu

H ovorka Duśan Scheibnerova Viera Schm idt H elm ut

Ilavsky Ja n Sekyra Jozef Seidel Gerd

Jaros Jozef S itar Wiliem W am ser W alter

K liniec A lbin Suchopa Jan W asternack W.

Kodym Odolen Vaskovsky Im rich

K orb Tomas Zelmasn Ju lian USA

K san d r Jrij Zorkovsky V. G arrison Robert

K ubiny Dusan Zoubek Vladim ir K usik Rudolf

FINLANDIA

WĘGRY Balogh K alm an Kveton P io tr

Lesko Bartolomej L aitakari A a m e Jan tsk y Bela Losert Jrij

FRANCJA

Lukać Rudolf ZSRR

M ahel Michał B ru d erer Willy Owćzinnikow A. M.

M ann K areł Debelmas Jaques Puszczarowskij J. M.

M arschalko Robert Michel Robert W iałow Oleg

Cytaty

Powiązane dokumenty

6— 10 V I 1971 — Wycieczka naukowa Koła Ziemi Lubuskiej w Zielo­. nej Górze, zorganizowana w Sudety, poświęcona

narne oraz 2 posiedzenia Prezydium, na których omawiano wszelkie sprawy wiążące się z bieżącą pracą Towarzystwa, ze szczególnym zwróceniem uwagi na organizację

W dolinie Osławy wyjaśniono również warunki akumulacji ropy ńa złożu naftowym Tarnawa -— Wielopole, W czołowym spiętrzeniu jednostki śląskiej zaprezentowano

A kcja organizacji now ych oddziałów wiąże się również ze w zrostem liczebności Tow arzystw a i dążeniem Zarządu Głównego do uaktyw nienia członków..

W okresie sprawozdawczym, jak i w latach poprzednich Zarząd Główny PTG sprawował zarazem obowiązki Zarządu Oddziału

Uczestnicy w ycieczki udali się do W ierzycy, gdzie objaśniono rzeźbę, budowę geologiczną oraz sto­. sunki hydrogeologiczne Pojezierza

nizacyjnych nie można było przy jąć wszystkich, k tórzy się zgłosili, te n Z jazd jest najsilniej obsadzony ze w szystkich dotychczasowych zjazdów, gdyż bierze

nem u „perm o-karbonowi” i warstw om ottweilskim. Piaskow ce karniow ickie stanow ią osad stosunkow o najmniej poznany w śród zespołu skał ,,permo-karbońskich"