9152/17 mg
DGC 1C
LIMITE PL
Rada
Unii Europejskiej
Bruksela, 12 maja 2017 r.
(OR. en) 9152/17
LIMITE CORLX 229 CFSP/PESC 408 RELEX 398 CONUN 105 MOG 34 CONOP 34 COARM 130 FIN 301 Międzyinstytucjonalny numer
referencyjny:
2017/0099 (NLE)
WNIOSEK
Od: Sekretarz Generalny Komisji Europejskiej, podpisał dyrektor Jordi AYET PUIGARNAU Data otrzymania: 12 maja 2017 r.
Do: Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej
Nr dok. Kom.: JOIN(2017) 13 final
Dotyczy: Wspólny wniosek dotyczący ROZPORZĄDZENIA RADY zmieniającego rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 w sprawie środków
ograniczających wobec Iranu
Delegacje otrzymują w załączeniu dokument JOIN(2017) 13 final.
Zał.: JOIN(2017) 13 final
PUBLIC
Conseil UE
KOMISJA EUROPEJSKA
WYSOKI PRZEDSTAWICIEL UNII DO SPRAW ZAGRANICZNYCH I POLITYKI BEZPIECZEŃSTWA
Bruksela, dnia 12.5.2017 r.
JOIN(2017) 13 final 2017/0099 (NLE)
Limited
Wspólny wniosek
ROZPORZĄDZENIE RADY
zmieniające rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu
PL
2PL
UZASADNIENIE
(1) Rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu nadaje skuteczność środkom przewidzianym w decyzji 2010/413/WPZiB.
(2) Art. 26c ust. 7 decyzji 2010/413/WPZiB stanowi, że zamówienia na niektóre towary dotyczące programu jądrowego z Iranu przez obywateli państw członkowskich lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub przy użyciu ich statków powietrznych, podlegają zatwierdzeniu przez Wspólną Komisję. Przedmiotowymi towarami są, z jednej strony, te zawarte w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych, a z drugiej strony wszelkie inne produkty, które, jak ustaliło to państwo członkowskie, mogłyby przyczynić się do działań związanych z ponownym przetwarzaniem lub wzbogacaniem lub ciężką wodą niezgodnych ze Wspólnym kompleksowym planem działania z dnia 14 lipca 2015 r.
(3) Skuteczność wspomnianemu obowiązkowi nadano w art. 2a ust. 5 rozporządzenia Rady nr 267/2012. W art. 2a ust. 5 rozporządzenia obowiązkiem zatwierdzenia przez Wspólną Komisję objęte są jednak tylko transakcje dotyczące produktów umieszczonych w wykazie Grupy Dostawców Jądrowych, z pominięciem dodatkowych towarów, o których mowa w art. 26c decyzji 2010/413/WPZiB.
(4) Zgodnie z art. 26d decyzji 2010/413/WPZiB państwa członkowskie zaangażowane w dostawę, sprzedaż lub przekazywanie do Iranu, do użytku w Iranie lub na rzecz Iranu, wymienionych w nim towarów, zapewniają, aby uzyskano prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich tych produktów i można było je skutecznie egzekwować.
(5) Skuteczność wspomnianemu wymogowi nadano w art. 3a ust. 6, art. 3c ust. 2 i art.
3d ust. 2 rozporządzenia Rady nr 267/2012. Zgodnie z tymi przepisami właściwy organ ma zapewnić, aby uzyskano od Iranu i można było skutecznie egzekwować prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.
(6) Wymóg ten okazał się trudny do wdrożenia w praktyce, biorąc pod uwagę, że wymaga on udziału państwa trzeciego w operacji, która zasadniczo ma miejsce między dwoma prywatnymi podmiotami gospodarczymi i która znajduje się pod kontrolą właściwego organu w Unii.
(7) W dniu … kwietnia 2017 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2017/... zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB.
(8) Decyzja (WPZiB) 2017/... zastępuje, w art. 26c, wymóg uzyskania zezwolenia od Wspólnej Komisji z obowiązkiem zgłaszania jej wszelkich zakupów przedmiotowych produktów.
(9) Decyzja Rady (WPZiB) 2017/... zmienia także art. 26d i zastępuje obowiązek państw członkowskich uzyskania, przed udzieleniem zezwolenia na jakąkolwiek transakcję, o której w niej mowa, prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej
lokalizacji produktów, z obowiązku uzyskania informacji na temat końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji tych produktów.
(10) Konieczne są dalsze działania Unii, aby wdrożyć te środki, jak również zmienić zakres art. 2a ust. 5 rozporządzenia Rady 267/2012 stosownie do zakresu z art. 26c ust. 7 decyzji 2010/413/WPZiB.
(11) Wysoka Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisja Europejska wnoszą o wprowadzenie odpowiednich zmian do rozporządzenia (UE) nr 267/2012.
PL
4PL
2017/0099 (NLE) Wspólny wniosek
ROZPORZĄDZENIE RADY
zmieniające rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 215, uwzględniając decyzję Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającą wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB1,
uwzględniając wspólny wniosek Wysokiej Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Rady (UE) nr 267/20122 nadaje skuteczność środkom przewidzianym w decyzji 2010/413/WPZiB.
(2) Art. 26c decyzji 2010/413/WPZiB stanowi, że zamówienia na niektóre towary dotyczące programu jądrowego z Iranu przez obywateli państw członkowskich lub przy użyciu statków pływających pod ich banderą lub przy użyciu ich statków powietrznych, podlegają zatwierdzeniu przez Wspólną Komisję.
(3) Zgodnie z art. 26d decyzji 2010/413/WPZiB państwa członkowskie zaangażowane w dostawę, sprzedaż lub przekazywanie do Iranu, do użytku w Iranie lub na rzecz Iranu, wymienionych w nim towarów, zapewniają, aby uzyskano prawo do weryfikacji końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich tych produktów i można było je skutecznie egzekwować.
(4) W dniu … kwietnia 2017 r. Rada przyjęła decyzję (WPZiB) 2017/... zmieniającą decyzję 2010/413/WPZiB.
(5) Decyzja (WPZiB) 2017/... zastępuje, w art. 26c, wymóg uzyskania zezwolenia od Wspólnej Komisji z obowiązkiem zgłaszania jej wszelkich zakupów przedmiotowych produktów. Decyzją Rady (WPZiB) 2017/... zmienia się również art. 26d, aby państwa członkowskie musiały uzyskać, przed udzieleniem zezwolenia na jakąkolwiek transakcję, o której w niej mowa, informacje na temat końcowego użytkowania i końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.
1 Decyzja Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylająca wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195 z 27.7.2010, s. 3).
2 Rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88 z 24.3.2012, s. 1).
(6) Do wdrożenia tych środków konieczne jest podjęcie działań regulacyjnych na poziomie Unii, w szczególności w celu zapewnienia ich jednolitego stosowania przez podmioty gospodarcze we wszystkich państwach członkowskich.
(7) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 267/2012, PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu Rady (UE) nr 267/2012 wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 2a ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Dane państwo członkowskie informuje Wspólną Komisję o zezwoleniach udzielonych na mocy ust. 1 lit. e) oraz zezwoleniach dotyczących zakupu, przywozu lub transportu z Iranu innych towarów i technologii, o których mowa w ust. 4, niezależnie od tego, czy pochodzą one z Iranu.”;
2) w art. 3 a wprowadza się następujące zmiany:
a) ust. 6 otrzymuje brzmienie:
„6. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 lit. a) zapewnia, że – z wyjątkiem czasowego wywozu – wnioskujący przedłożył deklarację zastosowania końcowego w załączniku IIa lub w równoważnym dokumencie zawierającym informacje na temat zastosowania końcowego oraz, w miarę możliwości, końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.”;
b) dodaje się ust. 6 a w brzmieniu:
„Jeżeli wraz z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na wywóz niemożliwe jest przedstawienie, zgodnie z ust. 6, informacji na temat końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów, właściwy organ może wezwać wnioskodawcę do dostarczenia takich informacji na późniejszym etapie. Wnioskodawca dostarcza informacje w rozsądnym terminie.”;
3) w art. 3c wprowadza się następujące zmiany:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, że – z wyjątkiem czasowego wywozu – wnioskujący przedłożył deklarację zastosowania końcowego w załączniku IIa lub w równoważnym dokumencie zawierającym informacje na temat zastosowania końcowego oraz, w miarę możliwości, końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.”;
b) dodaje się ust. 2 a w brzmieniu:
„2a. Jeżeli wraz z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na wywóz niemożliwe jest przedstawienie, zgodnie z ust. 2, informacji na temat końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów, właściwy organ może wezwać wnioskodawcę do dostarczenia
PL
6PL
takich informacji na późniejszym etapie. Wnioskodawca dostarcza informacje w rozsądnym terminie.”;
4) w art. 3d wprowadza się następujące zmiany:
a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Właściwy organ udzielający zezwolenia zgodnie z ust. 1 zapewnia, aby:
a) wszystkie działania były podejmowane w sposób ściśle zgodny z JCPOA;
b) z wyjątkiem czasowego wywozu, wnioskujący przedłożył deklarację zastosowania końcowego w załączniku IIa lub w równoważnym dokumencie zawierającym informacje na temat zastosowania końcowego oraz, w miarę możliwości, końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów.”;
b) dodaje się ust. 2 a w brzmieniu:
„2a. Jeżeli wraz z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na wywóz niemożliwe jest przedstawienie, zgodnie z ust. 2, informacji na temat końcowej lokalizacji wszelkich dostarczonych produktów, właściwy organ może wezwać wnioskodawcę do dostarczenia takich informacji na późniejszym etapie. Wnioskodawca dostarcza informacje w rozsądnym terminie.”;
5) Tekst załącznika do niniejszego rozporządzenia dodaje się jako załącznik IIa.
Artykuł 2
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli dnia r.
W imieniu Rady Przewodniczący
