Aleksander Grinfeld

(1)

ur. 1922; Lublin

STRESZCZENIE RELACJI MÓWIONEJ

Aleksander Grinfeld wspomina o przeprowadzce rodziny z kamienicy przy Rynku 4 na Grodzką 13, już na terenie getta, opowiada o życiu codziennym w lubelskim getcie, głodzie, chorobach, łapankach na roboty przymusowe, akcjach wysiedleńczych, kolejnych represjach, np. rekwirowaniu futer, z którym wiąże się wspomnienie o wyjściu z matką z getta w futrach i pozostawieniu ich u szkolnego kolegi, Bohdana Tymciuraka. Mówi także o próbach utrzymania normalności, np. kiedy ryzykując życie, wyszedł z getta, żeby kupić pożywienie dla kanarka kuzynki. Opisuje kryjówki, w których chowano się podczas akcji, np. na poddaszu albo na dachu kamienicy. Wspomina również o ucieczce z getta, przekupieniu ukraińskiego strażnika, drodze na dworzec, oczekiwaniu na pociąg w poczekalni pełnej ludzi, podróży do Radomia z przesiadką w Dęblinie, gdzie na stacji kręciło się wielu Niemców, wreszcie o getcie w Radomiu, w którym spędził prawie dwa lata, a także o wywózce na Majdanek, 6 tygodniach spędzonych w obozie, transporcie do Płaszowa, pracy w Wieliczce, przeniesieniu do obozu koncentracyjnego w Austrii i wyzwoleniu przez Amerykanów 6 maja 1945 roku.

W relacji mowa również o kształtowaniu osobowości i charakteru przez szkołę i dom rodzinny, z szacunkiem wspominani są nauczyciele i dyrektor, Alojzy Szubartowski, rozstrzelany przez Niemców.

Data i miejsce nagrania 2006-12-14, Ramat Gan

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Słowa kluczowe Aleksander Grinfeld, streszczenie Autor streszczenia Justyna Molik