• Nie Znaleziono Wyników

PRZYKŁADOWE ROZWIĄZANIA POZIOM ROZSZERZONY

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "PRZYKŁADOWE ROZWIĄZANIA POZIOM ROZSZERZONY"

Copied!
3
0
0

Pełen tekst

(1)

PRZYKŁADOWE ROZWIĄZANIA POZIOM ROZSZERZONY

Zadanie 1. A.

Zadanie 2. B.

Zadanie 3. B.

Zadanie 4. B.

Zadanie 5. B.

Zadanie 6.

Zadanie 7.

log750 = loglog1450

147 =log14(52∙2)

log14(142) =loglog1452+log142

1414−log142 =2 log1−𝑎145+𝑎= 2𝑏+𝑎1−𝑎 c. n. d.

Zadanie 8.

Przypuśćmy, że liczba rzeczywista a jest pierwiastkiem tego wielomianu.

Zatem W(a) = a4 – 4a3 + 4a2 + a2 – 8a + 16 = (a2 – 2a)2 + (a – 4)2 = 0.

Ponieważ dla każdej liczby rzeczywistej a: (a2 – 2a)2 ≥ 0 i (a – 4)2 ≥ 0 W(a) = 0 ⇔ [(a2 – 2a)2 = 0 i (a – 4)2 = 0] ⇔ [a(a -2) = 0 i a – 4 = 0] ⇔ [(a = 0 lub a = 2) i a = 4]. Nie istnieje liczba

rzeczywista a, która spełniałaby ostatnią koniunkcję. Wielomian ten nie ma pierwiastków.

Zadanie 9.

Zapiszmy równanie stycznej w postaci ogólnej 2x – y + 1 = 0. Odległość środka okręgu od stycznej jest równa promieniowi, więc r = |2∙(−3)−0+1|

√22+12 = √5.

Równanie okręgu: (x + 3)2 + y2 = 5.

Zadanie 10.

Wykorzystajmy wiadomości dotyczące ciągu arytmetycznego, niech a1 = 10 i r = 2.

Obliczmy 𝑆𝑛 = 2∙10+(𝑛−1)∙2

2 𝑛 = 𝑛2+ 9𝑛. Równanie 𝑛2 + 9𝑛 = 300 ma dwa rozwiązania 𝑛1 = −9−√12812 oraz 𝑛2 = −9+√12812 ≈ 13,4 nie są to liczby naturalne dodatnie.

𝑆13= 20+12∙22 ∙ 13 = 286, w ciągu 13 dni Ania przeczyta 286 stron 300 – 286 = 14 .

Ania książkę przeczyta w ciągu 14 dni, ostatniego dnia przeczyta 14 stron.

Zadanie 11.

Napiszmy równanie stycznej do wykresu funkcji 𝑓 w punkcie P.

𝑓(𝑥) = 3𝑥2 + 4𝑥 − 6, 𝑓(1) = 1

zatem szukana styczna ma równanie 𝑦 = 𝑥 − 3.

3 0 0

(2)

Wyznaczmy punkty wspólne wykresu funkcji i otrzymanej stycznej. W tym celu rozwiążemy równanie 𝑥3+ 2𝑥2− 6𝑥 + 1 = 𝑥 − 3

𝑥3+ 2𝑥2− 7𝑥 + 4 = 0

(𝑥 − 1)(𝑥2+ 3𝑥 − 4) = 0 to równanie ma dwa różne rozwiązania 𝑥1 = 1, 𝑥2 = −4.

Zatem styczna w punkcie P ma z wykresem funkcji 𝑓 jeszcze jeden punkt wspólny Q = (−4, −7) c. n. d.

Zadanie 12.

Wprowadźmy oznaczenia na rysunku.

|∡CAD| = 1800 – α

trójkąt ACD jest równoramienny (|AC| = |AD|)

|∡ ACD| = 1800−(1802 0−𝛼)= 𝛼2,

analogicznie pokażemy, że |∡BCE| = 𝛽2

zatem |∡ECD| = 900+𝛼2+𝛽2 = 900+𝛼+𝛽2 = 900 + 450=1350

|ED| = |EB| + |BA| + |AD| = |BC| + |BA| + |AC| = 20 cm niech R – długość promienia okręgu opisanego na trójkącie CDE z twierdzenia sinusów 2𝑅 = sin 135|𝐸𝐷|0 = 20√2

2

, stąd R = 10√2 cm, pole koła opisanego na trójkącie CDE jest równe 200𝜋 cm2.

Zadanie 13.

Trapez jest opisany na okręgu o promieniu r, więc a + b = c + d i h = 2r

𝑐 = sin 450, stąd c = h√2

𝑑 = sin 300, stąd d = 2h

a+𝑏+𝑐+𝑑

2𝑟 =2(𝑐+𝑑) = 2(2ℎ+ℎ√2) = 4 + 2√2 c. n. d.

Zadanie 14.

|AE| = |EC|= √(3a)2+a2 = a √10 (a > 0)

|BE| = √(3a)2+(a√2)2 = a √11

trójkąty ABE i BCE są przystającymi trójkątami prostokątnymi 𝑃Δ𝐴𝐵𝐸 = 12∙ |𝐴𝐵| ∙ |𝐴𝐸| =12∙ |𝐵𝐸| ∙ ℎ

a ∙ a√10 = a√11∙ h stąd h = a√1011

z twierdzenia cosinusów w trójkącie ACF otrzymamy (a√2)2 = (a√1011)

2

+ (a√1011)

2

– 2(a√1011)

2

cosα,

(3)

stąd cosα = −101. Zadanie 15.

Dziedziną funkcji 𝑓(𝑥) =𝑥2𝑥−3𝑥+12+1 jest zbiór liczb rzeczywistych. Sprawdźmy dla jakich 𝑘 ∈ 𝑅 równanie 𝑥2𝑥−3𝑥+12+1 = 𝑘 ma rozwiązanie w R.

𝑥2− 3𝑥 + 1 = 𝑘𝑥2 + 𝑘, stąd (𝑘 − 1)𝑥2+ 3𝑥 + (𝑘 − 1) = 0 10 𝑘 = 1, równanie ma jedno rozwiązanie 𝑥 = 0,

20 𝑘 ≠ 1, równanie kwadratowe (𝑘 − 1)𝑥2+ 3𝑥 + (𝑘 − 1) = 0 ma co najmniej jedno rozwiązanie, gdy ∆≥ 0

∆= 9 − 4(𝑘 − 1)2 ≥ 0 dla 𝑘 ∈ 〈−12;52〉 \{1}.

Uwzględniając obydwa przypadki wnioskujemy, że zbiorem wartości funkcji 𝑓 jest 〈−12;52〉 c. n. d.

Zadanie 16.

Wprowadźmy oznaczenia:

A – wśród wylosowanych liczb będzie liczba 5 B – suma wylosowanych liczb będzie parzysta Mamy obliczyć 𝑃(𝐴|𝐵) =𝑃(𝐴∩𝐵)𝑃(𝐵) =|𝐴∩𝐵||𝐵| .

Zdarzeniu B sprzyjają kombinacje złożone z dwóch liczb parzystych lub dwóch liczb nieparzystych, zatem |𝐵| = (72) + (82) = 49.

Zdarzeniu A sprzyjają kombinacje złożone z liczby 5 i liczby nieparzystej, |𝐴 ∩ 𝐵| = 1 ∙ 7 = 7.

𝑃(𝐴|𝐵) = 497 = 17. Zadanie 17.

Wprowadźmy oznaczenia na rysunku. Niech B = (x, 0), gdzie x ∈ (0,2), wtedy A = ( – x, 0), C = (x, 4 – x2), D = (– x , 4 – x2), |AB| = 2x,

|BC| = 4 – x2, pole prostokąta P(x) = 2x ∙ (4 – x2) = 8x – 2x3. Rozważmy funkcję f(x) = 8x – 2x3, x ∈ (0,2).

f’(x) = 8 – 6x2, x ∈ (0,2)

f’(x) = 0 dla x = 2√33 , f’(x) > 0 dla x (0,2√33 ), f’(x) < 0 dla x ∈ (2√33 , 2).

Zatem funkcja f jest ciągła w przedziale (0,2), jest rosnąca w przedziale (0,2√33 ⟩ i malejąca w przedziale ⟨2√33 , 2), zatem w punkcie x = 2√33

przyjmuje wartość największą. |AB| = 4√33 , |BC| = 4 − (2√33 )2= 83 zatem przekątna ma długość

√(4√33 )2+ (83)2 = 4√73 .

Cytaty

Powiązane dokumenty

Wyznaczam zbiór Z wszystkich naturalnych dzielników

Najmniejsza długośd przekątnej to

Zatem otrzymujemy dwa ciągi geometryczne spełniające warunki zadania.. Dla pierwszego ciągu jego piąta suma

Nad znakiem równości zapisujemy typ symbolu nieoznaczonego. Przekształcamy ciąg w taki sposób, by pozbyć się nieoznaczoności. Na przykład, jeśli mamy do czynienia z

Ponieważ funkcję można również zapisać w postaci , więc korzystając ze wzoru dla otrzymujemy, że pochodna funkcji

Aby rozwiązać powyższą nierówność można posłużyć się albo metodą „wężyka” (pewnie znaną ze szkoły) lub rozważyć na jednym wykresie funkcje oraz i zbadać jaki znak

Należy jednak pamiętać aby przedziały klasowe nie były zbyt duże, gdyż wówczas w szeregu rozdzielczym zatraca się obraz struktury zbiorowości

Powtarzanie określonego elementu systemu daje się interpretować jako wyrażane przez nadawcę dążenie do zwiększenia prawdopodobień­.. stwa (uzyskania gwarancji) pełnego