PRZYKŁADOWE ROZWIĄZANIA POZIOM ROZSZERZONY
Zadanie 1. A.
Zadanie 2. B.
Zadanie 3. B.
Zadanie 4. B.
Zadanie 5. B.
Zadanie 6.
Zadanie 7.
log750 = loglog1450
147 =log14(52∙2)
log14(142) =loglog1452+log142
1414−log142 =2 log1−𝑎145+𝑎= 2𝑏+𝑎1−𝑎 c. n. d.
Zadanie 8.
Przypuśćmy, że liczba rzeczywista a jest pierwiastkiem tego wielomianu.
Zatem W(a) = a4 – 4a3 + 4a2 + a2 – 8a + 16 = (a2 – 2a)2 + (a – 4)2 = 0.
Ponieważ dla każdej liczby rzeczywistej a: (a2 – 2a)2 ≥ 0 i (a – 4)2 ≥ 0 W(a) = 0 ⇔ [(a2 – 2a)2 = 0 i (a – 4)2 = 0] ⇔ [a(a -2) = 0 i a – 4 = 0] ⇔ [(a = 0 lub a = 2) i a = 4]. Nie istnieje liczba
rzeczywista a, która spełniałaby ostatnią koniunkcję. Wielomian ten nie ma pierwiastków.
Zadanie 9.
Zapiszmy równanie stycznej w postaci ogólnej 2x – y + 1 = 0. Odległość środka okręgu od stycznej jest równa promieniowi, więc r = |2∙(−3)−0+1|
√22+12 = √5.
Równanie okręgu: (x + 3)2 + y2 = 5.
Zadanie 10.
Wykorzystajmy wiadomości dotyczące ciągu arytmetycznego, niech a1 = 10 i r = 2.
Obliczmy 𝑆𝑛 = 2∙10+(𝑛−1)∙2
2 𝑛 = 𝑛2+ 9𝑛. Równanie 𝑛2 + 9𝑛 = 300 ma dwa rozwiązania 𝑛1 = −9−√12812 oraz 𝑛2 = −9+√12812 ≈ 13,4 nie są to liczby naturalne dodatnie.
𝑆13= 20+12∙22 ∙ 13 = 286, w ciągu 13 dni Ania przeczyta 286 stron 300 – 286 = 14 .
Ania książkę przeczyta w ciągu 14 dni, ostatniego dnia przeczyta 14 stron.
Zadanie 11.
Napiszmy równanie stycznej do wykresu funkcji 𝑓 w punkcie P.
𝑓′(𝑥) = 3𝑥2 + 4𝑥 − 6, 𝑓′(1) = 1
zatem szukana styczna ma równanie 𝑦 = 𝑥 − 3.
3 0 0
Wyznaczmy punkty wspólne wykresu funkcji i otrzymanej stycznej. W tym celu rozwiążemy równanie 𝑥3+ 2𝑥2− 6𝑥 + 1 = 𝑥 − 3
𝑥3+ 2𝑥2− 7𝑥 + 4 = 0
(𝑥 − 1)(𝑥2+ 3𝑥 − 4) = 0 to równanie ma dwa różne rozwiązania 𝑥1 = 1, 𝑥2 = −4.
Zatem styczna w punkcie P ma z wykresem funkcji 𝑓 jeszcze jeden punkt wspólny Q = (−4, −7) c. n. d.
Zadanie 12.
Wprowadźmy oznaczenia na rysunku.
|∡CAD| = 1800 – α
trójkąt ACD jest równoramienny (|AC| = |AD|)
|∡ ACD| = 1800−(1802 0−𝛼)= 𝛼2,
analogicznie pokażemy, że |∡BCE| = 𝛽2
zatem |∡ECD| = 900+𝛼2+𝛽2 = 900+𝛼+𝛽2 = 900 + 450=1350
|ED| = |EB| + |BA| + |AD| = |BC| + |BA| + |AC| = 20 cm niech R – długość promienia okręgu opisanego na trójkącie CDE z twierdzenia sinusów 2𝑅 = sin 135|𝐸𝐷|0 = 20√2
2
, stąd R = 10√2 cm, pole koła opisanego na trójkącie CDE jest równe 200𝜋 cm2.
Zadanie 13.
Trapez jest opisany na okręgu o promieniu r, więc a + b = c + d i h = 2r
ℎ
𝑐 = sin 450, stąd c = h√2
ℎ
𝑑 = sin 300, stąd d = 2h
a+𝑏+𝑐+𝑑
2𝑟 =2(𝑐+𝑑)ℎ = 2(2ℎ+ℎ√2)ℎ = 4 + 2√2 c. n. d.
Zadanie 14.
|AE| = |EC|= √(3a)2+a2 = a √10 (a > 0)
|BE| = √(3a)2+(a√2)2 = a √11
trójkąty ABE i BCE są przystającymi trójkątami prostokątnymi 𝑃Δ𝐴𝐵𝐸 = 12∙ |𝐴𝐵| ∙ |𝐴𝐸| =12∙ |𝐵𝐸| ∙ ℎ
a ∙ a√10 = a√11∙ h stąd h = a√1011
z twierdzenia cosinusów w trójkącie ACF otrzymamy (a√2)2 = (a√1011)
2
+ (a√1011)
2
– 2(a√1011)
2
cosα,
stąd cosα = −101. Zadanie 15.
Dziedziną funkcji 𝑓(𝑥) =𝑥2𝑥−3𝑥+12+1 jest zbiór liczb rzeczywistych. Sprawdźmy dla jakich 𝑘 ∈ 𝑅 równanie 𝑥2𝑥−3𝑥+12+1 = 𝑘 ma rozwiązanie w R.
𝑥2− 3𝑥 + 1 = 𝑘𝑥2 + 𝑘, stąd (𝑘 − 1)𝑥2+ 3𝑥 + (𝑘 − 1) = 0 10 𝑘 = 1, równanie ma jedno rozwiązanie 𝑥 = 0,
20 𝑘 ≠ 1, równanie kwadratowe (𝑘 − 1)𝑥2+ 3𝑥 + (𝑘 − 1) = 0 ma co najmniej jedno rozwiązanie, gdy ∆≥ 0
∆= 9 − 4(𝑘 − 1)2 ≥ 0 dla 𝑘 ∈ 〈−12;52〉 \{1}.
Uwzględniając obydwa przypadki wnioskujemy, że zbiorem wartości funkcji 𝑓 jest 〈−12;52〉 c. n. d.
Zadanie 16.
Wprowadźmy oznaczenia:
A – wśród wylosowanych liczb będzie liczba 5 B – suma wylosowanych liczb będzie parzysta Mamy obliczyć 𝑃(𝐴|𝐵) =𝑃(𝐴∩𝐵)𝑃(𝐵) =|𝐴∩𝐵||𝐵| .
Zdarzeniu B sprzyjają kombinacje złożone z dwóch liczb parzystych lub dwóch liczb nieparzystych, zatem |𝐵| = (72) + (82) = 49.
Zdarzeniu A sprzyjają kombinacje złożone z liczby 5 i liczby nieparzystej, |𝐴 ∩ 𝐵| = 1 ∙ 7 = 7.
𝑃(𝐴|𝐵) = 497 = 17. Zadanie 17.
Wprowadźmy oznaczenia na rysunku. Niech B = (x, 0), gdzie x ∈ (0,2), wtedy A = ( – x, 0), C = (x, 4 – x2), D = (– x , 4 – x2), |AB| = 2x,
|BC| = 4 – x2, pole prostokąta P(x) = 2x ∙ (4 – x2) = 8x – 2x3. Rozważmy funkcję f(x) = 8x – 2x3, x ∈ (0,2).
f’(x) = 8 – 6x2, x ∈ (0,2)
f’(x) = 0 dla x = 2√33 , f’(x) > 0 dla x (0,2√33 ), f’(x) < 0 dla x ∈ (2√33 , 2).
Zatem funkcja f jest ciągła w przedziale (0,2), jest rosnąca w przedziale (0,2√33 ⟩ i malejąca w przedziale ⟨2√33 , 2), zatem w punkcie x = 2√33
przyjmuje wartość największą. |AB| = 4√33 , |BC| = 4 − (2√33 )2= 83 zatem przekątna ma długość
√(4√33 )2+ (83)2 = 4√73 .