ISSN 1426-3610
Wiadomości
Fary Św. Barbary
Nr 51/901 Rok XVIII 16 grudnia 2012 r.
III NIEDZIELA ADWENTU
ADWENTOWY RACHUNEK SUMIENIA – s. 4
FILOZOFIA I WIARA – s. 5
SZTUKA W NASZYM KOŚCIELE, CZ. VIII – s. 10
ORATE CAELI DESUPER – s. 11
Ewangelia: Łk 3, 10-18
Gdy więc lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest on Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich:
„Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie je- stem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On chrzcić was będzie Duchem Świętym i ogniem”.
2
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 51/901Tygodnik Rzymskokatolickiej Parafii św. Barbary w Chorzowie.
Adres redakcji: ul. 3 Maja 18, 41-500 Chorzów, tel. 32 249-64-33, fax 32 249-64-40.
Redakcja: ks. Zygmunt Błaszczok (red. naczelny), ks. Michał Harnasz (sekretarz redakcji), ks. Damian Szostok, Marta Wawszczak. Stale współpracują: Helena Krais, Irena Książek, Aleksandra Sorotowicz, Łukasz Piper, Michał Walczyński, Mirosław Danch, Edward Kawka. Redakcja zastrzega sobie prawo redagowania nadesłanych tekstów. Kolportaż: Młodzież z Ruchu Światło-Życie. Konto Parafii św. Barbary w Chorzowie:
ING Bank Śląski 42105012431000001000594943,
e-mail: sw_barbara@katowice.opoka.org.pl http://www.barbarachorzow.katowice.opoka.org.pl
Skład i druk: Centrum Usług Drukarskich – Henryk Miler, ul. Szymały 11, 41-709 Ruda Śląska, tel. 32 244-38-39.
Nakład: 250 egz.
Wiadomości
Fary Św. Barbary
PARAFIA
Tak. Znowu. Będzie mowa o Bożym Narodzeniu.
Myślę, że tego tematu w grudniu nigdy nie za wiele.
Dowiedli tego także tegoroczni bierzmowańcy, któ- rzy poproszeni o dokończenie zdania „Święta to dla mnie...” podali następujące odpowiedzi.
Święta to dla mnie:
– dzień, – choinka, – prezenty, – pasterka,
– narodziny Jezusa (!), – chwile spędzone z rodziną, – miła atmosfera.
Zaszokowana odpowiedziami, w tym, przyj- mijmy, że jedną prawidłową, dam wam, czytel- nikom możliwość interpretacji tego (jak się oka- zało) „eksperymentu”. Zadane na pozór proste pytanie, może mieć zaskakujące odpowiedzi.
Czy my wiemy czym jest Boże Narodzenie?!
Czym są Święta?! Bo jeżeli tylko „dniem”, może- my się ich pozbyć. W tym czasie możemy ciężko pracować na swoją wypłatę. Jeżeli są tylko dniem, to ileż zaoszczędzimy pieniędzy nie przygotowu- jąc potraw na wigilijną wieczerzę, nie piekąc ciast i nie obdarowując się prezentami, nie kupując choinki, ani niepotrzebnych ozdób... dwa tysiące lat tradycji może pójść w las. A nowonarodzone
Dzieciątko jakoś sobie poradzi. Czyż nie tak?
Przedstawię Wam teraz wiersz, który zna- lazłam w wygranej w redakcyjnym konkursie książeczce „Życzenia Bożonarodzeniowe”.
Bardzo mi się spodobał. Utwór Lucyny Szubel.
„Już nic piękniejszego
stać się nie może – Bóg na sianie
położył swego Syna i pozwolił patrzeć
w dziecięcą bezradność – największą
miłość”
I tak właśnie myślmy o nadchodzących świę- tach. Czy to nie zaszczyt, że co roku możemy przyjąć Syna Bożego? Że co roku mamy szan- sę sprawić, aby nasze przygotowanie do świąt i samo świętowanie było lepsze i godne? Niech te Święta będą najlepszymi jak dotąd. Mamy jesz- cze cały tydzień, aby poza bieganiem po sklepach móc coś zmienić. Nie wiem jak dla Was, ale dla mnie będzie to pracowity czas. Chcę w końcu po- czuć przysłowiową „magię świąt”.
Aleksandra Sorotowicz
TEMATYCZNIE: BOŻE NARODZENIE
Nr 51/901 Wiadomości Fary Św. Barbary
3
Jan de Yepes przyszedł na świat w 1542 roku w Fontiveros, w po- bliżu miasta Avila (Hiszpania). Pracował w szpitalu, by następnie próbować różnych zawodów u różnych majstrów: w tkactwie, kra- wiectwie, snycerstwie, jako malarz, jako zakrystian, wreszcie jako pielęgniarz w Medinie. Za uciułane pieniądze wstąpił do kolegium jezuickiego w Medinie (1559–1563). W roku 1563 wstąpił do kar- melitów w Medinie i wtedy obrał sobie imię Jan od św. Macieja.
W zakonie napotkał Święty na znaczne rozluźnienie. Dlatego gdy składał śluby, czynił to z myślą o profesji według dawnej obserwancji.
Po ukończeniu studiów filozoficznych i teologicznych w Salamance w 25 roku życia otrzymał święcenia kapłańskie (1567). W tym sa- mym roku Święty spotkał się ze św. Teresą z Avila, która już podjęła się dzieła reformy zakonu karmelitanek. Te dwie dusze bratnie zrozu- miały się i postanowiły wytężyć wszystkie siły dla reformy obu ro- dzin karmelitańskich. Tegoż roku 28 listopada 1568 r. wraz z dwoma przyjaciółmi złożył ślub zachowania pierwotnej reguły. Jan przybrał sobie wówczas imię Jana od Krzyża. W latach 1569–1571 został wy- brany na mistrza nowicjatu. W roku 1571 został rektorem pierwszego klasztoru karmelitów w Alkala, który przyjął reformę. Równocześnie pełnił obowiązki spowiednika karmelitanek zreformowanych w Avila (1572–1577). W postępowaniu św. Jana przełożeni dopatrzyli się nie- subordynacji. Obawiali się rozkładu zakonu. Gdy święty okazywał się głuchy na napomnienia i nakazy, został aresztowany w Avila w nocy z dnia 2 na 3 grudnia 1577 roku i siłą zabrany do Toledo. Wtrącony do więzienia klasztornego był nie tylko pozbawiony wolności, ale skazany na głód i częstą chłostę. 15 sierpnia 1578 roku udało mu się uciec z zakonnego więzienia. W roku 1581 z domów zreformowa- nych karmelitów utworzona została osobna prowincja. Gorliwi za- konnicy widzieli w św. Janie męczennika sprawy i zaczęli przekony- wać się do reformy. Mnożyły się także nowe fundacje dzięki hojności panów duchownych i świeckich. Liczba zreformowanych klasztorów zaczęła się pomnażać, powstawały nowe prowincje. Papież Sykstus V zezwolił na wybór osobnego wikariusza generalnego dla prowincji zreformowanych, ale generał miał być jeszcze wspólny dla obu ro- dzin karmelu, papież miał bowiem nadzieję, że niebawem cały zakon przyjmie reformę. W roku 1588 odbyła się pierwsza kapituła general- na prowincji zreformowanych. Gdy stronnictwo złagodzonej reguły wzięło górę, św. Jan został usunięty ze wszystkich urzędów i jako zwykły zakonnik zakończył niebawem życie w klasztorze w Ubedzie 14 grudnia 1591 roku w wieku zaledwie 49 lat. Najbardziej sławny stał się św. Jan od Krzyża dzięki swoim pismom. Pozostały 22 dzieła, spośród których najważniejsze są „Noc ciemna” i „Pieśń duchowa”.
Zyskały one Świętemu tytuł doktora Kościoła mistycznego. Dzisiaj są przełożone na wszystkie znane języki świata: należą do klasyki dzieł mistycznych. Nie mniejszym powodzeniem cieszą się dotąd:
„Droga na Karmel” i „Żywy płomień”. Relikwie świętego znajdują się w kościele karmelitów w Segovii. Beatyfikowany w 1591 r., ka- nonizowany w 1726. Pius XI ogłosił go doktorem Kościoła (1926).
Jest patronem karmelitów bosych.
Źródło: www.brewiarz.katolik.pl
NA DOBRY POCZĄTEK
ŚW. JAN OD KRZYŻA
Słowo Boże na każdy
dzień
Niedziela 16 XII
So 3,14-18a
Iz 12,2-6
Flp 4,4-7
Łk 3,10-18
Poniedziałek 17 XII
Rdz 49,2.8-10
Ps 72
Mt 1,1-17 Wtorek 18 XII
Jr 23,5-8
Ps 72
Mt 1,18-24 Środa 19 XII
Sdz 13,2-7.24-25a
Ps 71
Łk 1,5-25 Czwartek 20 XII
Iz 7,10-14
Ps 24
Łk 1,26-38 Piątek 21 XII
Pnp 2,8-14 lub So 3,14-18a
Ps 33
Łk 1,39-45 Sobota 22 XII
1 Sm 1,24-28
1 Sm 2,1.4-8
Łk 1,46-56
4
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 51/901ADWENTOWY RACHUNEK SUMIENIA
Ostatnio spotkałem jednego znajomego, po- bożnego i praktykującego, który strasznie na- rzekał, że nie cieszy go już wcale nadchodzące Boże Narodzenie. Gdy spytałem – dlaczego?
– odpowiedział mi mniej więcej tak: – Wiesz, praktycznie od połowy listopada w sklepach widzisz te: choinki, lampki, bombki, mikołajki, do głowy idzie dostać. W dodatku to wszystko jest teraz takie drogie, a tu trzeba kupić każde- mu prezent „na Dzieciątko”, trzeba posprzątać mieszkanie, umyć okna, chociaż na dworze minus dziesięć stopni mrozu. No i te potrawy na wigilię, a i na święta też musi być wystaw- nie. No, a poza tym to tak szybko przeleci, że nawet nie wiesz kiedy i już jest po świę- tach...I co? Jest tu chłopie z czego się cieszyć?
Pomyślałem, nieco zasmucony, że coś w tych słowach znajomego jest na rzeczy. Dlaczego Boże Narodzenie przestaje być dla nas, chrze- ścijan, uświadomieniem Tajemnicy Wcielenia Słowa, które zamieszkało między nami? Dla- czego święta coraz częściej stają się przymusem
„porządkowo-gastronomiczno-prezentowym”?
Co zrobić, skoro tak już urządzony jest ten świat – pełen komercji, gdzie wszystko jest na sprzedaż? Oczywiście, nie namawiam nikogo, aby rezygnować z robienia świątecz- nych podarków, czy warzenia siemieniotki (o sprzątaniu nie wspominając). Tylko proszę, róbmy to... z umiarem!
Osobiście chcę, aby Boże Narodzenie, było dla mnie spotkaniem z Jezusem Chrystusem, Bogiem Wcielonym, który przynosi POKÓJ całemu świa- tu. Tak, to właśnie ten wewnętrzny, Boży Pokój w dzisiejszych, zwariowanych czasach jest naj- większą wartością. Aby go doświadczyć, wy- starczy naprawdę niewiele. Wystarczy na chwilę się zatrzymać i wziąć głęboki, spokojny oddech.
Uspokoić tętno. Znaleźć krótką chwilę, by w ci- szy posłuchać Tego, który ma zawsze dla nas czas i dobre słowo, bo sam jest odwiecznym Słowem, przez Które wszystko się stało.
Dobrą okazją do spotkania się z Nim jest na pewno przygotowanie się do przedświą- tecznej Spowiedzi Świętej. Ale, uwaga! Nie ta-
kiej „za pięć dwunasta”, tylko spokojnej, dobrze przeżytej, niosącej w rezultacie pokój i radość.
Jak dobrze przygotować się do spotkania z Bogiem przebaczającym? Podstawą jest... ra- chunek sumienia. I tutaj może zaskoczę kilka osób. Rachunek sumienia to nie tylko lista „wy- kroczeń” przeciwko przykazaniom, ze szcze- gółowym wyliczaniem ile razy... itd. To przede wszystkim uświadomienie sobie tego, ile dobra otrzymujemy na co dzień od Stwórcy. Jakie dobro otrzymałem w ostatnim czasie? Kolejna rzecz, to uświadomienie sobie faktu jak wie- le krzywdy nam samym wyrządzają... nasze własne myśli i działania? Tak, tak – koniecz- nie zacznijmy od siebie! Co dalej? Pomyślmy, jak w wyniku naszego zachowania, słów wy- powiedzianych czują się nasi najbliżsi (mąż, żona, dziecko, rodzice)? I tak dalej, i tak dalej, w naszym rachunku zataczajmy coraz szersze kręgi, patrząc, jak nasze postępowanie wpły- wa na innych: w szkole, w pracy, w kościele, na imprezie, za kierownicą. Krzepiąco, budują- co? Czy może krzywdząco, zniechęcająco?
Jak powiedział o rachunku sumienia św.
Ignacy: „wszystko to oznacza być świadomym, że każdy dzień jest pełen życia, niepewności , szans, wartości i i rzeczy bezwartościowych, nadziei i płycizn – pełen modlitwy”. Analizu- jąc nasze myśli i uczynki stajemy się bardziej świadomi siebie, naszej relacji z Bogiem i dru- gim człowiekiem. Ta świadomość z kolei daje nam szansę dokonywania trafnych, dobrych dla nas wyborów. Po której stronie chcę stanąć?
Co jest naprawdę dla mnie dobre, a co jest tylko nieuporządkowanym przywiązaniem?
To, co napisałem, to tylko wierzchołek „góry lodowej”. Zainteresowanych zachęcam do pogłę- bienia swojej wiedzy. W czasach Internetu możli- wości jest naprawdę sporo. Trzeba tylko chcieć.
Mamy jeszcze trochę czasu. Przerwijmy na chwilę bieganie za prezentami, grochem, kar- piem i kapustą. Odłóżmy na chwilkę odkurzacz do kąta. To jeszcze zdążymy zrobić. A nawet jeśli nie, to cóż z tego, skoro zaraz i tak będzie
„po świętach”. Mirosław Danch
ODKURZACZ, KARP… I PO ŚWIĘTACH?
„Starajcie się naprzód o królestwo Boga i o Jego sprawiedliwość, a to wszystko będzie wam dodane” (Mt 6,33)
Nr 51/901 Wiadomości Fary Św. Barbary
5
ROK WIARY
Jak się ma filozofia do wiary? Z tym py- taniem musiał mierzyć się już św. Paweł, głosząc Dobrą Nowinę o Chrystusie w po- gańskich Atenach. Jak to się zatem stało, że to właśnie Grecja i bliski wschód stano- wią kolebkę chrześcijaństwa, że Ewangelie spisane zostały przy pomocy greki? Odpo- wiedź być może zaskakująca, bo w pewnym sensie zawdzięczamy to właśnie filozofii.
Idźmy od początku…
Filozofia w języku greckim oznacza umi- łowanie wiedzy (filo sophia). Zrodziła się też właśnie z tego pragnienia, które każdy człowiek ma głęboko wpisane w swą isto- tę – pragnienia, by wiedzieć. Filozofem jest zatem każdy, kto pyta. A człowiek pyta właściwie od zarania dziejów. To filozo- fowanie wychodząc od pytania o „arche”
(praprzyczynę wszystkich bytów, zasadę oraz najbardziej zasadnicze tworzywo rze- czywistości) na przestrzeni dziejów ogarnę- ło właściwie wszystkie możliwe sfery życia człowieka. Już nie tylko otaczającą go przy- rodę, ale i moralność oraz sferę ducha i rze- czy nadprzyrodzonych. To wszystko zaczę- ło być jakby w zasięgu ludzkiego umysłu – rozumu, bo to dzięki niemu człowiek pyta i dzięki niemu znajduje odpowiedzi.
A zatem przyczyna zaistnienia świata i po- rządek, który w nim panuje. Zasady postępo- wania – to, jak żyć i to, ku czemu życie zmie- rza. Zagadnienia czysto filozoficzne… ale czy tylko filozoficzne? Każdy z nas zauważy, że na te same zagadnienia odpowiada nam Pismo Święte, mówiąc o stworzeniu, przyka-
zaniach i Królestwie Niebieskim. Starożytny filozof – Seneka mawiał: „Filozofia kształtu- je ducha, wprowadza ład do życia, wskazuje, co należy robić, a czego unikać.” Gdyby sło- wo filozofia w tej sentencji zastąpić słowem wiara – otrzymamy opis tego czym jest nasze chrześcijańskie życie.
Filozofowie greccy, którzy słuchali nauki apostołów, przyjmowali ją, jako nową na- ukę – nową filozofie, którą w swym porząd- ku i konsekwencji przyjmowali jako praw- dziwą. Tak rodziła się w nich wiara, a za- razem tak rodziły się pierwsze wspólnoty Kościoła. Filozofowie stawali się uczniami, a później i następcami apostołów. Wtedy też łącząc osiągnięcia filozofii, czyli rozu- mu, ze swą żywą wiarą nieśli Dobrą Nowinę coraz dalej. Do dziś teologia posługuje się terminami czysto filozoficznymi dla opisu treści naszej wiary.
Daje nam to obraz ważnej prawdy na te- mat tego jaka powinna być nasza wiara.
Św. Anzelm z Canterbury, angielski teolog i filozof, określił ją terminem: „fides qu- aerens intellectum” – czyli wiary poszuku- jącej zrozumienia. Jak pisał bł. Jan Paweł II: „Fides et ratio (wiara i rozum) są jak dwa skrzydła, na których duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy.”
Pytani przez ludzi jak św. Paweł na Are- opagu „Czy moglibyśmy się dowiedzieć, jaką to nową naukę głosisz?” odpowiadaj- my zatem zdecydowanie – głoszę Jezusa Chrystusa!
ks. Michał Harnasz
FILOZOFIA I WIARA
„Czekając (…) w Atenach, Paweł burzył się wewnętrznie na widok miasta peł-
nego bożków. Rozprawiał też w synagodze z Żydami i z „bojącymi się Boga” i co-
dziennie na agorze z tymi, których tam spotykał. Niektórzy z fi lozofów epikurej-
skich i stoickich rozmawiali z nim: «Cóż chce powiedzieć ten nowinkarz» - mówili
jedni, a drudzy: - «Zdaje się, że jest zwiastunem nowych bogów» - bo głosił Jezusa
i zmartwychwstanie. Zabrali go i zaprowadzili na Areopag, i zapytali: «Czy mogli-
byśmy się dowiedzieć, jaką to nową naukę głosisz?” (Dz 17, 16-19)
6
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 51/901INTENCJE MSZALNE
Sobota 15.12.2012 r.
Dzień powszedni
18.00 – Za rodziców Wiktorię i Jó- zefa Nowak, Anielę i Jerzego Maciej oraz brata Szczepana
Niedziela 16.12.2012 r.
III Niedziela Adwentu
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja
zamawiana w szpitalu7.00 – Za Wolfanga Grolik w 6. rocz- nicę śmierci
9.00 – Za Danutę Pawłowską w 9.
rocznicę śmierci
10.45 – Za ojca Józefa Kasprzak w 15.
rocznicę śmierci, matkę Jadwigę 10.45 – W intencji Sandry Oczko z oka- zji 18. rocznicy urodzin z prośbą o owoce i dary Ducha św. wkraczaniu do pełno- letniości i dokonanie właściwego wyboru drogi życia
12.00 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o zdrowie i Boże błogosławieństwo, w in- tencji Damiana i Justyny z okazji urodzin oraz o opiekę Anioła Stróża dla syna Jakuba
17.30 – Nieszpory Niedzielne
18.00 – Za Roberta Antonioka w 5.
rocznicę śmierci
Poniedziałek 17.12.2012 Dzień powszedni
6.45 – Wolna intencja 6.45 – Wolna intencja
18.00 – Za siostrę Agatę Wolny rocz- nicę urodzin
Wtorek 18.12.2012 r.
Dzień powszedni 6.45 – Wolna intencja 6.45 – Wolna intencja
18.00 – Za rodziców Martę i Józefa Grzybek oraz Antoniego
Środa 19.12.2012 r.
Dzień powszedni 6.45 –Wolna intencja 6.45 – Wolna intencja
18.00 – Do Miłosierdzia Bożego o spokój duszy i radość życia wiecznego za męża Wiesława Gralak oraz z ro- dziny Gralak i Pinkowski
Czwartek 20.12.2012 r.
Dzień powszedni 6.45 – Wolna intencja
16.30 – Za Jana Zysko w 1. rocznicę śmierci
17.15 – Adoracja Najświętszego Sakra- mentu
18.00 – Za ojca Mieczysława Kotlar- skiego w 5. rocznicę śmierci
Piątek 21.12.2012 r.
Dzień powszedni
6.30 – Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego
6.45 – Do ukrzyżowanego Pana Jezusa w intencji czcicieli
6.45 – Wolna intencja
18.00 – Do Bożej Opatrzności, z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośba o bł. Boże i zdrowie na dalsze lata życia, w intencji Małgorzaty Stanek z okazji 65.
rocznicy urodzin (Te Deum) Sobota 22.12.2012 r.
Dzień powszedni
6.30 – Godzinki o Niepokalanym Sercu Maryi Panny
6.45 – Wolna intencja
Nr 51/901 Wiadomości Fary Św. Barbary
7 6.45 – Wolna intencja
18.00 – Wolna intencja Niedziela 23.12.2012 r.
IV Niedziela Adwentu
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja
zamawiana w szpitalu7.00 – Do Bożej Opatrzności, z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże i zdrowie na dalsze lata życia, w intencji Zdzisławy Krompos z okazji 70. rocznicy urodzin (Te Deum) oraz o bł.
Boże dla syna z rodziną
9.00 – Za Piotra Kopiec w 7. roczni- cę śmierci, rodziców Monikę i Anto- niego Kopiec oraz Janinę i Emiliana Rosińskich
10.45 – Za Tomasza Watołę w 6. rocz- nicę śmierci oraz z rodziny obu stron
12.00 – Za Krystynę Sąsałę w rocz- nicę urodzin
17.30 – Nieszpory Niedzielne
18.00 – Za Piotra Smogórzewskiego Zredagowała: Helena Krais
INTENCJE MSZALNE
Informujemy, że intencja Mszy św. pozostanie wolna, jeżeli nie zostanie potwierdzona wraz ze złożeniem ofi ary najpóźniej
na dwa tygodnie przed dniem Mszy św.
8
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 51/901WPROWADZENIE DO LITURGII
Uporczywe wołanie Jana Chrzciciela, obrazy, którymi się posługuje, i radyka- lizm jego świadectwa mogą stworzyć wra- żenie, że nawrócenie jest czymś trudnym czy wręcz niewykonalnym. Tymczasem gdy ludzie pytają go, na czym konkretnie ma polegać przemiana życia, Jan Chrzciciel udziela prostych odpowiedzi. Jego pole- cenia są zdroworozsądkowe i nieprzekra- czające ludzkich możliwości. Nawrócenie nie jest dokonywaniem rzeczy niemożli- wych, lecz odkrywaniem prostoty codzien- nego życia z Bogiem.(Ks. Jan Konarski, „Oremus” grudzień 2006, s. 58)
KOLEKTA
Boże, Ty widzisz z jaką wiarą oczeku- jemy świąt Narodzenia Pańskiego, spraw, abyśmy przygotowali nasze serca i z rado- ścią mogli obchodzić wielką tajemnicę na- szego zbawienia. Przez naszego Pana Jezu- sa Chrystusa...
ZAPOWIEDZI
Sakramentalny związek małżeński zamie- rzają zawrzeć:
Löbker Thomas, s. Gerardusa, zam. Ol- denzaal, Holandia
Książek Anna, c. Grzegorza, zam. Ol- denzaal, Holandia
Banik Marek, s. śp. Zbigniewa, zam.
Chorzów
Sałahub Bernadeta, c. Zbigniewa, zam.
Chorzów
KOŚCIÓŁ
Dziś III Niedziela Adwentu, zwana Nie- dzielą Radości (Gaudete). Źródłem radości jest Pan obecny wśród nas, a także zbliżają- ce się święta Narodzenia Pańskiego.
W tym tygodniu przypadają Kwartalne dni modlitw o życie chrześcijańskie rodzin.
Od 17 grudnia rozpoczyna się druga część Adwentu, przeznaczona na bezpo- średnie przygotowanie się do uroczysto- ści Narodzenia Pańskiego.
PARAFIA
Kolekta dzisiejszej niedzieli przeznaczo- na jest na potrzeby naszej parafii.
Zapraszamy na nieszpory niedzielne, dziś o 17.30.
Dziś kończymy zbiórkę żywności na pacz- ki dla najuboższych parafian. Rozdziałem żywności zajmie się zespół Caritas.
Zapraszamy do udziału w Mszach św.
roratnich, w poniedziałek, wtorek, śro- dę oraz piątek o godz. 6.45, w czwar- tek o godz. 16.30. Pracujących oraz wszystkich, którzy z różnych przyczyn nie mogą w nich uczestniczyć, zapra- szamy na specjalne, dodatkowe roraty w środę, o godz. 18.00.
W poniedziałek, 17 grudnia, o godz. 18.30 zapraszamy na katechezę dla dorosłych, która odbędzie się w salce na probostwie.
Tematem katechezy będzie „Kobieta we wczesnym chrześcijaństwie”.
W czwartek, o godz. 17.15 okazja do Ad- oracji Najświętszego Sakramentu.
W tym tygodniu przypada III piątek miesiąca. O godz. 6.30 – Nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego, o godz. 6.45
16 GRUDNIA 2012 r.
– III NIEDZIELA ADWENTU
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
Nr 51/901 Wiadomości Fary Św. Barbary
9
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
Msza św. w intencji czcicieli ukrzyżowa- nego Pana Jezusa.
W sobotę o godz. 6.30 godzinki o Niepo- kalanym Sercu NMP.
W kończącym się Adwencie nie może zabraknąć naszego sakramentalnego po- jednania się z Bogiem i ludźmi. Z Sakra- mentu pokuty i pojednania można skorzy- stać w piątek i sobotę (21 i 22 grudnia), w godz. od 15.00 do 18.00, w niedzielę, 23 grudnia – 15 minut przed każdą Mszą św. oraz od 17.00 do 18.00 a także w po- niedziałek – Wigilię Uroczystości Naro- dzenia Pańskiego od 8.00 do 16.00.
Trwają odwiedziny duszpasterskie.
Szczegółowy plan opublikowany jest w naszej gazetce oraz wywieszony w gablotce. Ofiary z kolędy przeznaczo- ne zostaną na konserwację witraży i wy- mianę drzwi wejściowych do kościoła.
Serdecznie zapraszamy byłych mini- strantów, w każdym wieku, na spotkanie w czwartek, 27 grudnia. Rozpoczniemy Mszą św. o godz. 18.00. Prosimy o za- branie ze sobą zdjęcia ze swej posługi ministranckiej.
W sprzedaży są świece wigilijnego dzieła pomocy Caritas w cenie 6 i 12 zł oraz opłat- ki: duże w cenie 3 zł i małe w cenie 2 zł.
Kolekta przyszłej niedzieli przeznaczona będzie na potrzeby naszej parafii.
Wszystkim parafianom i gościom życzymy błogosławionej niedzieli.
PLAN ODWIEDZIN DUSZPASTERSKICH
Początek w soboty i niedziele o godzinie 15.00, pozostałe dni o 15.30
L.p. Data Trasa
8
16.12.2012 r. Niedziela 1. ul. 3 Maja 36 – 46
2. ul. 3 Maja 58 – 68
10
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 51/901W lewej nawie naszego kościoła umieszczona została figura św. Józefa. Święty został przedsta- wiony w sposób podkreślający rolę, jaką odegrał w historii zbawienia – z Dzieciątkiem Jezus, którego stał się ziemskim opiekunem oraz białą lilią, symbolizującą czystość i cnotę, a zarazem dojrzałość oraz hart ducha, a według niektórych interpretatorów – wyobrażającą także Niepoka- laną, powierzoną jego pieczy.
Kościół od samego początku stawiał tego skromnego cieślę na wyróżnionym miejscu wśród świętych. O jego życiu powstała niezli- czona liczba apokryfów, pisali o nim wszyscy święci pisarze – ojcowie Kościoła. Szczególną czcią darzyli go św. Teresa z Avila oraz św.
Jan Bosko, widzący w nim niezrównany wzór dla młodzieży.
Bł. Jan Paweł II przed każdą Mszą św., w pięknej modlitwie kapłańskiej prosił Boga, aby tak, jak św. Józef, „który na to zasłużył, by dotykać rękoma i nosić z szacunkiem w swych ramionach jednorodzonego Syna Twojego”, mógł z taką samą czcią i miłością sprawować Najświętszą Ofiarę. Poświęcił świętemu także adhortację apostolską „Redemptoris Custos”
z 15 sierpnia 1989 r., rozpatrującą wszystkie aspekty jego powołania, ze szczególnym naci- skiem na opiekę nad Świętą Rodziną oraz pra- cę, którą wykonywał, aby ją utrzymać, a która stała się codziennym wyrazem miłości. Jak pi- sze bł. Jan Paweł II: „przez swój warsztat, przy którym pracował razem z Jezusem, przybliżył on ludzką pracę do tajemnicy odkupienia”.
Papież widział w świętym wzór dla każdego;
w adhortacji zacytował słowa papieża Pawła VI: „Św. Józef jest wzorem dla pokornych, któ- rych chrześcijaństwo wynosi do wielkich prze- znaczeń; dowodzi on, że aby być dobrym i au-
tentycznym naśladowcą Chrystusa, nie trzeba dokonywać „wielkich rzeczy” , ale wystarczy posiąść cnoty zwyczajne, ludzkie, proste – byle prawdziwe i autentyczne”.
Wiele stanów i zawodów chętnie widzi w świętym Józefie swojego patrona: małżonko- wie i rodziny chrześcijańskie, ojcowie, sieroty, a także cieśle, drwale, rękodzielnicy, robotnicy, rzemieślnicy, wszyscy pracujący i uciekinierzy.
Jest wreszcie patronem Kościoła powszech- nego. Wzywany jest także jako patron dobrej śmierci, bo w swych ostatnich chwilach mógł cieszyć się bliskością Chrystusa i Jego Matki.
Dla nas, na półmetku Adwentu święty Józef, który pochyla się nad nami w bocznej nawie, ob- darzając łagodnym i mądrym spojrzeniem, może stać się też patronem dobrego życia – przyjęcia Chrystusa pod swój dach, oddania Mu swych sił, powierzenia Mu swej pracy, cierpliwego wyko- nywania codziennych obowiązków.
Marta Wawszczak
SZTUKA W NASZYM KOŚCIELE
PATRON DOBREGO ŻYCIA
Adwent szczególnie poświęcony jest postaci Maryi - wraz z Nią oczekujemy w tym czasie narodzin Zbawiciela. Św. Józef pozostaje jakby w cieniu tych wydarzeń, skromnie wykonując swą pracę, wychowując Jezusa, będąc oparciem dla Jego Matki.
„On w świętości i czystości po Maryi pierwszym był, Przy Panience on w stajence pierwszy Boże Dziecię czcił Na swym łonie, jak na tronie Króla niebios Józef niósł, W Nazarecie, Boskie Dziecię, słodki Jezus przy nim rósł.”
(Pieśń ku czci św. Józefa, fragm.)
UWAGA, UWAGA!
Szukamy zdjęć wnętrza naszego kościoła!
interesują nas zwłaszcza te, pochodzące z lat 30.
i późniejszych.
Jeżeli dysponują Państwo takimi zdjęciami, bardzo prosimy o kontakt
z panem Edwardem Kawką
lub przez parafialnego facebooka.
Nr 51/901 Wiadomości Fary Św. Barbary
11
Jej tekst z pewnością może się poszczycić kilkusetletnią tradycją, choć nieobecność w śre- dniowiecznych źródłach każe upatrywać czas jego powstania w epokach późniejszych. Pew- ne wzmianki pozwalają przypuszczać, że po- wstał we Francji i w tamtejszych kościołach przyjął się jako adwentowa modlitwa. Opiera się na proroctwach proroka Izajasza. W po- etycki sposób wyraża on przepełnione tęsknotą oczekiwanie na Mesjasza. Autor trafnie wybrał na refren słowa: „Spuśćcie rosę niebiosa i ob- łoki niech wyleją sprawiedliwego!” - to prośba i wołanie zniewolonych i tych, którzy głębo- ko pragną łaski, dobroci od Boga. Niebiosa, jako miejsce „przebywania” Boga, oznaczają Jego samego. Rosa symbolizuje łaskę – dobro przekazane przez Stwórcę. Obłoki mają wy- lać Sprawiedliwego. Tym terminem nazywali Izraelici oczekiwanego Mesjasza. Tak więc powracający refren jest wyrazem oczekiwania wyśpiewanego niegdyś przez proroka, które
staje się naszym wołaniem. Właśnie od pierw- szych słów tej pieśni pochodzi nazwa „roraty”
dla Mszy świętej sprawowanej o świcie z for- mularza o Najświętszej Maryi Pannie. Po so- borze Watykańskim II rzadko możemy usłyszeć ją, nawet tłumaczoną na język polski (Niebiosa rosę ślijcie... ŚAK str. 36), zaś na Mszy „Rora- te” śpiewamy Mszę św. opracowaną przez śp.
Ks. Infuata R. Raka.
Edward Kawka RORATE CAELI DESUPER ET
NUBES PLUANT JUSTUM Spuśćcie rosę niebiosa i obłoki niech wyleją
sprawiedliwego . Nie bądź zagniewany, Panie!
Nie pamiętaj dłużej naszych grzechów!
Oto miasto Świętego opuszczone, Syjon stał się pustkowiem,
Jerozolima wyludniona Świątynia Twoja i dom chwały Twojej,
gdzie wielbili Cię nasi ojcowie.
Zgrzeszyliśmy i staliśmy się jak nieczysty I opadliśmy wszyscy niczym zwiędłe liście A nieprawości nasze jak wiatr nas rozniosły Zakryłeś przed nami swą twarz i wydałeś na pastwę
naszych grzechów Spójrz, Panie, na udrękę twego ludu
I poślij tego, którego masz posłać Ześlij Baranka, Władcę ziemi, ze skały pustyni
do góry Córy Syjonu By on sam zdjął z nas jarzmo niewoli Pocieszcie się, pocieszcie się, ludu mój
Wkrótce nadejdzie twoje zbawienie Czy dlatego tracisz ducha, że odnowiła się twoja
boleść?
Ocalę cię, nie bój się
Jam jest bowiem Pan, Bóg twój, Święty Izraela, twój Odkupiciel.
ADWENT
RORATE CAELI DESUPER
„Spuście rosę niebiosa i obłoki niech wyleją sprawiedliwego” - jest to pieśń na wejście (In- troitus) wykonywana w okresie Adwentu.
