ISSN 1426-3610
Wiadomości
Fary Św. Barbary
Nr 45/895 Rok XVIII 4 listopada 2012 r.
Ewangelia: Mk 12,28b-34
„Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”.
XXXI NIEDZIELA ZWYKŁA
GRUPA JANA PAWŁA II – s. 4
SZTUKA W NASZYM KOŚCIELE, cz. II – s. 5
WSPÓLNIE ZMIEŃMY „CWAJKĘ” – s. 10
WIARA I SZTUKA – s. 11
2
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 45/895Tygodnik Rzymskokatolickiej Parafii św. Barbary w Chorzowie.
Adres redakcji: ul. 3 Maja 18, 41-500 Chorzów, tel. 32 249-64-33, fax 32 249-64-40.
Redakcja: ks. Zygmunt Błaszczok (red. naczelny), ks. Michał Harnasz (sekretarz redakcji), ks.
Damian Szostok, Marta Wawszczak. Stale współpracują: Helena Krais, Irena Książek, Aleksandra Sorotowicz, Łukasz Piper, Michał Walczyński, Mirosław Danch, Edward Kawka. Redakcja zastrzega sobie prawo redagowania nadesłanych tekstów. Kolportaż: Młodzież z Ruchu Światło-Życie. Konto Parafii św. Barbary w Chorzowie: ING Bank Śląski 42105012431000001000594943,
e-mail: sw_barbara@katowice.opoka.org.pl http://www.barbarachorzow.katowice.opoka.org.pl
Skład i druk: Centrum Usług Drukarskich – Henryk Miler, ul. Szymały 11, 41-709 Ruda Śląska, tel. 32 244-38-39.
Nakład: 250 egz.
Wiadomości
Fary Św. Barbary
Z DRUGIEJ STRONY
Mam swój profil na facebooku. Już od kilku tygodni zaśmiecają go informacje na temat po- gańskiego święta Halloween. Są zaproszenia na imprezy, koncerty, domówki… Z drugiej strony istnieją różne internetowe przeciw-halloweenowe akcje. A pomiędzy tym wszystkim ja. Kompletny laik w tym temacie. Co ja o tym sądzę? Do której grupy znajomych JA mam dołączyć?
Przegrzebałam więc Internet w poszukiwaniu jakichkolwiek informacji dotyczących tego wyda- rzenia. Halloween (ang. hallow – uświęcać) to tra- dycja przejęta z USA, obecnie trwale zakorzenio- na w zachodniej kulturze. Pierwotnie zwyczaj ten nawiązuje do magiczno-satanistycznych kultów celtyckich kapłanów, praktykujących spirytyzm (kontakt z duchami zmarłych osób), a nawet skła- danie ofiar z ludzi ku czci bóstwa śmierci.
Niektórzy wiążą go ze starożytnym świętem ognia, gdy na wzgórzach palono wielkie ogniska w celu odstraszenia złych duchów. Termin „Hal- loween” jest skrótem dwóch nazw: All Hallow Day (Dzień Wszystkich Świętych) i All Hallow Evening (Wieczór Wszystkich Świętych). Zwy- czaj ten obchodzi się 31 października. Według ludowych przekonań dusze zmarłych mają tego dnia odwiedzać swoje domy.
Pozornie Halloween wydaje się niewinnym
„świętem” zaspokajającym jedynie potrzeby ta- jemniczości, czemu sprzyja przebieranie się za
czarownicę, wampira, ducha czy diabła, zaintere- sowanie rzeczami budzącymi grozę, strach, lęk.
Jest odpowiednim momentem dla wróżb dotyczą- cych szczęścia, zdrowia i śmierci. Tego dnia wzy- wa się pomocy szatana. Faktycznie Halloween może stanowić formę wtajemniczenia w okulty- styczno-demoniczny świat.
Będąc sztucznym tworem, zlepkiem różnych tradycji obcych chrześcijaństwu, kojarzy się z nie- bezpiecznymi wierzeniami i kultami. Znaki używa- ne podczas tego „święta”, jak śmierć, krew, duchy (przebieranie się w kostiumy ma na celu zmylenie duchów nawiedzających ludzi 31 października), otwierają na duchową rzeczywistość przekraczają- cą wymiar psychologiczny, odnosząc się do sfery światopoglądowej czy religijnej. Halloween dobrze zadomowił się w polskiej kulturze. Jest obchodzo- ny w domach kultury, szkołach i często łączy się z propagowaniem okultyzmu, ezoteryki. Z religij- nego punktu widzenia praktykowanie tego zwycza- ju stanowi poważne zagrożenie duchowe.
Zdaję sobie sprawę z tego, że kiedy to czytacie, jest już po fakcie. Jednak nie zaszkodzi się nad tym zwyczajem zastanowić na przyszłość. A może w przyszłym roku swoje dzieci, wnuki, przebierze- cie za świętych? Myślę, że w tym wypadku nikt nie miałby nic przeciwko, a wy świętowalibyście razem z pociechami właściwe święto. Powodzenia!
Aleksandra Sorotowicz
HALLOWEEN CZY TRADYCJA WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH?
Wszelka miłość ma początek w miłości Boga
O tym mówi nam dobitnie dzisiejsza Ewangelia (Mk 12,28b- 34). Kolejność w odpowiedzi Jezusa jest niezwykła. Miłuj Boga, a później miłuj swego bliźniego, Mogę miłować swo- ich bliźnich tylko wtedy, gdy miłuję Boga jako Tego, który
wszystko stworzył i ma w swej pieczy. I samego siebie mogę zapewne też tylko wtedy miłować, gdy zważam na innych i okazuję im szacunek.
Nr 45/895 Wiadomości Fary Św. Barbary 3
NA DOBRY POCZĄTEK
„Jak niezbadane są drogi Boże i niezgłębione Jego tajemnice, z jaką pokorą winniśmy je podzi- wiać i czcić i wierzyć, że wszystko, co mądrość Boża czyni jest dosko- nałe, jest najlepsze.”
św. Karol Boromeusz Karol Boromeusz, patron Ojca Świętego, bł. Jana Pawła II, urodził się 2 października 1538 w zamku An- gera Rocca, w Aronie, nad brzegiem Lago Maggiore we Włoszech, jako syn Gilberta i Małgorzaty Medici.
Opowiadano później, iż w noc jego narodzin z nieba zstąpiła olśniewająca światłość, która ogarnęła jego po- kój. Rodzice mieli już córkę i dwóch synów, a zatem – zgodnie ze zwyczajami tamtej epoki – Karol był nie- jako od dziecka przeznaczony do stanu kapłańskiego.
W jego czasach dzieci szybko wprowadzano w świat dorosłych i powierzano im odpowiedzialne zadania.
Karol w wieku 7 lat otrzymał habit i klasztor w zarzą- dzanie, którym szybko się zaczął zajmować. Uczył się najpierw w Mediolanie i wkrótce dość płynnie posłu- giwał się łaciną. Kiedy miał 9 lat umarła jego matka.
Ojciec także przedwcześnie umarł. Karol zyskał sobie tym samym opiekuna w swym wuju, kardynale Medici.
Naukę kontynuował do 1549 r. Wszystkim rzucała się w oczy jego powaga, pobożność i gorliwość w pracy.
W 1559 r. umarł papież Paweł IV i to właśnie kard. Me- dici został wybrany jego następcą – jako Pius IV. Nowy papież wkrótce sprowadził do Rzymu swego krewnego, Karola, który już jako 21-latek został sekretarzem sta- nu i kardynałem, choć nie był jeszcze kapłanem. Nagle stał się osobą bardzo znaną. Wszędzie ujawniał się jako człowiek pracowity i skuteczny w działaniu. Święce- nia kapłańskie i sakrę biskupią przyjął dopiero w roku 1563. Pozostał w Rzymie i zaczął pilnie pracować dla dobra Kościoła: założył Akademię Watykańską, jako papieski sekretarz stanu doprowadził do wznowienia Soboru Trydenckiego i do pomyślnego jego ukoń- czenia w roku 1563. Założył w Mediolanie pierwsze na świecie seminarium duchowe, odprawił pięć sy- nodów prowincjonalnych i jedenaście diecezjalnych.
MOC I ŁAGODNOŚĆ
Słowo Boże na każdy
dzień
Niedziela 4 XI
Pwt 6,2-6
Ps 18
Hbr 7,23-28
Mk 12,28b-34 Poniedziałek 5 XI
Flp 2,1-4
Ps 131
Łk 14,12-14 Wtorek 6 XI
Flp 2,5-11
Ps 22
Łk 14,15-24 Środa 7 XI
Flp 2,12-18
Ps 27
Łk 14,25-33 Czwartek 8 XI
Flp 3,3-8a
Ps 105
Łk 15,1-10 Piątek 9 XI
Ez 47,1-2.8-9.12 (1 Kor 3,9b-11.16-17)
Ps 46
J 2,13-22 Sobota 10 XI
Flp 4,10-19
Ps 112
Łk 16,9-15
DOKOŃCZENIE NA STR. 9
4
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 45/895Gromadzi ok. 20 osób. Dotychczas opiekunami byli ks. Adam Kępowicz, ks. Andrzej Kotula, ks. Piotr La- rysz oraz ks. Jacek Jadasz. Obecnym opiekunem jest ksiądz Damian Szostok, którego serdecznie witamy w naszej wspólnocie, a zarazem życzymy wielu łask i obfitych owoców w sprawowaniu opieki nad nami.
Spotykamy się raz miesiącu, by w serdecznej atmosferze zgłębiać na- uczanie Błogosławionego Jana Paw- ła II. Tegorocznym tematem spotkań będą pielgrzymki Ojca Świętego do Polski (filmy, wygłoszone kazania, pa- miątki, wspomnienia). I tak, rozpoczę- liśmy od pielgrzymki błogosławionego Jana Pawła II do Ojczyzny w 1979 r.
Oczywiście, rozpoczynamy nasze spo- tkania modlitwą. Następnie, na pod- stawie przygotowanych materiałów dzielimy się spostrzeżeniami, zasta- nawiamy się nad aktualnością przeka- zywanych nam treści. Zastanawiamy się, jak realizować na co dzień zada- nia, które płyną z nauki Kościoła, te, na które wskazywał wielokrotnie bł.
Jan Paweł II. Te poważne rozważania umilamy sobie piciem kawy, herbaty, w miłej, rodzinnej atmosferze raczymy się przygotowanymi słodkościami, naj- częściej naszymi domowymi wypieka- mi. W modlitwie na zakończenie prosi- my o wstawiennictwo błogosławionego Jana Pawła II i modlimy się o Jego ry- chłą kanonizację.
Nasze spotkania odbywają się w czwartki o godz. 19. Na kolejne za- praszamy 29 listopada. Tematem bę-
dzie II pielgrzymka bł. Jana Pawła II do ojczyzny w 1983 r. Wielu z nas było wtedy uczestnikami spotkań z Naszym Papieżem. Powrócimy do tamtych dni.
Przypomnimy sobie słowa, które były do nas kierowane. Mamy w naszym krę- gu osobę dającą wówczas świadectwo wiary… Odkurzymy pamiątki, zdję- cia. Przeniesiemy się w miejsca, które odwiedził wtedy Ojciec Święty, gdzie gromadziliśmy się radośni oczekując na Jego przybycie.
Oprócz cyklicznych spotkań bierze- my udział życiu parafii, włączając się w przeróżne dzieła Kościoła (aktywny udział w nabożeństwach różańcowych, drogi krzyżowej, pomoc w budowie oł- tarzy na Boże Ciało itp.)
W miarę możliwości pielgrzymujemy.
Odwiedzamy miejsca związane z patro- nem naszej grupy, ale też miejsca szcze- gólnych łask, sanktuaria, bazyliki.
Zachęcamy do wspólnych spotkań, by ubogacać się wzajemnie, by tworzyć więzi i umacniać naszą Parafię wspól- nym dziełem. Jesteśmy otwarci dla wszystkich, którym bliska jest postać błogosławionego Jana Pawła II. Niezli- czone dzieła, pamiątki wspomnienia pozwolą nam ciągle być blisko naszego Ojca Świętego.
Członkowie Grupy Błogosławionego Jana Pawła II
pod przewodnictwem ks. Damiana Szostoka
GRUPY PARAFIALNE
PAPIESKA GRUPA
Grupa Błogosławionego Jana Pawła II działa w naszej parafi i
od kilku lat, powstała z przekształcenia się grupy Oazy Rodzin.
Nr 45/895 Wiadomości Fary Św. Barbary 5
Dobrze się składa, że zaledwie kilka dni temu obchodziliśmy Uroczystość Wszystkich Świętych, dzień, kiedy w szczególny sposób myślimy o naszych patronach, o przykładzie, jaki swoim życiem nam pozostawili. Nasz pa- rafialny ołtarz zawiera wizerunki aż dziewięciu świętych. Czy jednak potrafimy odczytać tę
„biblię pauperum”, choćby w tym zakresie, by umieć ich wszystkich zidentyfikować?
W tej gromadzie największy jest wizerunek pa- tronki naszej świątyni. Obraz św. Barbary, pocho- dzący z połowy XIX wieku, nieznanego autora, pierwotnie umieszczony był w cechowni kopalni Królewskiej. To ks. R. Uhererowi, który w latach 1853–1860 był proboszczem, że zagościł w na- szym kościele. Ołtarz, który dziś widzimy, został wystawiony przez następnego proboszcza – ks.
Edwarda Delocha (1860–1883). Utrzymany jest w stylu neogotyckim, z wieloma kolumienkami, ostrymi zakończeniami łuków, smukłymi, ażuro- wymi wieżyczkami, sterczynami i maswerkami.
Świętej Barbary nie trzeba szczególnie parafia- nom przedstawiać. Wiemy dobrze, że jest patron- ką górników, hutników, żołnierzy – wszystkich tych zawodów, w które jest wpisane ryzyko nagłej śmierci. W nastawie ołtarzowej jej wizerunkowi towarzyszą jeszcze dwa – św. Józefa, który także jest patronem dobrej śmierci oraz św. Floriana, patrona naszego miasta, a także wszystkich tych, którzy mają do czynienia z ogniem, a więc hutni- ków, strażaków. Obrazy te pochodzą z 1895 roku.
Ich autorem był G. Piotrowski.
Oprócz rzeźb aniołów, strzegących Tego, co naj- ważniejsze – Serca, Tabernakulum, widzimy rzeźby sześciu innych świętych, których identyfikacja może przysporzyć nieco trudności. Myślę, że bez proble- mu większość rozpozna w najwyżej umieszczonych postaci św. Piotra (po lewej, trzyma mały kościółek – wiadomo – św. Piotr, Skała, na tej Skale Kościół) i św. Pawła (po prawej, ten z mieczem, symbolem jego męczeńskiej śmierci). Pozostała czwórka to również znamienici święci, doktorzy Kościoła. Po lewej stronie, w górnej części znajduje się wizeru- nek św. Grzegorza Wielkiego, wspaniałego papieża, na którego ramieniu ramieniu przysiadł gołąb, sym-
bol Ducha św. Święty ten miał wiele zasług, war- to wymienić chociażby wprowadzony przez niego zwyczaj odprawianych „mszy gregoriańskich”
– przez 30 kolejnych dni za dusze zmarłych. Po prawej stronie ołtarza, na tej samej wysokości znaj- duje się rzeźba świętego, u którego stóp zauważyć możemy lwa. To św. Hieronim, podobno obdarzony wybuchowym charakterem, któremu zawdzięcza symbol lwa – jego głos i wypowiedzi porównywane bywają z lwim rykiem. Ukoronowaniem życia tego wybitnego uczonego, pisarza jest Wulgata, czyli powszechnie używany łaciński przekład Pisma św.
Święty mawiał, że „Nieznajomość Pisma św. jest nieznajomością Chrystusa”. Równie wybitnym pi- sarzem, filozofem jest święty, którego rzeźba znaj- duje się na dole, po lewej stronie – św. Augustyn z Hippony. Zanim został niestrudzonym głosicielem nauki Chrystusa, osiągnął wiele jako filozof, reto- ryk, nauczyciel wymowy, wiodący dość próżniacze życie. Dopiero spotkanie ze św. Ambrożym (który zresztą jest jego sąsiadem na naszym ołtarzu) oraz modlitwy matki – św. Moniki, otwarły mu oczy i doprowadziły do chrztu. Święty został biskupem, niestrudzonym kaznodzieją, jednym z najbardziej wpływowych w historii Kościoła. Jak wspomnia- łam wcześniej, jego święty nauczyciel również znalazł swe miejsce na naszym ołtarzu – po prawej stronie na dole widzimy świętego, także w biskupim stroju, u jego stóp zaś leży pszczeli ul. Św. Ambroży, który patronem m.in. pszczelarzy został na wskutek krążącej wokół jego postaci legendy. Gdy był nie- mowlęciem, nad jego posłaniem pojawił się rój pszczół – owady wchodziły dziecku do ust, lecz po chwili odleciały, nie wyrządzając mu żadnej szko- dy. Przez jego ojca wydarzenie to zostało odczytane jako proroctwo, iż jego syn zostanie kim wielkim.
Historia Kościoła zapamiętała św. Ambrożego jako niezrównanego mówcę, kaznodzieję, doskonałego pasterza, pracowitego jak... pszczoła.
O tych dziewięciu świętych, można by mó- wić i pisać wiele. Spróbujmy, patrząc na ich wizerunki codziennie na naszym ołtarzu, zasta- nowić się, jakie przesłanie mają dla nas, czego mogą nas nauczyć swoim życiem.
Marta Wawszczak
SZTUKA W NASZYM KOŚCIELE
MAMO, CO TO ZA ŚWIĘTY?
Przyglądamy mu się tak często, że prawdopodobnie znamy go na pamięć. Rzuca się w oczy, gdy wchodzimy do naszej świątyni, zwracając naszą uwagę na To, co najważniej- sze. Nasz cykl rozpoczynamy od prezentacji ołtarza głównego naszego kościoła.
6
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 45/895INTENCJE MSZALNE
Sobota 3.11.2012 r.
Dzień powszedni
17.00 – Różaniec za zalecanych 18.00 – Za Wilhelma Nóżka w 18.
rocznicę śmierci
Niedziela 4.11.2012 r.
XXXI Niedziela zwykła
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja za- mawiana w szpitalu
7.00 – Za Teresę Rogowską od lokato- rów z ul. Kopalnianej
9.00 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże i zdrowie na dalsze lata życia, w intencji Mariusza Halemby z okazji 50.
rocznicy urodzin (Te Deum)
10.45 – Za rodziców Alberta i Mag- dalenę Szczygieł oraz dziadków z obu stron
12.00 – Msza św. z udzielaniem Sa- kramentu Chrztu Świętego i bł. rocznych dzieci
12.00 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże i zdrowie na dalsze lata życia, w intencji Jadwigi Stańko z okazji Jubile- uszu (Te Deum)
17.00 – Różaniec za zalecanych 18.00 – Za Augustyna Bombelka Poniedziałek 5.11.2012
Dzień powszedni
7.00 – Za róże różańcowe 17.15 – Różaniec za zalecanych 18.00 – Za Jerzego Smugę od lokato- rów z ul. Floriańskiej 24
Wtorek 6.11.2012 r.
Dzień powszedni
7.00 – Przez wstawiennictwo św. Anto- niego w intencji czcicieli i ofiarodawców
7.00 – Za teściów Marie i Wilhelma Czech
17.15 – Różaniec za zalecanych 18.00 – Za Gerarda Gawlik w roczni- cę urodzin oraz rodziców i rodzeństwo
Środa 7.11.2012 r.
Dzień powszedni
7.00 – Do Bożej Opatrzności przez wsta- wiennictwo MB Nieustającej Pomocy, z prośbą o pomoc w trudach życia, w in- tencji Anny
17.15 – Różaniec za zalecanych 18.00 – Za syna Piotra Barteczko w 9.
rocznicę śmierci o spokój duszy
18.00 – Za Brygidę Szymańską w miesiąc po śmierci
Czwartek 8.11.2012 r.
Dzień powszedni
7.00 – Za ks. Ernesta Krystka od pa- rafian
16.30 – Za męża Józefa Koźlik w 4.
rocznicę śmierci
17.15 – Adoracja Najświętszego Sakra- mentu
18.00 – Za Ryszarda Myślińskiego Piątek 9.11.2012 r.
ŚWIĘTO ROCZNICY POŚWIĘCENIA BAZYLIKI LATERAŃSKIEJ
7.00 – Za ks. Zenona Szczęsnego od parafian
18.00 – Do Miłosierdzia Bożego o ra- dość życia wiecznego za Cecylię Mular- czyk w 25. rocznicę śmierci oraz męża Andrzeja
Nr 45/895 Wiadomości Fary Św. Barbary 7
INTENCJE MSZALNE
Informujemy, że intencja Mszy św. pozostanie wolna, jeżeli nie zostanie potwierdzona wraz ze złożeniem ofi ary
najpóźniej na dwa tygodnie przed dniem Mszy św.
Sobota 10.11.2012 r.
Wspomnienie św. Leona Wielkiego, pap. i dK.
6.30 – Godzinki o Niepokalanym Sercu Maryi Panny
7.00 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże i zdrowie, w intencji Walentyny Zając z okazji urodzin
17.00 – Msza św. w intencji Chorzow- skiego Towarzystwa Trzeźwościowego Feniks z okazji 35. rocznicy istnienia
18.00 – Za rodziców Elżbietę i Al- fonsa Pawołka oraz Florentynę i Włady- sława Kremer o spokój duszy
Niedziela 11.11.2012 r.
XXXII Niedziela zwykła
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja za- mawiana w szpitalu
7.00 – Do Bożej Opatrzności z podzięko- waniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł.
Boże i zdrowie na dalsze lata wspólnego życia, w intencji Czesławy i Juliana Sromek z okazji 40. rocznicy ślubu (Te Deum)
9.00 – W intencji Ojczyzny
10.45 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o bł. Boże i zdrowie na dalsze lata ży- cia, w intencji Bolesława Kaczmarczyka z okazji 70. rocznicy urodzin (Te Deum) oraz o bł. Boże dla synów i wnuków
12.00 – Za Monikę Mikołajczyk w 1.
rocznicę śmieci od lokatorów z ul. Mie- chowickiej 1
17.00 – Nieszpory Niedzielne
18.00 – Za Elfrydę Hornig w 1. rocz- nicę śmierci, Ernesta Hornik oraz
rodziców Hornig i Piegza
Zredagowała: Helena Krais
8
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 45/895WPROWADZENIE DO LITURGII Co czynić, aby nasze życie było uda- ne? Słowo Boże podkreśla dziś znaczenie przykazań Bożych, a zwłaszcza przykaza- nia miłości Boga i bliźniego. Skąd jednak czerpać motywację do ich przestrzega- nia, kiedy przytłacza nas własna słabość i grzeszność? Ostateczną odpowiedzią Boga na nasze poszukiwanie szczęścia nie jest przepis, lecz osoba Jezusa Chry- stusa, który z miłości ofiarował samego siebie za nasze grzechy. Tylko przyjmując Jego miłość, możemy naprawdę kochać siebie i bliźnich, żyjąc w bliskości króle- stwa Bożego.
(Mira Majdan, „Oremus” listopad 2006, s. 32)
LITURGIA TYGODNIA
W piątek – ŚWIĘTO ROCZNICY PO- ŚWIĘCENIA BAZYLIKI LATERAŃ- SKIEJ
W sobotę – wspomnienie św. Leona Wielkiego, papieża i doktora Kościoła PARAFIA
Kolekta dzisiejszej niedzieli przezna- czona jest na potrzeby Stolicy Apostol- skiej.
Spotkanie III Zakonu św. Francisz- ka odbędzie się w przyszłą niedzielę, 4 listopada, po Mszy św. o godz. 9.00 w salce na probostwie.
Nabożeństwo w intencji zmarłych zale- canych odprawiamy codziennie, do 7 li- stopada. Dziś o godz. 17.00, w tygodniu o godz. 17.15.
W czwartek, o godz. 16.30 Msza św.
szkolna. O godz. 17.15 okazja do Ado- racji Najświętszego Sakramentu.
Również w czwartek, zapraszamy kandydatów do bierzmowania na spo- tkanie. Od godz. 17.15 okazja do Spo- wiedzi św., o godz. 18.00 Msza św., po której odbędzie się spotkanie.
Narzeczonych zapraszamy na cykl nauk przedślubnych, które odbędą się w na- szej parafii w trzy kolejne czwartki li- stopada – 8, 15 i 22, o godz. 19.00 w sal- ce na probostwie.
W sobotę, o godz. 6.30 godzinki o Nie- pokalanym Poczęciu NMP.
Na Mszę św. w intencji Ojczyzny za- praszamy w piątek, 9 listopada o godz.
15.00 do Sanktuarium św. Floriana. Po Mszy św. nastąpi uroczysty przemarsz do koszar. W naszej parafii, Mszę św.
w intencji Ojczyzny, z okazji Święta Niepodległości odprawimy w przyszłą niedzielę 11 listopada, o godz. 9.00.
Kolekta przyszłej niedzieli przeznaczo- na będzie na potrzeby naszej parafii.
Wszystkim parafianom i gościom ży- czymy błogosławionej niedzieli.
4 LISTOPADA 2012 r.
– XXXI NIEDZIELA ZWYKŁA
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
Nr 45/895 Wiadomości Fary Św. Barbary 9
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
Wizytował klasztory i parafie. Św. Ka- rol posiadał bardzo szczególne cechy charakteru, którymi kierował się w ży- ciu: siłą ducha i woli, jasny pogląd na rzeczywistość i niezłomną wolę. Posia- dał jeszcze jedną ważną cechę – pokorę – wypracował ją z wielkim trudem pra- cy wewnętrznej. Podczas całego swo- jego życia i pracy pasterskiej św. Ka- rol próbował zjednoczyć w sobie dwie cechy – moc i łagodność. Jako arcybi- skup spał rzadko dłużej niż 4–5 godzin, w dodatku na zwykłej pryczy. Potrafił też całą noc spędzić na modlitwie i roz- myślaniu. Brewiarz odmawiał na kola- nach. Karmił się chlebem i wodą, cza- sem – jarzynami. W zimie zrezygnował z ogrzewania. Podczas wielkiej zarazy dżumy, która pojawiła się w Mediola- nie jesienią roku 1576 sam nawiedzał chorych, zaopatrywał umierających, przewodniczył ulicznym procesjom pokutnym, boso, z powrozem na szyi i krzyżem w ręku. Był surowy dla siebie, oddany całkowicie wy-
czerpującej pracy dusz- pasterskiej. W para- fiach, które nawiedzał szukał kontaktu z lud- nością, całymi godzi- nami sam spowiadał, głosił Słowo Boże, od- prawiał Mszę św. Jego prostota i świętość po- zwoliła mu zdobywać sobie dusze. Majątek osobisty rozdał ubo- gim, a w zimie 1575/76
roku pozbawił swój pałac wszelkich tkanin, po to, aby mogły służyć ubo- gim jako okrycia. W październiku 1584 roku Karola zaatakowała gorączka. Był wyczerpany nadludzką pracą, niezwy- kłymi umartwieniami, niedostatecz- nym wyżywieniem i brakiem snu. Nie bacząc na prośby otoczenia 2 listopada udał się na wizytację do Tessin, gdzie pragnął otworzyć seminarium. W czasie tej wizyty osłabł i musiał powrócić do Mediolanu. W następną noc, całkowicie wyczerpany, oddał duszę Panu w wieku 46 lat. Papież Paweł V kanonizował Ka- rola Boromeusza w 1610 r.
W naszej parafii już od 1867 r. działa Zgromadzenie Sióstr Boromeuszek, któ- re opiekuje się chorymi w szpitalu przy ul. Karola Miarki. W jednym z kolej- nych wydań naszych Wiadomości Fary św. Barbary postaramy się przybliżyć i zaktualizować parafianom informacje o Siostrach Boromeuszkach.
I. Książek, na podstawie:
www.voxdomini.com.pl i www.brewiarz.katolik.pl
MOC I ŁAGODNOŚĆ
DOKOŃCZENIE ZE STR. 3
10
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 45/895Nie od dziś wiadomo, że Chorzów II, tzw.
„Cwajka”, boleśnie odczuwa skutki gospodar- czych przemian. Miejsce to drenują problemy dotyczące wielu sfer: społecznej, ekonomicz- nej, czy przestrzennej. Już samo porównanie struktury społecznej pokazuje skalę problemu.
Średnie bezrobocie w Chorzowie to ponad 11 procent. Tymczasem na „Cwajce” bez pracy jest co piąty mieszkaniec. Dużym problemem jest przestępczość. Policyjne statystki nie po- zostawiają złudzeń. To właśnie w tej części miasta najczęściej interweniują funkcjonariu- sze. Ponadto Chorzów II to wiekowe kamieni- ce, które wymagają gruntownych remontów.
W tej sytuacji potrzebny jest program napraw- czy lub, jak kto woli, program rewitalizacji czyli odrodzenia dzielnicy.
W celu poznania potrzeb mieszkańców dwu- krotnie już odbyły się konsultacje społeczne i warsztaty. Wzięli w nich udział mieszkańcy dzielnicy, przedstawiciele miasta oraz naukow- cy. W konsultacjach społecznych uczestniczył także osobiście prezydent Chorzowa Andrzej Kotala. – Problemy dotykające tę dzielnicę widoczne są gołym okiem. Bezrobocie, niskie poczucie bezpieczeństwa, zły stan kamienic.
Identyfikacja tego, co przeszkadza najbardziej jest prosta. O wiele trudniejsze jest znalezienie skutecznego lekarstwa. Dlatego spotykamy się z mieszkańcami aby wspólnie opracować przewodnik pilnych działań do realizacji w naj- bliższych latach. Ich efektem ma być zmiana oblicza tej dzielnicy i przywrócenie jej blasku.
Niestety, owoce naszej pracy nie pojawią się z dnia na dzień. Należy pamiętać, że przez ostatnie lata miasto o tej dzielnicy jakby zapo- mniało. Miniprogram rewitalizacji jest pierw- szą tego typu inicjatywą na „Cwajce”. Mamy nadzieję, że to wspólne z mieszkańcami dzia-
łanie przyniesie plon, że Chorzów II wyjdzie z cienia i stanie się miejscem gdzie będzie się żyło dobrze a przede wszystkim bezpiecznie.
Każde z dotychczasowych spotkań zakoń- czyło się spisaniem wniosków, które mają ostatecznie wskazać kierunek konkretnych działań: w perspektywie krótkoterminowej do 2016 roku i długoterminowej – do 2020.
Jeżeli chodzi o zmiany na płaszczyźnie prze- strzenno-gospodarczej mieszkańcy najczęściej wskazują potrzebę uporządkowania targowiska przy ulicy Barskiej. Wiele uwag dotyczy stanu technicznego i wyglądu większości kamienic.
W tym przypadku sformułowano potrzebę pilnego podniesienia standardu zabudowy.
W sferze społecznej pilnie potrzeba podniesie- nia ogólnego poczucia bezpieczeństwa. Wszy- scy uczestnicy spotkań zgodni są, że wiele z tych problemów wynika z dużego bezrobocia w tej dzielnicy. Wskazano również na koniecz- ność zwiększenia liczby małej przedsiębior- czości – sklepy czy firmy mogłyby zająć lokale znajdujące się na parterach budynków, których wiele od lat jest pustych.
Obecnie przygotowywany jest dokument pod nazwą Miniprogram rewitalizacji dla dzielnicy Chorzów II, który do końca roku zostanie przedstawiony Radzie Miasta.
Opis programu oraz materiały ze spotkań dostępne są na stronie internetowej miasta www.chorzow.eu w zakładce „Dla miesz- kańca”. Mini-program rewitalizacji dla Chorzowa II jest wynikiem starań władz miasta i społeczności lokalnej o poprawę warunków życia w kwartale ulic: Katowic- kiej – 3 Maja – Karola Miarki – Łagiewnic- kiej i ul. Krzyżowej, tzw. Cwajki.
Krzysztof Karaś – Rzecznik Urzędu Miasta Chorzów
NASZE MIASTO
WSPÓLNIE ZMIEŃMY „CWAJKĘ”
Od września bieżącego roku rozpoczęła się realizacja Miniprogramu re-
witalizacji Chorzowa II. Jego zadaniem jest określenie największych proble-mów dotykających tę dzielnicę, ale przede wszystkim wskazanie działań,
których realizacja doprowadzi do zmian w Chorzowie II.
Nr 45/895 Wiadomości Fary Św. Barbary 11
Linia, kolor, emocje. Emocje, płótno, dzieło. Dzieło, artysta, wiara. Sztuka i wiara.
Jest kilka rodzajów artystów.
Artysta, który stwarzając, uważa się za Boga swojej rzeczywistości.
Artysta, który jest „artystą” w momencie fascynowania się torebką herbaty po spotka- niu z gorącą wodą w ulubionym kubku.
Artysta, który jest chrześcijaninem, a mimo to, tworzy komercyjną sztukę, nieraz godząc w przykazania, ciało, ale zarabiający duże pieniądze.
Jak funkcjonować w świecie, jednocześnie będąc oddzielonym od niego? Chrześcijanin, który wykonuje artystyczny zawód żeby zaro- bić parę groszy, musi zagrać bandytę, kurtyza- nę lub coś innego równie odrażającego. Albo piosenkarz, który śpiewa o głupotach, bo ina- czej nie zarobi na życie. Tancerz spełniający się zawodowo w nocnym klubie...
I teraz – on jest artystą, czuje pęd do wyra- żania się w szeroko pojętej sztuce, ale gdyby zdecydował się na sztukę wyłącznie chrześci- jańską, umarłby z głodu. No i coraz rzadziej ma możliwości realizowania się w kościele, którego zapotrzebowanie na sztukę maleje.
Czy zatem artystyczne zawody są dla chrze- ścijanina niedozwolone, niestosowne? Czy wolno tylko tak śpiewać, aby Słowo było zro- zumiałe dla słuchaczy? Czy można śpiewać o własnych uczuciach, przeżyciach, czy tylko o czymś, co związane z Bogiem? Czy teatr to wymysł diabła? A co z filmami? Co z mala- rzami godzącymi w cielesność? Czy są takie zawody, które są dla chrześcijanina absolutnie owocem zakazanym?
O ile wiem, wczesny Kościół miał tutaj bardzo proste rozwiązanie. Istniało kilka za- wodów, które człowiek odrodzony po prostu powinien był porzucić. Należały do nich ak- torstwo, kuglarstwo i prostytucja.
Czy artysta, który coś stworzył i jest to wartościowe może być dumny ze swego dzieła? Czy musi mieć świadomość, że Bóg
go w zdolności wyposażył, więc nie wolno mu być z tego dumnym, nie wolno się cie- szyć z pochwał, nie wolno ukłonić się przed klaszczącą publicznością?
A czy to dzieło jest JEGO? Czy odrodzo- ny artysta uważa, że jedynie on jest autorem tego dzieła? Paweł pisze w tej kwestii mocne słowa, które biją wprost w nasze „ego”:
„A taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu, nie jakobyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami z siebie i tylko z siebie, lecz zdol- ność nasza jest z Boga (...)” [II Kor. 3:5]
Postawa dziękczynienia Bogu za doko- nane dzieło powinna być powszechna we wszystkim, a szczególnie w publicznych sytuacjach. Dlatego podoba mi się to, że Jan Sebastian Bach podpisywał wszystkie swo- je dzieła literkami S.D.G czyli „Soli Deo Gloria” (jedynie Bogu chwała). Co to wła- ściwie znaczy – poddać talent i twórczość Bogu? W praktyce?
Poddanie talentu i twórczości nie różni się od poddania w innych dziedzinach życia z jednym wyjątkiem – artysta przestaje uwa- żać siebie za źródło stworzenia dzieła, a za- czyna traktować swoją twórczość jako służ- bę dla Pana: „A więc: Czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na chwałę Bożą” [I Kor. 10:31]
Piękno i wyczucie piękna to są rze- czy dobre, ale mogą być wykorzystywane w różnych celach. Można docenić piękno stworzenia i oddać chwałę Bogu, jak to ro- bili psalmiści. Ale można również docenić piękno zakazanego owocu i spożyć go, jak to zrobiła Ewa.
Pan kocha ludzi świata sztuki i mediów i posyła do nich wierzących artystów, aby im swoim życiem pokazali Ojca. To nie jest bezpieczna misja a warunkiem jej powodze- nia jest prawdziwa społeczność z Panem, bez którego „nic uczynić nie możemy”. Nie bójcie się sztuki! W artystach także możecie znaleźć głęboką wiarę.
Aleksandra Sorotowicz
ROK WIARY
WIARA A SZTUKA
12
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 45/895WEJŚCIE
