ISSN 1426-3610
Wiadomości
Fary Św. Barbary
Nr 50/900 Rok XVIII 9 grudnia 2012 r.
Ewangelia: Łk 3, 1-6
„Głos wołającego na pustyni: »Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech staną się prostymi, a wyboiste drogami gładkimi«. I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże”.
II NIEDZIELA ADWENTU
SZTUKA W NASZYM KOŚCIELE, CZ. VII – s. 4
WIARA I POEZJA – s. 5
WIEŚCI Z SYNODU – s. 10
PRZYGOTUJ SIĘ NA KONIEC ŚWIATA – s. 11
2
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 50/900Tygodnik Rzymskokatolickiej Parafii św. Barbary w Chorzowie.
Adres redakcji: ul. 3 Maja 18, 41-500 Chorzów, tel. 32 249-64-33, fax 32 249-64-40.
Redakcja: ks. Zygmunt Błaszczok (red. naczelny), ks. Michał Harnasz (sekretarz redakcji), ks. Damian Szostok, Marta Wawszczak. Stale współpracują: Helena Krais, Irena Książek, Aleksandra Sorotowicz, Łukasz Piper, Michał Walczyński, Mirosław Danch, Edward Kawka. Redakcja zastrzega sobie prawo redagowania nadesłanych tekstów. Kolportaż: Młodzież z Ruchu Światło-Życie. Konto Parafii św. Barbary w Chorzowie:
ING Bank Śląski 42105012431000001000594943,
e-mail: sw_barbara@katowice.opoka.org.pl http://www.barbarachorzow.katowice.opoka.org.pl
Skład i druk: Centrum Usług Drukarskich – Henryk Miler, ul. Szymały 11, 41-709 Ruda Śląska, tel. 32 244-38-39.
Nakład: 250 egz.
Wiadomości
Fary Św. Barbary
PARAFIA
Mija czas. Wielki dzień, który wydawał się daleki, zaczyna się zbliżać. Rozchodzi się głos. Są to słowa, bę- dące echem wezwania. Nie będzie to dzień taki sam jak inne. Będzie ważniejszy niż inne dni. To będzie ŚWIĘ- TO. Wszyscy są na nie zaproszeni.
Godziny Adwentu błyszczą nowym światłem. Ci- cha muzyka towarzyszy uczuciom, niewypowiedzia- na myśl drąży głębię naszego serca. Lecz codzienne zajęcia się nie zmieniają… A jednak zbliża się jakieś wydarzenie. Czuję niecierpliwe, delikatne ukłucia tuż pod sercem, oczekiwanie ściska mi żołądek. Czar jednej nocy. Tak, to jest Święta Noc. Noc, która jak powtarzające się pory roku, zawsze jest inna.
Mija czas. Cel jest coraz bliższy. Edyta Stein wie- działa, że w życiu Bóg jest zapomniany i przykryty ku- rzem obojętności. Trzeba go ponownie ułożyć w żłób- ku, wobec całego świata. Ale jak? Świadcząc o pięknie, którego się doświadczyło, szukając owych narodzin i stając przed tym Dzieciątkiem z oczami pełnymi zdumienia. Tajemnica Bożego Narodzenia. Wcielenie i człowieczeństwo to temat spotkania nad Renem.
Kiedy płyną dni, które stopniowo stają się coraz krótsze, gdy (podczas normalnej zimy) z nieba spada- ją pierwsze płatki śniegu, oto pojawiają się w umyśle pierwsze, nieśmiałe i ciche, myśli o Bożym Narodze- niu. Z samego tylko słowa emanuje jakiś czar, któremu prawie żadne serce nie jest w stanie się oprzeć. Nawet
wyznawcy innych religii, nawet ci, którzy nie mają wiar, dla których starożytna historia Dzieciątka z Betlejem nie znaczy nic, przygotowują przyjęcie i zastanawiają się nad tym, jak mogliby zapalić tu i tam iskierkę ra- dości. Święto miłości i radości: oto gwiazda, ku której wszyscy w pierwszych miesiącach zimy się kierują.
U chrześcijan, a przede wszystkim u chrześcijańskich katolików, chodzi o coś jeszcze innego. Gwiazda prowa- dzi ich do żłóbka, gdzie leży Dzieciątko, które przynosi pokój na ziemię. Sztuka chrześcijańska ukazuje to na- szym oczom przy pomocy niezliczonych, przepięknych obrazów. Śpiewają nam o tym stare melodie, w których rozbrzmiewa cały urok dzieciństwa.
W innym miejscu, w innym czasie, inna kobieta snuje myśli rozrzucone w swoim pamiętniku klaryski, trwającej w komunii ze światem. Klara Lucia Garzonio:
27 listopada. Jutro zaczyna się Adwent. Dla mnie jest to zawsze cudowny czas. Zima się zbliża, to prawda, ale jej rozwój zostaje przerwany przez słońce południa, słońce Jezusa, który przychodzi na świat w Noc Bożego Narodzenia. Ogród jest nagi, a opadłe liście gniją na przemokłej ziemi. Ale to wszystko jest konieczne dla przyszłego odrodzenia i ponownego rozkwitu życia. Oczekiwanie, nadzieja, pragnienie Życia i Światła, które każda dusza nosi w sobie jak ukryte nasienie. To jest Adwent.
Aleksandra Sorotowicz
OBUDŹ SIĘ!
Czas wypełnienia
Nr 50/900 Wiadomości Fary Św. Barbary
3
Wczoraj, 8 grudnia obchodziliśmy jego uroczystość. Prawda o Niepoka- lanym Poczęciu Maryi jest dogmatem wiary. Ogłosił go uroczyście 8 grud- nia 1854 r. bullą Ineffabilis Deus Pius IX. Uczynił to w Bazylice św. Piotra w Rzymie w obecności 54 kardyna- łów i 140 arcybiskupów i biskupów.
Pisał on tak: „Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymu- je, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlate- go wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć”. Maryja od momentu swojego poczęcia została zachowana nie tylko od wszelkiego grzechu, którego mo- głaby się dopuścić, ale również od dziedziczonego przez nas wszystkich grzechu pierworodnego. Stało się tak, cho- ciaż jeszcze nie była wtedy Matką Boga. Bóg jednak, ze względu na przyszłe zbawcze wydarzenie Zwiastowania, uchronił Maryję przed grzesznością. Maryja była więc poczęta w łasce uświęcającej, wolna od wszelkich kon- sekwencji wynikających z grzechu pierworodnego – np.
śmierci – stąd w Kościele obchodzimy uroczystość Jej Wniebowzięcia, a nie śmierci. W 1477 papież Sykstus IV ustanowił w Rzymie święto Poczęcia Niepokalanej, które od czasów Piusa V (+ 1572 r.) zaczęto obchodzić w całym Kościele. W 1858 r., w czasie objawień w Lourdes, Mary- ja sama o sobie powiedziała, że jest niepokalanie poczęta.
Przedstawiła się Bernardecie Soubirous mówiąc: „Jestem Niepokalane Poczęcie”. 8 grudnia 1999 r. bł. Jan Paweł II w rozważaniu przed modlitwą „Anioł Pański” powiedział, że Maryja „jest pierwszym człowiekiem pośród odkupio- nej ludzkości”. Prośmy więc Maryję słowami, które wy- powiedział nasz bł. ojciec św. Jan Paweł II w tym samym rozważaniu w 1999 r: „Niech Niepokalana Dziewica po- maga każdemu człowiekowi nawrócić się do Jezusa, aby mógł doświadczyć uzdrawiającej mocy Jego miłości.”
Irena Książek, cytaty i opracowanie:
www.brewiarz.katolik.pl i www.opoka.org.pl.
NA DOBRY POCZĄTEK
JESTEM
NIEPOKALANE POCZĘCIE
Słowo Boże na każdy
dzień
Niedziela 9 XII
Ba 5,1-9
Ps 126
Flp 1,4-6.8-11
Łk 3,1-6
Poniedziałek 10 XII
Iz 35,1-10
Ps 85
Łk 5,17-26 Wtorek 11 XII
Iz 40,1-11
Ps 96
Mt 18,12-14 Środa 12 XII
Iz 40,25-31
Ps 103
Mt 11,28-30 Czwartek 13 XII
Iz 41,13-20
Ps 145
Mt 11,11-15 Piątek 14 XII
Iz 48,17-19
Ps 1
Mt 11,16-19 Sobota 15 XII
Syr 48,1-4.9-11
Ps 80
Mt 17,10-13
4
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 50/900SZTUKA W NASZYM KOŚCIELE
Ołtarz od zawsze towarzyszył ludzkim rytu- ałom. Nie tylko tym chrześcijańskim. I na dłu- go przed powstaniem naszego ołtarza nadano mu funkcję. Funkcję dziękczynną, wielbiącą.
Katolicki ołtarz jest jednak przykładem tego, który wciąż się rozwija, tym, który przez wieki stawał się coraz doskonalszy. W ciągu stuleci, gdy zmieniał się styl architektoniczny, malar- ski, możemy obserwować ewolucję ołtarza.
Znakomite przykłady i ołtarzy możemy podzi- wiać w niemal każdym kościele.
W poprzednich numerach „Wiadomości...”
mieliście okazję zapoznać się już z głównym ołtarzem, znajdującym się w naszym kościele.
Tematem tego tekstu, będą ołtarze znajdujące się po bokach tego ołtarza. Ołtarze boczne pw.
Najświętszej Panny Maryi i Najświętszego Serca Jezusowego są ołtarzami bliźniaczymi, co oznacza, że są one właściwie identyczne.
Różnią się jedynie zamieszczonymi w nich obrazami.
Ołtarze wykonane są w stylu neogotyckim, z drewna, pokryte polichromią i złoceniami.
Pochodzą one z 2 poł. XIX w. Są przykładem ołtarzy przyściennych architektonicznych.
Czyli tych najpopularniejszych w kościo- łach budowanych począwszy od X do XIX w. Dziś, coraz częściej wraca się do ołtarzy marmurowych.
Gdy przyjrzymy się ołtarzom zobaczymy, że są one bardzo podobno do wyglądu ze- wnętrznego kościoła. Bo przecież budowla kościoła wznosi się ku górze, jej bryłę wy- smuklają wieża, wieżyczki i różnego rodzaju dekoracje, jak np. ogromna ilość sterczyn. Do- pracowanie odgrywa tu bardzo ważną rolę. Na osi w czteroliściu umieszczono gorejące serce.
W predelli, centrum ołtarza tabernakulum,
które zdobi dekoracja maswerkowa. Ornament przykuwa wzrok. Tabernakulum flankują ko- lumienki ze sterczynami. W retabulum na osi w głęboko profilowanej ramie obraz Najświęt- szej Maryi Panny (ołtarz lewy) i Chrystus go- rejące serce (ołtarz prawy). Po bokach, w ni- szach znajdują się rzeźby. Retabulum wieńczą trzy ażurowe wysmukłe wieżyczki z żabkami i kwiatonami. Całość jest w kolorze brązo- wym, z elementami czerwonymi i złoconymi.
Ta kolorystyka zawsze pasowała do dekoracji naszego kościoła.
Zamieszczone w ołtarzach obrazu różnią się zarówno kolorystyką, jak charakterem. Maryja w otoczeniu aniołów spogląda ku górze. Chry- stus patrzy na nas, spokojnie, opiekuńczo.
Będąc w kościele lubię patrzeć i analizować te obrazy. Ołtarze majestatycznie stojące. Ko- ściół jako małe lokum Boga.
Aleksandra Sorotowicz
NASZE BLIŹNIAKI
Ołtarz. Jeśli sięgnę pamięcią do pierwszego zetknięcia się z tym terminem, widzę przed oczami dość dramatyczną scenę z biblii dla dzieci. Prawdopodobnie wyblakły kolor rysun- ku w połączeniu z tematem sprawił, że wyjątkowo utkwił mi on w pamięci. Abel i Kain. To oni na ołtarzu (który na rysunku ukazany był jako kamień) składali ofi ary dla Pana. To stąd znam również bratobójstwo.
UWAGA, UWAGA!
Szukamy zdjęć wnętrza naszego kościoła!
Interesują nas zwłaszcza te, pochodzące z lat 30.
i późniejszych.
Jeżeli dysponują Państwo takimi zdjęciami, bardzo prosimy o kontakt
z panem Edwardem Kawką
lub przez parafialnego facebooka.
Nr 50/900 Wiadomości Fary Św. Barbary
5
ROK WIARY
1
Znaki wiary, które znamy. Znak krzyża, Który nam towarzyszy od urodzenia.
Ilu zbuntowanych Poszukuje argumentu dla Potwierdzenia istnienia Boga?
To krucha pycha i słabość przekonania.
Umysł bada świat, a nauka pojawia się Jako efekt pracy rozumu.
Człowiek wierzący nie przeżywa Sprzeczności z intelektem I potrafi łączyć wiarę z wiedzą.
Podziwia Boską naturę i znajduje Sens życia, wierzy w Boską siłę sprawczą
I nie sprzecza się z Bogiem w kwestiach Podstawowych bycia.
2
Przez wiarę i doświadczenie Staje po stronie Najwyższego, ufając, że
Kosmos zaistniał dzięki Niemu, a życie Jest jakby przenoszone na falach światła W głąb Wszechświata, do jego świadomości,
Jeśli Bóg uzna to za potrzebne.
Czy wystarczy człowiekowi 5x lat świetlnych, By dolecieć do następnej galaktyki?
Może jest to odległość do naszej Wiary?
Nie boimy się kosmicznej pustki, Bardziej dokuczliwa jest ta w nas.
3
Na co dzień porażki ukrywamy w przerostach Ambicji, nie unikając kolizji z przekonaniami.
Bywa, że zapominamy o nich z marnego powodu.
Nie omijając zła, które lubi dobro, Namawiamy dobro, by polubiło zło.
Nie wiemy, jak sobie poradzimy Z tajemnicami natury, ale gramy dalej.
4
Ujmujemy słowa w łańcuchy ufności I różańce DNA, aby opóźnić ostateczność.
Nie zrażamy się tym, że zaledwie kilka znaków Może zmienić treść i zadecydować o wzlotach,
Upadkach i odjazdach, gdzieś między Grzechem a postępem.
Zasiane ziarna kiełkują i wzrasta nadzieja, Ale też wierzących doświadcza cierpienie,
Bo żadna z dróg do Boga nie biegnie Przez Raj.
2012
WIARA I POEZJA
EUGENIUSZ RYCHLICKI
ŁAŃCUCH ZNAKÓW
6
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 50/900INTENCJE MSZALNE
Sobota 8.12.2012 r.
UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP
18.00 – Za Weronikę Sznurfajl oraz
rodziców i rodzeństwo Niedziela 9.12.2012 r.
II Niedziela Adwentu
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja
zamawiana w szpitalu7.00 – Za Ryszarda Myślińskiego 9.00 – Za Arkadiusza Sokołowskiego w rocznicę urodzin
10.45 – Za Antoniego Rejek
12.00 – Msza św. odpustowa w intencji parafian
12.00 – Za Zenona Podwórne- go w 1. rocznicę śmierci o radość życia wiecznego
17.30 – Nieszpory odpustowe
18.00 – Za Mariannę i Józefa Ko- pacz oraz Jana Ręczmina
Poniedziałek 10.12.2012 Dzień powszedni
6.45 – Za rodziców Zofię i Ludwika Kowalskich, rodzeństwo Kowalskich, Konarzewskich i Januszów
6.45 – Za Tomasza Gorczycę od loka- torów z ul. Styczyńskiego 73 – 79
18.00 – Za Fabiana Gorel w 2. rocz- nicę śmierci
Wtorek 11.12.2012 r.
Dzień powszedni
6.45 – Za Marię i Damiana Rożek 6.45 – Do Bożej Opatrzności przez wstawiennictwo MB Nieustającej Pomocy z prośbą o szczęśliwy przebieg operacji dla Reginy
18.00 – Do Bożej Opatrzności przez wstawiennictwo MB Piekarskiej, z prośbą o bł. Boże i zdrowie, w intencji Roberta Piskorz z okazji 25. rocznicy urodzin od babci Marii
Środa 12.12.2012 r.
Dzień powszedni
6.45 – Za rodziców Helenę i Anto- niego Szewczyk oraz siostrę Gabrielę Duda
18.00 – Za Małgorzatę Lasek w 1. rocznicę śmierci
18.00 – Za Henryka Dudek w 30 dni po śmierci
Czwartek 13.12.2012 r.
Wspomnienie św. Łucji, dz. i męcz.
6.45 – Przez wstawiennictwo MB Fatim- skiej w intencji czcicieli i ofiarodawców. Za
Tomasza Gorczycę i rodziców z obu stron
16.30 – Za Bożenę Zajdel w rocznicę uro- dzin od pracowników Szk. Podstawowej nr 15 17.15 – Adoracja Najświętszego Sakramentu 18.00 – Za Eugeniusza Koper w 20. rocz- nicę śmierci oraz rodziców z obu stron
Piątek 14.12.2012 r.
Wspomnienie św. Jana od krzyża, prez. i dK
6.45 – Za syna Zygmunta, męża Gerarda i syna Romana
6.45 – Wolna intencja
18.00 – Za rodziców Janinę i Wi-
tolda Leszczyńskich oraz córkę Zofię
Kolorz
Nr 50/900 Wiadomości Fary Św. Barbary
7
Sobota 15.12.2012 r.
Dzień powszedni
6.30 – Godzinki o Niepokalanym Sercu Maryi Panny
6.45 – W intencji róż różańcowych 6.45 – Wolna intencja
18.00 – Za rodziców Wiktorię i Jó- zefa Nowak, Anielę i Jerzego Maciej oraz brata Szczepana
Niedziela 16.12.2012 r.
III Niedziela Adwentu
7.00 – Kaplica św. Jadwigi – Intencja
zamawiana w szpitalu7.00 – Za Wolfanga Grolik w 6. rocz- nicę śmierci
9.00 – Za Danutę Pawłowską w 9.
rocznicę śmierci
10.45 – Za ojca Józefa Kasprzak w 15.
rocznicę śmierci, matkę Jadwigę 10.45 – W intencji Sandry Oczko z oka- zji 18. rocznicy urodzin z prośbą o owoce i dary Ducha św. wkraczaniu do pełno- letniości i dokonanie właściwego wyboru drogi życia
12.00 – Do Bożej Opatrzności z podzię- kowaniem za otrzymane łaski, z prośbą o zdrowie i Boże błogosławieństwo, w in- tencji Damiana i Justyny z okazji urodzin oraz o opiekę Anioła Stróża dla syna Ja- kuba
17.30 – Nieszpory Niedzielne
18.00 – Za Roberta Antonioka w 5.
rocznicę śmierci
Zredagowała: Helena Krais
INTENCJE MSZALNE
Informujemy, że intencja Mszy św. pozostanie wolna, jeżeli nie zostanie potwierdzona wraz ze złożeniem ofi ary najpóźniej na dwa
tygodnie przed dniem Mszy św.
8
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 50/900WPROWADZENIE DO LITURGII
W codziennym życiu zdarza się nam spo- tykać ludzi bardzo krytycznych i wymagają- cych, którzy łatwo dostrzegają nasze wady i błędy, obnażając je ciętym językiem. Za- zwyczaj nie darzymy ich sympatią, często wręcz ich ignorujemy. A przecież mają oni w sobie coś z Jana Chrzciciela, surowego proroka wzywającego do nawrócenia. Su- rowość, z jaką drugi człowiek widzi nasze wady i błędy, nie zawsze jest wynikiem jego stronniczości. Często może być reakcją na naszą zatwardziałość serca i wezwaniem do przemiany życia.(Ks. Jan Konarski, „Oremus” grudzień 2006, s. 34)
KOLEKTA
Wszechmogący i miłosierny Boże, spraw, aby troski doczesne nie przeszkadzały nam w dążeniu na spotkanie z Twoim Synem, lecz niech nadprzyrodzona mądrość kształ- tuje nasze czyny i doprowadzi nas do zjed- noczenia z Chrystusem. Który z Tobą żyje i króluje...
ZAPOWIEDZI
Sakramentalny związek małżeński zamie- rzają zawrzeć:
Świątczak Paweł, s. Ryszarda, zam. Cho- rzów
Lange Anna, c. Andrzeja, zam. Chorzów
Löbker Thomas, s. Gerardiusa, zam. Ol- denzaal, Holandia
Książek Anna, c. Grzegorza, zam. Ol- denzaal, Holandia
Banik Marek, s. śp. Zbigniewa, zam.
Chorzów
Sałahub Bernadeta, c. Zbigniewa, zam.
Chorzów
LITURGIA TYGODNIA
W niedzielę – II NIEDZIELA ADWENTU
PARAFIA
Przeżywamy dziś w naszej parafii od- pust. Serdecznie witamy naszego odpu- stowego kaznodzieję, ks. prof. Józefa Kiedosa.
Zapraszamy na Uroczyste Nieszpory Od- pustowe, dziś o 17.30.
Kolekta dzisiejszej niedzieli przeznaczo- na jest na potrzeby naszej parafii.
Od dzisiejszej niedzieli, przez cały ty- dzień przeprowadzamy zbiórkę żywno- ści na paczki dla najuboższych parafian.
Rozdziałem żywności zajmie się zespół Caritas.
Zapraszamy do udziału w Mszach św.
roratnich, przez cały Adwent, w ponie- działki, wtorki, środy oraz piątki o godz.
6.45, w czwartki o godz. 16.30. Pracują- cych oraz wszystkich, którzy z różnych przyczyn nie mogą w nich uczestniczyć, zapraszamy na specjalne, dodatkowe ro- raty w środy, o godz. 18.00.
W poniedziałek, 10 grudnia w parafii św. Franciszka z Asyżu w Chorzowie od- będzie się spotkanie nauczycieli. Spotka- nie rozpocznie Msza św. o godz. 17.00.
W czwartek, o godz. 17.15 okazja do Ad- oracji Najświętszego Sakramentu.
9 GRUDNIA 2012 r.
– II NIEDZIELA ADWENTU
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
Nr 50/900 Wiadomości Fary Św. Barbary
9
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
W sobotę o godz. 6.30 godzinki o Niepo- kalanym Sercu NMP.
W poniedziałek, 17 grudnia o godz.
16.00 w Szkole Podstawowej nr 22 od- będzie się spotkanie opłatkowe dla osób samotnych. Zapisy przyjmuje kancelaria parafialna. Liczba miejsc ograniczona.
Trwają odwiedziny duszpasterskie.
Szczegółowy plan opublikowany jest w naszej gazetce oraz wywieszony w ga- blotce. Ofiary z kolędy przeznaczone zo- staną na konserwację witraży i wymianę drzwi wejściowych do kościoła.
W sprzedaży są świece wigilijnego dzie- ła pomocy Caritas w cenie 6 i 12 zł oraz opłatki: duże w cenie 3 zł i małe w cenie 2 zł.
Kolekta przyszłej niedzieli przeznaczona będzie na potrzeby naszej parafii.
Wszystkim parafianom i gościom życzy- my błogosławionej niedzieli.
PLAN ODWIEDZIN DUSZPASTERSKICH
Początek w soboty i niedziele o godzinie 15.00, pozostałe dni o 15.30
L.p. Data Trasa
9.12.2012 r. Niedziela Odpust parafi alny
6
14.12.2012 r. Piątek
1. ul. 3 Maja 1 – 5 2. ul. 3 Maja 2 – 14 3. ul. 3 Maja 7 – 13
7
15.12.2012 r. Sobota
1. ul. 3 Maja 15 – 19 2. ul. 3 Maja 24 – 32 3. ul. 3 Maja 21 – 31
8
16.12.2012 r. Niedziela 1. ul. 3 Maja 36 – 46
2. ul. 3 Maja 58 – 68
10
Wiadomości Fary Św. Barbary Nr 50/900WIEŚCI Z SYNODU
Biskup zwołuje synod diecezji wtedy, gdy chce się poradzić Kościoła, któremu przewodniczy, posłuchać głosu Ducha Świętego, który przez tę wspólnotę może przemówić. Jest to więc rodzaj swoistej „kościelnej demokracji”, gdzie każdy „diecezjanin” może zabrać głos sam lub poprzez swoich przedstawicieli (np. wy- branych do Duszpasterskich Rad Parafialnych).
Synod to jednak coś znacznie więcej niż słynny an- gielski „Hyde Park”, gdzie każdy może mówić, co mu się żywnie podoba (pod warunkiem, że nie obra- zi królowej). Synod ma pomóc biskupowi w ocenie, w jakim stanie znajduje się Kościół katowicki. Po- wiedzenie tego, co nam „leży na wątrobie” ma więc służyć czemuś bardzo ważnemu – poprawie jakości naszego chrześcijaństwa TU i TERAZ.
Aby jednak tak się stało trzeba odpowiedzieć na trzy fundamentalne pytania:
1. Jak jest teraz?
2. Jak chcemy, żeby było?
3. Jeżeli nie jest tak, jak być powinno, to co należy zrobić, aby było, jak być należy?
O ile zadanie powyższych trzech pytań jest sprawą dość prostą, o tyle odpowiedź na nie jest już taka ła- twa. Pierwsze pytanie ogólne przeradza się szybko w lawinę pytań coraz bardziej szczegółowych:
Jaka jest nasza wierność Ewangelii? Jakie stoją przed nami wyzwania? Z czym sobie kiepsko radzimy? Ja- kie środki mamy do dyspozycji? Jak sprawdzają się struktury? Jaka jest jakość życia chrześcijańskiego w naszych parafiach? Jak ewangelizujemy?
Aby jakoś opanować rosnącą górę pytań powołano więc komisje (i podkomisje) tematyczne. Jest ich aż 18! Zajmują się sprawami: Duchowieństwa, Po- wołań i Formacji do Kapłaństwa, Ludzi Świeckich, Duszpasterstwa (Ogólnego, Rodzin, Młodzieży), Ewangelizacji, Nowej Ewangelizacji, Katechezy i Wychowania Katolickiego, Duszpasterstwa Litur- gicznego, Głoszenia Słowa Bożego, Posługi Cha- rytatywnej, Społecznymi, Kultury, Dziedzictwa Kościoła Katowickiego, Życia Konsekrowanego,
Ekonomicznymi, Ekumenizmu i Dialogu Międzyre- ligijnego (ufff.... jest tego trochę, prawda?).
Trzeba więc wszystkim pokornej modlitwy. Dla uczestników wszystkich tych komisji, by nie wycho- dzili z założenia, że „moja komisja jest najważniej- sza”, że „im więcej dokumentów wyprodukujemy – tym lepiej”, że, „żeby zabłysnąć, będziemy ozdabiać wszystkie wnioski wodolejstwem krasomówczym najlepiej tak złożonym, żeby nikt nie miał wątpliwo- ści, jacy jesteśmy oczytani i wygadani”. Potrzeba mo- dlitwy także i za nas, żebyśmy pamiętali, że ten Synod jest dla nas, naszych dzieci, wnuków i prawnuków.
Z pomocą przybędzie – jak zwykle, gdy tylko Go po- prosimy – Duch Święty, poprzez oficjalny tekst Mo- dlitwy Synodu Adsumus. Za jej odmówienie można zyskać odpust cząstkowy, jeśli odmawia się ją na po- czątku lub końcu dnia, przed lub po podjęciu obowiąz- ków bądź przed lub po posiłku. A więc – do dzieła!
Mirosław Danch Modlitwa Adsumus. Oto jesteśmy, Duchu Święty Boże, choć podlegli ohydzie grzechu, to jednak gromadzimy się właśnie w Twoje Imię. Przybądź do nas, pozostań z nami i racz przeniknąć nasze serca.
Poucz nas, co mamy czynić, dokąd mamy podążać i ukaż, co powinniśmy rozstrzygnąć, abyśmy z Twoją pomo- cą mogli się Tobie we wszystkim podobać.
Ty sam bądź doradcą i sprawcą naszych decyzji, bo tylko Ty wraz z Bogiem Ojcem i Jego Synem pełne chwały masz Imię.
Ty, który w najwyższej równości znajdujesz upodobanie, nie dozwól, abyśmy stali się burzycielami sprawiedliwości.
Niech niewiedza nie zwodzi nas na manowce, niech nie odmienia nas ludzka przychylność, a wzgląd na godności czy na osoby niech nas nie deprawuje.
Ty zaś złącz nas ze sobą skutecznie darem Twojej wyjąt- kowej łaski, abyśmy byli jedno w Tobie i w niczym nie odda- lili się od prawdy; skoro zebraliśmy się w Twoje Imię, niech tak we wszystkim przestrzegamy sprawiedliwości, kierując się ponadto pobożnością, aby teraz nasze postanowienia w niczym nie sprzeciwiały się Tobie i abyśmy w przyszłości osiągnęli wieczną nagrodę za dobre dzieła.
Amen.
przekład: ks. Adama Tondera
W samo południe, w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata w katowickiej katedrze arcybiskup Wiktor Skworc uroczyście zainaugurował II Synod Archidie- cezji Katowickiej. Po co nam kolejny Synod?
SYNOD KATOWICKI
– O CO CHODZI?
Nr 50/900 Wiadomości Fary Św. Barbary
11
ADWENT
Jego nazwa pochodzi od łacińskiego słowa adventus, oznaczającego przyjście, przybycie. „Adwent ma podwójny charak- ter. Jest okresem przygotowania do uroczy- stości Narodzenia Pańskiego, przez któ- ry wspominamy pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi. Równocześnie jest okresem, w którym przez wspo- mnienie pierwszego przyjścia Chrystusa kieruje się dusze ku oczekiwaniu Jego po- wtórnego przyjścia na końcu czasów. Z obu tych względów Ad- went jest okresem po- bożnego i radosnego oczekiwania” – czyta- my w „Ogólnych nor- mach roku liturgicznego i kalendarza” z 1969 r. Ten podwójny charakter podkre- ślają zwłaszcza adwentowe czyta- nia liturgiczne. Wizje końca świata przed- stawiały już fragmenty Ewangelii, czytane jeszcze przed Adwentem, pod koniec Roku Liturgicznego.
W Ewangelii I Niedzieli Adwentu usły- szeliśmy zapowiedź: „(...) moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą [lu- dzie] Syna Człowieczego, przychodzą- cego na obłoku z wielką mocą i chwałą”
– wtedy dokona się nasze odkupienie.
Chrystus przestrzega, byśmy czuwali, by dzień ten nie przypadł na nas „znienacka, jak potrzask”.
Wszystkie te zapowiedzi, choć przera- żające, nie mają nas bynajmniej wpędzić w popłoch lub pełne rezygnacji, bierne ocze- kiwanie. Chrystus mówi – Czuwajcie! Ad- went jest oczekiwaniem radosnym, pełnym tęsknoty za Zbawicielem. Dziś w Ewangelii Jan Chrzciciel nawołuje słowami proro-
ka Izajasza: „Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego; każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech staną się prostymi, a wyboiste drogami gładkimi” i to są wskazówki dla nas, na całe nasze życie, któ- re jest jednym wielkim Adwentem. To poplątane drogi naszego życia, po któ- rych nieraz błądzimy, mamy wyprostować. Mamy wyrównać góry i pagórki naszych błędów i grzechów, puste doliny wypełnić miłością.
Na koniec krótka refleksja, znaleziona w sieci; ks. Dariusz Gronowski: „Ten dzień przyjdzie. Może jutro, a może za tysiąc lat, ale przyjdzie. Według słów Pisma Świętego będzie on przerażający, ale jednocześnie bę- dzie on bramą do życia z Jezusem na wieki.
Adwent zaś jest po to, byśmy przypomnie- li sobie, że warto czekać. Chrystus mówi:
»Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą«.”
Marta Wawszczak
