Projektowanie systemów informatycznych

Projektowanie systemów informatycznych

Jolanta Sala Halina Tańska

2016/2017

Informacja – co to jest?

• Informacja jest wynikiem przetwarzania danych – zbierania, analizy lub agregacji danych.

• Tsitchizris i Lochovsky definiują informację jako „przyrost wiedzy, który może być uzyskany na podstawie danych” (1982). Informacja zwiększa wiedzę człowieka na pewien temat. Definicja ta łączy

pojęcia: dane, wiedza i ludzie.

• Dane to fakty. Dana, jako jednostka danych jest to jeden lub kilka symboli, użytych do reprezentowania czegoś.

• Informacje to zinterpretowane dane. Informacje to dane umieszczone w znaczącym kontekście.

• Wiedza jest otrzymywana z informacji przez jej zintegrowanie z wiedzą istniejącą.

• Informacja ma charakter subiektywny. Informacja musi być zawsze rozpatrywana w kontekście jej odbiorcy. Te same dane mogą być różnie interpretowane przez różnych ludzi, w zależności od

posiadanej wiedzy.

dane

znaczenie

informacja przetwarzanie

zespoły

Informacja powstaje z danych w procesie ich przetwarzania. Zawiera ona określone treści i ma postać przydatną w podejmowaniu decyzji.

Przetwarzanie danych to przekształcanie treści i postaci danych, w celu uzyskania wyników w określonej z góry postaci.

Proces przetwarzania stanowi zbiór logicznie powiązanych zadań (operacji), których realizacja ma doprowadzić do otrzymania

informacji w założonej wcześniej postaci.

Proces przetwarzania danych i proces informacyjny

• Przetwarzanie danych może zachodzić

– w umyśle człowieka,

– może być wykonywane ręcznie

– lub z użyciem urządzeń elektronicznych, głównie komputerów.

• Przetwarzanie danych odbywa się metodą

wykonywania systematycznych operacji, według określonych algorytmów, które w przypadku

przetwarzania komputerowego są wyrażone w postaci programów komputerowych.

• Algorytm – dokładny przepis rozwiązania określonego zagadnienia, przedstawiony w postaci skończonej

sekwencji operacji elementarnych.

• Program – ciąg instrukcji w określonym języku programowania (lub rozkazów maszynowych),

określający ciąg czynności komputera konieczny do

realizacji postawionego mu zadania.

Percepcja rzeczywistego

świata

Analityczny model rzeczywistości

odwzorowanie

Procesy twórcze - modelowanie rzeczywistości

Rola systemu informacyjnego w firmie

Otoczenie

dane Pozyskiwanie

Przetwarzanie Organizowanie Gromadzenie Analiza

Udostępnianie

Informacja decyzja

Źródła danych System

informatyczny Użytkownicy

Otoczenie – źródło danych i odbiorcy działań.

Kryterium jakości systemu informatycznego są działania (skuteczne).

Komputer jest niezbędny, gdy ilość informacji jest duża

Determinanty konkurencyjności

dane – informacje – wiedza - mądrość Droga do sukcesu

dane zależność od kontekstu

zrozumienie informacja

wiedza

mądrość

rozumienie relacji

rozumienie wzorców

rozumienie zasad

Potrzeby informacyjne – luka informacyjna

• „jakość życia jednostek i społeczeństwa zależy przede wszystkim od jakości przyswajanych i wykorzystywanych informacji (…)

Mówi się, że informacja może czasem zastąpić inteligencję, choć inteligencja nie może zastąpić informacji (…)

Tylko ignorant sądzi, że ma dość informacji, by

opiniować, choć ich nie ma, i tylko głupiec sądzi, że sam dla siebie jest wystarczającym źródłem informacji”

[S.Garczyński]

• Potrzeby informacyjne to termin określający informacje potrzebne dla użytkownika U w jego codziennej

działalności gospodarczej lub ze względu na jego zainteresowania pozaekonomiczne. Są one

kształtowane przez dwa podstawowe czynniki:

– Rodzaj rozwiązywanego zadania Q

– Wiedzę i doświadczenie człowieka (użytkownika U)

Potrzeby informacyjne – luka informacyjna

• Potrzeby informacyjne można podzielić na dwa podzbiory:

– Podzbiór Iu informacji potrzebnych do rozwiązywania Q, lecz już dostępnych użytkownikowi

– Podzbiór L takich informacji, które są potrzebne i nie są bezpośrednio dostępne.

• Kształtowanie się potrzeb informacyjnych można zilustrować za pomocą schematu:

<U,Q,M>  I  Iu  L

gdzie:

U – użytkownik poszukujący informacji

Q – zadanie (problem) rozwiązywany przez U

M – metody, które U zamierza zastosować do rozwiązania Q

I - informacje potrzebne dla U do rozwiązania Q przy zastosowaniu metod M

Iu – informacje, które U już ma

L – informacje potrzebne do rozwiązania Q i których U nie ma

We współczesnym społeczeństwie, państwie, gospodarce człowiek, obywatel, podmiot społeczno-gospodarczy działają w

warunkach luki informacyjnej między posiadanymi zasobami informacji i informacjami, jakie są niezbędne do racjonalnego,

efektywnego działania w konkretnych sytuacjach.

Luka informacyjna w kontekście informacji

Luka informacyjna

Luka informacyjna

Luka informacyjna Luka informacyjna

• Lukę informacyjną można podzielić na dwa podzbiory:

– Podzbiór Lk informacji koniecznych

– Podzbiór Lp informacji pożądanych (uzupełniających).

• Im wyższe mogą okazać się straty z powodu podjęcia

błędnych decyzji spowodowanych brakiem informacji, tym bardziej zasadne staje się dążenie do powiększenia zbioru Lk.

• Pozyskanie informacji wypełniających lukę wiąże się z ponoszeniem odpowiednich kosztów: im luka jest

obszerniejsza, tym koszty będą rosły wraz z dążeniem do zwiększenia stopnia ich wypełnienia.

• Od pewnego momentu ponoszenie dalszych kosztów

może stać się nieopłacalne.

Budowanie strategii technologii informacyjnej

• Kierowanie informacją to

– planowanie, – decydowanie, – koordynowanie

– kontrola przetwarzania informacji.

Odpowiada za właściwe rozpoznanie i najlepsze wykorzystanie potencjału zasobów informacyjnych.

Odpowiada za miejsce informacji w procesie decyzyjnym w przedsiębiorstwie oraz by systemy informacyjne były

właściwie

– rozwijane,

– implementowane,

– eksploatowane i wykorzystywane.

• Celem „kierowania informacją” jest możliwie najlepsze

wsparcie procesów zachodzących w przedsiębiorstwie, względnie wspieranie pracowników realizujących

określone procesy.

Zadania strategicznego kierowania informacją

• Określenie strategicznych celów przetwarzania informacji

• Planowanie i zatwierdzanie strategicznej,

perspektywicznej koncepcji przetwarzania danych.

Dotyczy to przedsiębiorstwa w całości, w odniesieniu do

– danych, – aplikacji,

– struktur komunikacyjnych, – zasobów informacji,

– organizacji i kierowania procesami przetwarzania danych

• Przeniesienia strategicznej koncepcji poprzez ustalenie zasad i standardów dla zadań administracyjnych i

operacyjnych

• Kontrola przetwarzania informacji

Uwarunkowania

• W latach 80, 90 … przetwarzanie danych sprowadzało się do reagowania na wymogi stawiane przez działy funkcjonalne organizacji. Piony przetwarzania

projektowały i realizowały, a następnie wdrażały systemy zastosowaniowe, sprowadzające się do racjonalizowania przebiegów.

• Obecnie planowanie systemów uwzględnia zarówno konwencjonalne systemy zastosowaniowe, jak również zadania i systemy wynikające ze strategicznych planów.

Wymogi względem planowania Technologii

Informacyjnej (TI) – to decyzje dotyczące centralizacji bądź decentralizacji przetwarzania danych, w dłuższym horyzoncie czasowym,

jak również powiązanie technicznych i ekonomicznych elementów przetwarzania.

1 z 4

Uwarunkowania

• Planowanie rozwoju technologii informacyjnej staje się trudne. Wynika to z:

– szybkiego rozwoju technologicznego

– często sprzecznej z rozwojem polityki marketingowej przedsiębiorstwa.

• Zmienia to w krótkim okresie czasu założenia,

wiążące się z realizowaniem projektów i utrudnia stosowanie jednolitej strategii systemowej.

• Znane i stosowane metody planowania

strategicznego nie spełniają swojego zadania dla realizacji całego procesu.

• Konieczne jest więc stosowanie kombinacji różnych znanych metod.

2 z 4

Uwarunkowania

• W XX i XXI w. oczekuje się od przemysłu oprogramowania:

– osiągnięcia większych efektów mniejszymi środkami – cięcia kosztów nowych inwestycji

– wyciągania maksimum możliwości z istniejących rozwiązań

– kreatywności w podchodzeniu do kolejnych zadań

• Stopień zaawansowania tworzonych aplikacji wzrasta

• Wzrasta złożoność systemów, które należy rozumieć, poprawiać i budować.

3 z 4

Uwarunkowania

• Redukcja kosztów związanych z poznaniem i

rozumieniem dziedziny rozwiązywanego problemu, która może być wspólna dla wszystkich osób i instytucji nimi się zajmujących.

• W przetransformowaniu opisu problemu w użyteczny model architektury, w sprawnej ocenie użyteczności

dostępnych rozwiązań w obliczu wykonanego projektu i kryteriów operacyjnych.

• W możliwie największej automatyzacji poszczególnych rozwiązań w zakresie technologii stosowanych przez firmę.

4 z 4

Koncepcja harwardzka

• W koncepcji harwardzkiej można wyróżnić następujące fazy:

– Analiza sytuacji wyjściowej oraz nakreślenie perspektyw – Formułowanie strategii

– Opracowanie alternatywnych „polityk” funkcjonalnych – Realizowanie strategii

• Działalność systemowa ma dla organizacji

strategiczne znaczenie w przypadku, kiedy płynne funkcjonowanie systemów jest istotne dla jej

bieżącego działania i dla której szybki rozwój

zastosowań decyduje o wyprzedzeniu w stosunku

do konkurencji.

Koncepcja harwardzka w projektowaniu

CO NALEŻY WYKONAĆ? JAKIE REZULTATY?

1. Identyfikacja szans i ryzyka (opisy) 1. Struktura organizacyjna

– podział pracy – koordynacja – informacja

2. Identyfikacja silnych i słabych

punktów organizacji 2. Zachowania i procesy w organizacji

– reguły

3. Identyfikacja wartości i oczekiwań

decydenta 3. Motywowanie

– systemy kontrolne – wybór i szkolenie – kierowników

4. Uwzględnienie społecznych zadań

organizacji 4. Kierowanie organizacją

– strategie – organizacja – osoby

Pytania do kierownictwa każdej organizacji

• Czy są zdefiniowane cele instytucji i czy są jasno i przejrzyście sprecyzowane?

• Czy ewentualne niewłaściwe działanie wynika z faktu, że organizacja nie w pełni realizuje zdefiniowane cele?

• Czy zadania są należycie egzekwowane?

• Czy fundusze na badania i rozwój są efektywnie wykorzystywane?

• Czy budżet jest przeznaczony na właściwe aplikacje?

• Czy budżet na systemy informacyjne jest odpowiedniej wielkości?

• Czy organizacja jest zabezpieczona i jak dalece, przed

konsekwencjami zniszczenia, wtargnięcia czy uszkodzenia systemu?

• Czy zapewniono właściwą rangę działalności systemowej?

• Czy służby informacyjne są prawidłowo umieszczone w

strukturze firmy?

Istotne elementy w tworzeniu strategii TI

• Polityka kraju

• Rynek w kraju

• Strategia firmy

• Rynek danej firmy

• Istniejąca aktualnie na rynku technologia

• Zdolność uczenia się (przystosowania się) organizacji

• Kultura organizacyjna

• Infrastruktura TI

• Podejmowanie ryzyka w ramach TI

Istota procesu tworzenia systemu

• Proces powinien mieć charakter iteracyjny i hierarchiczny

• Proces powinien uwzględnić różne horyzonty czasowe

• Proces powinien być ukierunkowany na działanie

• Należy delegować uprawnienia i ustalić zespół realizacyjny

• Proces musi wydobywać misję TI

• Proces powinien uwzględniać zdarzenia występujące w organizacji i otoczeniu

• Proces powinien wyraźnie identyfikować strategiczne szanse

• Proces powinien określać strategiczne priorytety

Critical Success Factor

• Critical Success Factory (CSF) jest jedną z najbardziej popularnych metod projektowych.

Jest to strukturalne postępowanie pozwalające na określenie zapotrzebowania informacyjnego kierownictwa.

• Opiera się na idei, że w każdej organizacji

istnieje 3 do 6 parametrów determinujących sukces. Na przykład dla firmy produkującej

samochody mogą to być: konstrukcja różnych modeli, techniczne osiągi poszczególnych

typów, renoma produktu i odpowiednia sieć

dealerska.

Business Systems Planning (BSP)

• Metoda BSP należy do najczęściej wykorzystywanych.

Była pierwotnie przeznaczona do wewnętrznego użytku w IBM (pierwsze lata 80), a następnie oferowana

użytkownikom, jako ogólna metoda planowania.

• Metoda BSP traktuje dane jako podstawowy potencjał organizacji. Celem BSP jest identyfikacja tych

danych, które są zasadnicze dla działalności organizacji.

• Jeden z członków kierownictwa organizacji powinien kierować zespołem opracowującym BSP i dobierać pozostałych członków zespołu spośród kadry

kierowniczej. Po identyfikacji procesów zachodzących w przedsiębiorstwie, które w istotny sposób określają

kierunek rozwoju organizacji należy zdefiniować klasy

danych (30-60 kategorii) reprezentujących różne grupy,

np.: klientów, dystrybutorów, zamawiających.

Decyzje strategiczne PSI

• wybór modelu, zgodnie z którymi będzie realizowane przedsięwzięcie

• wybór technik stosowanych w fazie analizy i projektowania

• wybór środowiska implementacji

• wybór narzędzia CASE

• określenie stopnia wykorzystania gotowych komponentów

• podjęcie decyzji o współpracy z innymi

producentami lub zatrudnieniu ekspertów

Składowe języka modelowania

• składnia - określa jakie oznaczenia wolno stosować i w jaki sposób je ze sobą

łączyć;

• semantyka - określa co należy rozumieć pod przyjętymi oznaczeniami;

• pragmatyki - określa w jaki sposób należy dopasować wzorzec notacyjny do

konkretnej sytuacji i problemu.

Metodyka

• Metodyka to spójny, logicznie uporządkowany zestaw metod i procedur technicznych oraz organizatorskich służących

zespołowi wykonawczemu do analizy rzeczywistości a także projektowania pojęciowego, logicznego i/lub fizycznego;

• Metodyka jest to zestaw pojęć, notacji, modeli, języków,

technik i sposobów postępowania służący do analizy dziedziny stanowiącej przedmiot projektowanego systemu oraz do

projektowania pojęciowego, logicznego i/lub fizycznego.

• Metodyka jest powiązana z notacją służącą do

dokumentowania wyników faz projektu (pośrednich,

końcowych) jako środek wspomagający ludzką pamięć i

wyobraźnię i jako środek komunikacji w zespołach oraz

pomiędzy projektantami i klientami.

Metodyka

• Metodyka, czyli zestaw pojęć, oznaczeń, języków, modeli, diagramów, technik i sposobów

postępowania służących realizacji procesu .

• Metodyka definiuje fazy realizacji przedsięwzięcia informatycznego, a ponadto

• Metodyka dla każdej z faz wyznacza:

– Role uczestników projektu – Scenariusze postępowania

– Reguły przechodzenia do następnej fazy

– Produkty, które powinny być wytworzone, m.in.: modele, kod, dokumentację

– Notację, czyli zbiór oznaczeń, które należy wykorzystywać do dokumentowania wyników poszczególnych faz projektu.

Składniki metodyki

tworzenia systemów informatycznych

dziedzina przedmiotowa

modele DP

metody i techniki

pakiety komputerowe

zespół projektujący

SI

oceny

P R O C E S

TWORZENIA SI

wyniki analiz cele, problemy, potrzeby reguły modelowania

pojęcia abstrakcyjne

fazy dokumentacja

parametry pakiety

zadania wspomaganie TSI

prezentacja i eksperymentalna eksploatacja

konstruowanie

Notacja

• Notacja ułatwia komunikację zarówno

między członkami zespołu projektowego, jak i między zespołem projektowym a

klientem.

• Do najważniejszych rodzajów notacji zalicza się:

– Notacje tekstowe

– Specyfikacje – ustrukturalizowany zapis tekstowy i numeryczny

– Notacje graficzne

Model a diagram

• Model jest spójnym opisem systemu

stanowi jego kompletny obraz utworzony z określonej perspektywy na pewnym poziomie szczegółowości,

co oznacza, że niektóre elementy systemu są ukryte, a inne wyeksponowane.

Pojedynczy model zazwyczaj nie wystarcza ani do zrozumienia wszystkich aspektów systemu

jednocześnie, ani do jego implementacji.

Zazwyczaj potrzebnych jest wiele modeli, które muszą być wzajemnie spójne oraz redundantne.

• Diagram służy do opisania modelu. Model może być

opisywany przy pomocy wielu diagramów opisujących

dany model.

Perspektywy

• W trakcie konstruowania dowolnego modelu (diagramu) powinny być brane pod uwagę następujące trzy perspektywy:

– Perspektywa pojęciowa (koncepcyjna) – przedstawia pojęcia

funkcjonujące w dziedzinie problemowej. W szczególności analizowane są operacje wykonywane na bytach, cechy opisujące byty oraz

istniejące pomiędzy bytami różnego rodzaju związki semantyczne.

Perspektywa pojęciowa nie powinna odnosić się do środowiska implementacji.

– Perspektywa projektowa – uwzględnia środowisko implementacji, przy czym nacisk położony jest bardziej na projektowanie interfejsów niż

kodowanie.

– Perspektywa implementacyjna – związana jest bezpośrednio z wytwarzaniem kodu.

• Zrozumienie perspektywy, która była brana pod uwagę w trakcie konstruowania danego modelu, jest ważnym czynnikiem mającym wpływ na prawidłowe zinterpretowanie modelu. Właściwe

zrozumienie perspektywy jest warunkiem koniecznym poprawnego wykorzystania modelu.

• Często analitycy i projektanci lekceważą konieczność wyraźnego zakreślenia granic między perspektywami i konstruują swoje

modele z perspektywy implementacyjnej.

Perspektywy

• Konstruując model powinno się uwzględniać jedną, wyraźnie określoną perspektywę.

• Aby poprawnie zinterpretować model, należy wiedzieć, z jakiej perspektywy został on

skonstruowany.

• Modele, tak jak i całość projektu, zawsze

powstają w sposób iteracyjny i przyrostowy.

Faza analizy

• Model przypadków użycia – specyfikujący funkcjonalność systemu widzianą z perspektywy jego przyszłych użytkowników.

Model ten jest przedstawiany w postaci diagramu przypadków użycia.

• Model obiektowy – opisujący statyczną budowę systemu.

Model ten jest przedstawiany w postaci diagramu klas i diagramu obiektów. Główna różnica pomiędzy diagramem klas a diagramem

obiektów polega na tym, że diagram klas przedstawia klasy oraz może przedstawiać obiekty, podczas gdy diagram obiektów przedstawia

obiekty, ale nie przedstawia klas.

Czynności prowadzące do powstania modelu obiektowego określa się terminem analiza statyczna.

• Model dynamiczny (model zachowań) – służący do identyfikowania operacji niezbędnych systemowi do realizacji zadań; najczęściej

rozważanymi rodzajami zadań są przypadki użycia.

Model ten jest przedstawiany w postaci m.in. diagramów stanów i diagramów komunikacji między obiektami. Zidentyfikowane metody nanoszone są na stworzony uprzednio wstępny diagram klas

uzupełniając w ten sposób definicje jego klas.

Czynności prowadzące do powstania modelu dynamicznego określa się terminem analiza dynamiczna.

Modele wykorzystywane w podejściu obiektowym

Faza projektowania

• W fazie projektowania model pojęciowy jest dostosowywany do wymagań

niefunkcjonalnych oraz do ograniczeń środowiska implementacji, stając się modelem logicznym.

• Podstawowym zadaniem tej fazy jest określenie najlepszej strategii dla sposobu

zaimplementowania systemu.

• Wyniki powinny być szczegółowe na tyle, aby w trakcie implementacji nie powstały

niejednoznaczności; stopień szczegółowości jest uzależniony od doświadczenia programistów i

złożoności problemu.

Faza implementacji

• Podczas implementacji, model logiczny jest przekształcany w model fizyczny, czyli kod.

• Model logiczny oraz model fizyczny

stanowią modele rozwiązania.

System

• To każda celowo wyodrębniona całość złożona z części, powiązań (relacji) między nimi oraz między każdą częścią i całością.

• Oznacza to, że system:

– Jest tworem celowym (zamierzonym przez twórcę)

– Może on realizować cel (lub ich wiązkę) w jeden lub na wiele sposobów

– Nie ma części izolowanych w stosunku do innych jego części – Części i ich wzajemne powiązania tworzą strukturę systemu – Powiązania między częściami a całością (systemu) polegają na

tym, że każda część systemu ma przyczyniać się do powodzenia całości.

• Uwaga: cel lub ich wiązka może być zrealizowana wyłącznie przez system, rozpatrywany jako całość. Stąd system,

rozpatrywany całościowo, nabywa takich własności, jakich nie posiada żadna z jego części.

• Ten efekt zwany jest synergią (wzmocnieniem).

System a otoczenie

• Każdy system jest „zanurzony” w jego otoczeniu. Oznacza to, że

badając określony system, obserwator ustala jego granice. Wszystko to, co znajduje się poza granicami systemu, stanowi jego otoczenie, które może być traktowane jako system. Otoczenie systemu dzieli się na: otoczenie bliższe i dalsze. Możliwie dokładnie trzeba określić

otoczenie bliższe, tzn. ten wycinek otoczenia z którym badany system wchodzi w istotne dla jego funkcjonowania związki i współzależności.

• Wewnętrzne części systemu traktowane są jako jego podsystemy.

Tworzą one powiązany relacjami zbiór hierarchiczny. Podział taki jest zawsze skończony i kończy się na podsystemie elementarnym w

ramach danej obserwacji systemu. Obserwator systemu dokonuje ustalenia, co jest podsystemem elementarnym, w ramach każdej jego obserwacji i zgodnie z jej celem.

• System jest powiązany z otoczeniem przez jego Wejścia (WE) oraz Wyjścia (WY). Istnieją dwa rodzaje WE i WY: zasileniowe i

informacyjne.

• Funkcjonowanie systemu polega na transformacji (T), czyli

przekształceniu (zamianie) WE na WY. Im więcej wiemy o zasadach (regułach) transformacji systemu i im dokładniej potrafimy ją

zdefiniować, w tym większym stopniu możemy mieć wpływ na sposób jego funkcjonowania.

System

WE WY

Otoczenie dalsze Otoczenie bliższe

Graficzna prezentacja systemu

Cel projektowania

• Projektowanie ma na celu precyzyjne

określenie obrazu przyszłego systemu.

• Aby przedstawić strukturę procesu projektowania technicznego należy

zdekomponować system informatyczny wyszczególniając elementy będące

przedmiotem projektowania.

Projektanci systemu

• Osoba lub grupa osób, która otrzymuje wyniki pracy analityka.

• Jej zadaniem jest przekształcenie

niezależnych od technologii wymagań użytkownika na projekt architektury

systemu, w ramach którego będą

pracować programiści.

Zadania projektanta

• Zadaniem projektanta systemu jest zaprojektowanie systemów obsługujących zdefiniowany podzbiór funkcji przedsiębiorstwa w sposób efektywny i

przydatny z uwzględnieniem danych uwarunkowań.

• W praktyce oznacza to, że musimy zaprojektować system, który jest

– akceptowany przez użytkownika

– spełnia normalne ograniczenia dotyczące czasu, kosztu i dostępnych środków technicznych

– uwzględnia ograniczenia wynikające z innych zasobów systemu.

• Zadaniem zespołu projektowego jest nie tylko

przygotowanie sprawnie działającej aplikacji, lecz

wyjście naprzeciw potrzebom osób, które będą tej

aplikacji używać na co dzień.

Istota projektowania

• Przedmiot lub dziedzina dowolnej inżynierii zajmująca się wyspecyfikowaniem pewnego wytworu.

• Projekt powinien spełniać cele i kryteria funkcjonalne danego wytworu, jak

również uwzględniać wszelkie

ograniczenia na wytwór (maksymalny koszt, wydajność, niezawodność,

ergonomia, sprzęt, zasoby, czas reakcji,

obowiązujące standardy itp.).

Warsztat analityka i projektanta SI

modele DP pakiety komputerowe metody

i techniki metodyki

System informatyczny

badanie, wybór, integracja

proces analizy i projektowania

Potrzeby, cechy DP

dziedzina przedmiotowa

dopasowanie,

skompletowanie optymalnej

Ścieżka od wymagań do kodu

• Wszystkie artefakty (produkty) procesu inżynierii oprogramowania powinny tworzyć jednoznaczną ścieżkę.

• Efekt: jednoznaczne powiązanie wymagań użytkownika z kodem, który je realizuje.

Wymagania funkcjonalne

Model dynamiczny

systemu

Model statyczny

Model dynamiczny podsystemów

Model statyczny podsystemów

Kod

Analityk Użytkownik

Programista Architekt Projektant