Stratygrafia dewonu z Jaroszowca na podstawie konodontów

(1)

u..{D 5551.734~3/.5:.56.016:3 [konodonty]:550.822.1:552.541/.542(438.312-202 .JaroszOWIec - otwór)

Maria CHOROWSKA

Stratygrafia dewonu z Jaroszowca na podstawie konodontów

Praca niniejsza dotyc.zy utworów dewońskich nawierconych w Jaro- szowcu, w jednym z licznych otworów . Wiertniczych wykonanych w ostatnich latach w rejonie Olkusza i Kluczy (fig. 1). W otworach tych, podobnie jak i w rejonie Zawierda stwierdzano niejednokrotnie utwory

środkowego i gÓI'lIlego dewonu oraz dolnego i górnego karbonu, pozna- nie których poszerzyło

.w

znacznym stopniu znajomoścwyksz-tałcenia

paleozoiku obszaru śląsko-krakowskiego. Wiedza o skałach paleowicz- 'nych tego obszaru,zaleg'ających pod miąższą pokrywą triasowo .... jurajską, opierała się do niedawna prawie wyłącznie na obserwacjach z odsłonięc

naturalnych znanych z okolic Dębnika i Krzeszowic,. Kluczy, Zawiercia i Siewierza, gdzie ukazują się na powierzchni środkowo- i górnodewoń

skie dolomity, wapienie, margle i łupki margliste oraz dolnokarł:><>ńskie

utwory węglanowe.

. KATOWICE o

BŁEf:f6w KLUCZE Otwór

0.

JAROSZOWIEC oBOLESŁAW .

OD/kusz

o . ~lp 15 km . ^OOĘBN/K

OKRZESlOWIC .

1. Szkic sytuacyjny. otwOru wiertniczego w JarOS7JOWCU

Situation sketch ()f bore hQle at

JaroSoZ()wiec' .

W Glinach ko'ło Kluczy znane jest od dawna odsłonięcie brunatnych dolomitów żyweltu (F. Rutk)owski, 1928) .. Zdaniem A. Tokarskiego (1958) dewon ukazuje się tutaj w jądrze pohercyńskiej antykliny o kierunku WNW..,ES'E. Antykliny dewońskie o ty':m samym kierUJIiku stwierdzono

również prży pontocy wierceń w pobliżu OlkusZa. Dane te w powiąz·a

niu z wynikami obserw~cji wierceń i okolicy Zawiercia oraz z obszaru

Kwartalnik Geologiczny; t. 13, nr l, 1989 r.

(2)

'Sta-atygrafia dewonu z Jaroszowca , 61

---~---~---~---

Głębokość

pobrania ' próbki w m 2OfS,0 -;- 2Q7,6 216,6 -;- 218,6 226,0 -;- 227,5 237,4 -;- 239,4 239,4 -;- 241,0 256,0 -;- 257,0 ' 259,0 -;- 261,0 297,0 -;- 299,0 334,0 -;- 336,0 341,9 -;- 343,3 351,0 -;- 355,0 359,0 -;- 361,0 361,0 -;- 363,0 369,1 -;- 371,1 380,0 -;- 382,7 440,7 -;- 442;8 454,4 ~ 456,4 470,2 -;- 472,2 474,2' -;-476,2 , 478,2 -;- 480,0 480,0 -;- 482,0 493,7 -;- 495,6 495,6 -;- 497,4 519,2 -;- 521,1 532,5 -;- 534,5 .546,3,-;- 548,0 549,5 -;- 551,2 ,561,6 -;- 563,0 578,5 -;- $81,2

$98,6 -;- 601,0.

616,0 ---.:., 620,0 630,3 -;- 631,0 634,8 -;- 636,0 641,0 - 642,0. 644,7 -;- 645,5

Tabela 1 Próbki _pozy- 1 Próbki _nega- 'I'

tywne tywne

Opis litologiczny opróbowanych utworów -

- -

x x

y

-

x

-

I

^-

- -

-

x x

- x

- -

-

x

-

- x

- - x x

Dolomit zwięzły, ciemnoszary.

Brekcja. Okruchy szarych wapieni zlepione czerwonym

marglem~

Szary wapień z przeławiceniami <:Zerwonego ,wapienia marglistego.

Wapień szary cienkoławicowy, bitumiczny.

Wapień, szary, skrytokrystaliczny, zbity cienkoławicowy.

Wapień sWobeżowy, ski-ytokrystaliczny.

Wapień sz8robeżowy, skrytokrystaliczny.

Wapień szarY, skrytokrystaliczny, zbity,

Wapień szarobeżoWy, skrytokrystaliczny; zbity.

Wapień marglisty, czerwonofioletowY.

Wapień szarobeżowy, skrytokrystaliczny, zbity.

Wapień szarobeżowy, skrytokrystaliczny,' zbity.

. Margiel jasny, szaroróżowawy.

Wapień szary, skrytokrystauczny. ,

,'Wapień szary, skrytokrystaliczny. '

I Wapień szaroróżowawy, skrytokrystaliczny z wkładkami

marglu. -

Wapień szary, skrytokrystaliczny z przeławiceniami szaro-

różowych łupków marglistych.

Margiel różowy, cienkopłytowy z przęłaWiceniami ~go wapienia.

Wapień szary, skrytokrystaliczny.

Wapień szary, skrytokrystaliczny z wkładkami różowego marglu.

Wapień szary, skrytokrystaliczny; zbity.

Łupek marglisty, czerwono szary.

Wapień szaty, skrytokrystaliczny, przeławieony czerwono- szarymi łupkami marglistymi.

Wapień drobnokrystaliczny, szary.

Wapień szary, skrytokrystalicżny, zbity.

Wapień szary, skrytokrystaliczny z przeławiceirlami wapienia marglistego.

Wapień ciemnoszary, drobnokrystaliczny.

'Wapi~ 'szaroczarny' z przeławiceniami czarnoszarych wapieni marglistych.

Wapi.eń ciemnoszary, marglisty.

Wapień ciemnoszaiy, skrytokrystaliczny.

Wapień szary z wkładkami szarych łupków marglistych.

Wapień czarnoszary, skrytokrystaliCzny, nieco, marglisty.

Wapień ciemnoszary, skrytokrYstaliczny.

Wapień czarny, inarg!isty; bitumiczny.

Wapień marglisty, czarnoszary, przechodzący w, łupki

. margliste.

u w a i a: Pr6bld pozytywne - pr6bki, w kt6rych stwierdzono, konodonty.

(3)

62 Maria Chorowska

pó'łożarlego na Ń i E oraz NE od Krakowa pozw:a:Lają stwierdzić; że na obsmrze śląsko-krakowskim wykształcone są hercynidy, które J. Znosko (1963) 'analizuje jako przedłużenie morawidów. Wyniki badań stratygraficznych dewonu z, Jaroszowca wskazują na przypuszczalcne. sfałdowanie

dewonu poznanego' w omawianym' wierceniu, 00 W świetle wspomnia- nych obserwacji z innych otworów wiertniczych stanowić może ważny

;>rzycżynek do poznania budowy paleozoiku pómocno-wschodniep-'IJ

)brzeżenia GÓT,nośląskiego Zagłębia Węglowego. . .

. W profilu geologicznym otworu wiertniczego w Jaroszowcu wyróż

niono wstępnie pod przykryciem czwartorzędu utwory jury, triasu; kar~

bonu i dewonu. Dolomityczno-wapienne U'tw1ory karbonu, występujące

na głębokości od 188,7 do 253,7 m, podobnie jak wapienne,marglisto-wapienne i częściowo marglisto-łupkowe utwory dewonu nawiercone na . głębokości od .253,5 do' 652,0.m nie zosta'tr w -omawianym !profilu szcze-

gólowiej rlOzpO'zi.omowane. Określenie ich wieku wymaga'łodakumentacji

paleontologicz.nej. Napotykana. w tych utworach makro~auna, na którą składają się korale, stromatopory, małże' irramianiJ(jnQgi, oprraoow:ana zos-

tał'a na rązie w niewielkim zakresie i nie dostarcza wyczerpujących da-

nych stratygraficznych. ., ' -

.' Bardzo· przydatne dla celów stratygraficznych okazało się oznaczenie znalezionej w tych utworach fauny konOdontowej, na pOdstawie której

można było ustalić wiek nawierconych serii wapiennych i wyciągnąć

'i.vnioskico do sposobu ich zalegania

w

pr~filuotworu. Należy nadmienić, że badania konodontów z· wiercenia w J aroozowcu stanowią pozYtywną próbę szerszego zastosoWania tej metody badań przy ustalamu straty- grafii utworów paleozoicznych, stwierdzanych w otworach wiertniczych

z rejonu Olkusza i Kluczy.

1?ragnę w tym miejscu podziękować mgr T. Gałkiewiczowi zeZjed- noczenia Górniczo-Hutniczego Rud MetaH Nieżelaznych w Katowicach za wskazanie mi materiałów do badań oraz mgr L. Szostkowi z Przed-

siębiorstwa Geologicznego w Krakowie za przedyskutowanie zagadnie':' nia i pomoc w typowaniu próbek. .

C h a rak t e r o p rób o w a n i a i metodyka pracy. Do.

badań konodontowych pobrano 34 próbki 'z wapieni i utworów wapienno-marglistych oraz jedną próbkę z dolomitów. W tabeli 1 zestawiono

głębokości pobrania próbek z pOdaniem najważniejszyoh cech litologicz- nych opróbowanych utworów. · .

Próbki pobierano przed·e wszy;stkim z wapieni skrytokrystalicznych oraz z utworów wapienno-marglistych, gdyż w tych odmianach litolo- gicznyeh występuje na ogół naj bogatsza fauna konodontowa. Kooodon- ty stwierdzono w iedenastu próbkach.

Próbki o wadze 2 kg rozpuszc:?ano w 20010 kwasie chlorooctowym.

Z utworów, w których stwierdzono obecność konodontów, rozpuszczano. ponadto dalsze 2 kg ska'ły w celu uzyskania większej ilości okazów.

W . próbce o wadze 2 kg stwierdzano na ogół od kilku dokilkU([lastu ko- nodontów, w większości pokruszonych, wśród których spotykano 'rzadkie okazy zachowane w całości. Konodonty z omawianych utworów mają barwę ciemną, . cmrnoszarą. Wielkość okazów waha się w granicach . od

ułamków milimetra do około dwóch milimetrów.

W y n i ki · b a d a ń. W rtabeli 2 podam zawartość' gatuDik:awą kono-' dontów w utworach pochodzących z kilku poziomów głębokościowych

(4)

Tabeia 2

lo6t

Zasięg ""iekowy t.anodanlów GłębolcaU: Gatunkow. zr6tnicowanie okazów

m kanodanl6w Dewon .odkowy

WorsIWy O -górny

15-10 2:"'5 1

Eil.1

rl~

graniczne ^PięłroManticoc!I"as łoi 0100' łoI 1to1,.'''~1

~indeoclella germana HOLMES .X

-- ^- ^- -

^I-^~^_.

- --- -

^t--

~indeodela 'lImilis ULRICH & BASSlER X

.. _.- ---

^t-.

-- -

^{t-- t--}

lHincleodela lP· . . . . '

Hindeadella lP. . X

lCriodue _{criadu •}_.nOdotul (HUDDI.E) syn:ornełricus BRANSON & MEHl X ⁾⁽

- --

^~-

. ^.. --- - ' - - ' - -- -- - -

^1--

- ^- ^-

237,4-241,0 <?zarcoclinC! regularii BRANSON " MEHl Ozarcoclina sp. . X X

. ...

^~

-

PoIygnathus pltllnata H1NOE X

.. .... .. ... ..

PoIygnalhus sp. X

Polygnałhus sp. X

PoIygnathus lP. X

lPoIygnathus Prioniodina prana (HUDDlf) \'QI'CO STAUFFER ^" X X

---

^I-

_- ~ .. -

^'

.... ^-' . .. ^... - - ^.

^I-

..

^"

... . -

^t--

Polygnathus w.bbi STAUFFER ^" X ^.~

...

256.0-257,0 PoIygnathul s p . ' . X

359,0-361.0 PoIygnathul webbi STAUFFER i>oIygnathua sp. X >c-

...

o Ancyrodella Bryantodus Hind,eodella g.rmana HOlMES Hindeoclella unco BISHOFF d. clignatus budceyensia STAUFFER Sf AUFFER X X X X t- - -

- .-

^1-

... --- ...

^~-

.. -- - -- .

^~-_~-

..

Hindeod.na sp. X

H'lIIC!eodeIloo sp. X

Icriodua n~ (HUODlE) X

--

^I-

^r

^1---

---

^I- ^t--

^...

Llgonodina dellcała BRANSON & MEHl _X _l-_I-

f- - - .

- --

^f- ^t-- ^t--

ligonod;na robUlła BRANSON & MEHl

l- I-^f- ^-~.- - - t - -

-

^t--

L;gonodlna lP.' X'

ligancdna sp. X

Lonc:ł>Odtna lp.

X ,

478.2-482,(). Ozarcodina .tegans (STAUFFER)Ozai'codlna Otarcodlna biała ^lp. BlSCHOFF & Z1EGlER ' . _: X Je X

- ' . - -

^'-

^-' ^- ^---

^r- ^{i- -} ^r-

Ozarco6.a lP. X

PoImatolepis marłenbergensia MULLER . X

-

^{f--o •}

^...

^••••

Polygnathus d. decOl'OlCl STAUFFER X I-^{!" •}

--- -

^r--

-

^{r-- r--}

Po/ygnalhua dubia duIIIq HlNOE X ••

Polygnathus wyaming .... KLAPPER X 1-.

-- -

^t-- ^~-

PoIygnathul .y!us STAUFFER X

--

^I-

^..

^1-.

^... ^. ^.. ^{. ...}

^1-.'^{je •••}

^.

Po/ygnathUI lP. X

PoIygnathua ^sp. X

Po/ygnathus lP· ~

Prloniodlna proJla (HUDDW X t- - -

- - - - -- ^-

^t--- ^l- ^i--^{r- -}

PrIoniodina sp.

X Anc:yrOdello sp.

Hindeodela sp. X X

IcrioduI Curvatul BraMOlI & MEHl X t-.- -

- ^- - - -- - ' --

^{i- •}

- -

Ic:rIodus ~ BRANSON" MEHl X t - - -

- - -- --

^{t- •}

-

Palmatol.pIs lul;wecta MOlLER &.YOUNGOUIST X

.

495.6-497,4 PoIygnathus PoIygnathu$ ^sp.xylus STAUFFER' . X X' ^'

..

^{po- ••}

^..

^~

^... ^{. ..} ^... ^. ^{.. .} ^...

PoIygno!hul sp.

Spath09uathadua ^ICINI,~ (SANNEMANN) X X t-

Spathagnal~ IP. X

HlndeocIeIa lp. ' . X

.

o 561.6-563.0 Palmatolepla hcueI KLAUS. & MOlLER X Palmatolepla sp.

Połygnathus IP. X X

AncyrocIela gigal YOUNGauIST HlndeacWa germana HOLMES X X ~--

-

r- ^.

- _. _' - _- ^-.- _- _- -

Hl.1IIeocWa sp. X

Ozarcodlna .p. X

616.0-620.0 PoIyonathua "bla Polygnath.. dubla alymmelrlca dubla HINDE )( >c

.. ..

8ISCHOFF " ZlEGLER

PoIygnałhUI _ STAlIFFER X

... .. ^.... ... ^. ^....

PoIygnathul xylUI STAUFFER X

--

^{t-- •}

^{. .} ^... ^.. ^.... ^..

^{• •••}

Acadina ziane"l. STAUFFER X _{o l- - -}1'-1 -

- - - -

^~I--

. '-

^{t- -}

Hk.dead.Ia oerm-HOLMES X ^t-~-I -I-

- - - - -

^f--

- -

Icrladulnodasus (HUDOLE) X

64',0-645,5 Icrioclus Ozarcodil'la ^{lp. . o}sp. X

--- - --- ^- ^.. ^- --- -

Ozarcodlna sp. X X

~

...

Polygnathul YOrCQ STAUFFER X

.. ^{. ...} ,.. . ...

Po/ygnathus webbi STAUFFER X

...

Po/ygnathus sp. X

~ farm, ... ..., •• ...- _ _ _ - . . " . . . ... _ . _ . . ...

Form, ... - - poziom,. w ~ . . . ,oucag~ Iarm,

(5)

Stratygrafia ,dewonu z Jaroszowca -63, '

od 237,4 do 645,5 m. Ną ta'blicach I" II, III zestawiono zdjęcia większości

, stwierdzonych gatunków. '

Wśród konodontów z wymienionych poziomów głębokościowych zna- leziono gatunki przewodnie, 'Pozwalające na dokładne sprecyzowanie wieku danych warstw. Stratygraficzne ,rozprzestrzenienie gatuników, przewodnich ustalono zgodnie z zasięgiem wiekowym tych form podanym w pracy W.Zieglera(1962), W pracy zbiorowej autorów niemieckich (Leitfossilien der Mikro!paleontologie, 1962) oraz w pracy G. Freyera

(1961). ' ' ," . . '. ' ,

Wapienie występują<::e na głębokości od 237,4dQ241,0 m, następnie

od 256,0 do 257,0 m, od 359,0 do 361,0 m oraz od 641,0 do 645,5 m 'ZJalicZJOlIlo do górnego żywetu bądź warstw granicznych między dewonem śroclko

wym a górnym. Za podstawę przyjęto wspÓ'łwysteoowanie w tych utworach gatunków: Polygnathus varca S t a u f f er, Polygnathus wehhi. S t a u f fe r oraz Polygnathus pennata H i n d e oraz całkowity brak ko- nodontów ~ rodzaju Palmatolepis, przewodnich dla. gó:rn,ego deWiOnu.

Wapienie margliste występujące na głębokości od 616,0 do 620,0 m .. uznano za utwory najniższej części dewonu górnego, 'Piętra Manticoce-

. ras, dolnej części poziomu toIa. Wsk'azują na to konodonty z gatunku

Polygńathus duhia 'duhia H i n d e ' i Polygnathus, du.hia asymmetrica B i sc h of f etZ i e

g

l e r, występujące wes,półz, f;ocIną Ancyrodella gi- gas ·Yo un g q u is t, charakterystyczną dla poziomu toIa. . . Za utwory reprezentujące piętro Manticoceras, poziom toIa bądź też

dolną część poziomu rt;oI~/y uznano wapienie i margle z głębokości.

478,2+4H2,Om. W utworach tych występuje bowiem Polygnathus dubia duhia H i n d e i Palmatolepis martenhergensis M ii 11 e r wespół z formą

Ancyrodella ,heckeyensis S t a u f f er, która jest częsta w pozio- mie toI {l/y.

Łupki margliste występujące na głębokości od 495,6 m do 497,4 m za- liczono do piętra Map,ticoceras, śdś1ej do dolnej ~ści poziomu toI~/'Y.

,Wzięto przy tym pod uwagę występowanie w danych utworach gatun- ków Palmatolepis sub"ecta M ii 11 e r et Yo u n g q u i s t i ściśle ograni- czonego w swym zasięgu stratygraficznym gatunku Spathognathodus sannemanni treptus (S a n n e m a n n). Za równowiekowe z tymi utwo- rami można by przypuszczalnie uZI1Jać wapienie z głębokości 561 ,6-7- 563,0 m. Z uwagi na brak gatunków towarzyszącychtruooo jest na podstawie występowania Palmatolepis hassi K l a u s et, Mii 11 e r ustalić dla

tych wapieni przynależność do poziomu tcI{l/y, toIy, ·bądźtoIy/'O.

Stwierdzenie, że wapienie występująoe ' na głębokości od 237,4 do ,241,0 m należą bądźdo górnego żywetu, bądź też do warstw gra,nicznych

międży dewonem środkowym i . górnym pozwaJa uznaću:twory wyróż

niane wstępnie w profilu, wiercenia jako ka·rbońskie za należące do dewonu. Utworów karbońskich w profilu wiercenia brak. Skrócony profil stratygraficzny serii dewońskiej z otworu w J aros.zowcu przedstawio- no na fig. 2.

Z analizy położenia utworów dewońskich wobr€fbie opisywanego wiercenia wynika, że naj młodsze wapienie, należą<::e do piętra Mantico- ceras, poziomu ,to~/Y występują na głębokości od 495,6 do 497,4 m.Ku górze i ku dołowi odtych wapieni leżą utwory coraz to starsze, należące

kolejno do poziomu toIa oraz do. wars,tw granicznych między dewonem

(6)

64

~1

1m ²

.II+łH+i!t!13

.~4

l ^+:~E+l5 I ^~,~;m18

I~

¹

Maria Chorowska

CI) Piątro

Poziom

t:::s

~

Cll· .

żywet. fłórny

wtJrstwy zY,wet

graniczne

bqtJt

~-wy

graniczne

· tala- taIW)

"i

C)

Iran

^toI(fJ)

⁸

toI(/J) 8

toI~

. " " - -

300,0

400,0

Wl1rltąWl!J .Qó rn

y

= .... "" ~

grt:llezne

_żywet

_bqtJi

zywet _w-wy

=-

_graniczne

Fig. 2. Profil stratygraficzny dewonu z otworu w Jaro- s:zowcu

Stratigraphical section of Davonian in bore hole at Jaroszowiec

l - dolom:ty; 2 - wapienie; 3 -wapienie margliste; 4 - łupki margliste; 5 - wapienie z przeławi

ceniami łupków marglistych; 6 - brekcja wapien- na; 7. - występowanie .konooontów

1 - dolomites; 2 - Iimestones; 3 - mady Iimesto- nes; 4 - mar.ly shales; 5 - limes.tanes with IDterea- lations (lf marły shales; 6 - calcareous breccia;

7 - occurrence of conodonts

środkowym a g,órnym, bądź też do górnego żywetu. Przejście od wapieni starszych ku młodszym i odwrotnie jest stopniowe, wskazujące na cią

głość serii. Powtórzenie starszych członQw serii wapienno-.marglistej ku górze i ku dołowi w stosunku· do najmłodszych wapieni należących do

(7)

Streszczenie 65 poziomu toI{J/y zdaje się przemawiać za tym, iż wapien:iedewońskie

.stwierdzone w omawianym otworze są 'zafałdowanę. Można by przypusz,;.

czać, że utwory te występują w, formie obalonego fałdu" którego jądro stanowią, 11Iajmłodsze wapienie ^należące do pbz:Loniu ,toI{Jfy. ^Powyższą

sytuację tektoniczną można' jednak również tłumaczyć nasunięciem star- ,zych człanów ser;ii wapienrnej na nrl:odsze wzdłuż uskoku in'Wersyj- aego.

Jadział Dolnośląski, Instytutu Geologicznego

IVrocław. ul. Jaworowa' 19 '

Nadesłano dnia 22 lu.!;ęgo 1968 r.

PISMlENNlCTWO

FREYER G. (1961) - Zux Taxdonomie und Bios'ka,t,;graphie ,der Conodonten au!!

dem Oberdevon des Vogtlandes unter besonderer Beriicksichtigung des toVNI. Berlin.

PRACA ~IOROWA (1962) - LeitfOS6'iollen der MJi;kropaloontologie. Tabelle 3: Co- nodonten Feinstratigraphie im Devon uno Un1;ercarbon Deutschlands.

" Verlag Gebriider Borntrager. Berlin.

RUTKOWSKI F. {1928) - O budowie pałeozodC!7Jl1ego grzbietu dębmokiego. Spraw,

Baństw. IillSIf;. Geol., 4, p. 582-700, m 3/4; Wamza'WIa. '

TOKARSKI A. (1958) ~ O typach strulclur wału metakarpackiego. Kwart.geol., 2,

p. 807-323, nr 4. Warszawa. ,

ZIEGLER W. (1962) ....:.. Taxionomie und Phylogenie Oberdevonischer Conodonten und ihre stratigraphische Bedeutting. Abh. hess. L-Amt. Bodenforsch., z. 38. Wiesbaden.

ZNOSKO J. (1963)' - Problemy tektoniczne obszaru 'pozakarpackiej PolSki. Pr:

Inst. ,Geol., 33, cz. IV, p. 71~105. Warszawa.

Mapo XOPOBCKA

CTPATHI'PA!lłIDI,l(1mOHA ~I,B JlPOmOBQE HA OCHOBAHHH Ił3YłlEHWI KOHO,ll;OHT

l1aneoooitcme OTnOllreBBlł, npe,lJ;BapBTeJILHO BLl;ll;eneHHble :ił Pll3Pe3e CJOIIIlIrJIHJ.I B >IpomoBlJ;e (tPBr. 1) OKono Kmo'l (pajiOH Om.xyma) KU KapOOHonhle H A,eBOHcme, omeceln.IHa OCHOBaHIłH l13)"1eHHJ1 KOHOAOHT (Ta6n. 2) 11: cpeAHeMY AeBOu:y,a' TO'IHee 11: Bepxneit 'I8CTH :mmera, HJIH KCHOJIM, neJlt~ Ha rpilmnJ;e cpe,D;Hero H Bepxnero AeBOHa, a Ta:KlKe K caM&IMlIIDI!.1mM 1JaCTlłM BepXHeI'O

.' AeBOHa (ippan. 3TaJK Manticoceras, ypOBeHb toIoc, toI ~/y @Br. 2) •

. H3 'aHllJIH3a 3111IeraHHJI oTnoEell1l1l: AellOHa B p8.3pe3e CKBaJKIIHhl MOJKHO CAeJIan. m,moA,

1JTO. 3TH OTnOJKeHHJI CM1IT.bI. B CKJIa,ZI;KII' H COCTaBJIJIIOT tPParMeHT onpO~Oit CKlIII,IJ;KH, JI1160 60nee ,zq>eBlIlIe 'I8CTH Kap6oHaTHoil: cepim ~ Ha 60nee MOnO,!I;LIe BAOm. HHBepcHOHHoro,

c6poca.

Kwartalnik Geologiczny - 5

(8)

66 Maria Chorowska

Maria CHOROWSKA

STRATWRAPHY OF THE DEVONIAN DEPOSITS' FOUND DY ADORE HOLE AT J-+ROSZOWmc, IN THE LIGHT OF CONODONTS

Summary

The Palaeozoic fo'rmations, encountered, by a bore hole made at Jaroszowiec (Olkusz reg,ion - F:g. I), th{)ught previously to be of Carboniferous and Devonian age, halVe been refeTll."ed, on ,the basis of e<>nodonts, to Middle Devonian, mo,re !pre- cisely f!;o the upper part of Givetian, or to the boundary bed6 between -the Middle and Upper oDevonian,and to the lowermost horizons of the ' Upper Devonian (Frasnian, Man:ti-caceraszone, hori2lOIlS toI«, tolfJ/'Y; Fig. 2).

The analysis of the occurrence of the Devonian depos1ts'. founa by the bore hole . considered illustrates that these deposits are either folded; andcon&titute afTagment of an overturned fold, or the older members of the carbonate series are thrust along an inversion fault over the younger ones.

TABLICA I '

Konodon(yz otworu wiertniczego w Jaroszowcu; pow. 60 X Conodonts. of hore hole at Jaros:t.iOw~ec; en1. X 60

Ftg. 1. Acodina zionensis, S t la u f fer Gl~bO.k:osc,'<depth) 641,Q-.:645,5 m Fig. 2 i 3. AncyrodeHa buckeyensis S.t a u f f er

Gl~bokoSc(depth)478,2-480,O m, fig. 2 strona oralna (oral side), "fig. 3 strona abor,a1na (abora1s:de)

Fig. 4 d 5. Ancyrodella gigas You n g qui ^ISt

Gl~bokosc (depth) 616,0~620,0 m, fig. 4 strona oralna ~oral side), fig. 5 strona abora1na {aboral side}

Fig. '6. Bryantodus d. dignatus S tau f f er

Gl~bokosc {depth) 4I80,Q-.,.4j82,0 lID

Fig. 7 i 8. HindeodelZa germana. H 0 1 m e s

Gl~bokosc (depth) 239,4-241,0 in ..:.-. fig. 7, 480,0-482,0· m - #g. 8 Fig .. 9 i 10. Icriodus nodosus (H u d dl e)

Gl~bokos~ (depth) 237,~239,4 pt, ~ig. 9 ,strona ' bOl!zna (marginal i:de), fig. 10 strona oralna' (oral side)

(9)

Kwart. geol., nr 1, 1969 r. TABLICA r

Maria CHOHOWSKA - stratygrafia dewonu z Jaroszowca

(10)

TABLICA II

Konodonty Z otworu wIertmiczego w JaJI."OSZOWCU; pow. 60 X,

fig.

IS pow. 40 X Conodonts of bore hole at Jaroszowiec; enl.X 60, Fig. 18 enl. X40

Fig. 11 i 12. Ligonooina sp.

GlE:bokosc (depth) 478,2-480 rn - fig. 11, 480,0-482,0 rn - fig. 12 Fig. 13. Lonchodina sp.

GlE:bokosc (depth) 478,2-480,0 rn- Fig. 14. Ozarcodina elegans (S t a \l f f. er)

Gl~bokosc (depth) 460,()--482,0 oM

Fig. 15 .. Ozarcodina regularis Bra ns 0 n et Me h 1

Gl~boko~c (depth) 239,4-241,0 m

Fig. 16. Ozarcodina toxata B i s ch 0 ff et Z i -e g 1 e r

GlE:boko~c (depth) 480,0-482,0 rn Fig. 17. Ozarcodina sp.

Gl~ok()sc (depth) 480,0-482,0 oM

Fig. 18. Palmatolepis subrecta M ii 11 er et You n g q u d IS t GlE:bokosc (depth) 495,6-497,4 m

Fig. i9. Palmatolepts sp.

. .m~boko~c (depth) 561,6-003,0 m Fig. 20 i 21. Polygnathus dubia dubia.H in d El

Gl~bokooc(depth) 480,0-482,0 rn, fig. 20 strona oraIna (oral sIde), fig. 21 strona aboralna (aboral srde)

Fig. 22 i 23. Polygnathus cf. decorosa S tau f fer

GlE:bokosc (depth) 480,0-482,0 rn, fig. 22 strona oraIna (oral side), fig. 23 strona ai>9ralna (aboral side)

(11)

IKwart. geol., nr 1, 1969 r. TABLICA II

Maria CHOROWSKA - Stratygrafia dewonu z Jaroszowca

(12)

TABLICA III

Konodicmty z otworu wiertniczego w J:aroszowC'll; pow. 60 X Conodonts of bore hole at Jaroszowiec; enl. X 60

Fig. 24 i 2'5. Polygnathus pennata Hi n d e

Gl~bokosc (depth) 237,4-239,4 m, fig. 24 strona oralna (oral side), fig. 25 strona aboralna (aboral side)

F,;g. 26 i 27. Polygnathus wyomingensis K 1 'a p per

Gl~bokosc (depth) 460,0-482,0 M, fig. 26 swona omtna(oral sLde), fig. 27 'strona aboralna (abo~al side)

Fig. 28. Polygnathus xylus S tau f fer

Gl~bo~osc (depth) 49'5,6'--497,4 M

Fig. 29 i 30. Polygnathus sp.

Gl~bokosc (depth) 480,0-482,0 m, fig. 29 strona oralna (oral side), fig. 30 strona boczna (marginal side)

Fig. 31. Prioniodina prona (H u d d 1 e) 'Gl~bokosc (depth) 239,4-241,0 m F'ig. 32. Spathognathodus sp.

Gl~boikosc (depth) 495,6-497.4 m

(13)

Kwart. geol., nr I, 1969 r. ^TABLlCA^II^I

Maria CHOROWSKA - Stratygrafia dewonu z Jaroszowca

Stratygrafia dewonu z Jaroszowca na podstawie konodontów