Część wspólna zbiorów

Część wspólna zbiorów

1.Cele lekcji

•zna pojęcie: wspólna część zbiorów,

•zna zasady klasyfikowania elementów do wspólnej części zbiorów.

b)Umiejętności Uczeń:

•potrafi zaklasyfikować odpowiednie elementy do części wspólnej zbiorów,

•potrafi określać kolor, wielkość, grubość i kształt klocków logicznych,

•potrafi narysować dwa zbiory wraz z częścią wspólną ,

•potrafi podać przykłady elementów należących do części wspólnej zbiorów,

•potrafi pracować samodzielnie,

•potrafi logicznie myśleć.

2.Metoda i forma pracy

Pokaz, pogadanka, ćwiczenia, praca z całą klasą, praca indywidualna.

3.Środki dydaktyczne

Klocki logiczne Dienesa , kolorowe litery, kolorowa kreda, kwiaty wycięte z papieru ( z łodygami i bez ) oraz same łodygi, magnetyczne figury geometryczne.

4.Przebieg lekcji

a)Faza przygotowawcza

Rachunek pamięciowy: nauczyciel podaje przykłady łańcuszka matematycznego typu: od liczby 9 odejmij 3 i dodaj do wyniku 4, do 5 dodaj 3, i odejmij od wyniku 4, i tym podobne.

Uczniowie liczą w myślach i zgłaszają się do odpowiedzi

Następnie nauczyciel zadaje uczniom pytania, które mają przypomnieć podstawowe

wiadomości o zbiorach, na przykład: co to jest element zbioru, jakie zbiory znają uczniowie?, co to jest zbiór pusty ? Uczniowie podają własne przykłady zbiorów.

b)Faza realizacyjna

1.Nauczyciel umieszcza na tablicy magnetycznej wycięte z papieru kwiatki – jedne z łodyżkami, inne bez łodyżek oraz same łodyżki. Poleca uczniom, aby wybrali tylko same kwiatki bez łodyżek i utworzyli z nich zbiór. Następnie poleca, aby wybrali same łodyżki i utworzyli z nich drugi zbiór. Każdy ze zbiorów otaczają kolorową pętlą za pomocą kolorowej kredy. Nauczyciel pyta, do którego zbioru zaliczą kwiaty z łodygami. Padają różne

odpowiedzi. Po naprowadzeniu przez nauczyciela uczniowie stwierdzają, że kwiaty z łodygami należą i do zbioru kwiatów bez łodyg i do zbioru kwiatów z łodygami. Nauczyciel koryguje rysunek na tablicy i pokazuje uczniom jak umieścić kwiaty z łodygami, i jak

narysować pętle, aby należały jednocześnie do obydwu zbiorów. Tłumaczy, że powstała część w środku to w języku matematycznym część wspólna zbiorów.

2.Uczniowie przerysowują do zeszytu zbiory z tablicy.

3.Przerwa śródlekcyjna – zabawa ze śpiewem: „Nitka” (załącznik 1). Dzieci śpiewają piosenkę wraz z nauczycielem i maszerują między ławkami w rytm piosenki. Prowadzi nauczyciel.

4.Nauczyciel umieszcza na tablicy magnetycznej różne figury geometryczne. Podaje różne warunki, według których uczniowie tworzą zbiory. Elementy spełniające obydwa warunki umieszczają w części wspólnej zbioru.

5.Uczniowie przerysowują zbiory z tablicy do zeszytu. Pod rysunkiem wykonują dowolny szlaczek.

c)Faza podsumowująca

Uczniowie rozkładają na ławkach klocki logiczne. Dwie pętle wykonane ze sznurka nakładają na siebie w taki sposób, aby nachodziły na siebie, tworząc część wspólną. Nauczyciel podaje warunki, według których tworzą zbiory, na przykład: utwórz zbiór klocków zielonych i zbiór klocków trójkątnych lub utwórz zbiór klocków czerwonych, i zbiór klocków prostokątnych, i tym podobne. Uczniowie wykonują poszczególne polecenia, a prowadzący sprawdza poprawność wykonania ich.

5.Bibliografia

R. Trześniowski , Gry i zabawy ruchowe, Wydawnictwo „Sport i Turystyka”, Warszawa 1987.

6.Załączniki

a) Zabawa ze śpiewem: „Nitka”

załącznik 1.

„Nitka”

Nitko, nitko, hej niteczko.

Zwijaj mi się równiuteńko, W ładne kółko mi się zwiń, Tylko mi się nie zerwij.

7.Czas trwania lekcji

45 minut

8.Uwagi do scenariusza

brak