„Jeśli matematyka jest królową nauk, to królową matematyki jest teoria liczb”
Carl Friedrich Gauss
O CIEKAWYCH
WŁAŚCIWOŚCIACH LICZB TRÓJKĄTNYCH
OPRACOWANIE:
MATEUSZ OLSZAMOWSKI KL 6A, ALEKSANDER SUCHORAB KL 6A
SZKOŁA PODSTAWOWA NR 109 KRAKÓW UL. MACKIEWICZA 15 TEL.415 27 59
OPIEKUN:
MGR ZOFIA SZCZUR
2
Przygotowując się do różnego rodzaju konkursów poznawaliśmy na lekcji matematyki oraz na Kółku matematycznym liczby np. lustrzane, doskonałe, bliźniacze, kwadratowe, pierwsze, trójkątne i inne. Poznaliśmy ich własności i rozwiązywaliśmy zadania.
My w naszym referacie chcieliśmy bliżej zająć się liczbami trójkątnymi.
W swym dziele dotyczącym teorii liczb – jakbyśmy obecnie nazwali zawarte tam
wiadomości – Nikomachos z Gerazy(I-II w. n. e.) przytacza wszystko, co o liczbach wiedzieli pitagorejczycy, a najprawdopodobniej również sam Pitagoras.
Pitagorejczycy przedstawiali liczby jako oddzielne punkty i – przez łączenie ich w odpowiednie grupy – wykrywali twierdzenia, bądź tworzyli nowe pojęcia.
Oto rysunek przedstawiający liczbę trójkątną jako zbiór punktów płaszczyzny.
Liczba przedstawiona na rysunku jest liczbą 21.
Jest to liczba o ciekawych właściwościach. To tzw. liczba trójkątna, ponieważ jej punkty zgrupowane i ustawione odpowiednio dają kształt trójkątna równobocznego.
Kolejne liczby trójkątne będziemy oznaczać przez tn .
Kolejny numer n 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 …
Liczba trójkątna tn 1 3 6 10 15 21 28 36 45 55 66 78 … Łatwo zauważyć, że kolejne liczby trójkątne można obliczyć dodając do nich kolejne liczby naturalne.
Np. 1 + 2 = 3
3 + 3 = 6 6 + 4 = 10 10 + 5 = 15
Jak jednak obliczyć np. setną z kolei liczbę trójkątną?
Nikt przecież nie będzie liczył „na piechotę”.
Poniżej więc przedstawiamy wzór, przy czym tn to liczba trójkątna, a n to odpowiadający jej numer.
tn = n(n+1)/2
Wzór wyprowadzono na podstawie własności kolejnych liczb naturalnych od 1 do n.
Wzór ten znano w starożytności. (prawdopodobnie ten wzór wymyślił mały C. F. Gauss nudząc się na lekcji matematyki) Podstawiając kolejne liczby naturalne 1, 2, 3, 4…, 12, otrzymamy liczby trójkątne zapisane w tabeli na poprzedniej stronie.
Obliczmy więc, 30-tą, 50-tą i 100-ną liczbę trójkątną.
n=30
½*30*(30+1) = 465
Odp.: Trzydziestą liczbą trójkątna jest liczba 465.
n=50
½*50*(50+1) = 1275
Odp.: Pięćdziesiątą liczbą trójkątną jest liczba 1275.
n=100
½*100*(100+1) = 5050.
Odp.: Setną liczbą trójkątną jest liczba 5050.
Diofantos (druga poł. III w.) nazywany w średniowieczu „ojcem algebry” opisał liczby trójkątne w dziele „Arytmetyka” oraz wskazał na prawdziwość następującego twierdzenia:
„Jeśli dowolną liczbę trójkątną pomnożymy przez 8 i powiększymy o 1 (oznaczone jako
""), to otrzymamy liczbę będącą kwadratem liczby naturalnej tj. liczbę kwadratową”. tn*8+1 Pokażemy to na rysunku:
4
Dzięki temu możemy stwierdzić czy dana liczba jest liczbą trójkątną, czy nią nie jest:
Jeśli po pomnożeniu danej liczby przez 8 i powiększeniu o 1 otrzymamy kwadrat liczy naturalnej, jest to liczba trójkątna np.
6*8+1 = 49 = 72 28*8+1 = 225 = 152 66*8+1 = 529 = 232 1176*8+1 = 9409 = 972 9453*8+1 = 75625 = 2752
Pisząc powyższe przykłady zastanawialiśmy się: Jak obliczyć, którą z kolei liczbą trójkątną jest dana liczba? Wymyśliliśmy coś takiego:
Najpierw pomnóżmy liczbę przez 8 i dodajmy do niej 1, żeby powstał kwadrat liczby naturalnej. Następnie obliczmy jej pierwiastek 2-go stopnia, odejmijmy od tej liczby 1 i podzielmy przez 2:
A wzór wyglądałby tak:
n = (√tn*8+1-1)/2
Obliczmy, którą z kolei liczbą trójkątną jest: 6, 28, 66, 1176, 9453 (√6*8+1-1)/2 = (√49 -1)/2 = (7-1)/2 = 3
Odp.: 6 jest 3-cią liczbą trójkątną.
(√28*8+1-1)/2 = (√225 -1)/2 = (15-1)/2 = 7 Odp.: 28 jest 7-mą liczbą trójkątną.
(√66*8+1-1)/2 = (√529 -1)/2 = (23-1)/2 = 11 Odp.: 66 jest 11-tą liczbą trójkątną.
(√1176*8+1-1)/2 = (√9409 -1)/2 = (97-1)/2 = 48 Odp.: 1176 jest 48-mą liczbą trójkątną.
(√9453*8+1-1)/2 = (√75625 -1)/2 = (275-1)/2 = 137 Odp.: 9453 jest 137-mą liczbą trójkątną.
Właściwości liczb trójkątnych
Każda liczba naturalna o parzystej liczbie cyfr, których pierwsza połowa to same dwójki, a druga to same jedynki jest liczbą trójkątną.
Np. 21, 2211, 222111, 22221111, 2222211111,… są takimi liczbami, więc są to liczby trójkątne
t66 = 2211 = ½*66*(66+1) jest, więc 66-tą liczbą trójkątną.
t666 = 222111 = ½*666*(666+1) jest, więc 666-tą liczbą trójkątną.
t6666 = 22221111 = ½*6666*(6666+1) jest, więc 6666-tą liczbą trójkątną.
Suma dowolnych dwóch kolejnych liczb trójkątnych jest kwadratem liczby naturalnej (tn+tn+1)
Przykład: 1+3 = 4 = 22 3+6 = 9 = 32 6+10 = 16 = 42
Ogólnie: tn = 1/2n (n+1)
tn+1 = 1/2 (n+1) * ((n+1)+1)
tn+tn+1 = 1/2n(n+1) + 1/2(n+1)*(n+2) = (n+1)*(1/2n + 1/2(n+2)) = (n+1)(1/2n+1/2n+1) = (n+1)(n+1) = (n+1)2
Różnica kwadratów dowolnych dwóch kolejnych liczb trójkątnych to jest t2n+1 - t2n jest sześcianem liczby naturalnej.
Przykład: 32 - 12 = 9 - 1 = 8 8 = 23
6 2 - 32 = 36 - 9 = 27 27 = 33
Suma sześcianów kolejnych liczb naturalnych jest kwadratem liczby trójkątnej.
13 + 23 + ... + n3 = t2n
Przykład: 1 + 8 +27 = 36 = 62 = (t3)2
Istnieją liczby trójkątne będące kwadratami liczb naturalnych.
Np. 36 = 62 = (t3)2
Liczby o powyższej własności znane były już matematykowi szwajcarskiemu Eulerowi (1707-1783); wykazał on, że liczby postaci
1/32((3+2√ 2)n-(3-2√ 2)n)2
dla dowolnej liczby naturalnej n są liczbami trójkątnymi będącymi kwadratami liczb naturalnych oraz, że każda liczba trójkątna będąca kwadratem da się przedstawić w tej postaci.
6 Przykład:
n = 1
1/32((3+2√2)1-(3-2√2)1)2 = 1/32(3+2√2-3+2√2)2 = 1/32(4√2)2 = 1/32*32 = 1 = 12 jest liczbą trójkątną
n=2
1/32((3+2√2)2-(3-2√2)2)2 = 1/32((9+12√2+8)-(9-12√2+8))2 =
1/32(17+12√2-17+12√2)2 = 1/32(24√2)2 = 36 = 62 jest liczbą trójkątną
Poznając bliżej liczby trójkątne mieliśmy okazję poszerzyć naszą wiedzę na ten temat i prześledzić skomplikowane dla nas zapisy i nazwy. Ciekawe są przekształcenia
algebraiczne. Nauczyliśmy się stosowania wzorów skróconego mnożenia na kwadrat sumy i kwadrat różnicy.
Poznaliśmy nazwiska wielu matematyków oraz głoszone przez nich teorie.
Zagadnienia teorii liczb były ciekawe i przyznamy, że matematyka jest faktycznie królową nauk.
Bibliografia:
1) "Z matematyką za pan brat" - Ryszard Jajte
Włodzimierz Krysicki