Wielojęzyczność przedwojennego Drohobycza - Wilhelm Fleischer - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, dwudziestolecie międzywojenne Słowa kluczowe projekt W poszukiwaniu Lubliniaków, projekt W..

Przyszłam do domu, pytałam się mamy: „Co to jest mała Żydóweczka?” Bo nie znałam innego języka.. [I mama powiedziała:] „To się znaczy –

Kiedy przyjechałam do Izraela w [19]50 roku i poznałam się z nią – a ja ją bardzo lubiłam, ona mi zastępowała matkę i siostrę, bo nikogo tu nie znałam – ona mówiła tylko

No ale polski język znali, tylko ten akcent żydowski mieli: „No co ty idziesz, po co idziesz, ja idę na niemu.” To był żydowski, powiedzmy, akcent taki śpiewny i po tym Żyda

To, że akcent był nieodpowiedni, to jest jedna rzecz, ale mogli się skomunikować bez problemu i czytać gazety, czytać książki, oczywiście.. Ale nie wiem na ile

[Teraz mieszkam na ulicy] ben Jehudy, który odnowił język hebrajski i napisał pierwszy słownik hebrajski.. [W domu] mieliśmy gazety żydowskie, ja miałem gazety hebrajskie –

To było miasto małe, były trzy gimnazja: państwowe gimnazjum, największe, to było pierwsze miejsce pracy Schulza, poza tym było gimnazjum ukraińskie i żydowskie. Wszystkie trzy z

To się uczyło od słyszenia, ponieważ była żydowska szkoła, gdzie się uczyli żydowski język, ale ja nigdy się nie uczyłem po żydowsku. Ja nie miałem pojęcia