• Nie Znaleziono Wyników

Język żydowski i język hebrajski - Pinchas Kidron - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Język żydowski i język hebrajski - Pinchas Kidron - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

PINCHAS KIDRON

ur. 1922; Końskie

Miejsce i czas wydarzeń Puławy, dwudziestolecie międzywojenne

Słowa kluczowe Puławy, dwudziestolecie międzywojenne, język żydowski, język hebrajski

Język żydowski i język hebrajski

Z rodzicami [rozmawialiśmy] po żydowsku. Uczniowie naszej szkoły mówili między sobą po hebrajsku, to było zorganizowane. [Teraz mieszkam na ulicy] ben Jehudy, który odnowił język hebrajski i napisał pierwszy słownik hebrajski.

[W domu] mieliśmy gazety żydowskie, ja miałem gazety hebrajskie – tygodnik albo miesięcznik. Były gazety dla dzieci w języku hebrajskim.

W Puławach były wydawane książki. Był tam Bornsztejn, on tłumaczył literaturę francuską i literaturę rosyjską na jidysz, i to wydawane było w Puławach. Życie kulturalne społeczeństwa żydowskiego było na dobrym poziomie.

Data i miejsce nagrania 2006-12-06, Netanja

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Redakcja Justyna Molik

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, dwudziestolecie międzywojenne Słowa kluczowe projekt W poszukiwaniu Lubliniaków, projekt W..

U nas był bardzo dobre warunki do zabawy, nie każdy miał to wszystko, co my mieliśmy na podwórku.. Przychodził do nas, jadł u nas macę na Pesach, on to

To się uczyło od słyszenia, ponieważ była żydowska szkoła, gdzie się uczyli żydowski język, ale ja nigdy się nie uczyłem po żydowsku. Ja nie miałem pojęcia

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, dwudziestolecie międzywojenne Słowa kluczowe projekt W poszukiwaniu Lubliniaków, projekt W..

To była pieśń, którą mamy [śpiewały] dla dzieci jak byli w łagier u Niemców i oni śpiewali dla dzieci, żeby dzieci spali. To pieśń

Przyszłam do domu, pytałam się mamy: „Co to jest mała Żydóweczka?” Bo nie znałam innego języka.. [I mama powiedziała:] „To się znaczy –

Kiedy przyjechałam do Izraela w [19]50 roku i poznałam się z nią – a ja ją bardzo lubiłam, ona mi zastępowała matkę i siostrę, bo nikogo tu nie znałam – ona mówiła tylko

No ale polski język znali, tylko ten akcent żydowski mieli: „No co ty idziesz, po co idziesz, ja idę na niemu.” To był żydowski, powiedzmy, akcent taki śpiewny i po tym Żyda