Rada
Unii Europejskiej
Bruksela, 30 maja 2017 r.
(OR. en) 9602/17
COPEN 176 CATS 59 EUROJUST 80 EJN 38
NOTA DO PUNKTU I/A
Od: Sekretariat Generalny Rady
Do: Komitet Stałych Przedstawicieli / Rada Nr poprz. dok.: 9451/1/17 REV 1
Dotyczy: Projekt konkluzji Rady dotyczących sprawozdania rocznego Eurojustu za rok 2016
Art. 32 decyzji Rady z dnia 28 lutego 2002 r. ustanawiającej Eurojust stanowi, że „w imieniu Kolegium przewodniczący przedstawia Radzie sprawozdanie na piśmie dotyczące działalności i zarządzania Eurojustem, w tym zarządzania budżetem”.
Eurojust przedstawił swoje roczne sprawozdanie za rok 2016 (dok. 7971/17) w dniu 31 marca 2017 r.
Zgodnie ze zwyczajem, w następstwie tego sprawozdania prezydencja przedstawiła projekt konkluzji Rady. Ten projekt konkluzji został omówiony na posiedzeniu CATS w dniu 24 maja 2017 r.
Uwagi delegacji, w tym uwagi pisemne otrzymane do 29 maja 2017 r. zostały wprowadzone do projektu konkluzji Rady.
Coreper jest proszony o zwrócenie się do Rady, by przyjęła projekt konkluzji Rady dotyczących sprawozdania rocznego Eurojustu za rok 2016 w wersji zamieszczonej w załączniku.
ZAŁĄCZNIK PROJEKT KONKLUZJI RADY DOTYCZĄCYCH SPRAWOZDANIA ROCZNEGO
EUROJUSTU ZA ROK 2016
RADA PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCE KONKLUZJE:
1. Rada z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie roczne Eurojustu za rok 2016 i ogólne postępy poczynione przez Eurojust w wypełnianiu jego misji jako kluczowego podmiotu w procesie ułatwiania i wzmacniania koordynacji i współpracy sądowej między organami krajowymi w zakresie prowadzenia postępowań przygotowawczych w sprawie najpoważniejszych form przestępczości transgranicznej i ścigania takiej przestępczości.
2. W celu wzmocnienia reakcji wymiaru sprawiedliwości na zmieniające się zagrożenia dla bezpieczeństwa i wyzwania mające wpływ na bezpieczeństwo Unii Europejskiej zachęca się Eurojust, by nadal rozwijał swoje struktury i metody pracy, a także swoje strategiczne i operacyjne cele i działania, jak określono poniżej.
3. Uznając, że głównym elementem działalności Eurojustu jest i powinno być wsparcie udzielanie w poszczególnych przypadkach związanych z międzynarodową współpracą wymiarów sprawiedliwości, warunkiem wstępnym jego prawidłowego funkcjonowania i rozwoju wszystkich wspomnianych poniżej działań strategicznych i operacyjnych jest zapewnienie Eurojustowi wystarczających środków finansowych.
I – STRUKTURA I METODY PRACY EUROJUSTU
W tym kontekście Eurojust powinien:
4. nadal ułatwiać i propagować – we współpracy z Europolem – skuteczniejsze i szersze korzystanie ze spotkań koordynacyjnych, centrów koordynacyjnych i wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczych (JIT), w tym z funduszy na rzecz tych zespołów, a także innych praktycznych narzędzi, by szybko przezwyciężać prawne i praktyczne trudności napotykane przez właściwe organy krajowe w ramach międzynarodowej współpracy wymiarów
sprawiedliwości w sprawach karnych;
5. opierając się na już osiągniętych wynikach dzięki usprawnieniu swojego zautomatyzowanego systemu zarządzania sprawami, dalszemu rozszerzeniu bezpiecznego połączenia
telekomunikacyjnego z państwami członkowskimi i ustanowieniu bardziej przyjaznej dla użytkownika wersji formularza do celów art. 13, opracować kolejne inicjatywy na rzecz skuteczniejszej, bardziej ustrukturyzowanej i niezawodnej wymiany informacji z państwami członkowskimi i między państwami członkowskimi;
6. wzmocnić swoją rolę centrum specjalistycznej wiedzy prawnej i sądowej, poprzez dalsze opracowywanie wskazówek i innych materiałów dla praktyków, takich jak niedawno zaktualizowane Wytyczne w sprawie zapobiegania konfliktom jurysdykcji i rozstrzygania takich konfliktów;
7. nadal prowadzić sekretariaty: sieci punktów kontaktowych ds. ścigania ludobójstwa, sieci JIT i Europejskiej Sieci Sądowej oraz wspierać ich działalność i posiedzenia, a także udzielać takiego wsparcia nowo ustanowionej europejskiej sieci sądowej ds. cyberprzestępczości;
8. kontynuować ścisłą współpracę z odpowiednimi instytucjami i podmiotami i pogłębiać tę współpracę i związane z nią synergie – zwłaszcza w zakresie współpracy z Fronteksem i Europolem, w tym z działającym przy Europolu Europejskim Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością (EC3) – oraz rozważyć możliwość wyznaczenia przedstawiciela Eurojustu w prowadzonych przez Europol Europejskim Centrum ds. Zwalczania Terroryzmu (ECTC) i Europejskim Centrum Zwalczania Przemytu Migrantów;
9. nadal rozwijać – w granicach swojego mandatu – zewnętrzne stosunki z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, zawierając nowe porozumienia o współpracy, zabiegając o większą liczbę prokuratorów łącznikowych oddelegowanych do Eurojustu, rozszerzając swoją obejmującą cały świat sieć sądowych punktów kontaktowych i, w stosownych przypadkach, intensyfikując kontakty z urzędnikami łącznikowymi ds. imigracji, w celu wzmocnienia międzynarodowej współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych;
10. nadal propagować wartość dodaną płynącą z jego działalności, czego dowodzi stały wzrost ogólnej liczby spraw prowadzonych przez Eurojust, skupiając się głównie na skomplikowanych sprawach dotyczących kilku państw członkowskich, a także państw trzecich oraz organizując kampanie informacyjne mające na celu zwiększenie wiedzy praktyków o usługach
świadczonych prze Eurojust;
11. nadal przyczyniać się do działań niezbędnych do wdrożenia cyklu polityki unijnej, zwłaszcza wieloletnich planów strategicznych i planów działań operacyjnych, a także bardziej aktywnie przyczyniać się do działalności Stałego Komitetu Współpracy Operacyjnej w zakresie
Bezpieczeństwa Wewnętrznego (COSI);
12. kontynuować wysiłki na rzecz usprawnienia swoich wewnętrznych struktur i praktyk, podejmując odpowiednie środki organizacyjne, w oczekiwaniu na strukturalne zmiany jego systemu zarządzania przewidziane w projekcie rozporządzenia w sprawie Agencji Unii Europejskiej ds. Współpracy Wymiarów Sprawiedliwości w Sprawach Karnych, który jest obecnie przedmiotem negocjacji.
II – STRATEGICZNIE I OPERACYJNE CELE I DZIAŁANIA EUROJUSTU
13. W tym kontekście Eurojust usprawnił swoje strategicznie i operacyjne cele i działania i powinien nadal je dostosowywać do priorytetów określonych w:
– Europejskiej agendzie bezpieczeństwa;
– odnowionej strategii bezpieczeństwa wewnętrznego Unii Europejskiej na lata 2015–2020;
– Europejskim programie w zakresie migracji;
– priorytetach Rady w zakresie zwalczania poważnej i zorganizowanej przestępczości na lata 2014–2017, a także dostosowywać do priorytetów uzgodnionych przez Radę w ramach nowego cyklu polityki unijnej na lata 2018–2021.
14. Eurojust przeprowadził szereg działań w wymienionych poniżej obszarach dotyczących przestępczości i powinien nadal zajmować się nimi w sposób priorytetowy, wspierając współpracę operacyjną. Te dziedziny to:
a) Terroryzm. Eurojust powinien zwłaszcza:
– propagować stosowanie Monitora dotyczącego wyroków w sprawach o terroryzm, stworzonego jako narzędzie służące wspieraniu praktyków poprzez zapewnianie przeglądu i analizy spraw związanych z terroryzmem;
– przeprowadzać analizy na temat zagadnień związanych z terroryzmem, tak jak ostatnio na temat zjawiska zagranicznych bojowników terrorystycznych oraz na temat
radykalizacji, w tym przeanalizować możliwości w zakresie alternatywnych – wobec pozbawienia wolności– środków i programów resocjalizacji, o co poprosiła Rada w swoich konkluzjach z 2015 r. w sprawie wzmacniania reakcji wymiaru
sprawiedliwości na radykalizację skutkującą terroryzmem i brutalnym ekstremizmem;
– monitorować rozwój sytuacji i tendencje w zakresie ram prawnych i orzecznictwa państw członkowskich, z myślą o dostosowaniu reakcji wymiaru sprawiedliwości do
zmieniających się tendencji w tej dziedzinie.
b) Handel ludźmi. Eurojust powinien zwłaszcza:
– udzielać pomocy właściwym organom państw członkowskich w zakresie prowadzenia postępowań przygotowawczych i ścigania w sprawach dotyczących transgranicznego handlu ludźmi, w tym poprzez praktyczne narzędzia, takie jak niedawny podręcznik dla ekspertów na temat międzydyscyplinarnej współpracy na rzecz zwalczania handlu ludźmi w kontekście wyzysku pracowników;
– prowadzić działania strategiczne we współpracy z odpowiednimi zainteresowanymi podmiotami, z myślą o zwiększeniu skuteczności współpracy międzynarodowej w tej dziedzinie.
c) przemyt nielegalnych imigrantów. Eurojust powinien zwłaszcza:
– wspomagać państwa członkowskie w zakresie zwalczania narastającego zjawiska przemytu nielegalnych imigrantów, a zwłaszcza odnośnie do zdolności państw
członkowskich w zakresie rozbijania i ścigania zorganizowanych grup przestępczych;
– wspomagać państwa członkowskie, zwłaszcza te które borykają się z silną presją na ich granicach zewnętrznych, w zapewnianiu przekazywania spraw organom sądowym i koordynacji na szczeblu UE w tej dziedzinie;
– przeprowadzać analizy i tworzyć narzędzia dla praktyków do celów zajmowania się sprawami dotyczącymi przemytu nielegalnych imigrantów.
d) Cyberprzestępczość. Eurojust powinien zwłaszcza:
– wspierać krajowe organy wymiaru sprawiedliwości, z myślą o zapewnieniu skuteczności prowadzenia postępowań przygotowawczych i ścigania w zakresie przestępstw
dotyczących cyberprzestrzeni;
– propagować wykorzystanie niedawno opracowanego narzędzia sprawozdawczego – Monitora sądowego o cyberprzestępczości, by wspierać praktyków w sprawach związanych z cyberprzestępczością;
– aktywnie wspierać działania europejskiej sieci sądowej ds. cyberprzestępczości i zapewniać monitorowanie jej funkcjonowania w celu przedstawienia Radzie sprawozdania po zakończeniu pierwszego dwuletniego programu prac sieci.
– zapewniać doradztwo w odniesieniu do toczących się prac w zakresie usprawnienia działania wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych w cyberprzestrzeni.
___________________
