• Nie Znaleziono Wyników

fi — {(.?•*]... •, x n ) € R'! : x;_ > 0, ni ,

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "fi — {(.?•*]... •, x n ) € R'! : x;_ > 0, ni ,"

Copied!
4
0
0

Pełen tekst

(1)

ROCZNIKI POLSKIEGO TOYVA RZYSTWA MATEMATYCZNEGO Seria III MATEMATYKA STOSOWANA XXXVI (1993)

K R Z YS Z T O F W ISIŃ S KI Szczecin

Losowe rozbicie odcinka

( Praca wpłynęła do Redakcji 7.07.1992)

Rozważmy podział odcinka, [(),/] dokonany przez ?/ > 1 losowo i niezależ- nie wybranych punktów z tego odcinka. Niech kolejne długości pododcinków tego podziału wynoszą L\,..., Ln+\. Ponieważ Ln+\ — t — Li — Ln, zatem długości Z j, . . . , wyznacza ją długość Ln+\. Zbiorem zdarzeń ele- mentarnych tego doświadczenia losowego jest zbiór fi postaci:

fi — {(.?•*]... •, x n ) € R'! : x;_ > 0, ni ,

t j

-f- ... -f x n < /} . Trójka (i?,./7, /*). gdzie T jest rr-algebrą |)odzbiorów zbioru fi mierzalnych w sensie Lebesgue’a. zaś P prawdopodobieństwem geometrycznym jest prze- strzenią prawdopodobieństwa utworzoną dla opisu tego doświadczenia. Wia- domo, że rozkład Ln) jest rozkładem jednostajnym na. zbiorze fi (zob. [3], str. TG).

Przez indukcję otrzymujemy

(1) m {fi) = I fix i ... dx n = (n = 1 ,2 ,...).

J o!

a Nieci)

(2) A = {(.ri...x n) : Xi > a-i, i = 1...n; .lą + ... + xn < / - « n+|} , gdzie a-i, . . . , an+\ są nieujemnymi liczbami rzeczywistymi takimi, że «] + ... -f u ,i+i < /. Wówczas

(3) /•({/-. > «.,+ !>) = in( S2)

Niech teraz

(4) <p : R n — R'\ v ( x x... x n) = (vi(x-i), • --ipni-rn))*

(2)

72 K. Wisiński

gdzie

(5) <fi{xi) = tji = Xi - (ii ( i = 1,..., n).

Obrazem zbioru .1 w przekształceniu <p jest, zbiór (6) <p(A) = { (yi, •. •, ijn) ‘ Vł > 0, i = 1,..., n;

!J\ + • • • + yn < / — <i\ — ... — un+i} • Ponieważ jakobian przekształcenia <p jest równy 1, zatem

(7) m(A) = m{<p{A)).

Analogicznie do (1) mamy

( 8 ) 7??(^(.4)) = ^ y ( / - « i - . . . - a n + i ) n .

Z (3), (1), (7) oraz (8) otrzymujemy, że

P{{L\ > (A i • • • * ł'n+1 > (i-n-n }) = I n(L — u i — ... — nn+1 )n • VVe wzorze tym nierówności nieostre można zastąpić ostrymi. Jeżeli przyjmiemy konwencję .

t

+ = oraz .rj = (.r+ )n, wówczas dla dowolnych nieujemnych liczb rzeczy wistycli , ..., « /(+i

(9) P{{L\ > (l\, • • • , /-n-! i > «»+1 } ) = <“ ” (* - «1 - . • • - «n+l ) + • Powyższy wynik został otrzymany przez B. de Finettiego [4].

Z (9) można obliczyć prawdopodobieństwo, że odcinki L \, .. ., Ln+\ są mniejsze odpowiednio od u i , . . . , o n+l. Mianowicie,

P({L] < di,..., LnĄ.\ < r / n+1} ) = \ — P{{L\ > «-| } U .. .U {Ln+i > « n+i } ) - W celu obliczenia prawdopodobieństwa, sumy zdarzeń występującego w tej równości można zastosować wzór na prawdopodobieństwo zajścia sumy n zdarzeń (zob. np. [2], str. 90). W przypadku, gdy a i = ... = a

n + 1

= a, otrzymujemy t-zw. twierdzenie o pokryciu uzyskane przez W. L. Stevensa [5]

(por. [1], str. 202, [3], str. 33).

Niech

P{ { , . . . , LnĄ. i ż> U/j+l j ) — 1 (/, U\ , . . . , U/i-f-l ) , P( {L\ < L n+1 < bn-\-1) ) = ( ’ {/; ,. ... ba.j. i ).

Udowodnimy teraz twierdzenie będące uogólnieniem przedstawionych wyżej wyników.

T

w ie r d z e n ie

. Niech T j,___ L

n+ 1

będą długościami pododcinków

powstałych z rozbicia odcinka [0, i] przez n losowo i niezależnie wybranych

punktów z lego odcinka. Dla dowolnych nieujemnych liczb rzeczywistych

a i . . . , an+i, ńi, .. ., 6n+1 takich, że a,j < b{, i = + 1 oraz

(3)

Losowe rozbicie odcinka 73

« ! + . . . + « „ + l <

t jest

/ ’ ( { « !

< U < bu ■■■, an

+ 1 <

l'n + l < l>n+l})

= l (/; a j, . . . , an+\ )G{ I — cii ... — fin+\: — d i, .. ., l>n+ \ — «-v+i) • Dowód. Niech zbiór /i określony będzie przez (2) i niech

JJ =

{ (

x\

, . . . ,

x n

) :

0

<

.rj

< 6,-, / =

t — bn+\

<

x\

-f . . . -f

x n

< /.} .

Wówczas

.1 n

B

= ...

vn)

:

»i

<

Xi < bh i = i

...

n:

1

b n+1 < X]

-j- . . . +

x n

<

t

— e n+ i } .

Zbiory

/ i ,

B, AD B reprezent ują odpowiednio zdarzenia:

{

L

j >

d\

____,

L n+i ił {^i < 6i, . . . , Yy„+i < />/).+]}, {«•] < Y/i < 6 | ,...,a n+1 < /y„4.i <

^n+i}- Ponieważ miary zbiorów, które odpowiadają zdarzeniom {«i < />i <

b\, • • •, d-n+i < B

n + 1

< bn+

1

} i {ni < L\ < < I

j

nĄ. | < /r(!+i } są takie same, możemy napisać

(10) P(A fi B) — P({ai < L\ < /.>i,---- (in+\ < L n+1 < bn+1 } ) . W przekszt ałceniu ę danym przez (d) i (5) obrazem zbioru /I jest. zbiór określony przez (0), natomiast obrazem zbioru A fi B jest zbiór

<p( - I H B) = {(jji... yn) : 0 < iji < b{ - i = 1--- , //;

t - di b

n + 1

< y

i + . . . +

Vn < t ~

« i - . . . - « „ + 1} •

Z kolei

(U ) P(A n B) = rn{ A O B) m{ .4) rn{ .4 fi B)

rn{ Q) m{Q) m(A)

P(A) m( .4 fi B)

= F{t:a |,...,n./i+1)

m ( .4 fi B )

m(/l)

m ( A )

Ponieważ jakobian przekształcenia ę jest równy 1, tak więc rn( .4 H B ) m (y( A fi B))

(

12

)

m(A) m{^{A))

Zauważmy, że zbiór ę( .4) jest zbiorem zdarzeń elementarnych losowego roz- bicia odcinka o długości I* = i — <i\ — ... — an+\ na n -f 1 pododcinków o kolejnych długościach TĄ.../,* + l, natomiast zbiór <y(,4 fi B) reprezentuje zdarzenie {IĄ < b\ — « i , ..., JĄl+, < bn+\ - «„+i}. Mamy wiec,

(13) ^ m = ^'(1 ~ ai ~ — an+1; b\ — a i, . . ., bn+l - a,l+1).

Z (10), (11), (12) oraz (13) otrzymujemy, że P ( { (,\

/>i <

by*

. . . , W nyi <C

L)

i+i | j )

=

P{B.

U] . . . . ,

d „

y [

)(!{ t — d\

— . . . — «„.+ ■[ ;

b\

1 —

dn+i

) .

(4)

74 K. W isn't ski

Pragnę serdecznie podziękować Profesorowi R. Zielińskiemu za cenne uwagi.

Prace cytowane

[1] P. Bil l i ngsl ey, Prawdopodobieństwo i miara, PWN, Warszawa 1987.

[2] W. Feller, Wstęp do rachunku prawdopodobieństwa t.. I, PWN. Warszawa. 1977.

[3] W. Feller, IFstęp do rachunku prawdopodobieństwa i. II, PWN, Warszawa 1978.

[4] B. de Finetti, Alcune osserrazioni in lenni di "suddivisione casuale", Giornale Inst.it nto lta.lia.no degli Attuari, vol. 27 (1964), st.r. 151-173.

[5] W. L. Stevens, Solution to a geometrical problem in probability. Aim. Eugenics, vol.

2 (1939), str. 315-320.

Random division of interval.

Let L\,— ... L

n + 1

be the lenglits of subintervals created by division of the interval [0,/] by n randomly and independently selected points of this interval.

B. de Finetti in his paper (1964) proved that

F(U

«1... « n + i ) =

P( {I

-1 > r/i, . . . .

L„ +

1 > «„ + i }) =

t~n(1

- «i - . . . - « n+i )" ,

where a; > 0, ?' = 1 ,. .. , n + 1 and «i 4-... 4- «n+] < t- Let

6 ’( / ; « l , . . . , « n + l =

P({b

1 < III...

Ln + l <

«n + l})-

In the paper we prove that.

P({a\ < L\ < b

\, . . . , r

/,,+1

<

Ln + l <

f'»

4

-i})

=

F(l-,ai,...,<in+i)C{1

- « i - ... - - « i ...

+1

- « , ? + i ),

where 0 < < 6;, i = 1 ,. .. . n 4- 1 and «i 4- ... + < t.

UL. CHOPINA 51 71-450 SZCZECIN POLSKA

Cytaty

Powiązane dokumenty

[r]

INFORMACJE O OBLICZANIU FUNKCJI PIERWOTNYCH 221 Mianownik jest iloczynem wielomianów pierwszego i drugiego stopnia.. Obliczymy całkę nieoznaczoną funkcji wymiernej z przykładu 9.4.18

Można też konstruować ciągi, których różnica zbiega do 0, ale dla których różnica wartości funkcji nie zbiega do zera, ale to jednak strasznie dużo

Zadania do omówienia na ćwiczeniach w piątek 15.01.2021 i poniedziałek 18.01.2021.. Zadania należy spróbować rozwiązać

[r]

Zadania do wykładu Analiza

598. Wśród poniższych sześciu szeregów wskaż szereg zbieżny, a następnie udowodnij jego zbieżność.. musi być zbieżny, a przy tym szereg spełniający podany warunek istnieje).

Znajdź przedziały monotoniczności, przedziały na których funkcja