Rozkłady dyskretne
• Rozkład jednopunktowy (zdegenerowany w punkcie, delta Diraca):
P (X = c) = 1, c ∈ R, ϕ(t) = eitc,
EX = c, Var X = 0.
• Rozkład 0-1 (Bernoulli’ego):
P (X = 1) = p, P (X = 0) = 1 − p, p ∈ (0, 1), ϕ(t) = 1 − p + peit,
EX = p, Var X = p(1 − p).
• Rozkład dwumianowy B(n, p), p ∈ [0, 1]:
P (X = k) =
n k
pk(1 − p)n−k, k = 0, 1, . . . , n, ϕ(t) = (1 − p + peit)n,
EX = np, Var X = np(1 − p).
• Rozkład jednostajny dyskretny DU (x1, . . . , xm), x1, . . . , xm ∈ R:
P (X = k) = 1
m, k ∈ {x1. . . , xm}, EX = 1
m
m
X
i=1
xi, Var X = 1 m
m
X
i=1
(xi− ¯x)2, gdzie ¯x = 1 m
m
X
i=1
xi.
• Rozkład geometryczny G(p), p ∈ (0, 1):
P (X = k) = p(1 − p)k−1, k = 1, 2, . . . , ϕ(t) = peit
1 − (1 − p)eit, EX = 1
p, Var X = 1 − p p2 .
• Rozkład Poissona P (λ), λ > 0:
P (X = k) = λk
k! e−λ, k = 0, 1, 2, . . . , ϕ(t) = exp(λ(eit− 1)),
EX = λ, Var X = λ.
• Rozkład wielomianowy M (n, p):
P (X = x) = n!
x1! · · · xk!px11· · · pkxk, x = (x1, . . . , xk), p = (p1, . . . , pk), gdzie pi ∈ (0, 1), i = 1, . . . , k,
k
X
i=1
pi = 1,
EXi = npi, Var Xi = npi(1 − pi), i = 1, . . . , k.
Rozkłady absolutnie ciągłe
• Rozkład beta B(α, β), α > 0, β > 0:
f (x) = 1
B(α, β)xα−1(1 − x)β−11(0,1)(x), ϕ(t) – nie istnieje postać jawna,
EX = α
α + β, Var X = αβ
(α + β)2(α + β + 1). Funkcja beta (całka Eulera I rodzaju) dana jest wzorem
B(x, y) = Z 1
0
ux−1(1 − u)y−1du, x, y > 0.
W szczególności, dla k, m ∈ N,
B(k, m) = (k − 1)! (m − 1)!
(m + k − 1)! . Związek między funkcjami beta i gamma:
B(x, y) = Γ(x)Γ(y) Γ(x + y).
• Rozkład Cauchy’ego C(α, λ), α ∈ R, λ > 0:
f (x) = 1 π
λ
λ2+ (x − α)2, F (x) = 1
πarctg x − α λ
+ 1
2, ϕ(t) = exp(iαt − λ|t|),
EX, Var X nie istnieją.
• Rozkład chi-kwadrat z n stopniami swobody χ2n, n ∈ N:
f (x) = 1 2n2Γ n2 x
n 2−1
exp(−x2)1(0,∞)(x), ϕ(t) = 1
(1 − 2it)n2, EX = n, Var X = 2n.
Jest to rozkład zmiennej losowej Y =
n
P
i=1
Zi2, gdzie Z1, . . . , Znsą niezależnymi zmiennymi losowymi o rozkładzie normalnym N (0, 1).
Jest to rozkład gamma Γ n2, 2.
• Rozkład F-Snedecora (Fishera-Snedecora) z k i m stopniami swobody F (k, m), k, m ∈ N:
f (x) = kk2mm2Γ k+m2 Γ k2 Γ m2
xk2−1
(kx + m)k+m2 1(0,∞)(x),
EX = m
m − 2, m > 3, Var X = 2m2(k + m − 2)
k(m − 2)2(m − 4), m > 5.
Jest to rozkład zmiennej losowej Z = Y /mX/k, gdzie X i Y są niezależnymi zmiennymi losowymi, X ∼ χ2k, Y ∼ χ2m.
Funkcja Gamma dana jest wzorem Γ(x + 1) = Z ∞
0
uxe−udu.
Dla n ∈ N zachodzi Γ(n + 1) = n!
Związek między funkcjami beta i gamma:
B(x, y) = Γ(x)Γ(y) Γ(x + y).
• Rozkład gamma G(α, λ), α > 0, λ > 0:
f (x) = 1
λαΓ(α)xα−1exp(−xλ)1(0,∞)(x), ϕ(t) = 1
(1 − λit)α,
EX = αλ, Var X = αλ2. Funkcja Gamma dana jest wzorem Γ(x + 1) =
Z ∞ 0
uxe−udu.
Dla n ∈ N zachodzi Γ(n + 1) = n!
Związek między funkcjami beta i gamma:
B(x, y) = Γ(x)Γ(y) Γ(x + y). Γ(1, λ) ≡ E(λ), Γ n2, 2 ≡ χ2n.
• Rozkład jednostajny U (a, b), a, b ∈ R, a < b:
f (x) = 1
b − a1(a,b)(x), F (x) = x − a
b − a, x ∈ (a, b), ϕ(t) = eitb− eita
it(b − a), EX = a + b
2 , Var X = (b − a)2 12 .
• Rozkład Laplace’a La(µ, β), µ ∈ R, β > 0:
f (x) = 1
2β exp
− |x − µ|
β
, EX = µ, Var X = 2β2.
• Rozkład logarytmiczno-normalny LN (a, σ2), a ∈ R, σ > 0:
f (x) = 1 xσ√
2πexp −1 2
ln x − a σ
2!
1(0,∞)(x),
EX = exp(a + 12σ2), Var X = e2a+σ2(eσ2 − 1).
• Rozkład normalny standardowy N (0, 1):
f (x) = 1
√2π e−12x2, Φ(x) =
x
Z
−∞
f (u) du,
ϕ(t) = e−t2/2,
EX = 0, Var X = 1.
• Rozkład normalny N (a, σ2), a ∈ R, σ2 > 0:
f (x) = 1
√2π σ e−12(x−a)2σ2 , F (x) = Φ x − a σ
, ϕ(t) = eiat−t2σ2/2,
EX = a, Var X = σ2.
• Rozkład Pareto P a(x0, α), x0 > 0, α > 0:
f (x) = α x0
x0 x
α+1
1(x0,∞)(x),
EX = αx0
α − 1, α > 1, Var X = αx20
(α − 1)2(α − 2), α > 2.
• Rozkład potęgowy P o(λ, α), λ > 0, α > 0:
f (x) = αxα−1
λα 1(0,λ](x), F (x) =
x λ
α
1(0,λ](x),
EX = αλ
α + 1, Var X = αλ2
(α + 1)2(α + 2).
• Rozkład t Studenta T (n) z n stopniami swobody, n ∈ N:
f (x) = Γ n+12 Γ n2 √πn
1 + x2
n
−(n+1)/2 ,
EX = 0, n > 2, Var X = n
n − 2, n > 3.
Jest to rozkład zmiennej losowej T = √Z
Y
√n, gdzie Z jest zmienną losową o rozkładzie normalnym N (0, 1), a Y jest zmienną o rozkładzie chi-kwadrat z n stopniami swobody χ2n.
• Rozkład Weibulla W e(α, β), α > 0, β > 0:
f (x) = αβ−αxα−1exp − xβα
1(0,∞)(x), EX = β Γ 1 + α1 , Var X = β2
Γ 1 +α2 − Γ2 1 + α1 .
• Rozkład wykładniczy E(λ), λ > 0:
f (x) = 1
λe−λx1(0,∞)(x), F (x) = (1 − e−xλ)1(0,∞)(x), ϕ(t) = 1
1 − λit,
EX = λ, Var X = λ2. Jest to rozkład gamma Γ(1, λ).
• Rozkład wykładniczy E(a, σ), a ∈ R, σ > 0:
f (x) = 1 σ exp
−x − a σ
1(a,∞)(x), F (x) =
1 − exp
−x − a σ
1(a,∞)(x), EX = a + σ, Var X = σ2.
• Rozkład podwójnie wykładniczy EE(a, σ), a ∈ R, σ > 0:
f (x) = 1 σ exph
− exp
− x − a σ
−x − a σ
i
, F (x) = exph
− exp
− x − a σ
i , ϕ(t) = eatΓ(1 − σt), t < σ1,
EX = a + σγ, Var X = π2σ2 6 . Stała Eulera γ = lim
n→∞(1 + 12 +13+ · · · + 1n− ln n) ∼ 0, 577. Nie wiadomo, czy γ jest liczbą wymierną.
Oznaczenia: f – gęstość,
F – dystrybuanta,
Φ – dystrybuanta rozkładu N (0, 1), ϕ – funkcja charakterystyczna, EX – wartość oczekiwana, Var X – wariancja.