Ósmego maja wypędzano krowy - Stefania Krukowska - fragment relacji świadka historii [TEKST]

no tak do do młocki trzeba było powróseł, więc ludzie szli jeszcze za mojej pamięci, szli z sierpem, bo to sierpem ślicznie ułożył i ta słoma była równa, a przeważnie na

Wsłuchiwali się mocno jak sowa hukała czy, czy woła „wywieź” czy woła „powij”, bo bo jedni że jeśli „powij” to będzie, to ktoś w ciąży w pobliżu. A „wywieś”

Ale do tego pogrzebu trzeba się było przygotować, trzeba było u sąsiadów, bo nie w tym domu gdzie był zmarły, u sąsiadów piekło się bułkę, czyli ten piróg jaglany. Tam były

Podpalało się to czy nawet przy bólu zęba jak był opuchnięty, no to właśnie takie gałki i się kładło na, na bolące miejsce i się podpalało. […] Lalki takie robili lalki

Groby się stroiło właściwie to tak było, że ludzie nie oporządzali grobów przez cały rok tylko tak zarosło zielskiem jakim tam tylko mogło zarosło tym zielskiem a potem dopiero

Śpiewało się te kolędy, a że u nas było siedem kilometrów do kościoła więc trzeba było o dzies, bo o dwunastej pasterka, trzeba o dziesiątej już wychodzić z domu.. No to do

Słowa kluczowe projekt Etnografia Lubelszczyzny, kultura ludowa, Komodzianka, obrzędowość doroczna, Wigilia, okres Bożego Narodzenia, wędrowni dziadowie, dziady, wolne miejsce

W Boże Ciało to było, no to też w kościele, też no to już wszyscy prawie wyjeżdżali ze wsi bo bo tego, bo dzieci te chuderlawe takie dzieci suche, niedożywione wieźli wtedy