• Nie Znaleziono Wyników

Fotoreporterka Eliza Kwaśniewska - Stanisława Siurawska - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Fotoreporterka Eliza Kwaśniewska - Stanisława Siurawska - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
1
0
0

Pełen tekst

(1)

STANISŁAWA SIURAWSKA

ur. 1915; Marki

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, PRL, współczesność

Słowa kluczowe życie codzienne, fotografia, zawód fotografa, zawód fotoreportera

Fotoreporterka Eliza Kwaśniewska

Moja córka [Eliza Kwaśniewska, 1935-1999, red.] poszła w moje ślady, była tutaj znaną bardzo reporterką, była bardzo dzielna i miała bardzo dużo pomysłów. Nawet w nekrologu napisali, że miała wspaniałe pomysły. Gdzie nie można było pojechać, to zawsze Eliza pojechała i zawsze zrobiła to, co trzeba. A jeszcze oprócz tego ona nad program robiła jakieś rzeczy. Miała wiele wystaw. Kilka lat temu zrobiła wystawę, zrobiła szereg zdjęć w Kozłówce i później dyrektor powiedział, że tyle osób przyjeżdżało, nawet z Warszawy, robili zdjęcia, to nikt nie zrobił takiego pięknego zestawu jak ona. Wydano jej książkę na temat Kozłówki też. Oprócz tego wydano jej album na temat Lublina „Lublin trzech pokoleń” [w 1987 roku, red.], i miała bardzo piękną wystawę tutaj w Muzeum Lubelskim. Tak że była bardzo zdolna, przejęła to po mnie. Ale syn ma też zdolności rysunkowe, bardzo ładnie rysuje, to jest takie jego uboczne hobby, ale jak Marek był taki malutki, to już się brał za rysunki.

Data i miejsce nagrania 1998

Transkrypcja Elżbieta Graboś

Redakcja Maria Radek

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Trzeba było pójść na piechotę, bo ulica Nałkowskich była brukowana i nie jeździły tamtędy furmanki, samochody ani autobusy. Szło się drogą w kierunku Dąbrowy i na

Lepiej ubrałem się w sobotę i święta, bo na święta miałem inne ubranie.Ja ostatni opuściłem dom, bo wszyscy już mieli rodziny, mieli dzieci i oni już mieszkali

Miejsce i czas wydarzeń Kraśnik, dwudziestolecie międzywojenne Słowa kluczowe projekt Ostatni świadkowie, dwudziestolecie.. międzywojenne, życie codzienne, Kraśnik, Żydzi, Żydzi

Po prawej stronie, jak ulica Zamojska już się kończy i ma wejście w Bernardyńską, to po prawej stronie w podwórku był budynek, po zewnętrznej stronie schodów żeśmy wchodzili

Naprzeciwko tego kościółka, co jest na górce, to tam same żydowskie sklepy były, żydowskie domy, a jak szło się to prawie nie widziało się Polaków.. Mało sklepów polskich

W naszej klasie początkowo uczyły się w jednej klasie i dziewczynki, i chłopcy, ale później, jak w liceum już byłam, to oddzielnie były klasy żeńskie, oddzielnie męskie..

A później jak był ten Międzyzakładowy Komitet – potem to się nazywało „Solidarność”, ale przed tym to jeszcze nie było tej nazwy – to tam się chodziło, bo

[…] Nie wiem jak powiedzieć, ale powiedziały tak, słyszałam, jeszcze moja mama opowiadali, że jak jest siedem córek, to jedna jest zmora, taki coś. Że siódma, to