• Nie Znaleziono Wyników

Radawiec Duży przed wojną - Zygmunt Sobczak - fragment relacji świadka historii [TEKST]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Radawiec Duży przed wojną - Zygmunt Sobczak - fragment relacji świadka historii [TEKST]"

Copied!
2
0
0

Pełen tekst

(1)

ZYGMUNT SOBCZAK

ur. 1929; Radawiec Duży

Miejsce i czas wydarzeń Radawiec Duży, dwudziestolecie międzywojenne Słowa kluczowe życie w dwudziestoleciu międzywojennym, Pawlin

Radawiec Duży przed wojną

Jeśli chodzi o ulice, to był taki gościniec, nieutwardzony normalnie, jak polna droga podobnie. U nas nazywało sie „zopłocie”. Poza stodołą był gościniec,

którędy przyjeżdżały furmanki, a po drugiej stronie domu znowu była ścieżka przez całą wieś, udeptana, jakby od sąsiada do sąsiada. Każden się budował nad rzeką.

Studnia to mało u kogo była. Jak pamiętam dawniej to wodę brali, takie u nas były źródła, to z tych źródeł. Wiem, że ja nosiłem wodę nieraz. Chodziłem po wodę, to sie przynosiło dwa wiadra. Trzeba było zimą, latem nosić wodę. U sąsiada była studnia –robili, ale już chyba za mojej pamięci, wcześniej jeszcze nie pamiętam żeby była.

Brali wodę, krowy poili, to w rzece.

I światła nie było na wsi. To pamiętam jeszcze, Ruskie zaczeły robić światło. Skądś tam prowadziły, skądś transformator zdobyli i robili światło na wsi. Całkiem czasy sie zmieniły, można powiedzieć na lepsze i to bardzo. Powiem szczerze, od czasu

Wyzwolenia to sie zmieniło od razu. Tak jak obecnie mają moje dzieci, to mnie sie nie śniło.

[Wcześniej] lampy były naftowe i przy lampie sie robiło, później karbidówki nieraz. Oj, to było, głowa aż bolała. I od tego było widno, bo nawet i nafty trudno było zdobyć za czasów okupacji. Wiem, żeśmy buty z bratem robili, jeszcze jak brat był, przy

karbidówce. Karbid to jest taki materiał, że jak się trochy wleje wody, to on pali się.

Prawie jak materiał wybuchowy, że jakby wziąć go zamknąć szczelnie i wlać wody, to by rozsadziło, bo to siła.

Tam było dużo cieśli, co robili domy z drzewa, dachy, było takich fachowców trochę.

Normalne bale były. Gruba deska, około 10 centymetrów, porżnięty klocek okrągły na bale i z tego robione mieszkanie. I z frontu to niektórzy gospodarze sobie czymś ocieplali i szalowali. Dobry gospodarz - szalowany dom. Tak jak wygląda boazeria w mieszkaniu, to tak robili z zewnątrz. Niektórzy, szalowali dom i malowali dom na kolor jasny jakiś. Jeszcze tam może na wsi jest ze dwa, trzy takie domy.

Cały Pawlin to był majątek kiedyś –wieś Pawlin. Te lasy w Radawcu to należały do

(2)

majątku, nawet naprzeciw moje działki za takimi nieużytkami to tam było też majątku.

Tam były duże obszary ziemi, lotnisko całe do mego majątku należało. To później sprzedawali, ci bogacze, ziemię chłopom. Przyjeżdżali z Ameryki, a to skądś, a to takie, co miały pieniądze i tam kupowali dosyć dużo ziemi.

Data i miejsce nagrania 2004-02-03, Lublin

Rozmawiał/a Monika Pytlarz

Transkrypcja Marta Kubiszyn, Bożenna Pachuta-Madejska

Redakcja Marta Kubiszyn, Bożenna Pachuta-Madejska

Prawa Copyright © Ośrodek "Brama Grodzka - Teatr NN"

Cytaty

Powiązane dokumenty

Tylko to było przez okres krótszy może nieco, bo przygotowania [wiązały się] z przestrzeganiem adwentu, [był] okres zapustny no i okres postu.. No to najbardziej niechętnie

Dzieci małe były, to [ludzie] zboże w łóżku chowali jak dzieci spały, bo jak wchodzili Ruscy to zabierali wszystko co szło.. I zwierzęta, tak jak zboże, tak co tam

Ojciec miał chyba czterdzieści lat jak się żenił, a macocha miała dwadzieścia jeden, zdaje się.. W trzydziestym piątym roku

Jak ktoś zabił Niemca – Bufala, tak się nazywał, on na Maryninie mieszkał - to wybili Niemcy z Radawca chłopów dosyć dużo.. Mój sąsiad z jednej strony zginął – zabrali

Miejsce i czas wydarzeń Radawiec Duży, dwudziestolecie międzywojenne Słowa kluczowe życie w dwudziestoleciu międzywojennym,

[W] żelazka albo węgiel się kładło w środek, albo taka dusza była żelazna, którą się włożyło do kuchni, ona się nagrzała, a później w żelazko.. I to żelazko było

Tu się nagrzało dobrze, później wszystkie węgle wyjęły i wkładały chleb, porobione bochenki, do środka i tam były dwie godziny czy więcej w piecu. Nie było tak

Te domy, ten pałac rozebrany, tam były Niemcy w tym pałacu, co kiedyś mieszkali ci dziedzice, później Ruskie.. Nawet byłem w tym pałacu, oglądałem, bo to takie dzieci były