Wypytywany przez ubeków - Andrzej Krzyżanowski - fragment relacji świadka historii [TEKST]

Jest też taka ciekawa ewolucja, która idzie przez poszczególne zakłady i miasta, aby sfinalizować się w Gdańsku, że do tych postulatów, normalnych, płacowych, zaczęły

Każdy potem swoją nazwę przyjmował, na przykład Region Środkowo-Wschodni, żeby to nie było ściśle związane z miastem, bo to budzi zawsze jakieś takie konflikty, dlaczego

Zbiegało się tylko po schodach, potem przez plac szkolny, wąską ścieżką po skarpie i już można było jej dotknąć.. Już można było zarzucić wędkę, łowić cierniki,

Górną część tego budynku zajmowały mieszkania kierownika szkoły i jego syna, który był nauczycielem w tej szkole.. Były również dwa małe pokoiki, które

A już po wojnie to Wisłę można było w lecie przy niższym stanie wody, to aby tylko znać Wisłę, wiedzieć gdzie i można było przejść na drugą stronę, na piechotę, tak. Ja

Pamiętam również nieżyjącego już, bynajmniej nie świętej pamięci, profesora Górskiego, który był wtedy ministrem i bardzo mocno upierał się, żeby jednak tego NZS – u

W 1980 roku, jak żeśmy się dowiedzieli, że coś się zaczyna dziać, myśmy [drukarnia przy ulicy Kościuszki] się też zatrzymali.. Cały nasz zakład powiedział, że

„Solidarności”, to jest owczy pęd, że jeśli będzie cztery, pięć milionów faktycznych, rzetelnych [członków], to będzie to bardzo dużo.. Dla wielu ludzi należenie do