,'!t' ..?Ji"
p
? ' .. -." ..
l
..
-??.---
J:
.t
r:
L( \t .- f\. Ar::":' .? C-a"/l/li G\
V\\ I? W' O\l/l..c,. ';v Id..!, ?
STOC· I I . KOMU iY PARYSKIE0 DY I
\ \
. \\
•
W roku 1972 obchodzili?my 50-lecie nowoczesnej polskiej gospo-
darki morskiej, której rozwój zapocz?tkowa?o zbudowanie od pod-
staw portu gdy?skiego. Obchodzili?my je jako pa?stwo licz?ce
si? w ?wiatowej gospodarce morskiej, z 2,5 milionow? flot? han-
dlow?, z' oceanicznym rybo?ówstwem i przemys?em okr?towym,
zajmuj?cym poczesne miejsce w?ród najwi?kszych producentów
statków na ?wiecie.
Jest to niew?tpliwy dorobek nowego ustroju politycznego i spo-
?eczno-gospodarczego w naszym kraju. W Polsce Ludowej prze-
mys? okr?towy sta? si? jednym z przemys?ów narodowych. W jego
rozwoju ma swój powa?ny udzia? Stocznia im. Komuny Paryskiej
\ \\\
w Gdyni. Zak?ad nasz bowiem rodzi? si? i rozwija? wraz z ca??
gospodark? morsk?, staj?c si?, zw?aszcza ostatnio, niejako repre-
zentantem jej si? rozwojowych. Szeroki wachlarz budowanych stat-
ków, poczynaj?c od trawlerów rybackich do statków typu OBO
o tona?u 105000 DWT jest wyrazem mo?liwo?ci stoczni oraz
techniczno-ekonomicznego przygotowania zaplecza ca?ego pol-
skiego przemys?u okr?towego do tych wielkich zada?.
Oddaj?c do r?k Czytelników to albumowe wydawnictwo, chcemy
przedstawi? w nim pi??dziesi?cioletni? drog? Stoczni im. Komuny
Paryskiej, któr? przeby?a od skromnych warsztatów okr?towych
do miana jednej z najwi?kszych i najnowocze?niejszych stoczni
Polski Ludowej.
Narodziny stoczni
Powstaniu i rozbudowie portu gdy?skiego od pocz?tku towarzy-
szy?y inicjatywy zmierzaj?ce do rozszerzenia zakresu us?ug maj?-
cych bezpo?redni wp?yw na jego atrakcyjno??, a zatem i na wiel-
ko?? obrotów. Do tych cennych inicjatyw zaliczy? nale?y nie-
w?tpliwie pierwsze próby zorganizowania przedsi?biorstw remon-
tu i budowy statków w Gdyni, które mia?y miejsce ju? w 1922 r.
W dniu 3 listopada 1922 r. notariusz w Wejherowie zarejestrowa?
"Towarzystwo z ograniczon? por?k? - Stocznia w Gdyni", któ-
rego pierwszym dyrektorem zosta? in?. Rajmund Stodolski. Celerrr
Towarzystwa, jak czytamy w umowie, by? ..remont ju? istniej?cych
i budowa nowych statków morskich ró?nych wielko?ci nie wy??-
czaj?c ??dzi, oraz prowadzenie wszelkich robót zwi?zanych z bu-
dow? statków".
Dorobkiem produkcyjnym tej stoczni by? remont ponad 50 kutrów
rybackich i kilku statków handlowych. Porntrno gospodarczo i spo-
?ecznie uzasadnionej konieczno?ci istnienia stoczni, zosta?a ona
po czterech latach dzia?ania zlikwidowana - na co z?o?y?o si?
wiele przyczyn. Niezale?nie od losów tego przedsi?biorstwa i sto ..
sunkowo niewielkiego zakresu jego dokona? produkcyjnych, nale?y
podkre?li? czasow? zbie?no?? daty rozpocz?cia budowy portu
gdy?skiego i pierwszych przedsi?wzi?? w kierunku rozwini?cia
w Gdyni przemys?u okr?towego.
Nast?pne próby w tym zakresie podj?te zosta?y z inicjatywy ma-
gistratu miasta Gdyni, a nast?pnie grupy przemys?owców i han-
dlowców. W wyniku tego na terenie by?ych warsztatów in?. R. Sto-
dolskiego powsta?a w 1927 r. "Stocznia' N A U T A - Spó?ka
z ograniczon? odpowiedzialno?ci?". Spó?ka ta bardzo szybko, bo
ju? w tym samym 1927 r. uleg?a likwidacji.
W dniu 31 grudnia 1927 r. powsta?o nowe przedsi?biorstwo
"Stocznia Gdy?ska - Spó?ka Akcyjna". W krótkim czasie wi?k-
szo?? akcji spó?ki zosta?a wykupiona przez "Mi?dzynarodowe To-
warzystwo Budowy Okr?tów i Maszyn", tj. Stoczni? Gda?sk?,
która w ten sposób uzyska?a kontrol? nad dzia?alno?ci? gdy?skie-
go zak?adu, konsekwentnie nie dopuszczaj?c do jego prawid?o-
wego rozwoju. Kontrola i "opieka" ze strony opanowanej przez
Niemców Stoczni Gda?skiej - spowodowa?a podj?cie decyzji
o likwidacji Stoczni Gdy?skiej w 1936 r.
W?adze miasta Gdyni, zdaj?c sobie spraw? ze znaczenia, jakie
ma dla ka?dego portu stocznia, a szczególnie stocznia mog?ca
?wiadczy? us?ugi remontowe (port gdy?ski w tym czasie obs?ugi-
wa? ju? rocznie oko?o 5000 statków), wstrzyma?y likwidacj? stocz-
ni i spowodowa?y wykupienie jej akcji przez b?d?cy w?asno?ci?
pa?stwa koncern "Wspólnota Interesów Górniczo-Hutniczych"
w Katowicach.
Powa?ne dzia?anie podj?te przez nowego w?a?ciciela Stoczni Gdy?-
skiej, znalaz?o wyraz w prawid?owym jej zlokalizowaniu (cz??ciowo
na terenie obecnie zajmowanym przez Stoczni? im. Komuny Pa-
ryskiej), bogatszym wyposa?eniu technicznym i opartym na zdro-
wych za?o?eniach ekonomiczno-organizacyjnych wieloletnim planie
rozwoju. Plan ten w niewielkiej tylko cz??ci zd??ono zrealizowa?
do wybuchu drugiej wojny ?wiatowej.
Mi?dzywojenny okres istnienia stoczni by? ma?o efektywny. Nie-
zaprzeczalnym jednak dorobkiem tego okresu by?o wykszta?cenie
sporej grupy fachowców w dziedzinie remontu i budowy statków
(w 1939 r. za?oga stoczni liczy?a oko?o 400 ludzi).
Ludzie ci - cho? nie wszyscy, bo wielu zgin??o w czasie woj-
ny - stanowili trzon kadry, która w 1945 r. podj??a trud budowy
od podstaw polskiego przemys?u okr?towego.
Z wa?niejszych osi?gni?? produkcyjnych okresu mi?dzywojenne-
go wymieni? nale?y budow? inspekcyjnego statku rybackiego
..Berkut" dla Morskiego Instytutu Rybackiego, tra?owca "Mewa"
dla Marynarki Wojennej oraz rozpocz?cie budowy pierwszego
pe?nomorskiego statku handlowego o no?no?ci 1 250 ton dla "?e-
glugi Polskle]" w Gdyni, który mia? nosi? imi? ..Olza".
W okresie okupacji Niemcy przekszta?cili Stoczni? Gdy?sk? w ba-
z? remontow? okr?tów wojennych. Produkowano tu równie? sek-
cje okr?tów podwodnych, montowanych nast?pnie w Gda?sku.
W miar? zwi?kszaj?cego si? w ci?gu wojny zapotrzebowania na
ludzi do armii hitlerowskiej" miejsce poprzednio zatrudnionych
w stoczni Niemców, zaj?li cz??ciowo wi??niowie obozu koncen-
tracyjnego Stutthof, którego filia zorganizowana zosta?a w 's?-
siedztwie stoczni.
W dniu 18 grudnia .1944 r. nalot samolotów alianckich przerwa?
dzia?alno?? stoczni. W wyniku zniszcze? spowodowanych tym na-
lotem stocznia praktycznie bior?c przesta?a istnie?.
Odbudowa
W wyniku dzia?a? wojennych najbardziej ucierpla?y w Gdyni port
i stocznia. Stoczniowe hale produkcyjne nabrze?a zas?ane by?y
zwa?ami gruzu i ?elastwa.
Jako pierwsi stan?li do usuwania zniszcze? byli pracownicy stocz-
ni, którzy garn?li si? do pracy przy odbudowie swojego zak?adu.
Prace te trwa?y prawie trzy lata, od 1945 roku do 1948 roku.
Stopniowo, w miar? usuwania zniszcze? podejmowano remonty
statków, które stanowi?y zw?aszcza po zako?czeniu odbudowy,
podstawowe zadanie stoczni.
Dzia?alno?? produkcyjna rozpocz??a si? w 1951 roku kiedy to
zosta?a oddana do eksploatacji pochylnia boczna. Od tego mo-
mentu do roku 1959 stocznia, równolegle z remontami statków,
realizowa?a tu budow? ma?ych jednostek. W roku 1959 zaprze-
stano remontów statków, stocznia podj??a wy??cznie produkcj?,
g?ównie jednostek rybackich wodowanych na pochylni bocznej.
W okresie tym systematycznie wzrasta?y wyposa?enie stoczni -
i kwalifikacje za?ogi. Do pracy przychodzi?a m?oda kadra, wy-
kszta?cona w zakresie budownictwa okr?towego w technikach
i wy?szych uczelniach Gda?ska i Szczecina.
Stocznia wielkiego tona?u
Rok 1959 przyniós? nowy rozdzia? w historii stoczni. Ten nowy
etap zapocz?tkowa?a wielka inwestycja - budowa nowoczesnego
o?rodka kad?ubowego z suchym dokiem umo?liwiaj?cym produkcj?
jednostek o wielko?ci 100000 ton no?no?ci.
Pierwszym zbudowanym w suchym doku statkiem by?a jednostka
typu B-41 m/s .Francesco Nullo" o no?no?ci 11 000 ton na
zamówienie Polskich linii Oceanicznych, któr? przekazano arma-
torowi w dniu 31 grudnia 1963 r., a która zapocz?tkowa?a seri?
statków o wi?kszej no?no?ci.
Nast?pny okres rozwoju stoczni to budowa du?ych serii tankow-
ców typu '8-70 i B-72 o no?no?ci 19000 ton i 20000 ton,
drobnicowców typu B-41 o no?no?ci 11 600 ton, masowców typu
B-470 i B-523 o no?no?ci 23000 ton i 27 000 ton.
Czo?owym osi?gni?ciem tego okresu sta?a si? budowa masowców
typu B-521 w ró?nych wersjach o no?no?ci 55000 ton. Te udane
statki by?y ostatecznym sprawdzianem mo?liwo?ci budowniczych
i konstruktorów przed przyst?pieniem do budowy roporudomasow-
ców (OBO) o no?no?ci 105000 ton.
Tempo rozwoju Stoczni im. Komuny Paryskiej w ostatnich latach
wymownie ilustruj? nast?puj?ce dane procentowe:
Warto?? produkcji globalnej:
195?1955 100%
1956---1960 198%
1961-1965 435%
1966---1970 1041%
1971-1975 1 451 % (wielko?ci planowane).
Tona? zwodowany:
195?1955 100%
1956---1960 180%
1961-1965 615%
1966---1970 - 2610%
1971-1975 - !i 666'% (wielko?ci planowane).
Tona? przekazany do eksploatacji:
195?1955 1956---1960 1961-1965 1966---1970 1971-1975
100%
134%
629%
- 2136%,
- 4938% (wielko?ci planowane).
Decyduj? ludzie
Wieloletnie inwestycje wzbogacaj?ce wyposa?enie stoczni, sze-
roko wprowadzony post?p techniczny, a przede wszystkim kadra
gdy?skich stoczniowców, ludzi o wysokich kwalifikacjach decydo-
wa?y o tych osi?gni?ciach. O tym, i? jest to dorobek przede
wszystkim ludzi, konstruktorów i budowniczych statków ?wiad-
czy porównanie wzrostu produkcji ze wzrostem zatrudnienia. Gdy
warto?? produkcji globalnej lat 1966---1970, osi?gn??a w porówna-
niu z latami 195?1955 przesz?o 1000 procentowy wzrost to za-
trudnienie wzros?o tylko o 265%. Sta?e wzbogacanie uzbrojenia
technicznego zak?adu, umo?liwia?o stosowanie nowoczesnych tech-
nologii i metod zarz?dzania i otwiera?o drog? do rozszerzenia
asortymentu budowanych statków, wymaga?o równie? wy?szego
poziomu organizacyjnego i coraz wy?szych kwalifikacji, tak kierow-
nictwa jak i ca?ej za?ogi.
Polski przemys? okr?towy - posiadaj?cy, stosunkowo m?ode tra-
dycje w budowie statków, rozpocz?? dzia?alno?? w zasadzie bez
kadry fachowej, gdy? nieliczni przedwojenni fachowcy zostali roz-
proszeni lub zgin?li podczas dzia?a? wojennych i tylko niewielu
podj??o prac? w okresie powojennym.
Zadanie wychowania kadry stoczniowej zosta?o jednak w pe?ni
wykonane. W ci?gu 25 lat wy?sze uczelnie Polski Ludowej oraz
szkolnictwo zawodowe ?redniego i podstawowego stopnia nasy-
ci?y wszystkie stocznie, a tym samym i stoczni? gdy?sk? specjali-
stami wszelkich zawodów niezb?dnych przy budowie statków.
Dzi?ki temu w 1971 roku oko?o 15% za?ogi naszej stoczni stano-
wili in?ynierowie i technicy, oko?o 76% robotników posiada pod-
stawowe lub ?rednie przygotowanie zawodowe, prawie 1% za?ogi
stanowi? ekonomi?ci z wy?szym wykszta?ceniem.
Gdy?scy konstruktorzy
\ \
Wielkie znaczenie dla stoczni posiada Zak?adowe Biuro Konstruk-
cyjne, powsta?e w 1956 roku. Jego dzie?em s? prawie wszystkie
typy statków zbudowane w stoczni, zdobywaj?ce coraz wi?cej
odbiorców na ?wiatowych rynkach. Zatrudnia ono ponad 500 wy-
sokokwalifikowanych specjalistów bacznie ?ledz?cych rozwój tech-
niki okr?towej i stosuj?cych jej osi?gni?cia na budowanych w
stoczni statkach. Ró?norodno?? typów statków jakie budowa?a
stocznia stawia?a przed biurem konstrukcyjnym coraz trudniejsze
zadania a ich realizacja przynosi coraz wy?sze osi?gni?cia.
Budowane przez nasz zak?ad statki rybackie w?asnej konstrukcji
zyska?y sobie wysokie uznanie armatorów radzieckich, francuskich
i angielskich, a wi?c pa?stw, które maj? wysoko rozwini?te rybo-
?ówstwo i nabywaj? statki jedynie o standardzie ?wiatowym. Stat-
ki te udowodni?y swoj? klas? licznymi sukcesami po?owowymi.
Jest rzecz? niew?tpliw?, ?e wysoka lokata jak? zajmuje w ?wiato-
wej produkcji statków rybackich polski przemys? okr?towy jest
w znacznym stopniu efektem pracy naszego biura konstrukcyjne-
go. Gdy stocznia przyst?pi?a do budowy statków du?ych - biuro
konstrukcyjne rozszerzy?o zakres specjal?zac]t i odnios?o powa?ne
sukcesy w projektowaniu masowców 23000 DWT i 26000 DWT,
oraz najwi?kszych z dotychczas budowanych w polskich stocz-
niach jednostek o no?no?ci 55000 ton.
Statki te zda?y w pe?ni egzamin praktyczny, czego wyrazem s?
pochlebne opinie armatorów o ich walorach eksploatacyjnych.
Opinie takie wystawiaj? mi?dzy innymi niezwykle wymagaj?cy ar-
matorzy norwescy. Wyrazy uznania ze strony odbiorców budowa-
nych w stoczni statków, jak równie? opinie renomowanych Towa-
rzystw Klasyfikacyjnych stanowi? najlepsz? wizytówk? polskich
stoczniowców. Tak?e statki typu OBO o no?no?ci 105000 ton s?
budowane na dokumentacji stoczniowego biura konstrukcyjnego.
Osi?gni?ciom naszych konstruktorów sprzyja ?cis?a wspó?praca
biura ze specjalistycznymi o?rodkami badawczymi Zjednoczenia
Przemys?u Okr?towego jak np. Centrum Techniki Okr?towej oraz
o?rodkami naukowymi Politechniki Gda?skiej i Politechniki Szcze-
ci?skiej. Wspó?praca ta pozwala nie tylko dotrzyma? kroku ?wia-
towemu post?powi w dziedzinie konstrukcji statków, lecz równie?
uczestniczy? w tworzeniu tego post?pu w skali ?wiatowej.
Nowoczesno?? techniki
produkcyjnej
Coraz liczniej odchodz? na emerytalny odpoczynek najstarsi stocz-
niowcy, których podstawowym narz?dziem pracy by? m?ot i palnik
acetylenowy, a których trapi? w pierwszych powojennych latach
brak odpowiednich ?rodków transportu, d?wigów, oprzyrz?dowania
i maszyn. Ludzie ci ci??kim fizycznym trudem op?acali ka?dy wy-
remontowany a pó?niej nowowybudowany statek. W jak?e innych
warunkach pracuj? gdy?scy stoczniowcy dzi?, maj?c do dyspo-
zycji najnowocze?niejsze wyposa?enie produkcyjne.
Proces ci?g?ego ulepszania wyposa?enia stoczni z roku na rok
zmienia? jej techniczne i technologiczne oblicze. Szczególnie do-
nios?e zmiany wprowadzi?a budowa nowego o?rodka kad?ubowe-
go z suchym dokiem. Realizacja tych inwestycji, uwzgl?dniaj?c
aktualny europejski poziom techniki i technologii budowy statków,
stworzy?a w zasadzie now? stoczni?.
Nowy o?rodek kad?ubowy sk?ada si? z kilku obiektów. Hala ob-
róbki kad?ubów, wyposa?ona w nowoczesne urz?dzenia do pro-
stowania, czyszczenia, ci?cia i gi?cia blach o ci??arze do 10 ton.
Stosuje si? tu nowoczesne sterowanie fotooptyczne lub numerycz-
ne maszyn do ci?cia p?omieniem acetylenowym oraz maszyn por-
talowych do ci?cia prostolinijnego.
Hala prefabrykacji (spawalnia) posiada urz?dzenia, umo?liwiaj?ce
stosowanie ró?nych technik spawania - jak np. spawania w os?o-
nie dwutlenku w?gla i pod topnikiem. W hali tej mo?na budowa?
sekcje przestrzenne o gabarytach 12 X 12 m i ci??arze do 80 ton.
Plac monta?u bloków jest wyposa?ony w suwnic? bramow?
o ud?wigu 500 ton oraz d?wigi portalowe o ud?wigu od 10 do
80 ton.
Suchy dok o wymiarach 240 X40 X 10,5 m - pozwala budowa?
przy pomocy metody sekcyjno-blokowej statki o no?no?ci do
100000 ton.
O?rodek dysponuje nowoczesnym systemem magazynowania,
transportu blach i urz?dzeniami do konserwacji antykorozyjnej.
Posrada on zwarty ci?g technologiczny, w którym stal pobrana
w formie blach i profili z magazynu uzyskuje po przej?ciu kolej-
nych etapów obróbki, prefabrykacji i monta?u ostateczny kszta?t
w suchym doku - w postaci gotowego kad?uba.
Potencja? kad?ubowy stoczni uzupe?nia pochylnia zrzutowa bocz-
na, na której budowane s? statki mniejsze, w tym statki rybackie
(g?ównie) o ci??arze w?asnym w granicach 2400 ton.
Stocznia posiada rozbudowan? baz? wyposa?eniow?, na któr?
sk?adaj? si? wydzia?y: rurowni, maszynowy, elektryczny, drzewny,
izolacyjno-malarski, mechaniczny oraz szereg wydzia?ów pomocni-
czych, pracuj?cych zarówno na potrzeby budowy kad?ubów jak
i ich wyposa?enia. Wydzia?y wyposa?eniowe osi?gn??y w toku
wieloletniej dztatalno?oj wysoki stopie? specjalizacji, pozwalaj?cy
na wykonywanie prac obejmuj?cych wszystkie dziedziny techniki
okr?towej.
Z roku na rok systematycznie doskonalona jest technologia bu-
dowy statków. Stocznia opracowa?a ca?y szereg oryginalnych
w?asnych technologii, które wykorzystuje w powi?zaniu z najno-
wocze?nlejszymj metodami budowy stosowanymi w budownictwie
?wiatowym.
Mo?na tu mi?dzy innymi wymieni?:
- budow? nadbudówek o znacznym stopniu zaawansowania wy-
posa?enia,
wyposa?enie bloków na placu monta?u,
nowe metody czyszczenia i konserwacji sekcji p?askich prze-
strzennych,
stosowanie farb epoksydowo-cynkowych,
pozycyjn?-potokow? metod? budowy trawlerów na pochylni
bocznej oraz szereg innych.
Na podkresienie zas?uguje opracowanie i zastosowanie w?asnej
oryginalnej metody ??czenia na wodzie dwu po?ówek statku. Opa-
nowanie tej metody stwarza z jednej strony mo?liwo?? budowy
statków, których gabaryty przekraczaj? wymiary suchego doku,
a z drugiej strony pozwala w elastyczny sposób regulowa? ewen-
tualne dysproporcje mocy przerobowych wydzia?ów kad?ubowych
i wyposa?eniowych.
Znaczny i wielostronnie rozwini?ty potencja? produkcyjny stocz-
ni uzupe?nia szeroka kooperacja z krajowymi i zagranicznymi pro-
ducentami wyposa?enia okr?towego. Nale?y przy tym podkre?li?.
?e w wyniku uruchamiania w kraju coraz to nowych zak?adów
produkuj?cych urz?dzenia okr?towe - udzia? kooperacji zagra-
nicznej stale maleje. Mamy coraz wi?cej urz?dze? rodzimej kon-
strukcji lub opartych na licencjach uznanych firm zagranicznych.
W perspektywie
-200-tysi?czniki
Przedstawione wyposa?enie techniczne, kwalifikacje kadry in?y-
nierskiej i robotniczej oraz poziom organizacji procesu produk-
cyjnego sk?adaj? si? na obraz nowoczesnej stoczni o stale zwi?k-
szaj?cych si? mo?ltwo?clach produkcyjnych, a w tym i tona?u
o najwy?szych wymogach techniczno-eksploatacyjnych. Mo?liwo?ci
te powi?ksza szeroki program dalszej modernizacji zak?adu i roz-
budowy jego si? wytwórczych.
Zamierzenia inwestycyjne na lata 1972-:-1977 maj? na celu:
- zwi?kszenie zdolno?ci produkcyjnej
- podniesienie warto?ci produkcji w stosunku do roku 1970, pra-
wie czterokrotnie,
- urno?l.wienie budowy statków o no?no?ci 200000 ton, a w
szczególnych przypadkach statków o no?no?ci 400 000 ton.
Konsekwencj? polityki specjalizacyjnej w polskim przemy?le okr?-
towym jest wytypowanie naszej stoczni do budowy statków o du-
?ych no?no?ciach, a w szczególno?ci masowców uniwersalnych
i kombinowanych od 55000 do 200000 DWT.
Za?o?enia techniczno-ekonomiczne dalszego rozwoju budownictwa
okr?towego w Gdyni przewiduj? realizacj? zamierze? inwestycyj-
nych w dwóch etapach, które obejmuj?:
modernizacj? podstawowych ogniw produkcyjnych w latach
1972-75,
wyposa?enie stoczni w drugi suchy dok, wraz z zapleczem,
w latach 1974-1977.
Rzeczowy program inwestycji obejmuje w ramach zadania "mo-
dernizacja" budow? nast?puj?cych obiektów:
nowych przelotów hali obróbki elementów kad?uba,
- nowej hali prefabrykacji sekcji kad?uba,
- Zak?adowego O?rodka Przetwarzania Informacji,
- ociektów energetycznych i socjalnych.
Niezale?nie od powy?szego przewiduje si? zakup du?ej ilo?ci ma-
szyn i urz?dze? o najwy?szym standardzie ?wiatowym, w tym rów-
nie? tinii technologicznych, maj?cych na celu wzrost wydajno?ci
pracy drog? mechanizacji i autmatyzacji procesów technologicz-
nych i produkcyjnych.
Program zadania "rozbudowa" przewiduje budow?:
drugiego suchego doku, co b?dzie najwi?ksz? inwestycj? w
historii polskiego przemys?u okr?towego,
sk?adu stali i magazynu kompletacyjnego obrobionych elemen-
tów,
nowoczesnego ci?gu obróbki wst?pnej blach i profili,
komór malarskich do malowania sekcji,
- warsztatów wydzia?ów wyposa?eniowych,
- magazynu centralnego oraz dalszych obiektów energetycznych
i socjalnych.
??czny koszt realizacji tych przedsi?wzi?? zamknie si? kwot?
kilku miliardów z?otych. Ten szeroki program zwi?kszanla zdol-
no?ci produkcyjnych wymaga nowoczesnych metod organizacji
i zarz?dzania. Wdro?one one b?d? w oparciu o najnowsze wzor-
ce, stosowane na ?wiecie i wypracowane przez o?rodki naukowe.
Na ?wiatowym rynku
Zrealizowanie omówionych zamierze? postawi Stoczni? im. Ko-
muny Paryskiej w Gdyni w rz?dzie naj nowocze?niejszych stoczni
rejonu Morza Ba?tyckiego. Utrwali to jej pozycj? na ?wiatowym
rynku eksportowym. Pozycj? zdobyt? wzrastaj?cym stale ekspor-
tem budowanych w Gdyni statków, a w tym równie? do krajów
