Obliczenia klasyczne i kwantowe.
4. PODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ
Niech U i V b¸ed¸a przestrzeniami wektorowymi nad cia lem K o wymiarach odpowied- nio m i n. Iloczyn tensorowy UN V jest mn-wymiarow¸a przestrzeni¸a nad K sk ladaj¸aca si¸e z kombinacji liniowych ”tensor´ow prostych” u ⊗ v, u ∈ U , v ∈ V . Przy tym zak ladamy, ˙ze
(ku + lu0) ⊗ v = k(u ⊗ v) + l(u0⊗ v);
u ⊗ (kv + lv0) = k(u ⊗ v) + l(u ⊗ v0) oraz
je´sli rodziny {ui} i {vi} s¸a bazami U i V odpowiednio, to rodzina wszys- tkich iloczyn´ow ui⊗ vj tworzy baz¸e przestrzeni UN V .
Je´sli H1 i H2 s¸a przestrzeniami Hilberta nad C to H1N H2 te˙z jest przestrzeni¸a Hilberta wzgl¸edem iloczynu skalarnego zdefiniowanego nast¸epuj¸aco:
hX
i
ai(ui ⊗ vi),X
j
bj(u0j ⊗ vj0)i =X
ij
aib∗j · hui, u0ji · hvi, vj0i.
Przekszta lcenie przestrzeni Hilberta (operator H w H) nazywa si¸e hermitowskim je´sli jego macierz [aij] w bazie ortonormalnej spe lnia warunek aij = a∗ji.
Operator T z przestrzeni Hilberta H1 w przestrze´n Hilberta H2 nazywa si¸e uni- tarnym je´sli T zachowuje iloczyn skalarny: hT (x), T (y)i = hx, yi.
Twierdzenie. Dla ka˙zdego operatora hermitowskiego T istnieje baza ortonor- malna sk ladaj¸aca si¸e z wektor´ow w lasnych T .
Oznacza to, ˙ze T jest kombinacj¸a liniow¸a rzutowa´nP
iriPi na odpowiednie wek- tory w lasne.
Niech S : U1 → U2 i T : V1 → V2 b¸ed¸a operatorami liniowymi. Definiujemy iloczyn tensorowy operator´ow S ⊗ T w spos´ob nast¸epuj¸acy:
S ⊗ T (u ⊗ v) = S(u) ⊗ T (v).
Zadanie 1. Udowodni´c: (a) Warto´s´c w lasna przekszta lcenia hermitowskiego jest liczb¸a rzeczywist¸a.
(b) Warto´s´c w lasna przekszta lcenia unitarnego ma modu l 1.
1
(c) Wektory w lasne przekszta lcenia unitarnego odpowiadaj¸ace r´o˙znym warto´sciom w lasnym s¸a ortogonalne.
(d) Niech A b¸edzie macierz¸a operatora S, a B b¸edzie macierz¸a operatora T w pewnych ustalonych bazach przestrzeni U1, U2, V1 i V2. Wtedy w odpowiednich bazach ten- sor´ow prostych operator S ⊗ T ma macierz C = A ⊗ B postaci c(jk)(lm) = ajlbkm (gdy wypisujemy macierz C stosujemy leksykograficzne uporz¸adkowanie indeks´ow).
POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ
1. Stan uk ladu kwantowego jest reprezentowany przez unormowany element iloczynu tensorowego (C2)⊗k:
(...(H1O
H2)O
....)O Hk, gdzie Hi ∼= CM
C wzgl¸edem izomorfizm´ow przestrzeni Hilberta, i ≤ k.
Elementy Hi s¸a oznaczane przez |hi, a tensory proste (...(|h1i ⊗ |h2i...) ⊗ |hki s¸a oznaczane przez |h1h2...hki. Ka˙zdy unormowany h ∈ Hi jest nazywany kubitem (superpozycja liniowa stan´ow |0i = (1, 0) i |1i = (0, 1)). Stany, kt´ore nie s¸a prezen- towane przez tensory proste nazywaj¸a si¸e spl¸atanymi.
Iloczyn skalarny hφ, ψi stan´ow |φi i |ψi jest oznaczany przez hψ|φi.
Wtedy rzutowanie Pψ|φi jest r´owne |ψihψ|φi.
System oznacze´n Dirac’a traktuje |ui jako ko lumn¸e, a hu| - jako wiersz.
2. Liczba hψ|φi jest nazywana amplitud¸a prawdopodobie´nstwa znalezienia stanu |φi w |ψi i jest oznaczana a(φ → ψ). Prawdopodobie´nstwo przej´scia z sukcesem testu ψ przez φ jest okre´slone jako p(φ → ψ) = |a(φ → ψ)|2.
3. Wie lko´sci fizyczne s¸a reprezentowane przez operatory hermitowskie nazywane obserwablami (=przekszta lcenia odpowiednich (C2)⊗k). Obserwable T1i T2s¸a wyk- luczaj¸ace si¸e, je´sli komutator [T1, T2] = T1T2 − T2T1 jest nietrywialny (6= 0). Nie mo ˙zna jednocze´snie mierzy´c wykluczaj¸acych si¸e wielko´sci uk ladu kwan- towego.
Stan |φi wyklucza stan |ψi je´sli rzutowania Pφ i Pψ s¸a wykluczaj¸ace si¸e.
4. Ewolucje dynamiczne 1 uk lad´ow kwantowych s¸a reprezentowane s¸a przez operatory unitarne.
W obliczeniach kwantowych ustalamy baz¸e obliczeniow¸a przestrzeni stan´ow uk ladu kwantowego (C2)⊗n w spo´ob nast¸epuj¸acy.
1np. przez oddzia lywanie pola magnetycznego
2
Baza obliczeniowa: Dla ka˙zdego 0 ≤ x ≤ 2n− 1 niech |xi = |xn−1...x0i, gdzie x = x0 + 2x1+ ... + 2n−1xn−1, xi ∈ {0, 1}.
Zadanie 2. (a) Czy stan √1
2(|01i + |10i) jest spl¸atany ?
(b) Jaki warunek charakteryzuje kombinacje liniowe bazy {ui⊗vj}, kt´ore odpowiadaj¸a stanom niespl¸atanym?
Zadanie 3. (a) Pokaza´c, ˙ze ortonormalna baza stanowi test maksymalny, tzn.
sk lada si¸e ze stan´ow niewykluczaj¸acych si¸e i suma prawdopodobie´nstw przej´scia z sukcesem test´ow bazy jest r´owna 1.
(b) Bazy {ui} i {vi} s¸a dope lniaj¸ace si¸e, je´sli prawdopodobie´nstwo przej´scia z sukce- sem dowolnego testu jednej z nich przez dowolny element drugiej bazy jest r´owne dim1 . Poda´c przyk lad takich baz.
Zadanie 4. Znale´z´c macierz przekszta lcenia unitarnego jednokubitowego √ not, tzn. po podw´ojnym zastosowaniu otrzymujemy
|0i → |1i , |1i → |0i.
Niech operator T dzia la na podzbiorze kubit´ow odpowiadaj¸acych indeksom zbioru I. Rozpatrzmy operator U = T [I] na ca lej przestrzeni stan´ow, kt´ory dzia la jako operator T zastosowany do rejestru I i to˙zsamo´sciowo na innych Hj.
Gdy I = {p}, to T [I] = Id{1,...,p−1}⊗ T ⊗ Id{p+1,...,n}. W przypadku I = {p1, ..., pr} prezentujemy
T = X
j1,...,jr,k1,...,kr∈{0,1}
tj1,...,jr,k1,...,kr(|j1ihk1|) ⊗ ... ⊗ (|jrihkr|),
gdzie ka˙zdy sk ladnik traktujemy jako tensorowy produkt jedno-kubitowych opera- tor´ow
T1⊗ ... ⊗ Tr.
Wtedy definujemy U = T [p1, ..., pr] jako odpowiedni¸a sum¸e r-krotnych superpozycji T [p1] · ... · T [pk].
Uwaga (´cwiczenie). Gdy p1 6= p2, operatory T [p1] i T [p2] komutuj¸a.
Zadanie 5. (a) Jaka jest og´olna posta´c operator´ow T [1] i T [2] w przestrzeni (C2)⊗2 dla jedno-kubitowego T ?
(b) Jaka jest og´olna posta´c operatora T [1, 3] w przestrzeni (C2)⊗3 dla dwukubitowego T ?
(c) Przekszta lcenie unitarne jednokubitowe zdefiniowane na C ⊕ C w bazie |0i, |1i przez macierz
H = 1
√2[11 1−1] jest nazywane bramk¸a Hadamara.
Jaka jest posta´c H[2] w przestrzeni H1⊗ H2 ⊗ H3?
3
Niech f b¸edzie funkcj¸a ze zbioru wszystkich n-kubit´ow postaci |¯xi, xi ∈ {0, 1}, w zbi´or m-kubit´ow postaci |¯yi, yj ∈ {0, 1}.
Niech Uf b¸edzie przekszta lceniem m+n-kubitowym okre´slonym na wektorach bazowych przez
|¯x¯yi → |¯x(¯y ⊕ f (¯x))i , gdzie ⊕ oznacza dodawanie mod(2).
Lemat. Przekszta lcenie Uf jest przekszta lceniem unitarnym. (´cwiczenie)
4