Wady oświadczenia woli
Art. 82- 88 KC
Oświadczenie woli
Każde zachowanie osoby, które w sposób dostateczny ujawnia jej wolę,
Niezbędny składnik każdej czynności prawnej,
Czynności prawne zawsze łączone były z aktem woli:
Teoria woli
Wola wewnętrzna, „przeżycie psychiczne”
Teoria oświadczenia
Treść złożonego oświadczenia
Teoria zaufania
w razie niezgodności między wolą wewnętrzną, a jej przejawem (oświadczeniem), decyduje oświadczenie gdy wymaga tego
zaufanie jego odbiorcy
sposób wyrażenia oświadczenia woli
art. 60 k.c. – oświadczenie woli musi zostać ujawnione na zewnątrz; sposób tego ujawnienia jest co do zasady dowolny
oświadczenie woli można złożyć:
wyraźnie – poprzez takie zachowanie, które „z mocy przepisu prawa, ustalonych zwyczajów lub porozumienia stron jest traktowane jako oświadczenie woli
w sposób dorozumiany (per facta concludentia) – złożone przez inne środki przejawu woli, stosownie do okoliczności danego przypadku
zasada swobody formy
forma językowa – ustalenie znaczenia na podstawie ogólnych reguł języka
forma pozajęzykowa – ustalenie znaczenia wymaga uwzględnienia
kontekstu
Koncepcja wad oświadczenia woli
Zespół instytucji uregulowanych w dziale IV księgi I
wskazujących w jakich okolicznościach pewne stany
psychiki lub wiedzy człowieka towarzyszące składaniu
oświadczeń woli uwzględnia system prawny, określając
ich wpływ na ważność czynności prawnej.
Wady oświadczenia woli w koncepcji teorii woli
Zgodnie z założeniami tej teorii, instytucja wad oświadczenia woli miała prowadzić do uchylenia wszelkich konsekwencji prawnych, które nie
odpowiadały treści rzeczywiście przeżywanego przez
działający podmiot „aktu woli” podjętego zarazem w
sposób świadomy i wolny.
Katalog wad oświadczenia woli
Stan wyłączający świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli,
Pozorność,
Błąd,
Podstęp,
Groźba.
Brak świadomości lub swobody
Dotyczy stanu psychicznego, który pozwala
odpowiedzialnie podjąć i wyrazić decyzję o wywołaniu skutków prawnych,
Art. 82 KC stanowi, że nieważne jest każde oświadczenie woli złożone przez osobę, która z jakichkolwiek powodów znajdowała się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli,
Przepis dotyczy nawet przemijających zaburzeń psychicznych jeśli w chwili dokonywania czynności
prawnych wyłączały świadome albo swobodne powzięcie decyzji lub wyrażenie woli,
Stosowanie tej regulacji do osób ubezwłasnowolnionych
oraz częściowo ubezwłasnowolnionych,
Ciężar dowodu
Ciężar dowodu wskazanych okoliczności spoczywa na osobie, która powołuje się z tego względu na
nieważność czynności prawnej – art. 6 KC. – zwykle będzie to osoba składająca oświadczenie woli,
Często dowód ten jest trudny do przeprowadzenia, w
dogodniejszej sytuacji z tego punktu widzenia znajdują
się osoby ubezwłasnowolnione – ich brak zdolności do
czynności prawnych tych osób powodujący nieważność
czynności udokumentowany jest orzeczeniem sądowym.
Przymus fizyczny
Art. 82 KC odnosi się nie tylko do stanów patologicznych ale i fizjologicznych człowieka, w których układ
nerwowy nie osiągnął odpowiedniego poziomu aktywności umożliwiającej mu odbierania i
przetwarzanie informacji, ale także do przypadków
podlegania przemocy czyli tzw. przymusowi fizycznemu – w przypadku, którego ruchy człowieka nie są
sterowane przez jego układ nerwowy, lecz poddane
zewnętrznemu naciskowi.
Zakres podmiotowy
Ochroną określoną w art. 82 KC objęte są wyłącznie osoby, co do których można sądzić, że składają
oświadczenie woli,
Przepis ten nie odnosi się do interesów innych osób np.
kontrahenta działającego w dobrej wierze,
Nie obejmuje także sytuacji zewnętrznej, w jakiej
osoba składająca oświadczenie woli została postawiona
– zwłaszcza presji ekonomicznej oddziałującej na jego
decyzję.
Pozorność
Nieważne jest oświadczenie woli złożone drugiej stronie za jej zgodą dla pozoru – Art. 83 § 1 KC,
Przepis ten dotyczy sytuacji, w której strony umawiają się potajemnie, że ujawnione wobec osoby trzeciej oświadczenie woli nie wywoła skutków prawnych,
Nie chodzi w tym przypadku o sprzeczność z wolą i jej
przejawem, ponieważ ta potajemna umowa również
dochodzi do skutku poprzez przejaw woli, tyle że
wyłącznie między jej stronami, a nie już wobec osób
trzecich
Pozorność
Pozorne mogą być tylko umowy lub oświadczenia woli składane jednostronnie innej osobie,
Obok umowy potajemnej, powodującej nieważność strony mogą dokonać innej tzw. ukrytej
(dyssymulowanej) czynności prawnej, która zgodnie z zamiarem ma wywołać określone w niej skutki prawne.
Nie jest ona nieważna tylko ze względu na to, że pozostaje ukryta wobec osób trzecich.
Czynność prawna ukryta musi odpowiadać nie tylko
przesłankom ważności przewidzianym dla wszystkich
czynności prawnych, ale również takim jakie prawo
wskazuje dla czynności tego rodzaju do którego należy
ukryta czynność prawna.
Skutki pozorności
Pozorność może być przedmiotem dowodu między stronami, ze świadków albo z przesłuchania stron, chociaż umowa miała postać pisemną,
Mimo, że pozorne oświadczenie woli jest bezwzględnie nieważne ma ono doniosłość prawną względem osób trzecich, które odpłatnie nabyły prawo lub zwolniły się z obowiązku, działając w zaufaniu, że
oświadczenie woli nie zostało złożone dla pozoru.
Pozorność, a czynności prawne nie na serio i zastrzeżenie potajemne
Należy odróżniać od siebie obie kategorie czynności,
Oświadczenie woli nie na serio ma nie wywołać skutków prawnych, co wynika z samego kontekstu sytuacyjnego,
Zastrzeżenie potajemne (reservatio mentalis) polega na wewnętrznym, niezakomunikowanym nikomu
zastrzeżeniu, że czynność prawna nie wywoła żadnych
skutków – jest ono pozbawione doniosłości prawnej.
Błąd
Przez błąd rozumie się niezgodność między obiektywną rzeczywistością i jej odbiciem w świadomości człowieka,
Ma doniosłość prawną tylko wtedy gdy dotyczy czynności prawnej i jest istotny – art. 84 § 2 KC.
Strona działa pod wpływem błędu co do treści czynności prawnej wtedy gdy ustalony ostatecznie w drodze
wykładni sens czynności prawnej nie odpowiada wyobrażeniom żywionym przez nią w tym względzie.
Nie ma charakteru błędu co do treści czynności,
niezgodne z rzeczywistością wyobrażenie dotyczące
okoliczności nieuregulowanych w czynności, chociażby
miały wpływ na jej dokonanie.
Istotność błędu
Jest drugą konieczną cechą doniosłości prawnej błędu,
Kryterium subiektywno – obiektywne – odniesienie zarówno do szczególnych okoliczności, indywidualnie dotyczących składającego oświadczenie woli jak i do wzoru „osoby rozsądnej”
Chodzi o błąd uzasadniający przypuszczenie, że gdyby
składający nie działał pod wpływem błędu, nie złożyłby
oświadczenia woli tej treści.
Przypadki szczególne
Odnoszą się do ochrony interesów adresatów oświadczeń woli wtedy gdy:
Oświadczenie woli składane jest innej osobie,
Dotyczą odpłatnych czynności prawnych.
Na błąd dotyczący treści czynności prawnej można się powołać tylko wtedy gdy jest istotny, a ponadto adresat oświadczenia woli:
albo błąd wywołał, chociażby nie ze swej winy,
albo wiedział o błędzie,