Wejście Niemców do Lublina we wrześniu 1939 roku - Ewa Eisenkeit - fragment relacji świadka historii [TEKST]

(1)

EWA EISENKEIT

ur. 1919; Lublin

Miejsce i czas wydarzeń Lublin, II wojna światowa

Słowa kluczowe projekt W poszukiwaniu Lubliniaków. Izrael 2010, projekt Lublin. Pamięć Zagłady, Lublin, II wojna światowa, bombardowanie Lublina, wejście Niemców do Lublina, prześladowanie ludności

Wejście Niemców do Lublina we wrześniu 1939 roku

Weszli, pamiętam, rano, dzień przedtem [było bombardowanie] katedry i w całym Lublinie było tak jasno, widno jak w dzień. Paliła się katedra. Katedra była piękna, ja tam chodziłam raz. Nie ma nigdzie takiej, jak była w Lublinie. A rano już Niemcy byli.

Kogo tylko widzieli – strzelali, nie wolno wyjść, trzeba było siedzieć w domu. [Tam], gdzie mój mąż mieszkał, dozorczyni dziecko wyszło, ona nie wiedziała, było małe, niecałe cztery lata miało, to zastrzelili to dziecko. To są bandyci też. Parę tygodni później SS weszło… Och, niech pan nie pyta… Zaraz zrobili to zebranie na Lipowej, [musieli się stawić Żydzi w wieku] od siedemnastu do pięćdziesięciu czterech czy pięciu lat. Oj, co tam się działo, co się zaczęło dziać… niech Pan nie pyta. Łapali na ulicach, pozabijali. Okropnie było. [Prześladowali nie tylko Żydów], pan myśli, że nie bili tych wykształconych Polaków? Wybili ich. Nauczycieli i innych wykształconych Polaków.

Data i miejsce nagrania 2010-12-13, Lake Worth

Rozmawiał/a Tomasz Czajkowski

Transkrypcja Piotr Krotofil

Redakcja Justyna Molik